ควีนจอมแสบ กับบอดี้การ์ดสุดหล่อ

“ โอ้ยยย  ตื่นเช้านี่มันลำบากอะไรขนาดนี้วะ”  เสียงสาวน้อยวัย 16 ผิวขาว ดวงตาสีดำ ผมสีน้ำตาลไหม้ที่ยาวมาจนถึงกลางหลัง  บ่นอย่างไม่พอใจ  เมื่อพี่ชายเธอได้สั่งให้เธอมาอยู่โรงเรียนประจำ  ซึ่งก่อนหน้านี้เธอได้เป็นประธานของแก๊ง  Someone colse 

“อะไรนะ  พรสินันท์  รีบลุกขึ้นไปอาบน้ำได้แล้ว เร็ว!!!!”   ใช่แล้ว ชื่อของฉันคือ พรสินันท์ ส่วนชื่อเล่นก็  ดิว  

“รู้ล่ะค่ะ  ไม่ต้องย้ำ”  ฉันกล่าวออกไปอย่างน้ำเสียงที่ราบเรียบ  ปกติส่วนตัวแล้วฉันไม่ค่อยชอบให้ใครมาบังคับซะเท่าไหร่  เพราะฉันรู้หน้าที่ตัวเองอยู่แล้วนิ (มั้งนะ) ที่ฉันมาอยู่โรงเรียนนี้ก็เพราะว่า  พี่ชายตัวดีสั่งมา  – .,-  และโรงเรียนเซนต์นาก็...เป็นอะไรที่ฉันไม่ต้องการ  K

ปังๆๆๆๆ  “พรสินันท์  เธอจะออกมาได้หรือยังห้ะ !!!!”  โอ้ยยย ครูกลัวฉันจมน้ำในขันรึไงเนี้ยยย

“ครูมีอะไรคะ” ฉันถามไปด้วยน้ำเสียงที่ราบเรียบ  -.-

“ นี่มันกี่โมงแล้วห๊า  เธออาบน้ำเป็นสองชั่วโมงเลยหรอ พรสินันท์”  ครูนึกว่าฉันอาบครึ่งวันรึไง

“ จะเข้าเรียนอยู่แล้ว  รีบๆเส้++++”  ฉันเข้าไปในห้องแต่งตัว  แล้วเดินออกมาพร้อมกระเป๋านักเรียน ถ้าฉันจะแกล้งครูคุมหอ มันจะเป็นอะไรมั้ย :-/

“ครูคะ  อย่าบ่นเยอะสิคะ  ตีนกามันขึ้นอ่ะค่ะ”  ฉันพูดพร้อมยิ้มมุมปาก

“กรี๊ดดดดด  พรสินันท์  ฉันจะ...”

“ไปก่อนนะคะ สวัสดีค่ะ”  ฉันวิ่งออกไปจากห้อง ก่อนที่ครูจะพูดจบ  และฉันก็จำได้ว่าวันนี้ครูมัธยมปลายทุกคนไปประชุม  และฉันก็ไม่คิดที่จะขึ้นห้องด้วย(ตั้งแต่เข้ามาอยู่ ก็ยังไม่มีใครรู้จักฉันเลย เพราะฉันคือนักเรียนใหม่)  ฉันเดินตรงไปที่สนามหญ้าข้างโรงเรียน  แล้วลงตัวนอนพร้อมหลับตาลงเบาๆ

“ นี่เธอ  รู้จักครูรุ่รี้มั้ย”  ฉันลืมตามองเขาอย่างนิ่งๆ  ผู้ชายผิวขาว  ตาสีน้ำตาล ผมสีดำ ริมฝีปากเป็นสีชมพู (พอดูได้อ่ะ)  โชคดีจังที่ฉันเป็นหวัด เลยใส่ที่ปิดปากบังหน้าไว้อยู่

“ ครูไม่อยู่”  ฉันตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่นิ่ง  แล้วเดินหนี

แต่หมอนั้นกลับจับมือฉันไว้!!!!  อยากตายรึไงห้ะ  อารมณ์ของฉันตอนนี้พอที่จะ  ฆ่าหมอนั่นได้เลยแหละ  ฉันเตะเข้าเป้าหมอนั่นแล้วรีบวิ่งออกนอนโรงเรียน  (โรงเรียนนี้ไม่มียาม  และถ้านักเรียนคนไหนไม่มีเรียนก็ออกไปซื้อของใช้ได้)  เรียกง่ายๆว่า  “ โดดเรียน คาบว่าง”

แล้วฉันตรงไปยังสถานีรถไฟฟ้า 

---------สิบนาทีผ่านไป-----------------

แกร๊กๆ.....

 เดี๋ยวมาต่อนะ 
#ผิดพลาดประการใดขออภัย