ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [fanfic] หัวขโมยแห่งบารามอส เรื่องราว หลังจากนั้น

    ลำดับตอนที่ #33 : เหตุการณ์หลังประชุม

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 4.17K
      12
      22 ก.ค. 48

        ผู้แปลกปลอมสาวเท้ามุ่งเข้าไปในกลางวง ผู้ใช้มีดสองคนเบิกตากว้างเมื่อเห็นร่างของคนที่เดินมุ่งเข้ามากลางวงการต่อสู้ จะหยุดตอนนี้ก็ไม่ทันแล้ว แต่ดูเหมือนเธอจะไม่ใส่ใจ ปากพึมพำอะไรบางอย่าง



    \"..... จงพันธนาการ!! แสต็กเน้นท์!!\" ทันทีทันใด ความเคลื่อนไหวในบริเวณนั้นก็เชื่องช้าลงจนหยุดนิ่ง คมมีดที่พุ่งตรงเข้ามที่หน้าของเธอได้เฉี่ยวผิวเนียนสวยไปเพียงนิดเดียว นัยน์ตาสีน้ำตาลที่เคยฉายแววระริกสนุกสนาน บัดนี้กลับตึงกร้าว



    \"ไหนพวกนายคนไหนจะมีแก่ใจจะบอกชั้นได้บ้างว่านี่มันเกิดอะไรขึ้น!!\" เสียงกร้าวกล่าวก้องไปทั่วบริเวณ ไม่มีบุคคลใดเอื้อนเอ่ยสิ่งใดออกมา อาจเป็นเพราะคงตกใจกับภาพพจน์ที่ไม่เคยเห็นของคนตรงหน้า



    \"ชั้นเคยบอกใช่มั้ย ว่าอย่าก่อเรื่อง แล้วนี่อะไร มาเล่นกันตรงนี้ หน้าปราสาทขุนนาง คิดอะไรกันอยู่ รู้มั้ยว่าถ้านิโคลัสโผล่มาตรวจความเรียบร้อย แล้วมาเจอเข้ามันจะเป็นยังไง ทำอะไรหัดคิดถึงผลที่จะตามมาซะมั่ง แล้วต่อให้ไม่ใช่นิโคลัส แต่ถ้าเป็นลูคัส ลอเรนซ์ หรือโรเวนพวกนายจะทำยังไง นี่ดีแค่ไหน ที่เรย์ตัดสินใจมาบอกชั้น ถ้าใครมาเห็นเข้า ชั้นจะเล่นพวกนายให้มันหนักกว่านี้\" คำสวดเป็นชุดที่ออกมาจากปากเฟริน พวกรุ่นน้องที่ก่อเรื่องไว้ก็ได้แต่นิ่งเงียบ ไม่พูดอะไร



    \"ชั้นจะยังไม่ลงโทษพวกนายตอนนี้\" คำพูดของเฟรินทำให้พวกรุ่นน้องเงยหน้าขึ้นอย่างมีความหวัง แต่ก็ต้องสลดลงไปเหมือนเดิมเมื่อยินได้คำพูดต่อไปของเฟริน



    \"ชั้นจะไปจัดการในประชุมวันนี้ แต่ตอนนี้ พวกนายโดนกักบริเวณ ห้ามออกนอกบริเวณป้อมอัศวินทั้งวันที่เหลือ จนกว่าชั้นจะอนุญาต แค่นี้ กลับป้อม\" เฟรินตัดบท ก่อนจะหันหลังเดินกลับป้อม โดยที่ไม่ลืมคลายเวทย์ที่ลงไว้กับทุกคน น้ำเสียงเด็ดขาดที่นานๆทีจะได้ยินจากปากคนๆนี้ ทำให้ไม่มีใครกล้าขัดได้



    ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++



    \"เฟริน เกิดอะไรขึ้น\" เสียงคำถามที่ดังมากจากทุกทิศทางทำให้เธอต้องเอามือปิดหู



    \"เบาๆเด้ พวกแกพูดคนเดียวชั้นก็ได้ยินแล้ว\" เฟรินเอ็ด ก่อนจะไปทิ้งตัวลงอย่างหมดแรงในกลุ่มเพื่อน



    \"ไอ้พวกบ้านั่น เสือกไปเล่นกันตรงหน้าปราสาทขุนนาง ชั้นเลยต้องไปสงบศึก เสียพลังเวทย์ไปเปล่าๆก็เพราะพวกมันนั่นแหละ\" เฟรินบ่นกระปอดกระแปด แต่มันก็เป็นเรื่องจริง เวทย์ที่เธอใช้กับไอ้พวกนั้นเป็นเวทย์สะกดความเคลื่นไหว เวทย์ระดับสูงที่ต้องใช้พลังเวทย์มากตามระดับ การร่ายก็ต้องใช้พลังเวทย์ การคลายก็ต้องใช้พลังเวทย์ นี่ถ้าไม่ใช่ว่าเธอต้องการสงบศึกนี่เร็วๆล่ะก็ เธอคงจะไม่เลือกใช้มันเป็นอันขาด



    \"แล้วนายทำยังไงกับพวกนั้น\" โรถามเสียงเรียบ



    \"ก็ไม่ทำไง ตอนนี้ก็กักบริเวณวันนึง กำลังคิดอยู่ว่าจะเอาไง\" เธอว่าพลางไหวไหล่



    \"นายบาดเจ็บ\" คาโลว่าพลางดึงเธอเข้ามาใกล้ๆเพื่อให้ดูแผลได้ถนัด



    \"แผลที่คอ ใกล้หลอดลม นายโชคดี เฟริน ถ้าแผลลึกกว่านี้อีกซักนิดบางทีนายอาจไม่ได้มานั่งบ่นอยู่ตรงนี้\" คิลพินิจแผล ขณะที่คาโลร่ายเวทย์รักษา



        แผลที่คองั้นเหรอ สงสัยคงเป็นตอนนั้น เธอคิดไปถึงตอนที่มีดเฉี่ยวเธอไป แต่ทำไมเธอถึงไม่รู้สึกเลยล่ะ เธอลองมองหาสาเหตุ ก่อนที่จะตัดสรุปง่ายๆว่าบางทีมีดของไอ้คู่ฝาแฝดนักฆ่านั่นคงคมพอดู



    \"โอเค ถ้าเธอไม่เป็นอะไรมาก งั้นชั้นขอประกาศตรงนี้ เฟริน เธอต้องไปเดินหมากกับรุ่นพี่ ส่วนโรก็ไปเดินหมากกับรุ่นเราและรุ่นน้อง\" มาทิลด้าสรุปผลการเดินหมากเมื่อครู่



        เฟรินพยักหน้าน้อยๆเป็นเชิงเข้าใจ เอาน่ะ อย่างน้อยก็ดีกว่าเดินทั้งหมด



    \"แล้วก็ ที่ชั้นจะประกาศต่อไปนี้ คือรายชื่อฝ่ายบุกในการซ้อมรักษาความปลอดภัยวันพรุ่งนี้\" มาทิลด้าเตรียมตัวจะร่ายรายชื่อ ที่ทุกคนต้องเงียบแล้วตั้งใจฟัง



    \"รายชื่อฝ่ายบุก คิล กัส เดท และเธอ เฟริน ทำหน้าที่ดีๆล่ะ กฏเหมือนเดิม ใครทำหน้าที่ได้ดี ชั้นมีรางวัลให้\" ผู้เป็นฝ่ายบุกต่างพร้อมใจขลุกขึ้นค้อมตัวน้อยๆ ให้กับเจ้าหญิงผู้สูงศักดิ์



    \"แน่นอน มาทิลด้า\"



