ลำดับตอนที่ #23
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #23 : วันสอบกลางภาค(อัพจบ)
วันสอบกลางภาค ของโรเรียนพระราชาเอดินเบิร์ก ถูกต้อนรับอย่างสดใส ด้วยแสงแดดอ่อนๆยามเช้า กับ เสียงขับขานอันไพเราะของนกน้อย ราวกับรู้ว่าวันนี้เป็นหนึ่งในวันสำคัญของที่นี่
วันนี้ เป็นวันชี้ชะตาของหลายๆคน และหนึ่งในนั้นก็คือเธอ ถือเป็นเรื่องใหญ่ทีเดียวเลย เพราะไม่ใช่แค่เรื่องถูกส่งกลับเดมอส แต่เนื่องด้วยคำขู่ของรุ่นพี่ที่รักทั้งสองคน ลูคัส กับ ลอเรนซ์ ที่ส่งท้ายการติว \'ถ้าเธอสอบได้คะแนนไม่ดี บางทีเราอาจจะต้องมีติวคอร์สพิเศษกัน\' คำขู่ที่เธอกลัวเสียยิ่งกว่าการถูกส่งกลับเดมอส เพราะว่า คอร์สปกติที่เธอติวมาหลายๆวันนี่ มันก็โหดขึ้นเรื่อยๆจนบางทีเล่นเอาเธอแทบหมดแรง แล้วถ้าคอร์สพิเศษ มันจะโหดขนาดไหน
ความคิดที่แค่คิดถึงก็หนาวแล้ว มันทำให้เธอต้องตื่นเช้าขึ้นมานั่งท่องหนังสืออยู่นี่ไงเล่า อากัปกริยาที่เมื่อเพื่อนๆในป้อมของเธอเห็นก็ต้องเหลียวกลับมาดูรอบสอง ก็แม่ตัวยุ่งประจำป้อม ตอนนี้กลับมานั่งเรียบร้อยท่องหนังสืออยู่นี่ มันเป็นภาพที่หาดูได้ง่ายๆเมื่อไรกันเล่า
แถมข้างๆยังมีสองนั่งเรียนดีเด่นแห่งปีสามป้อมอัศวินมาคอยดูให้อีกด้วย โร เซวาเรส เจ้าห้องสมุดเคลื่อนที่ ที่ดูเหมือนจะรู้เรื่องการติวของเธอ...อ๊ะ ไม่สิ ต้องรู้มากว่า ก็ในเมื่อบางวันเธอก็ไปติวกับพี่เขาข้างๆไอ้หมอนี่ และอีกหนึ่งนักเรียนดีเด่น เจ้าชายคาโล วาเนบลี ที่มันแน่อยู่แล้วว่าหมอนี่มันต้องมาติวให้เธอ ในเมื่อเธอเป็นคนบอกมันไปเองเมื่อคืน แล้วมันก็มาปลุกเธอแต่เช้า เพื่อลากเธอมาเตียมตัวสอบวิชาประวัติศาสตร์ของชามัล
อีกห้านาทีจะได้เวลาเข้าสอบ ช่วงเวลาที่เครียดหนัก และยิ่งเครียดหนักเข้าไปอีกเมื่อรุ่นพี่ทั้งสองคนเดินผ่านห้องสอบเธอ แล้วยังมาย้ำคำเสียอีก \"อย่าลืมล่ะเฟริน ถ้าสอบได้คะแนนไม่ดี เรามีนัดกัน\"
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
การสอบวิชาประวัติศาสตร์ ผ่านไปได้ดีพอสมควร ขอเน้นว่าพอสมควร เพราะอย่างน้อย เธอก็ทำไปได้เกินครึ่ง ตอนนี้ก็มารอลุ้นกันว่าคะแนนจะออกมาเป็นยังไง แน่ล่ะ มันรวมถึงการสอบข้อเขียนวิชาอื่นๆด้วย
