คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #55 : หมากกระดานเกียรติยศกระดานใหญ่ (ประมาณ100%)
และแล้วงานหมากกระดานเกียรติยศสำหรับนักเรียนก็จบลงไป..... เอ่อ ด้วยดี แม้ว่าสนามจะเสียหายไปเล็กน้อย เพียงแค่ต้องใช้แรงงานซ่อมร่วมสิบกว่าคนเท่านั้น
ผลปรากฏออกมา เป็นอันแน่นอน ว่าปีเจ็ดป้อมอัศวินคว้าชัยชนะไปได้อย่างฉิวเฉียด ต้องเรียกว่าเพียงแค่เสี้ยววินาที เพราะทันทีที่ร่างของโรหายไปจากสนาม ร่างของคิงของปีเจ็ดก็หายไปจากสนามเช่นเดียวกัน ดังนั้น ชัยชนะจึงตกไปอยู่ในมือของฝ่ายโรเวน ซึ่งยังทิ้งลายไว้แม้จะเป็นปีสุดท้าย
แน่นอนว่า หลังจากจบกระดานนี้แล้วป้อมอัศวินก็ไม่มีโอกาสพัก ไหนจะต้องเกณฑ์คนไปซ่อมสนาม ที่ลูคัสและคิลทำพังไป และคงจะหนักกว่านี้ ถ้าโรเวนไม่บอกว่าถ้ายังไม่หยุดจะเรียกเก็บค่าเสียหายจากคนทั้งคู่ ทั้งสองจึงยอมเลิกไปแต่โดยดี แล้วไหนยังต้องใช้หัวสมองอีกส่วนหนึ่งในการวางหมากกระดานใหญ่อีกเช่นเดียวกัน
"เบี้ยสองจีสาม" เสียงออกคำสั่งดังขึ้นเนือยๆ โรนอสผู้รับตำแหน่งเบี้ยสองค้อมตัวลงเล็กน้อย ก่อนจะเดินเข้าไปประจำตำแหน่งอีสามตามคำสั่ง
"เป็นอะไร ท่าทางเนือยๆชอบกล" คู่มือเอ่ยถามขึ้น เมื่อเห็นอีกฝ่ายถอนใจ
"เปล่าฮะ แค่เบื่อนิดหน่อย" เฟรินตอบปฏิเสธ วิลเลี่ยมเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อยกับคำตอบที่ได้รับ ก่อนจะขยับหมากฝ่ายตัวเองบ้าง
"เบื่อ? เหนื่อยซะมากกว่าล่ะมั้ง" วิลเลี่ยมเอ่ยขึ้นดักคอ เฟรินเหลือบตาขึ้นมอง ก่อนจะเอามือก่ายหน้าผากอย่างอ่อนใจ รู้เลยว่าไอ้โรไปเอานิสัยอ่านใจคนมาจากไหน
"ฮะ ผมเหนื่อย เหนื่อยจะแย่อยู่แล้ว" แหงสิ ก็เธอน่ะโดนทุกกระทงเลยน่ะสิ ทั้งซ่อมสนาม ทั้งประชุมปรึกษาเรื่องตำแหน่ง แถมยังต้องวิ่งไปวิ่งมาตามคนโน้นคนนี้อีกด้วย และที่สำคัญ ทั้งๆที่เหนื่อยขนาดนี้ โรเวนยังไม่ยอมให้พัก ดันเธอลงเดินหมากวันนี้จนได้ ทั้งๆที่เธอค้านแทบตาย แต่โรเวนก็เวรสมชื่อ พอเห็นว่าเธอไม่ยอม ก็ใช้วิธีบัคับฉบับเมจิกปรินซ์เสียเลย ยังไงน่ะเหรอ
"หมายความว่ายังไงๆก็ไม่ยอม" โรเวนถามย้ำ เธอพยักหน้าอย่างหนักแน่น โรเวนถอนใจอย่างเป็นเชิงจะยอมแพ้