        มาทิลด้าพยักหน้าน้อยๆกับคำรับรองของอันเหมือนกับเป็นการล้อเล่น ก่อนจะหันไปพูดต่อ



    \"ที่เหลือ ฝ่ายรับ แน่นอนว่าก็ต้องรักษาหน้าที่กันให้ดี ถ้าชั้นรู้ว่า ปีเรา ป้อมเราบกพร่อง ชั้นเอาตายแน่\" มาทิลด้าเอ่ยทิ้งท้ายด้วยคำขู่ ที่ทำให้หลายๆคนต้องหนาวๆร้อนๆไปตามๆกัน



    \"งั้นถ้าใครไม่มีอะไรแล้ว ชั้นขอปิดประชุมแค่นี้ เฟริน โร เดี๋ยวพวกนายต้องมาคุยกันเรื่องตัวหมากนะ เย็นวันพรุ่งนี้ ที่ห้องประชุม\" มาทิลด้าจบการประชุมพร้อมนัดคนเดินหมากทั้งสองคนไปประชุมวันพรุ่งนี้เสร็จสรรพ ซึ่งทั้งคู่ก็ได้แต่พยักหน้ารับเท่านั้น



    \"ขอตัวล่ะ\" เฟรินเอ่ยสั้นเมื่อมาทิลด้าออกไปจากห้องนั่งเล่นรวม ก่อนจะเดินออกไปจากห้องนั่งเล่นรวมด้วยอีกคน



        โรยิ้มน้อยๆ ก่อนจะตะโกนไล่หลังเฟรินไป \"แล้วจะให้ไปปลุกกี่โมง\"



        เฟรินมองหน้าโร ก่อนจะมองดูเวลา \"แกเห็นสมควรก็ไปปลุกก็แล้วกัน\" เธอว่า ก่อนจะเดินกลับไปที่ห้องพัก



        โรโคลงหัวน้อยๆ ก่อนจะชวนคาโลเล่นหมากรุกฆ่าเวลา ซึ่งแน่นอนว่าต้องถูกปฏิเสธ



    +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++



        เวลาล่วงเลยไปอย่างรวดเร็ว(มันแหงอยู่แล้ว เราก็ขี้เกียจคิดช่วงนี้นี่นา) นี่ก็จวนจะหมดไปอีกวัน แล้วนี่เธอจะต้องทนไปอีกกี่วันถึงจะพ้นจากรายการงานยุ่งทั้งหลายนี่ไปได้ล่ะเนี่ย



        เธอถอนใจเบาก่อนจะเร่งสาวเท้าไปยังห้องนั่งเล่นรวมปีหนึ่ง ที่เธอเชื่อว่าพวกมันจะต้องอยู่กันครบโดยที่เธอไม่ต้องไปตามแน่นอน เพราะนี่ก็ใกล้ได้เวลาประชุมเต็มทน



    \"นายจะรีบทำไม ค่อยๆไปก็ได้น่า\" โรเอ่ยยิ้มๆ ก่อนจะเร่งสาวเท้าไปตามให้ทันความเร็วของเธอ



    \"รีบสิ อยากจะทำให้มันจบๆไปอีกวัน น่าเบื่อจะตาย แล้วไหนวันนี้จะมีอีกหลายเรื่องที่ต้องพูด\" เธอว่า เท้ายังสาวตรงไปยังห้องนั่งเล่นรวมของปีหนึ่งอย่างไม่มีหยุด



        บุคคลที่ได้ชื่อว่าเป็นผู้ช่วยก็ได้แต่สาวเท้าตามความเร็วของเธอต่อไปเท่านั้น ส่วนอีกหนึ่งบุรุษที่ตามมาก็ได้แต่หวังให้เธอได้พักบ้าง เธอมีงานตลอดทั้งวันที่บางทีเขาเห็นแล้วก็สงสารเธอเหมือนกัน และอีกหนึ่งสตรีที่ตามมาก็ยังเงียบไม่พูดอะไร



