คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : อย่าไปแหย่แมว
ตอนที่12 อย่าไปแหย่แมว
4/1/65
haikyuu (kuroo x oc ) แค่คุณกับฉัน
ช่วงเวลาในการอยู่ในค่ายฝึกซ้อมดำเนินมาจนถึงวันสุดท้าย และในวันนี้โค้ชได้จัดปาร์ตี้บาร์บีคิวหลังการฝึกซ้อมในครั้งสุดท้าย ทำให้ผู้จัดการของทุกโรงเรียนต้องแบ่งหน้าที่กันไปเตรียมวัตถุดิบ เตรียมของ หลักๆน้ำผึ้งก็ช่วยแค่หั่นผักและนำเนื้อไปแจกตามโต๊ะ ส่วนจุดเตาก็เป็นหน้าที่ของพวกผู้ชายทำกัน
เมื่อทำอะไรเรียบร้อยก็แยกไปนั่งเล่นอยู่กับกลุ่มผู้จัดการ
“อร่อยจังเลย”คุณผู้จัดการฟุคุโรดานิพูดออกมา ดูเหมือนเธอจะรักการกินมากๆ
“เอะ แล้วฮันจังไม่กินบ้้างหรอ”เธอหันมาถามน้ำผึ้งที่เอาแต่นั่งกอดเข่าอยู่
“เอาไว้ก่อนดีกว่าค่ะ ฉันยังไม่หิว”
“งั้นหรอๆ”
“ไม่กินเดี๋ยวก็โดนคุณแฟนดุเอานะ ฮันจัง” คุณชิมิสึพูดขึ้น
“นั้นสิ รายนั้นยิ่งจู้จี้เรื่องการกินด้วยหนิ”คุณผู้จัดการฟุคุโรดานิอีกคนพูดเสริม
“ใช่ ไม่กินจะหิวเอานะแมวน้อย”เสียงของชายหนุ่มดังขึ้นจากด้านหลังของน้ำผึ้งไม่ต้องเดาก็รู้ว่าเสียงใคร
น้ำผึ้งหันไปตามเสียงก็เห็นแฟนหนุ่มของเธอยืนอยู่ข้างหลังห่างไปเล็กน้อย มือก็ถือจานที่มีเนื้อย่างมาเสร็จเรียบร้อย เขาคงกะจะเอามาบังคับให้เธอกินให้หมด
“มา เดี๋ยว นี้”
เมื่อได้ยินเช่นนั้นทำให้หญิงสาวต้องรีบลุกขึ้นเดินไปยังแฟนหนุ่มที่กำลังทำหน้ายักษ์ใส่เธอ เขาอยากให้เธอกินให้เยอะกว่านี้ เพราะหญิงสาวเป็นประเภทที่หิวนะแต่ขี้เกียจเคี้ยวเลยไม่กินซะเลย ทำให้เขาต้องคอยคุมเวลาหญิงสาวกิน เขาก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าโลกนี้มันมีคนที่เป็นแบบแฟนสาวของเขาอีกหรือป่าวหิวแต่ก็ไม่ยอมกิน
น้ำผึ้งเดินมาหาคุโรโอะและนั่งตรงเนินหญ้าแถวๆนั้น เมื่อนั่งลงก็รับจานเนื้อที่เขาย่างให้มานั่งกิน ส่วนเขาก็หันไปย่างเนื้อที่เตาต่อ แต่ก็จะคอยมองอยู่ตลอดว่าหญิงสาวกินไปแค่ไหนแล้วเพราะถ้ากินน้อยเขาจะจับยัดให้ ตัวก็เล็กนิดเดียวยังจะกินน้อยอีก
น้ำผึ้งนั่งกินเนื้อจนหมดจาน ถ้าเธอหยุดกินนานก็จะมีสายตาดุๆจ้องมองทันทีสายตานั้นแฝงคำว่า กิน เดี๋ยว นี้ เมื่อเห็นเช่นนั้นทำให้เธอต้องรีบคีบเนื้อใส่ปากกินต่อทันที
“หมดแล้วค่ะ คุโรโอะซัง”
“เก่งมาก เอาอีกไหม”เขาหันมาพร้อมกับคีบเนื้อจะใส่จานของหญิงสาว