"งั้นก็ช่วยไม่ได้" คำพูดนั้นทำให้เธอมีกำลังใจมาขึ้นโข รอยยิ้มกว้างประดับบนดวงหน้า ก่อนจะหุบฉับลงทันทีที่ได้ยินคำพูดถัดไปของรุ่นพี่ที่รัก
"ถ้าเธอไม่ยอมก็คงต้องใช้วิธีบังคับ" มือจรดปลายปากกาเขียนชื่อลงในใบตำแหน่งที่ยังมีที่ว่างอยู่ทันที กอ่นจะรีบเอ่ยปิดประชุม แล้วเอารายชื่อไปเตรียมตัวทำประกาศทันที
คิง – โรเวน
ควีน – มาทิลด้า
บิชอบ – คาโล เซลรอส (ปีสี่)
ม้า – คิล กัส
เรือ – นิกซ์ ไธนอส
เบี้ย – เฟมินิน โรนอส โร ซีบิล อเล็กซ์ (ปีหก) ลูคัส ลอเรนซ์ ชิวาส โซมาเนีย
คนเดินหมาก – เฟลิโอน่า
"วันนี้ไว้แค่นี้ ขอบใจมากที่ให้ความร่วมมือ" ว่าแล้วก็รีบสาวเท้าออกไปจากห้องประชุมก่อนใคร คงเป็นเพราะกลัวสาวน้อยที่กำลังนั่งอึ้งเอาใบตำแหน่งไปทำลายทิ้งเสียก่อน
คิดแล้วก็ได้แต่เจ็บใจ จะโยนหน้าที่อะไรนักหนา ตัวเองเดินหมากชนะเธอก็แทนที่จะรับหน้าที่เดินหมากกระดานนี้ไป แล้วนี่อะไร โยนมาให้เธอดื้อๆ ด้วยเหตุผลแค่ว่าไม่อยากเล่น
"เอาน่า เล่นกันสนุกๆ จริงๆงานนี้ พวกเราเป็นคนขอให้จัดเอง" วิลเลี่ยมเอ่ยปลอบยิ้มๆ ก่อนจะเอ่ยข้อมูลเพิ่มเติมเป็นการคุยเล่นฆ่าเวลากันเบื่อ
"หืม พวกท่านวิลเลี่ยมน่ะเหรอฮะ" เฟรินถามอย่างสนใจกับข้อมูลใหม่ที่ได้รับ
"อ้อ จริงๆแล้ว ต้องบอกว่าเป็นความคิดข้าคนเดียว"วิลเลี่ยมเอ่ยแก้คำพูดของตัวเล็กน้อย มือยกถ้วยชาขึ้นมาจิบ ท่าทางที่ไปซ้อนทับกับใครหลายๆคน ทำให้เธอนึกสงสัยขึ้นมาตะหงิดๆว่า ไอ้คนที่มีฉายาเป็นทริสทอร์หรือเคยมีก็เถอะจะต้องมีงานอดิเรกเป็นการดื่มชาทุกคนเลยรึเปล่า
"ก็แค่ ข้าอยากจะลองกลับมาเล่นหมากกระดานเกียรติยศอีกสักครั้งน่ะ พอไปถามพวกบาโร ก็เป็นอันตกลง ข้าเลยไปขอท่านเลโมธี" เฟรินหลุดหัวเราะพรืดเมื่อได้ยินเหตุผลขององค์จักรพรรดิแห่งเวนอล
"เอาล่ะ ในที่สุดเจ้าก็เลิกทำหน้ายุ่งๆซะที เห็นแล้วข้าล่ะเหนื่อยแทน"
"ไอ้เฟริน!! เลิกคุยแล้วเดินหมากซะทีโว้ย แกคุยไม่ว่า แต่กรุณาเล่นไปคุยไปโว้ย!!" คิลตะโกนขึ้นมาจากสนามเบื้องล่างอย่างเหลืออด เมื่อผู้เดินหมากฝ่ายตัวเองไม่ยอมเดินหมากเสียที เป็นผลให้เกมในสนามหยุดชะงัก