        ทำไมพวกเขาจะไม่รู้ว่าเธองานยุ่งแค่ไหน และทำไมพวกเขาจะไม่รู้ว่าพวกปีหนึ่งที่เธอดูแลนี่มันแสบสันต์แค่ไหน เธอต้องรีบรุดออกมาจากห้องประชุมทันที่ที่ประชุมการรักษาความปลอดภัยทันทีที่ประชุมเสร็จ เพียงเพราะกลัวพวกเด็กปีหนึ่งก่อเรื่องซ้ำสอง



        เธอเปิดประตูผางออกอย่างไม่คิดจะเคาะขออนุญาต และอย่างที่เธอคาด ทุกคนอยู่กันครบจริงๆ เธอกวาดสายตาไปทั่วห้องราวกับจะดูว่าใครหายไปบ้าง แต่ถึงแม้ว่าเธอจะเข้ามาแล้ว เสียงคุยก็ยังไม่ลดระดับความดังลง เธอส่งสายตาไปบอกโรให้ปิดประตู ก่อนที่จะมองไปยังพวกรุ่นน้องที่ดูเหมือนว่าจะไม่สนใจว่ามีใครเข้ามาในห้องนั่งเล่นรวม



    ...5...



        เสียงคุยก็ยังดังเรื่อยๆ ระคนเสียงหัวเราะ



    ...4...



        เสียงจ้อกแจ้กจอแจดังอยู่ตลอด มีการตะโกนข้ามโต๊ะอย่างไม่ใส่ใจกับคนที่เข้ามา



    ...3...



        ทั้งอาหาร เครื่องดื่ม มีอยู่ครบบนโต๊ะตัวหนึ่ง แม้มันจะไม่ใช่เครื่องดื่มแอลกอฮอล์ แต่ก็ยังทำให้บรรยากาศในห้องนี่ดูวุ่นวายได้ถนัด



    ...2...



        ถึงเมอร์ลินจะมองมาทางเธอบ้างอย่างหวาดๆ แต่ก็ไม่คิดจะออกปากห้ามเพื่อนๆ



    ...1...



    \"ใครจะฟังก็เงียบ ถ้าไม่เงียบ กักบริเวณอีก 1 วัน\" เฟรินเอ่ยเสียงเรียบ แต่กลับดังก้องไปทั่วห้องอย่างประหลาด ทั้งๆที่ไม่ได้พูดเสียงดังหรือตะโกนแต่อย่างใด ราวกับว่ามีเวทย์มนตร์ ทั้งห้องเงียบกริบลงในพริบตา



        สามบุคคลผู้ติดตามได้แต่ลอบมองหน้าหญิงสาวอย่างอึ้งๆ ในความสามารถที่สามารถสงบเสียงพูดคุยทั้งหมดลงได้ในพริบตา สำหรับเพื่อนที่คบกันมานานอย่างทั้งสามคนนั้น ก็รู้ได้เลยว่า เธอใกล้นอตหลุดเต็มทนแล้ว ถึงแม้ว่าสภาพยังดูปกติดีก็ตาม



    \"เอาล่ะ เรื่องแรก เรื่องเมื่อเช้า พี่ยังไม่ได้สอบ มีใครพอจะมีแก่ใจบอกพี่ได้มั่ง\" เฟรินพูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆ ที่ดูเหมือนว่าจะไม่โกรธ ก่อนจะเอ่ยเสริม \"จริงๆแล้ว พี่กะจะเอาไว้พูดเป็นเรื่องสุดท้าย เพราะไม่อยากทำลายข่าวดีที่จะได้รับ แต่เห็นพวกนายทำตัวเหมือนอยากรู้มาก เลยเอามาไว้เรื่องแรก\" น้ำคำเรียบๆที่ทำให้เหล่าผู้ฟังต้องกลืนน้ำลายกันไปตามๆกัน พลางนึกในใจว่าอยากให้เธอว้ากออกมาตรงๆมากกว่าที่จะทำแบบนี้ แต่เมื่อยังไม่เห็นว่าจะมีใครพูดอะไร เธอจึงค่อยๆไล่รายชื่อไปทีละคน