“ไม่เอาแล้วค่ะ แค่นี้ท้องก็จะแตกแล้ว”
“โอเคๆ กินจานนั้นหมดก็ไม่เป็นไรแล้ว”แล้วเขาก็เปลี่ยนจากคีบใส่จานของหญิงสาวเป็นใส่ปากตัวเองแทน ก่อนจะหันไปหยิบน้ำแล้วยื่นให้
น้ำผึ้งรับน้ำมาแล้วกระดกกินก่อนจะส่งแก้วคืน เขารับไปแล้วหันไปย่างเนื้อต่อ
หลังจากที่ปาร์ตี้บาร์บีคิวจบลงช่วงเวลาในค่ายฝึกก็จบลงด้วยทำให้ต้องแยกย้ายกันกลับโรงเรียน น้ำผึ้งบอกลาผู้จัดการคนอื่นๆก่อนจะรีบไปรวมตัวกับทีมเนโกะมะและนับจำนวนสมาชิกก่อนจะขึ้นรถกลับโรงเรียน
ขากลับสลับกันกลายเป็นน้ำผึ้งนั่งพิงหน้าต่างและคุโรโอะเป็นฝ่ายนอนตักเธอแทน คงจะเหนื่อยจากการซ้อมเอาไว้ตอนเดินกลับบ้านเธอจะให้เขาอุ้มกลับแทน
รถบัสจากไซตามะขับเข้ามาจอดในโรงเรียนเนโกะมะ สมาชิกทุกคนทยอยเดินลงมาจากรถก่อนจะช่วยกันขนเอาของบางส่วนไปเก็บในโรงยิมก่อนจะแยกย้ายกันกลับบ้าน น้ำผึ้งก็กลับบ้านพร้อมกับคุโรโอะและเคนมะเหมือนเดิม
เมื่อเดินมาถึงร้านสะดวกซื้อก็แยกกับเคนมะ น้ำผึ้งก็เดินเข้าไปซื้อชาน้ำผึ้งที่เป็นของโปรดของเธอและมันก็ยังอยู่สูงเหมือนเดิมแต่ตอนนี้เธอมีคนหยิบให้ส่วนตัวแล้ว
“จะว่าเราก็เจอกันครั้งแรกที่นี้สินะคะ”
“นั้นสินะ ตอนนั้นฉันก็หยิบให้”ชายหนุ่มพูดก่อนจะเดินถือขวดชาไปจ่ายเงินให้ ก่อนจะหันมายื่นขวดชาให้กับหญิงสาวและพากันไปนั่งพักที่หน้าร้าน
“ทำไมถึงชอบกินชาน้ำผึ้งล่ะ ไม่เบื่อรึไง”
“ก็เพราะว่า น้ำผึ้งอร่อยไงคะ คุโรโอะซังไม่คิดอย่างนั้นหรอคะ”หญิงสาวพูดพลางเปิดขวดชาไปด้วยก่อนจะหันไปยิ้มให้กับแฟนหนุ่มที่นั่งอยู่ข้างๆ
“อืม…อร่อยจริงๆนั้นแหละ”
“ตู๊ดๆ”เสียงโทรศัพท์ของน้ำผึ้งดัง
“หืม พี่หรอ”น้ำผึ้งหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูก่อนจะกดรับสาย
“โมชิโมชิ”
‘โมชิโมชิ นี่คุณน้องสาววันนี้ไปนอนบ้านคุณแฟนก่อนนะ พี่พาเพื่อนมาปาร์ตี้ที่บ้าน’
“อ่าว แล้วพ่อกับแม่ล่ะคะ”
‘พ่อไปดูงานต่างจังหวัดแล้วแม่ไปด้วย จะกลับอีกสองวัน’
“งั้นหรอคะ โอเคค่ะ เก็บกวาดกันด้วยนะคะ”
“มีอะไรรึป่าวน้ำผึ้ง”
“พี่พาเพื่อนมาปาร์ตี้ที่บ้านค่ะ เลยขอให้ไปนอนบ้านคุโรโอะซังก่อน”
“เอะ งั้นหรอ”
“รบกวนรึป่าวคะ”
“ไม่หรอกๆ ย่าฉันก็อยากให้น้ำผึ้งไปที่บ้านเหมือนกัน”
“งั้นก็ขอรบกวนด้วยนะคะ”
และทั้งคู่ก็เริ่มเดินไปบ้านของชายหนุ่มเรื่อยๆแต่ระหว่างทางน้ำผึ้งก็หยุดเดิน