"เออโว้ย!! เดินแล้วๆ บ่นจริง แกรู้ไหมว่ามันต้องใช้สมองคิดนะเว้ย" เฟรินตะโกนตอบกลับลงไปข้างขณะออกคำสั่งเดินหมากตัวต่อไป ท่าทางอันไม่สมกับเป็นเจ้าหญิงซักนิดอาจทำให้ใครหลายคนยิ้มน้อยๆอย่างเอ็นดู แต่ในขณะเดียวกันก็ทำให้ใครอีกหลายคนถึงขั้นระอา
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
"เอาล่ะๆ" เฟรินพึมพำเบาๆ ขณะยืดมืออกบิดขี้เกียจ เมื่อเกมดำเนินมาได้ระยะเวลาหนึ่ง หมากก็เสียไปกันบ้างแล้ว แต่เกมก็ยังดำเนินไปอย่างสบายๆ
"เฮ้! โร จะเอาล่ะนะ" เธอตะโกนลงไปยังสนามเบื้องล่าง เพื่อส่งสัญญาณให้กับผู้ถูกจับลงตำแหน่งเบี้ยสาม โรเพียงแค่พยักหน้ากลับเท่านั้น เฟรินเอามือลูบแผลเป็นใต้ตาซ้ายอย่างเคยชิน ก่อนจะหันกลับมาให้ความสนใจกับหมากกระดานตรงหน้าต่อ
"เบี้ยสามเอฟเจ็ด กำจัดเบี้ย" เฟรินออกคำสั่งโรต่อในทันที โรรับคำสั่งแล้วรีบเตรียมตัวกำจัดเบี้ยหก หรือ คิงแห่งแอตลาสตามคำสั่ง
ทำไมถึงใช้โรน่ะเหรอ เหตุผลง่ายมาก เพราะเมื่อวานเธอลองถามแล้วว่า แต่ละคนที่ประจำตำแหน่งในกระดานอยากเล่นกับใคร ไอ้หมอนี่ก็โพล่งขึ้นมาทันทีว่าม้า เพราะงั้น ถ้าขอมา เธอก็จะจัดให้ แม้ว่า ม้าคราวนี้ จะเป็นถึง กาเบรียล บริสตั้น เดอะ คิง ออฟ ซาเรส ก็ตาม
ด้านคิล เมื่อเห็นลางมาว่าโรจะต้องปะทะกับม้าต่อไป ก็หัวเราะออกมาเบาๆ หมอนี่มันเก่ง รู้ด้วยว่า กาเบรียลจะถูกจัดลงเป็นม้า แน่ล่ะ มันต้องพูดเลี่ยงๆ แต่ใครจะไปรู้ว่ามันจะเดาตำแหน่งได้แม่นขนาดนี้ กาเบรียลเป็นม้า ถ้าโรชนะคราวนี้ ก็จะถือเป็นการชำระคดีเมื่อคราวสงครามเอเดน – เดมอสครั้งก่อนไปเลย
คิดแล้วก็ขำ เจ้าคิดเจ้าแค้นน่าดูเหมือนกันแฮะ ไอ้หมอนี่ ไม่นึกว่ามันจะฝังใจขนาดนั้น แต่ก็นั่นแหละว้า ไอ้พวกเจ้าชายมันก็เหมือนกันหมด ฆ่าได้ หยามไม่ได้ ศักดิ์ศรีมีไว้ทูนหัว เลยต้องมาชำระความกันหน่อย ก็ไอ้การล่าพยัคฆ์ของกาเบรียลคราวก่อนมันทำให้ไอ้โรหมดท่าไปเลยนี่หว่า
แต่นึกไปนึกมาแล้วก็น่าเสียดาย ก็ไอ้โรมันดันเอากาเบรียลไปแล้วนี่หว่า แล้วทีนี้เป้าหมายก็ต้องเปลี่ยนสินี่ แล้วจะเอาใครดี
"หืม เอาชาเบรียนไปใช้จริงๆจังๆแล้วรึ" วิลเลี่ยมเปรยถามเบาๆ เฟรินพยักหน้าตอบคำถาม แม้สายตาจะไม่สบกับผู้ถามเนื่องด้วยติดพันการแก้เกมที่คนถามเดินหมากมาตีรวน