    \"ไหน เมอร์ลิน มีอะไรจะพูดมั้ย\" ผู้ถูเรียกชื่อสะดุ้งเฮือก พลางมองไปยังตัวต้นเหตุสองคนที่คนนึงก็คอยหลบหน้าผู้อยู่หน้าห้อง ส่วนอีกคนก็ดูเหมือนจะไม่สนใจเลยว่ามีคนมาประชุมอยู่ อย่างจะกินเลือดกินเนื้อ



    \"เอ่อ... คือ... คือว่า...\" เมอร์ลินอึกอัก เฟรินจึงบอกให้นั่งลง แล้วเรียกคนใหม่ขึ้นมาแทน



    \"เอ้า ไหนบอกพี่มาซิว่าทำไมถึงตีกันเอง เฟมินิน ไนเลฟ\" เสียงเรียกชื่อเต็มที่เจ้าของชื่อ ฝาแฝดทั้งสองแทบไม่เคยได้ยินเธอเรียกชื่อนี้ เพราะปกติเธอจะเรียกพวกเขาด้วยชื่อเล่น แม้จะเป็นฝาแฝดที่ก่อเรื่องมาด้วยกัน แต่ปฏิกิริยาของทั้งคู่นั้นต่างกันอย่างเห็นได้ชัด



        คนหนึ่งสะดุ้งเฮือก เมื่อได้ยินเสียงเรียกชื่อเต็ม อันเป็นสัญญาณว่า ถ้าเขาตอบอะไรไม่ดี มีหวังไม่ได้เกิดแน่น แต่อีกคนกลับนิ่งเฉย ราวกับว่าไม่คิดจะตอบคำถามอะไรทั้งสิ้น



        เฟรินหรี่สายตาไปยังฝาแฝดอีกคนที่นิ่งเฉย แม้เหล่าเพื่อนๆจะภาวนาในใจให้เธอหันไปตอบคำถามรุ่นพี่ แต่ดูเหมือนว่าเธอจะไม่สนใจ



    \"ไนเลฟ ถ้าไม่อยากตอบ ก็ไม่ต้องตอบ ข้ามไปเลย มาทิลด้า โทษที ตัดชื่อมันออกไปเลยคนนึง เพราะชั้นคิดว่ามันคงจะต้องอยู่กักบริเวณเพิ่มขึ้นอีกวัน คงไปช่วยอะไรไม่ได้\" เฟรินพูดกับมาทิลด้าด้วยน้ำเสียงเรียบๆ เหอะ อยากจะเล่นสงครามประสาทกับคนอย่างเฟริน เดอเบอโรว์ เร็วไปสิบปียัยหนู



    \"เอาล่ะ เมื่อไม่มีใครอยากตอบ ก็จบประชุมวันนี้ไว้แค่นี้ โทษทีนะ ทุกคน\" แต่ก่อนที่เฟรินกำลังจะหันหลังเดินกลับออกไป เฟมได้เอ่ยไล่หลังขึ้นมา



    \"พี่เฟริน ผมขอโทษครับ\" คำขอโทษที่เธอไม่หวังที่จะได้ยิน เธอหันกลับมายังพวกรุ่นน้อง เห็นภาพเฟมกำลังเกลี้ยกล่อมน้องสาวฝาแฝด ไนฟ์ให้ยอมพูดกับเธอ ซึ่งก็รวมถึงเพื่อนคนอื่นๆก็ด้วย



        ใครจะไปเชื่อว่าคนอย่างเฟรินจะสำคัญในหมู่รุ่นน้องขนาดนี้ เพียงแค่เธอออกอาการให้เห็นว่าโกรธนิดๆหน่อยๆ ก็ทำตัวไม่ถูกซะแล้ว เหล่าเพื่อนๆก็ได้แต่ลอบยิ้ม