“ปวดขาจังเลย อุ้มหน่อยสิคะ”น้ำผึ้งหยุดเดินก่อนจะส่งสายตาอ่อนไปยังแฟนหนุ่ม เขาถอนหายใจเล็กน้อยกับความทำตัวเป็นเด็กของหญิงสาวอยู่ดีๆจะเป็นก็เป็น
เมื่อเลือกไม่ได้ชายหนุ่มจึงต้องอุ้มหญิงสาวขึ้นเหมือนเด็กก่อนจะเริ่มเดินต่อไปเรื่อยๆจะมาให้อุ้มทั้งๆที่จะถึงบ้านของเขาอยู่แล้วจริงๆเลยนะแมวน้อย
คุโรโอะเดินอุ้มแฟนสาวจนมาถึงหน้าบ้านก่อนจะปล่อยตัวเธอลงและเปิดประตูบ้านเข้าไป บ้านของชายหนุ่มเป็นบ้านขนาดปานกลางธรรมดาๆแต่รู้สึกถึงความอบอุ่น
“กลับมาแล้วครับ”
“ขอรบกวนด้วยนะคะ”
“กลับมาแล้วหรอเท็ตสึ วันนี้พาน้องมาด้วยสินะ”เสียงของหญิงชราดังออกมาจากในครัว
“ครับๆ” ชายหนุ่มพูดก่อนจะเดินนำเข้าไปในบ้านโดยมีหญิงสาวเดินตาม
“เอาประเป๋ามาสิเดี๋ยวฉันเอาขึ้นไปเก็บให้”
น้ำผึ้งส่งกระเป๋าให้ก่อนจะเดินเข้าไปหาคุณย่าที่ทำอาหารอยู่ในครัว
“คุณย่าคะ สวัสดีค่ะ”
“จ้าๆ วันนี้ลมอะไรพัดมาล่ะหืม”คุณย่าหันมาถามน้ำผึ้งที่ยืนอยู่ตรงโต๊ะอาหาร
“วันนี้พ่อกับแม่ไม่อยู่บ้านค่ะ เลยจะมาฝากท้องกับคุณย่า”
“งั้นนั่งรอเลย ย่าทำใกล้เสร็จแล้ว”
“ค่ะ”และน้ำผึ้งก็นั่งรออยู่ที่โต๊ะอาหาร จะไปช่วยคุณย่าก็ไม่ให้ช่วยบอกว่านั่งรอเฉยๆไป จังหวะเดียวกันคุโรโอะก็เดินลงมาพอดี
“ย่าครับ วันนี้น้ำผึ้งมานอนด้วยนะครับ”
“จ้าๆ”
น้ำผึ้งร่วมทานอาหารกับครอบครัวของคุโรโอะที่มีคุณปู่กับคุณพ่อด้วย ทานเสร็จก็อาสาล้างจานให้ก่อนจะขึ้นไปอาบน้ำที่ห้องของชายหนุ่มโดยที่เขาเตรียมชุดไว้ให้แล้ว ซึ่งมันก็เป็นชุดของเขานั้นแหละเสื้อยืดตัวใหญ่ๆกับกางเกงกีฬาของเขาสมัยม.ต้น
เมื่ออาบน้ำเปลี่ยนชุดเสร็จชายหนุ่มก็ไปอาบต่อ ระหว่างนั้นน้ำผึ้งก็นั่งเป่าผมไปด้วย
“เมื่อไหร่มันจะแห้งสักทีนะ”นั่งเปาผมไปก็บ่นไป จนอีกคนอาบน้ำเสร็จพอดีและเดินออกมาจากห้องน้ำ
ชายหนุ่มเดินมานั่งซ้อนหลังร่างบาง
“มา เดี๋ยวฉันเป่าให้”
“ได้หรอคะ”
“ทำไมจะไม่ได้ล่ะ ฉันน่ะอยากเป่าผมให้แฟนมาตั้งนานแล้วล่ะนะ”พูดจบเขาก็หยิบไดร์เป่าผมจากมือของหญิงสาวแล้วเริ่มเป่าผมให้
“เห~หมายความว่ายังไม่เคยทำให้แฟนคนก่อนๆเลยหรอคะ”
“ฉันยังไม่เคยมีแฟนด้วยซ้ำตั้งแต่โตมา ครั้งแรกทุกอย่างก็ทำกับน้ำผึ้งนี่แหละรวมถึงเรื่องอย่างว่าด้วย”