"คิดยังไงล่ะนั่น" วิลเลี่ยมยังคงซักต่อ
"ก็มันอยากสู้ ผมก็ให้มันสู้ก็แค่นั้นเองฮะ โอเค ต่อไป เรือขวา บีห้า กินเรือ" คำสั่งกินครั้งที่ห้าของฝ่ายเธอ หรือครั้งที่สองของรุ่นพี่ไธนอส ไธนอสค้อมตัวลงเล็กน้อย ก่อนจะพุ่งตัวเข้าไปประชิดผู้ดำรงตำแหน่งเรือซ้ายแล้วชิงลงดาบแรกในทันที
"เจ้า เสนาธิการฝ่ายขวางั้นหรือ" คิงเซสแห่งเจมิไนเอ่ยถามหลังจากที่ถูกคมดาบใหญ่ของไธนอสไป
"กระหม่อม หม่อมฉันไธนอส ทิลดอล แห่งป้อมอัศวิน เสนาธิการฝ่ายขวากระหม่อม" ไธนอสรับคำด้วยน้ำเสียงนอบน้อม แม้ว่าจะยังอยู่ในขณะประดาบกับอยู่
"แล้วโรเวนอยู่ที่นี่เป็นอย่างไรบ้าง" คำถามที่เขาไม่คิดว่าจะได้รับทำให้เขาเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะคลายความสงสัยเมื่อนึกขึ้นได้ว่า คนที่เขากำลังประดาบอยู่ด้วยนี่คือ พ่อของเพื่อนรัก แล้วจึงตัดสินใจตอบคำถามไป ระหว่างที่มือก็ยังขยับดาบเข้าต่อสู้
"เอาล่ะฮะ ผมชักอยากพักผ่อนแล้วล่ะฮะ เรามาเร่งเกมนี้กันดีไหมฮะ ท่านวิลเลี่ยม" เฟรินถามขึ้นเป็นเชิงจะขออนุญาตพร้อมรอยยิ้มกว้าง วิลเลี่ยมโคลงหัวน้อยๆ ก่อนจะพยักหน้าตกลง
"ตามใจเรา งั้น เริ่มล่ะนะ"
"เฟริน กับ ท่านพ่อ เล่นอะไรของเขาล่ะนั่น" โรพึมพำเบาๆ ขณะกำลังประมือกับกษัตริย์กาเบรียล บริสตั้น คู่กรณีตั้งแต่เมื่อครั้งเขาไปยังซาเรสเมื่อเหตุการณ์ช่วงสงคราม
คำถามที่เรียกความฉงนให้เข้ามาในสมอง เมื่อคนเดินหมากทั้งคู่อยู่ก็เร่งเกมส์กันขึ้นมาดื้อๆ แทนที่จะมีเวลาให้เขาพักเสียหน่อยหลังจากจบการกินเบี้ยไป ที่ไหนได้ พอเฟรินเห็นว่าเขากำลังจะชนะ ก็ส่งคำสั่งต่อไปมาทันที คือคำสั่งกินม้านั่นเอง
ฝ่ายเหล่ากษัตริย์เองก็ไม่แพ้กัน เมื่อองค์จักรพรรดิแห่งเวนอล พ่อของเขาได้เร่งเกมส์เสียยิ่งกว่าเฟริน เมื่อได้ส่งคำสั่งต่อเนื่องหลายครั้งเหลือเกิน
"คาโล ต่อไปตาแก รีบๆจัดการแล้วเตรียมตัวเข้า จำไว้ ถ้าแพ้ไม่ต้องพูดกันหนึ่งอาทิตย์" เฟรินตะโกนลงไปบอกกับบิชอปขวา เจ้าชายคนสำคัญแห่งคาโนวาลให้เตรียมตัวต่อทันทีที่เห็นว่าคาโลกำลังได้เปรียบ สายตาเย็นถูกนำขึ้นมาตวัดมองสาวน้อยเจ้าหญิงสองดินแดน อย่างไม่เข้าใจว่าทำไมต้องเร่งเกมส์ แถมคนทั้งคู่ก็ดูจะสนุกสนานเหลือเกินเมื่อเริ่มจะเร่งเร็วขึ้นทุกที นัยน์ตาสีฟ้าคู่สวยตวัดไปมองยังเพื่อนร่วมชั้นปี ที่ยังอยู่ในสนามกันครบหมดทั้งหกคน ก่อนจะได้แต่ปลงตก เมื่อแม้แต่เจ้าห้องสมุดเคลื่อนที่มันยังหาคำตอบไม่ได้ แล้วสาอะไรกับเขากันเล่า