    \"โธ่เอ๊ย ก็ได้\" ไนเลฟเอ่ยออกมาราวกับหมดความอดทน \"พี่เฟรินคะ ขอโทษค่ะ\" เสียงขอโทษที่แผ่วเบา แต่ก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้เธอยิ้มได้



    \"ก็แค่นั้น\" เธอว่าราวกับไม่ใส่ใจ ก่อนจะผ่านไปหัวข้อถัดไป



    \"เรื่องต่อไป นี่คือคำถาม ใครอยากไปเฝ้าเวรกะดึกรอบปราสาทบ้าง ยกมือ\" สิ้นคำถาม ทุกคนยกมือขึ้นทันที เฟรินเอามือกุมขมับ ...ว่าแล้วไงล่ะ... ก่อนจะตวาดแว้ด



    \"บอกว่าเฝ้าเวรกะดึก ไม่ใช่ไปเฝ้าเวรตลอดวัน ชั้นไม่ต้องการทุกคน แต่ต้องการแค่ 5 คน ตกลงกันเอาเองว่าใครจะไป เอาล่ะ ใครมีอะไรจะถาม\" เธอว่าอย่างหมดความอดทน ก่อนจะควบคุมสติได้ในท้ายที่สุด



        รุ่นน้องหลายคนไม่ค่อยตกใจกับอาการแบบนี้ของเธอ มิหนำซ้ำ ยังยิ้มออกแนวโล่งใจซะด้วย อย่างน้อยก็ไม่ฟิวส์ขาด บางคนยกมือขึ้นถาม เธอเลือกชื่อรุ่นน้องขึ้นมาคนหนึ่ง



    \"โรนอส ว่ามา\"



    \"รายละเอียดของงานล่ะครับ\" คำถามสั้นง่ายได้ใจความ ซึ่งเมื่อได้ยินเธอก็โยนหน้าที่ทันที



    \"โร นายอธิบาย\" ผู้ถูกโยนงานพยักหน้ารับ ก่อนจะเดินขึ้นมาข้างหน้า เพื่อประกาศรายละเอียด ปล่อยให้เฟรินเดินลงไปข้างหลังเพื่อนั่งสงบสติอารมณ์ พร้อมคำพึมพำเบาๆ ...ไอ้พวกนั้นมันทำให้ชั้นประสาทจะกิน...



    \"ก็ง่ายๆ ใครที่ได้ไป ก็ต้องไปผลัดกะกับพวกรุ่นพี่ จริงๆเขาต้องการอย่างน้อย 3 คน แต่อย่างที่เฟรินบอกก็กำลังดี 5 คน ไม่มากไม่น้อยจนเกินไป แต่ใครจะได้ไป ก็ขึ้นอยู่กับพวกเธอ ใช่มั้ย เฟริน\" คำอธิบายเรื่อยๆของโรทำให้รุ่นน้องพยักหน้าตามกันเป็นแถวๆ ก่อนที่ท้ายประโยคจะหันไปถามความคิดเห็นเฟริน ซึ่งเธอก็ตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงที่บ่งบอกว่าอารมณ์เสียสุดๆ



    \"เออ แล้วพวกแกก็อย่าคัดคนให้มันอันตรายนัก แต่ถ้าคัดไม่ได้ ชั้นเลือกเอง เอ้อ แล้วก็ เฟม ไนฟ์ พวกนายสองคน ไม่ต้องไป\"



    \"ได้ไงอ่ะ พี่เฟริน\" ฝาแฝดร้องพร้อมกันอย่างไม่พอใจ



    \"บทลงโทษ\" เฟรินตอบสั้นๆ แค่นั้นทั้งคู่ก็ไม่ต่อปากต่อคำ ลงไปนั่งฟังต่ออย่างไม่พอใจ แต่จะเถียงก็ไม่ได้ เพราะคำสั่งที่ได้จากเฟรินคือสิทธขาด อย่างที่เธอเคยพูดไปเมื่อประชุมครั้งแรกๆ



