ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    หนุ่มหัวใจรักไฮสคูล

    ลำดับตอนที่ #1 : เริ่มเรื่อง

    • อัปเดตล่าสุด 18 มี.ค. 49


                                               
              ณ โรงเรียนแห่งหนึ่งเป็นโรงเรียนประจำ มีการสอนแบบ สหศึกษา คือคละชายหญิง แน่นอนว่า หนึ่งในนั้น พระเอกผู้ขี้อายของเราก็เป็นนักเรียนของที่นี่ด้วย

             กี้ หรือ นาย"แว่น" เด็กหนุ่มร่างผอม สวมแว่นตากรอบหนา มองภายนอกเหมือนคนใสซื่อ<บื้อ> เอามากๆ และเงียบขรึม เขาไม่มีเพื่อน อาจเป็นเพราะเขาเป็นเด็กเก็บตัวนั่นเอง วันๆนั่งหมกอยู่แต่กับหนังสือ ไม่ชอบสุงสิงกะใคร ....นั่นแหละเขา....นายกี้นั่นเอง...
     
          เช้าวันหนึ่งที่อากาศสดใส มีแสงแดดอ่อนๆสาดส่องเข้ามาในห้องนอนของเขา ดูเหมือนว่าวันนี้เช้าเกินไปที่เขาจะปลุกเพื่อนๆให้ตื่นได้ เขาจึงเลือกที่จะไปอาบน้ำก่อนใครๆ เพราะเดี๋ยวกี้ก็ต้องกลายเป็นคนสุดท้ายที่ได้เข้าห้องน้ำทุกที<โดนแย่งอ่ะแหละ>  

           พออาบน้ำเสร็จ....เข้าก็พบว่าเพื่อนๆได้หายกันไปเกือบหมดหอแล้ว

            "มีอะไรกันนะ"   เขาคิดในใจ ว่าแล้วก็เดินออกไปจากหอนอนทันที
            "เดี๋ยว!กี้...กี้" มีเสียงหนึ่งเรียกเขา ทำให้เขาสะดุ้งอยู่ไม่น้อยเลย....
            "ไปไหนหรอ...ให้ชั้นไปด้วยสิ" เด็กชายเพื่อนร่วมหอของเค้านั่นเอง 
            "ไปสิพล..ชั้นก็...เอ่อ..ไม่มีเพื่อนไปเหมือนกัน"กี้อ้ำอึ้งสักครู่หนึ่งก็พูดออกมาในที่สุด 
     
              และแล้วสองเด็กหนุ่มก็เดินไปด้วยกัน พลเป็นเพื่อนชายคนแรกที่กี้รู้จักและคุยด้วย ทั้งสองคุยกันอย่างเขินอาย กี้เองก็ได้แต่อ้ำๆอึ้งๆมองซ้ายทีขวาทีเลิ่กลั่ก เหมือนกลัว พลเพื่อนใหม่ของตนจะขย้ำคอตายกลางทางซะอย่างงั้น 

           เมื่อพลเห็นสีหน้าของกี้จึงถามเขาด้วยความสงสัยระคนขำ  
              "นายเป็นอะไรไปน่ะ...." 
              "ป่าว...ๆ..."
              "ชั้นไม่ขย้ำคอนายหรอกนะ อิอิ เผอิญชั้นไม่ใช่เลสเบี้ยนอ่ะ" 
            
          กี้ได้แต่ก้มหน้าและอมยิ้มอยู่ลึกๆ เขาซ่อนยิ้มได้ดีทีเดียวเพราะพลไม่สังเกตเลยแม้แต่น้อย!!