"ไม่ได้เล่นเกมส์เร็วแบบนี้มานานแล้วแฮะ เราไม่เลวเลย เฟริน" วิลเลี่ยมกล่าวชมเด็กสาวรุ่นลูก ที่ฝีมือหมากรุกสูสีกับเขา
"โอย เกินไปฮะ ท่านวิลเลี่ยม ก็ผมเบื่อนี่ฮะ ชักอยากกลับไปนอนชาร์ตแบตที่ห้อง ถึงจะได้แค่ซักสองสามชั่วโมงก็ยังดี" เฟรินบอกปัดอย่างถ่อมตน พลางเอ่ยบ่นถึงเวลาว่างที่เดี๋ยวนี้ชักเป็นของหายาก
"ยุ่งทุกวันเลยนี่ เดี๋ยวนี้" วิลเลี่ยมเลิกคิ้วถาม ขณะออกคำสั่งต่อเนื่องให้กับตัวหมากฝ่ายตนเองอีกตัว
"จะดีมากฮะ ถ้าท่านไปบอกคำนี้กับรุ่นพี่โรเวน ผมจะบ้าตายเอา" เฟรินโอดครวญ ขณะส่งคาโลที่เพิ่งจัดการคู่แข่งเสร็จเดินไปเผชิญหน้ากับเบี้ยอีกหนึ่งคน
"เอาน่า ทนไปหน่อย" วิลเลี่ยมขยับรอยยิ้มบาง ก่อนจะหันมาสนใจกับกระดานหมากรุกต่อ
เฟรินเหลือบมองหน้าวิลเลี่ยมอย่างไม่เข้าใจ ก่อนจะต้องส่ายหัวไล่ความคิดไร้สาระออกไป เพราะคนตรงหน้ากำลังป่วนกระดานอีกครั้ง
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
หมากกระดานนี้เริ่มดำเนินมาจนถึงช่วงท้าย ตัวหมากเริ่มเหลือน้อยลงทุกที แต่ถึงจะยังอยู่ แต่สภาพก็โทรมเต็มทน แน่ล่ะ ก็ผู้เดินหมากเล่นไม่สนสภาพของคนเล่นเลยนี่นา
ฝ่ายกษัตริย์นั้นเหลือคิง คิงเอวิเดส เกรเดเวล ผู้ที่อดใจไม่ไหวขอลงเล่นด้วย ควีน คิงเฮลด้า ซิลเวอร์ ผู้เดียวที่ถูกยกให้เป็นควีนทันทีโดยที่ไม่ต้องรอการพิจารณา ม้าขวา คิงบาโร วาเนบลี ผู้ที่ยอมลงให้แก่เอวิเดส มาลงตำแหน่งม้าแทน คิงริชาร์ด โมนารอค ผู้ลงตำแหน่งบิชอปขวาด้วยเพื่อนรักทั้งสองบังคับให้ลง เรือซ้าย คิงเซส ฮาเวิร์ด ผู้ที่กำจัดนักรบที่ยอดเยี่ยมที่สุดแห่งป้อมอัศวินลงไปได้ เรือสาม ม้ามืด คิงแห่งกิลดิเรกผู้ที่ยังยืนหนัดอยู่ในสนามได้อย่างไม่มีใครคาดคิด