ช่วงเช้า เป็นการสอบข้อเขียน ซึ่งคะแนนสูงสุดหนึ่งในสามวิชานั้น ป้อมอัศวินเป็นคนยึดได้ วิชาที่แทบไม่น่าเชื่อ วิชาประวัติศาสตร์ แต่เรื่องนี้พักเอาไว้ก่อน ไปต่อเรื่องสอบปฏิบัติกันดีกว่า
การสอบปฏิบัติ สองวิชาที่เธอสอบได้อย่างสบายใจ วิชาฟันดาบของลาเวน ที่ตอนนี้กลับมาสอนอีกครั้ง กับวิชาสัตว์พาหนะ ที่เธอก็มีม้าตัวใหม่แล้ว วิ่งได้ดีอย่างไม่ต้องกังวล ที่กังวลที่สุด วิชาเวทย์มนตร์ของอาจารย์แม่มดวิงกี้ น่ากลัวจริงๆว่ามันจะสอบกันแบบไหน
\"ทุกคน เข้ามารวมกลุ่ม ถ้าใครที่ถูกเรียกชื่อ ให้ก้าวออกมาข้างหน้า ตรงนี้ แล้วจะต้องประลองกัน\" สิ้นคำเสียงฮือฮาก็ดังขึ้น และก่อนที่มันจะดังขึ้นไปมากกว่านี้ อาจารย์ก็ตัดรำคาญด้วยการเรียกชื่อออกมาซะเลย
\"กาเม่ กูลี่ เดอะ ลอเยอร์ ออฟ แอเรียส ปราการปราชญ์ กับ ฟราเช่ โมเซล่า เดอะ ดิพโลแมททิซ ออฟ เจมิไน ปราสาทขุนนาง\" สิ้นคำ บุรุษสองคนก็ก้าวออกมาข้างหน้า ทั้งสองต่างมองหน้ากันและกันราวกับจะพินิจคู่ต่อสู้ ก่อนที่สัญญาณเริ่มการต่อสู้จะดังขึ้น
\"จำไว้ อย่าให้ถึงตาย นี่เป็นแค่การสอบ และจะยุติลงเมื่อฉันบอกให้หยุดเท่านั้น เริ่มได้!!!\"
การต่อสู้เริ่มขึ้น ฝ่ายทนายดูเหมือนจะเป็นฝ่ายบุก เพราะรัวเวทย์จู่โจมเข้าไปไม่มียั้ง ส่วนนายนักการทูตก็จะมีภูมิดีทางป้องกันเหมือนกัน เพราะไม่ว่าฝ่ายทนายจะบุกมายังไง ฝ่ายนักการทูตก็ปัดป้องได้หมดเลย
การต่อสู้ยังคงดำเนินต่อไปเรื่อยๆ เพราะทั้งสองฝ่ายฝีมือสูสี จนหลายคนเริ่มเบื่อแล้ว หวังให้มันจบๆลงไปเสียที ไม่งั้นคงต้องใช้เวลาถึงเย็นว่าจะสอบเสร็จหมด
\"พอได้ ทั้งคู่ พอได้แล้ว!!\" อาจารย์วิงกี้จบการต่อสู้ เมื่อนายนักการทูตคนนั้นกำลังเล่นเวทย์จู่โจมใส่ทนาย ทั้งคู่จบการต่อสู้ แล้วเดินกลับเข้าไปในฝูงชน เพื่อรอชมการต่อสู้คู่ต่อไป
\"คู่ต่อไป อลิซาเบธ จูเรียส เดอะ วอร์ริเออร์ ออฟ ซาเรส และ เฟลิโอน่า เกรเดเวล เดอะ ปรินเซส ออฟ บารามอส แอนด์ เดมอส\" คำเรียกที่เฟรินกลืนน้ำลายเอือก มองหน้าเพื่อนสามคน คิลตบบ่าอย่งให้กำลังใจก่อนจะดันเฟรินให้ก้าวเดินออกไป