เมื่อได้ยินเช่นนั้นหญิงสาวก็เล่นไปไม่เป็นเลย เธอดันเป็นครั้งแรกของเขาแต่เขาดันไม่ใช่ครั้งแรกของเธอคิดแล้วมันอยากจะตีตัวเองว่าตอนนั้นจะรีบอยากลองทำไม แต่ก็นะถึงจะเป็นครั้งแรกของเขาแต่ผู้ชายก็คือผู้ชายก็ต้องทำเป็นอยู่แล้ว นี่ขนาดเป็นครั้งแรกของเขานะเธอแทบจะลุกไม่ขึ้นและถ้าต่อๆไปเธอจะเป็นยังไง
คุโรโอะเป่าผมให้น้ำผึ้งจนแห้งก่อนที่เขาจะวางไดร์เป่าผมลงและกอดหญิงสาวจากด้านหลังพร้อมกับซุกหน้าลงที่ไหล่ของหญิงสาว
“หอมจังเลย กลิ่นตัวเราเหมือนกันด้วย”
“ฮ่าๆก็ฉันใช้สบู่ของคุณนี่คะ ก็ต้องกลิ่นเหมือนกันสิ”น้ำผึ้งพูดไปพลางหวีผมไปด้วย
“อืม…”ชายหนุ่มขานตอบและเลื่อนหน้าไปฝังอยู่ที่คอของหญิงสาวแทน
“วันนี้เดินทางมาทั้งวันแล้วเรารีบนอนกันเถอะค่ะ”น้ำผึ้งพูดก่อนจะดึงมือของชายหนุ่มออกจากเอวแต่เขาก็ไม่ยอมปล่อย กลับกอดแนนกว่าเดิม
“มีโอกาสอยู่ด้วยกันสองต่อสองแล้ว”เขาพูดทั้งๆที่หน้ายังฝังอยู่ที่คอ
“แต่ว่าวันนี้เดินทางมาเหนื่อยๆก็ควรนอนนะคะ”น้ำผึ้งพยายามเบี่ยงประเด็น เพราะดูเหมือนว่าจากซุกคอเฉยๆจะกลายเป็นเริ่มไซร์ตามคอแทนแล้ว แถมเขายังกัดเข้าที่คอของเธออีกด้วย ฝังรอยเคี้ยวเอาไว้ไม่รู้ว่าวันพรุ่งนี้รอยจะชัดขนาดไหนแฟนเธอฟันยิ่งคมๆอยู่
“แต่ว่าฉันยังไหวนะ แล้วก็อีกอย่างที่น้ำผึ้งซื้อมายังเหลืออีกกล่องนะ”เขาเงยหน้าขึ้นมาจากคอและพูดกับหญิงสาวผ่านกระจก
“แต่ฉันไม่ไหวและก็เหนื่อยมากแล้วค่ะ เอาไว้วันหลังนะคะ”น้ำผึ้งแกะมือปลาหมึกออกสำเร็จก่อนจะเดินขึ้นไปนอนบนเตียงของชายหนุ่มและคลุมโปงพร้อมนอนเรียบร้อย ซึ่งเขาก็หงอยไปซักพักก่อนจะลุกขึ้นเดินไปปิดไฟและตามขึ้นมาบนเตียงก่อนจะสอดมือเข้าที่เอวของหญิงสาวและนอนกอดจากด้านหลัง พร้อมกับซุกหน้าลงที่หัวของเธอสูดดมกลิ่นหอมจากเส้นผมของหญิงสาวถึงแม้มันจะเป็นยาสระผมของเขาก็ตามเถอะ
“คราวหน้าไม่มีแต่แล้วนะครับ”
น้ำผึ้งไม่ตอบอะไรยังคงนอนหันหลังให้กอด ถ้าตอบอะไรไปเดี๋ยวเรื่องมันจะไม่จบและเธอจะไม่ได้นอน จากวันนั้นที่ห้องเก็บของก็ทำให้เธอรู้ว่าอย่าไปแหย่แมวดำตัวนี้เพราะถึงจะเป็นครั้งแรกแต่ถ้าเครื่องเริ่มติดมันจะหยุดยากแล้วเธอจะซวยเอา
แถมค่ะ
00:05
น้ำผึ้งตื่นขึ้นมากลางดึกเพราะรู้สึกว่ามันมีอะไรมากวนการนอนของเธอ ก่อนจะพบว่าแมวดำกำลังคร่อมเธออยู่ข้างบนพร้อมกับเตียงที่โยกเบาๆ
“โอะ ตื่นแล้วหรอ งั้นฉันไม่เบาแล้วนะ”
“คุโรโอะซัง!!!!!!!!!!”
.
ความคิดเห็น