ทางด้านฝ่ายป้อมอัศวินเอง ก็เหลือ คิง โรเวน ฮาเวิร์ด เสนาธิการฝ่ายซ้ายแห่งป้อมอัศวิน บิชอปซ้าย คาโล วาเนบลี เจ้าชายแห่งคาโนวาล ว่าที่หัวหน้าป้อมคนใหม่ ม้าซ้าย คิล ฟีลมัส นักฆ่าคนเก่งแห่งรุ่น ผู้ที่กล้าออกปากว่าเจ้าหญิงสองดินแดนตรงๆโดยไม่เกรงใจเหล่ากษัตริย์ ม้าขวา กัส โทนีย่า นักบวชสันโดษผู้ที่เหลือรอดมาได้อย่างน่าเหลือเชื่อ เรือสาม โร เซวาเรส หรืออีกนาม ชาเบรียน โบแด็ง เจ้าชายขอทานผู้มากเล่ห์เหลี่ยม และ บิชอปสาม ลอเรนซ์ ดอร์น นักบวชหน้าบูดประจำป้อมอัศวิน
หกต่อหก ยุติธรรม รึเปล่า คิงผู้มากฝีมือ และมากประสบการณ์ กับนักเรียนโรเงเรียนพระราชาเอดินเบิร์ก แม้จะเคยผ่านสงครามมาครั้งหนึ่ง แต่น้อยคนนักที่จะได้ประสบกับสถานการณ์จริง งั้นหรือ คงไม่ใช่กับทีมนี้
เมื่อทุกคนในที่นี้เคยประสบกับสถานการณ์สงครามจริงมาแล้วทั้งสิ้น ฝีมือต่างก็อยู่ในระดับสูงทั้งสิ้น ทุกคนในทีมนี้ต่างก็เคยร่วมลงสู้ศึกจริงเมื่อปีที่แล้วมาทั้งนั้น
"เอาล่ะๆ จะเอายังไงดี" ปากว่า มือเท้าคาง สมองตรองความคิด ถึงหนทางต่อไป
"คิดมากน่า เฟริน เล่นกันสนุกๆไง" วิลเลี่ยมเอ่ยเย้า
"เหอะๆๆ แพ้มีหวังโรเวนเอาผมตายก่อนฮะ" เฟรินหัวเราะแห้งๆกลับ
"เอาล่ะๆ ลุยล่ะนะ ม้าขวา เอฟห้า กินเรือ" เฟรินออกคำสั่งให้แก่กัส นักบวชแห่งกิลดิเรก ปะทะกับกษัตริย์ประเทศตนเอง หรือดูให้ดีๆ ก็เจ้าชายปะทะกษัตริย์นั่นแหละ เพียงแต่เฟรินไม่รู้เท่านั้น
กัสค้อมทำความเคารพบุคคลที่ต้องกำจัด ก่อนจะใช้ความเร็วเข้าประชิด และเป็นฝ่ายชิงลงมือโจมตีก่อน แต่ฝ่ายกษัตริย์เองก็ไวพอตัว ยกดาบขึ้นมาป้องกันได้ทันท่วงที
"เร็ว ดีมาก กัส" กษัตริย์แห่งกิลดิเรกเอ่ยชมลูกชายเบาๆ กัสค้อมตัวลงเล็กน้อย
"ขอบพระทัยฝ่าบาท" คำขอบคุณในคำชมของอีกฝ่าย ที่เอื้อนเอ่ยออกไปพร้อมการตวัดดาบอีกหนึ่งครั้ง การต่อสู้ระหว่างพ่อและลูก กำลังดำเนินไปอย่างมีรสชาติ
"ควีน เอชห้า กำจัดบิชอป" องค์จักรพรรดิแห่งเวนอลเอ่ยคำสั่งแก่ควีนฝ่ายตัวเองบ้าง คำสั่งที่เฟรินสะดุ้งน้อยๆ เวร คิงเฮลด้า แล้วคนใจอ่อนอย่างมันจะไหวเหรอวะเนี่ย
"ม้าซ้าย บีห้า กำจัดเรือ" คำสั่งม้ากินเรืออีกครั้งจากเฟรินดังขึ้นต่อทันทีโดยไม่ต้องเสียเวลาคิด สายตายังคงเหลือบมองบิชอปซ้าย เจ้าชายคนสำคัญอยู่เป็นระยะๆ