\"นายก็ฝึกมาตั้งเยอะแล้ว ไม่ต้องห่วงหรอกน่า ตอนชั้นเห็น นายก็ฝีมือดีไม่เลวหรอก\" โรพูดให้กำลังใจบ้าง
เฟรินพยักหน้ารับกำลังใจจากเพื่อนทั้งสองคน ก่อนจะหันหน้าไปมองคนสุดท้าย
\"ไม่ต้องห่วง ชั้นเชื่อว่านายทำได้\" เฟรินก้าวเดินออกไปข้างหน้าทันที เมื่อคาโลพูดจบ เพื่อเผชิญหน้ากับ เดอะ วอร์ริเออร์ ออฟ ซาเรส คนที่เธอต้องจับคู่ ขอให้เธอทำได้ด้วยเถอะ
\"ทั้งคู่เตรียมพร้อม เริ่มได้!!!\" สัญญาณเริ่มการต่อสู้ดังขึ้น
อลิซาเบธส่งเวทย์จู่โจมมาทันทีที่สัญญาณดังขึ้น เล่นเอาเฟรินแทบตั้งตัวไม่ติด หลบเกือบไม่ทัน
แม่สาวคนนี้เล่นเวทย์สายไฟแฮะ อ่า... เวทย์สายไปก็ต้องเจอสายน้ำ อืม...งั้นก็...
\"...ข้าแต่เจ้าแห่งวารี ขอประทานพลังแก่ข้า....\" เฟรินเริ่มร่ายเวทย์สร้างม่านน้ำมาป้องกันลูกไฟ พร้อมๆกันก็ส่งสายฟ้าเข้าจู่โจมไปด้วย
\"ไม่คิดว่าธิดาแห่งความมืดจะใช้เวทย์ได้ดีขนาดนี้ เป็นเกียรติมากที่ได้สู้กับท่าน\" แม่สาวนักรบว่า แต่ก่อนที่เธอจะได้ลงมือต่อนั้น เฟรินก็ชิงร่ายเวทย์โจมตีเสียก่อน
\"...ข้าแต่เจ้าแห่งสายฟ้า โปรดจงมอบพลังอำนาจ เพื่อสั่งสอนผู้อาจหาญมาลองฤทธิ์...\" เสียงร่ายเวทย์สายสายฟ้าดังจากปากของเฟรินอย่างรวดเร็ว แทบไม่น่าเชื่อว่า เมื่อ2อาทิตย์ก่อน เธอยังแทบร่ายเวทย์ไม่ได้
\"เฮ้ย รู้ว่ามันเก่งขึ้น แต่ก็ไม่คิดว่ามันจะเก่งขึ้นขนาดนี้\" คิลพึมพำเบาๆอย่างทึ่งๆ ก่อนหันไปหาเพื่อนอีกคนที่รู้ดีกว่า \"พี่ลูคัสฝึกมันยังไงวะเนี่ย โร\"
โรยิ้มๆ ไม่พูดอะไร แต่พยักเพยิดให้ดูการต่อสู้ต่อไป เฟรินกำลังเป็นต่อ สถานการณ์ข้างหน้ามันบ่งชัด ถึงแม้ว่าคู่ต่อสู้ก็ยังคงไม่รามือ เจ้าตัวดียังคงยิ้มอยู่เหมือนเดิม หากแต่ในใจกำลังประมวลผลคาถาทั้งหมดที่โดนฝึกท่องมา ว่าตัวไหนจะใช้จบการต่อสู้ได้เร็วที่สุด
\"ยอมแพ้ซะเถอะ ผมไม่อยากสู้กับผู้หญิง\" คำพูดที่ไม่ได้ดูสภาพตัวเองเลยของเฟริน ทำให้บางคนก็หลุดหัวเราะออกมาเหมือนกัน แต่ในความคิดของอลิซาเบธนั้น นี่เป็นเหมือนคำพูดดูถูกเสียมากกว่า
