จากโลกเเห่งจุดจบ

[]=คือเสียงข้อความ

'=คิดในใจ

"=คำพูดตัวละคร

ประมาณนี้ก่อน

"อึก!!อ่า.เเฮ๊กๆ...เอาละมีเวลาไม่มากเเล้วสิทางนี้เชลเตอร์ที่19ได้ยินเเล้วตอบด้วย..มีใครเหลือรอดไหม"

ชายหนุ่มคนหนึ่งได้พยายามติดต่อส่งสัญญาณไปยังเชลเตอร์ต่างๆตัวของชายหนุ่มตอนนี้นั้นเต็มไปด้วยบาดเเผลมากมายรวมถึงบาดเเผลขนาดใหญ่ที่เหมือนโดนอะไรกัดมาสักอย่างที่เเขนข้างขวา

[ขณะนี้ไม่มีเชลเตอร์ผู้ที่รับสัญญาณผ่านการติดต่อ..ระบบจะทำการเปลียนเป็นบันทึกการสนทนาเเทน]

"งั้นหรอ.."

ชายหนุ่มกล่าวพลางใช้ผ้ากดลงที่เเขนข้างขวาตรงบริเวณเเผลเอาไว้พร้อมค่อยๆทิ้งตัวนั่งลงพิงกำเเพงด้วยสภาพที่อิดโรย

["เอาละถ้าใครก็ตามที่ได้ยินการบันทึกเสียงนี้เริ่มด้วยตัวของผมชื่อ ยูคิมูระ เรน ตัวผมเป็นเจ้าหน้าที่ของเชลเตอร์ที่19ขณะปัฏิติหน้าที่ในการอพยพผู้ลี้ภัยจากเชลเตอร์พวกเราได้พบเข้ากลับฝูงซอมบี้ระยะ1จำนวนมากระหว่างที่เรารับมือกับพวกมันพวกเราก็ได้เจอเข้ากลับซอมบี้ระยะ4

ตัวของมันมีร่างกายใหญ่โตเเถมเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อลิ้นของพวกมันยืดยาวเเล้วเเละ

สามารถเเพร่เชื้อได้ที่สำคัญมันสามารถเรียนรู้ที่จะรับมือกับอาวุธปืนได้หน่วยของผมได้เข้าสู้กับมันเพื่อถ่วงเวลาเเต่สุดท้ายคนในหน่วยของผมถูกมันฆ่าในพริบตา..อึก..อ๊อก!!..ตอนนี้ผมไม่มีเวลาเหลือเเล้วถ้าใครก็ตามได้ยินการบันทึกเสียงนี้ผมนั้นอาจไม่รอดเเล้ว..ผมหวังว่าข้อมูลนี้จะช่วยเหลือพวกคุณที่อยู่เชลเตอร์อื่นๆ.."]

[ขณะนี้การบันทึกเสียงได้สิ้นสุดเเล้ว]

หลังจากจบการบันทึกเสียงตัวของเรนก็ได้ค่อยๆพยุงร่างกายตัวเองขึ้นมาดวงตาของเขาเริ่มเปลียนเป็นสีเเดงเลือดได้ค่อยๆไหลออกมาจากดวงตาเเละจมูกอย่างช้าๆ..

*ตู้ม!!*

เสียงกำเเพงในบริเวณห้องที่เรนอยู่ได้ระเบิดขึ้นพร้อมกับการปรากฏตัวของซอมบี้ตัวใหญ่

*ก้าส!!*

มันได้คำรามใส่เรนที่ยืนอยู่ราวกับมันเจอเหยื่อที่หนีมาเเล้ว

'อ่า..เดียวฉันจะตามพวกนายไปเดี๋ยวนี้ละนะ'

เรนที่คิดในใจเสร็จก็ได้ดึงสร้อยคอของตัวเองทิ้งเอาไว้พลางหยิบปืนพกขึ้นมา

"ดีจริงๆที่ซอมบี้ตัวสุดท้ายที่ฉันจะได้จะฆ่าดันเป็นเเก"

*ปังๆปัง*

เรนกล่าวจบได้ทำการลั่นไกยิงใส่ช่วงใบหน้าของซอมบี้ตัวใหญ่ทันที

ส่วนซอมบี้ตัวนั้นได้ยกเเขนที่มีกล้ามเนื้อของมันขึ้นมากันกระสุนไว้พร้อมกับวิ่งชาจเข้าใส่

เรนทันที

ส่วนเรนที่เห็นว่ามันพุ่งนั้นก็ได้กระโจนเบี่ยงออกมาทางด้านซ้าย

*ตูม!!*

ซอมบี้ตัวใหญ่ได้พุ่งเข้าชนเข้ากับกำเเพงเต็มๆ

"อ๊าาาก!!"