    \"ใครมีอะไรจะถามอีกมั้ย\" โรถามต่อ เมื่อเห็นว่าไม่มีใครจะถามแล้วจึงหันไปมองหน้าเฟริน ที่ตอนนี้ไม่มีอารมณ์จะประชุมต่อ หรือแม้แต่ห้ามเสียงคุยซะเสียด้วยซ้ำ เธอลุกขึ้นจากที่นั่งอย่างอารมณ์เสีย เดินกลับมาที่หน้าห้องอีกครั้ง เสียงคุยยังคงดังแซ่ด เธอพูดเรียบๆ



    \"รู้มั้ย ว่าพวกนายทำให้ชั้นอารมณ์เสีย\" คำพูดง่ายๆที่ทำให้ทั้งห้องเงียบกริบลงในพริบตา เฟรินกวาดสายตาไปทั่วห้อง ก่อนจะเอ่ยหัวข้อต่อไป



    \"เรื่องสุดท้าย พรุ่งนี้จะมีการซ้อมรักษาความปลอดภัย มาทิลด้าจะมาขอแรงพวกเราบางคน ชั้นขอย้ำว่าบางคนเท่านั้น ไม่ต้องเฮ\" เธอเสริมท้ายประโยคเมื่อเห็นรุ่นน้องหลายคนเตรียมเฮ ก่อนจะพยักหน้าเป็นเชิงให้มาทิลด้ามาเลือกคนไป



    \"รายชื่อกับความสามารถของแต่ละคนอยู่ตรงนี้นะ เธอเลือกไปได้ตามสะดวก\" เฟรินพูดทิ้งท้ายก่อนจะลงไปนั่งที่เดิม



        มาทิลด้ากวาดสายตาไปยังรายชื่อของแต่ละคน พลางมองไปทั่วห้อง เธอนึกนับถือเฟรินขึ้นมานิดๆที่สามารถคุมพวกรุ่นน้องพวกนี้ได้อยู่หมัด ก่อนจะเอ่ยปากเลือก



    \"ชั้นขอเลือกฝ่ายบุก รายชื่อ....\"



    ---------------------------------------------------------------------------------------------------



    จบ จบซะที



    ติดมานานเป็นอาทิตย์



    ในที่สุดก็จบลงจนได้(มันก็ยังจบไม่ค่อยลงอยู่ดีนั่นแหละ)



    เอาล่ะฮะ สิ่งที่อยากจะบอกก็คือ



    งานยุ่งมากๆๆๆๆๆๆๆๆ ถึงมากที่สุด



    เครียดเป็นบ้า ส่งงานล็อตเก่าปุ๊บ



    งานล็อตใหม่ก็เข้ามาทันที



    อย่างกับว่าไม่อยากให้ห้องเราพักเลยงั้นแหละ



    ทีไอ้ห้องอื่นไม่เห็นสั่งเลย สั่งแต่ห้องเราห้องเดียว



    เฮ้ 3-1ไม่ใช่เด็กผลงานนะ สั่งอยู่ได้



    แล้วไอ้วันหยุด 4 วันนี่ก็เอามาเคลียร์งานอีก



    ะให้บ้ากันเลยใช่มั้ย



    เอาล่ะ ได้ระบายละ ขอบคุณฮะ



    อ่านให้สนุกนะฮะ บทนี้ยาวมากเลย



    อย่าลืมเม้นกันด้วยนะฮะ



    ขอบคุณที่ยังอ่านฟิคห่วยๆเรื่องนี้ฮะ



    อ้อใช่ ตอบ nilef



    ใช่แล้ว วันที่30เดือนนี้เป็นวันเกิดเรา



    เฮ้อ จะแก่ขึ้นอีกปีแล้วชั้น
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×