"บิชอปขวา จีสี่" คำสั่งขยับบิชอปขวา คิงริชาร์ด จอมเวทย์ สามสิงห์แห่งเอเดนเรียกสติเธอให้กลับมาสู่กระดานอีกครั้ง เวรกรรมเป็นบ้า ไอ้โรจะไปไหนก็โดนปิดทางหมด แล้วคราวนี้จะทำไงล่ะเนี่ย ก่อนที่สายตาของเธอจะเหลือบไปเห็นอีกเส้นทางหนึ่ง
"ควีนสอง อีหก รุก" เฟรินขยับโรมายังช่องทางที่สามารถรุกคิงได้
"คิง ดีหนึ่ง" วิลเลี่ยมเริ่มขยับคิงหนีบ้าง
"บิชอปสาม บีสาม รุก" เฟรินเปลี่ยนมือมาใช้ลอเรนซ์ประกาศรุกบ้าง
"คิง ซีหนึ่ง" วิลเลี่ยมยังคงขยับคิงหนี
"ควีนสอง เอชหก รุก" เฟรินกลับมาใช้โรประกาศรุกอีกครั้ง
"คิงบีหนึ่ง" วิลเลี่ยมยังคงขยับคิงหลบ
"บิชอปสาม ซีสอง รุก" เฟรินขยับลอเรนซ์ตาม วิลเลี่ยมขยับรอยยิ้ม ก่อนจะเอ่ยคำสั่งให้คิงออกมายืดเส้นยืดสายบ้าง
"คิง ซีสอง กำจัดบิชอป" คำสั่งที่เธอคิดเอาไว้แล้ว แต่มันก็ยังอดทำให้ใจหายไม่ได้ เมื่อพ่อปีศาจของเธอเตรียมจะกำจัดรุ่นพี่ของเธอตามคำสั่งในเกมส์
"กว่าข้าจะได้ลงมือบ้าง" เอวิเดสบ่นเบา ก่อนจะหันมาให้ความสนใจกับคนที่เขาต้องสู้ด้วย
"รุ่นพี่ของเฟลิโอน่างั้นหรือ" เอวิเดสถามลอเรนซ์ ก่อนจะรีบเสริม เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายคงจะไม่ยอมตอบคำถาม
"ไม่เอาน่า คุยกันก่อนสิ ข้าแค่อยากรู้ว่าเฟลิโอน่าอยู่โรงเรียนแล้วเป็นยังไงบ้าง" ลอเรนซ์เลิกคิ้ว ขึ้น ก่อนจะยอมตอบคำถามแต่โดยดี
"เฮ้อ โดนจนได้" เฟรินถอนใจ
"เห็นใจหน่อยแล้วกัน ท่านจ้าวไม่ค่อยได้ออกโรงนักหรอก" วิลเลี่ยมเอ่ยเบาๆเหมือนจะปลอบ แต่ไม่ใช่ นั่นยิ่งทำให้เธอเครียดหนัก เวรแล้ว พี่เขาก็เจ็บหนักปางตายเมื่อปีก่อน แล้วนี่จะโดนอะไรอีกบ้างมั้ยเนี่ย ปีนี้ คิดแล้วก็ต้องนึกขอโทษไว้ก่อน อย่าโกรธผมเลยนะฮะ รุ่นพี่ลอเรนซ์
"ควีนสอง เอฟสี่" เฟรินต้องเดินโรอย่างช่วยไม่ได้ เมื่อเหลือหมากฝ่ายเธอให้เลือกเดินอยู่ตัวเดียว
"ม้าขวา เอสี่" เฟรินแทบจะตบหน้าผากตัวเองแรงๆซักที การที่วิลเลี่ยมเดินม้ามันช่างตรงกับความคิดเธอตอนนี้เสียจริงๆ ถ้าไม่รีบสกัดมีหวังโดนรุกคิงแหง
"ควีนสอง เอสี่ กินม้า" เฟรินออกคำสั่งสกัดการรุกคิงทันที ก่อนจะพึมพำเบาๆทีหลัง "โชคดีเว้ย โร"
"รุ่นพี่เฟรินนี่อะไรๆก็ใช้รุ่นพี่โรหมด" คอร์ลินเริ่มจับสังเกต