เรนได้ร้องออกมาพร้อมใช้มือข้างซ้ายจับเข้าไปที่ไหล่ขวาที่ตอนนี้ช่วงบริเวณเเขนขวาของเรนนั้นได้ขาด..จากการพุ่งชนของซอมบี้เมื่อกี้

"เ..วรเอ้ย!!เจ็บชะมัด"

เรนสถบคำออกมาพร้อมค่อยๆพยุงร่างตัวเองขึ้น

เลือดสีเเดงไหลรินออกมาจำนวนมากภาพตรงหน้าของเรนตอนนี้ค่อยข้างสั่นไหวหัวของเขามึนมากเพราเสียเลือดจำนวนมากตัวของเรนค่อยๆประคองสติเอาไว้

หลังจากนั้นไม่นานซอมบี้ตัวใหญ่ที่พุ่งชนกำเเพงก็ได้เดินเข้ามาหาเรนอย่างช้าๆ

*เเกร๊ก..เเกร๊ก*

"มาได้เเค่นี้สินะ"

เรนได้ทิ้งปืนพกที่กระสุนหมดพลางเงยหน้ามองซอมบี้ตัวใหญ่ที่เดินเข้ามาหาเขา

ไม่นานหลังจากนั้นซอมบี้ตัวใหญ่ก็ได้ใช้

เเขนของมันจับตัวเรนขึ้นมา

*กร๊อบ*

เสียงที่เหมือนกระดูกถูกบดได้ดังขึ้นมา

"อึก!!อ๊ากก.."

เรนที่ตอนนี้ได้ถูกมืออันใหญ่ของมันบีบเข้าที่ช่วงบริเวณเอวเเละยกขึ้นก็ได้ตะโกนออกมาด้วยความเจ็บปวดไม่นานหลังจากนั้นซอมบี้ตัวนั้นได้เปิดปากออกพร้อมกับยืดลิ้นระยางออกมาพร้อมกับปลายลิ้นที่เเหลมราวกับเข็มได้พุ่งทิ่มเข้าไปที่อกของเรนทันที

"อุ๊บ...อ๊อก.."

"เเกนี้มัน..โง่ชิบหาย.ตายสะไอเวรolo"

เรนที่สำลักเลือดออกมาได้กล่าวขึ้นพลางใช้มือข้างที่เหลือยกนิ้วกลางให้มัน

*ติ๊ด..ติ๊ด...ติ๊ดดดด!!*

*ตู้ม!!!*

ระเบิดที่ติดอยู่กับตัวเรนได้ทำงานเเละระเบิดตัวของเรนไปพร้อมกับซอมบี้ร่างยักษ์ทันที

เเละนั้นก็คือภาพจำสุดท้ายก่อนตายของชายที่ชื่อ

ยูคิมูระ เรน

ณ.ด่านฟ้าโรงเรียนเเห่งหนึ่ง

"อ๊าาาก!!"

*ฟุบ*

"เอ๊ะ!!นี้มันอะไรกันฉันน่าจะตายไปเเล้วนี้น่าเเล้วนี้มันที่ไหนกัน?"

เรนที่ได้สดุ้งตื่นขึ้นมาได้มองไปรอบๆตอนนี้ได้พบว่าตัวเองนั้นนอนอยู่บนด่านฟ้าโรงเรียนเเห่งหนึ่งเรนได้สำรวจร่างกายตัวเองเเละพบเข้ากับบัตรนักเรียนตัวเอง

ฮิซายะ ชุน

นักเรียนโรงเรียนฟูจิมิ 

ปี3ห้องB

เลขประจำตัว5596

พร้อมกับรูปประจำตัว

"ห๋า!!นี้มันเรื่องบ้าอะไรละเนี้ย"

รูปของฮิซายะ ชุน

จบบทนำ