          สองหนุ่มก็พากันลงไปที่โรงอาหาร เพื่อจะหาข้าวเช้ากินกัน....สักพักเมื่อคนทั้งสอง ได้อาหารเช้ากันแล้วก็นั่งลงที่โต๊ะหินอ่อนตัวส่วนในสุดของโรงอาหาร  
     
              "เออ....เห็นว่ามีอาจารย์สาวคนใหม่มาอ่ะ"พลถามสีหน้าสนอกสนใจ ทั้งๆในปากยังเต็มไปด้วยข้าว
              "หรอ..มาเมื่อไหร่อ่ะ"เขาเงยหน้ามองเพื่อนด้วยสายตางุนงง
              "อาทิตย์หน้ามั้ง...ชั้นไม่รู้อ่ะ คงสวยน่าดูเลย"
              "เค้าคงมาแทนอาจารย์ป้าจิ*ล่ะมั้ง คิกๆ"
              "ช่าย..ป้าจิน่ะแก่เกินไปแระ"
              "นายพูดเกินไปนะ..พล...ชั้นว่าตั้งแต่เรียนมาไม่เคยเจอใครสอนดีเท่าป้าเลย"
              "แน๊ะ!!...อยู่บ้านปลูกสตรอว์เบอร์รี่ขายหรอ...อย่าอำน่า...เพื่อน...นายรักอาจารย์ป้าจิหรอ" 
              
             พลแซวเพื่อนด้วยความคะนองปาก โดยไม่รู้ตัวเลยว่า โดนคนทั้งโรงอาหารมองกันหมดแล้ว...กี้รีบลากพลออกมาทันที โดยหลบสายตาเพื่อนๆนักเรียนด้วยกันอย่างลำบาก  พอเดินผ่านโต๊ะนั้นก้อได้ยินแว่วๆมาว่า
             "ไอ้น้อง...ใครวะ รักอาจารย์ป้าจิ กร๊าก...ก..ก ฮาว่ะ"  รุ่นพี่ทักอย่างเสียมารยาทสุดๆ
             "พี่คะ...พี่คะ...พี่รักป้าจิหรอคะ..โห...พี่รสนิยมคนแก่หรอ คิกๆๆ" รุ่นน้องผู้หญิงคนหนึ่งถามด้วยดังได้ยินโดยทั่วกัน

            "ไปเหอะๆๆ..." พลผลักเพื่อนไปด้วยความอาย

               ถึงหอนอน....กี้ก็ไม่ยอมพูดจากับใครอีกเลย พลหน้าเสียอย่างแรง และได้แต่กล่าวขอโทษเขาซ้ำๆซากๆ 
             "นะเพื่อน...ขอโทษอ่ะ ชั้นแซวไปงั้นๆเองนายอย่าโกรธชั้นนะ...นะ...กี้"
             กี้มองหน้าเพื่อนด้วยความเหนื่อยใจ แต่ก็ยิ้มอย่างให้อภัย
             "ชั้นรู้....นายไม่ได้ตั้งใจ แต่อย่าล้อกันแบบนี้นะ ชั้นไม่ชอบเลย เดี๋ยวคนเค้าจะเข้าใจชั้นผิดไปอ่า....ตกลงไหม....."
              "อื้อ...ชั้นสัญญา"

            เมื่อหมดเรื่องที่จะคุยกันกี้ก็นั่งลงเกาะที่ขอบหน้าต่างบานที่ใกล้ที่สุด เขามองออกไปอย่างเบื่อหน่าย มองตะวันที่ยังอยู่เหนือยอดไม้ คิด...และคิด..

            น่าแปลกที่เขาคิดถึงหน้าใครบางคน หน้าของหญิงสาวที่เขาไม่คุ้นตา ทำไมนะ.....เกิดอะไรขึ้นเนี้ย เหมือนเขากำลังรอคอยอะไรสักอย่าง....กำลังรอ...รอ...รอ

       *แนะนำตัวละคร
    อาจารย์ป้าจิ เป็นอาจารย์ประจำหอหญิง สอนวิชาสังคมศึกษา เป็นอาจารย์ที่นับว่าดุได้ใจมากๆๆ เป็นที่รู้กันว่า ฉายา "มือปราบหอหญิง"นั่นคือใคร แต่ความจริงแล้วเป็นคนใจดี จริงใจ 


       

        ** เฮ่อ....ผ่านไปแล้ว สำหรับบทที่ 1 เป็นไงคะ ใช้ได้รึเปล่า Nj เป็นนักเขียนใหม่นะคะ มีข้อเสนออะไรก็ช่วยคอมเม้นให้ด้วยนะคะ                   

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×