"อ้าว ก็นี่มันช่วยไม่ได้ เหลือรุ่นพี่โรให้ใช้ได้คนเดียว" เมอร์ลินอธิบาย
"แล้วทำไมไม่รอให้คู่อื่นสู้ให้เสร็จก่อนล่ะ" คอร์ลินยังแย้งต่อ
"รอก็ชักช้าน่ะสิ" แอนนี่เถียงบ้าง
"รุ่นพี่โรเองก็ใช่ว่าจะไม่มีฝีมือนี่นา" คาออสแย้งกลับ
"นั่นสิ ไม่งั้นจะได้เปลี่ยนควีนรึ" อารองเซียเห็นด้วยกับความคิดของคาออส
"มีหวังจบงานนี้คนที่อานที่สุดคงไม่พ้นรุ่นพี่โร" คอร์ลินสรุป
"ส่วนคนที่สบายที่สุดก็คงจะเป็นโรเวน" ไนเลฟเสริม
"นั่นสิ" ทุกคนพยักหน้าเห็นพ้อง ก่อนจะหยุดบทสนทนาไว้เพียงแค่นี้ เพื่อชมการแข่งขันต่อไป
การต่อสู้ระหว่างม้ากับเรือกำลังจะเสร็จสิ้นลง ม้าซ้าย กับเรือขวา ใครจะเป็นผู้ชนะ แล้วจะมาช่วยเสริมทัพได้ต่อไป ก็ตัดสินกันตรงนี้
คิลใช้ความเร็วของนักฆ่าเป็นตัวช่วยในการต่อสู้ และรวมไปถึงความแม่นยำในการลงดาบแต่ละดาบ แม้จะไม่โดนเต็มร้อยเปอร์เซ็นต์ทุกดาบ แต่ก็ต้องเรียกแผลได้ทุกครั้งที่ลงดาบ ซึ่งเป็นการตัดกำลังที่ดีอย่างหนึ่ง แม้ว่าตนเองจะโดนโจมตีกลับบ้าง แต่ก็คงไม่ใช่เรื่องหนักหนา
"เอ้า คิล เร็ว ไม่มีหมากใช้แล้วนะเฟ้ย" เฟรินตะโกนลงไปเร่งเพื่อนรัก ให้มันตวัดสายตากลับมาแยกเขี้ยวให้เธอเร่ง ก่อนจะตอบรับคำ
"เออน่ะ อย่าเร่งนักสิวะ"
"บิชอปขวา อีสอง" วิลเลี่ยมขยับบิชอปคิงริชาร์ดโดยไม่มีทางเลือก เมื่อหมากตัวอื่นๆของฝ่ายตนเองถูกประกบคู่ไปหมดแล้ว แล้วจะให้ไปรุกฆาตก็ รุกไม่ได้อีก จึงได้แต่ขยับไปเรื่อยๆ
"ชักจะเริ่มน่าเบื่อขึ้นมาแล้วสิเนี่ย กระดานนี้" วิลเลี่ยมเปรยเบาๆพลางถอนใจ
"นั่นสิฮะ ผมก็ว่างั้น" เฟรินรับคำเห็นด้วย เมื่อไม่มีงานให้ทำนอกจากนั่งรอ
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ฉลองสอบสสวท.เสร็จ
เอาอีก10%ที่เหลือมาแปะให้ฮะ
ด้วยความอารมณ์ดีว่า คิดถูกที่ไม่อ่านหนังสือ
ไม่งั้นเราคงผิดหวังน่าดู
เพราะข้อสอบมันช่างง่ายจนขนาดที่ว่า
เราที่ไม่อ่านหนังสือยังบอกง่าย ลองคิดดูแล้วกันฮะ
เด็กดีเปลี่ยนรูปแบบใหม่ดูแล้วงงเป็นบ้า
แถมยังดูไม่นิ่งยังไงชอบกล
เราว่าเราอัพไปเยอะกว่านี้นะ เมื่อวาน
แล้วไหงมันมาเหลือแค่นี้ก็ไม่รู้
ขอโทษสำหรับคนที่เข้ามาอ่านแล้วไม่เห็นด้วยฮะ
ความคิดเห็น