\"แล้วถ้าชั้นไม่ยอมแพ้\" แม่สาวนักรบยังคงไม่ยอมแพ้ เพราะยังไง ก็ใช่ว่าเธอจะสู้ฝีมือไม่ได้ ลงมือร่ายเวทยืต่ออย่างรวดเร็ว
\"งั้นก็ช่วยไม่ได้นะ...\" เฟรินถอนใจเบาๆ ถ้าพี่ลูคัสรู้เข้าจะว่าไงวะเนี่ย \"...โอม ด้วยอำนาจของ เจ้าแห่งสุญญากาศ โปรดประทานพลังที่จะหยุด...\" เสียงร่ายเวทย์ของเฟริน ดังแข่งกับ เสียงของอลิซเบธ ดูเหมือนว่า เวทย์ที่แม่สาวนักรบนั้นร่ายนั้น จะเป็นเวทย์ชั้นสูงหน่อยซะด้วย แต่ การแข่งครั้งนี้ เธอเป็นผู้ชนะ
\"ไซเลนซ์!!\" เวทย์ที่ไม่เคยมีใครรู้จักถูกใช้กับหญิงสาวเมืองนักรบ เวทย์ที่ทำให้เวทย์ของหญิงสาวที่ร่ายอยู่ต้องหยุดชะงัก ราวกับอยู่ๆเสียงก็หายไปเฉยๆ
\"ว่าไงฮะ จะยอมแพ้ได้รึยัง\" เฟรินถามอลิซเบธที่จ้องหน้าเธออย่างงงๆปนตกใจ พลางมองไปรอบๆราวกับจะหาใครบางคน \"อ้อ ผมขอโทษ ตอนนี้พูดไม่ได้นี่นะ ยอมแพ้นะฮะ แล้วผมจะคลายเวทย์ให้\" เธอพูดอย่างอารมณ์ดี แม้คู่ต่อสู้จะยังไม่ทำท่าที่จะบอกยอมแพ้ แต่อาจรย์ก็ได้สั่งยุติการแข่งขันจองเธอไว้แค่นี้ เธอคลายเวทย์ให้อลิซเบธ แล้วเดินกลับเข้าไปหากลุ่มเพื่อนๆอย่างอารมณ์ดี พร้อมกับเสียงดังเซ้งแซ่ซักถามเกี่ยวกับการสอบที่เพิ่งจบไป จนอาจารย์แม่มดวิงกี้ต้องตะโกนเรียกชื่อซ้ำสอง
\"ครี้ด ธันเดอร์!! เมื่อไรจะออกมาได้ซะที คนอื่นเค้าก็ต้องสอบเหมือนกันนะ\"
---------------------------------------------------------------------------------------
แหะๆๆ หายไปนาน เน็ตหมดฮะ
จริงๆแล้วยังไม่จบช่วงสอบหรอกนะฮะ
ยังมีต่ออีกหน่อย แต่เอาไว้รวบยอดตอนหน้า
เวทย์ที่เฟรินใช้เป็นยังไง ก็รอดูเอาตอนหน้านะฮะ
โทดทีฮะ ที่ไม่ได้มาอัพให้เลย
จะพยายามมาต่อเร็วๆฮะ
วันนี้ เป็นวันชี้ชะตาของหลายๆคน และหนึ่งในนั้นก็คือเธอ ถือเป็นเรื่องใหญ่ทีเดียวเลย เพราะไม่ใช่แค่เรื่องถูกส่งกลับเดมอส แต่เนื่องด้วยคำขู่ของรุ่นพี่ที่รักทั้งสองคน ลูคัส กับ ลอเรนซ์ ที่ส่งท้ายการติว \'ถ้าเธอสอบได้คะแนนไม่ดี บางทีเราอาจจะต้องมีติวคอร์สพิเศษกัน\' คำขู่ที่เธอกลัวเสียยิ่งกว่าการถูกส่งกลับเดมอส เพราะว่า คอร์สปกติที่เธอติวมาหลายๆวันนี่ มันก็โหดขึ้นเรื่อยๆจนบางทีเล่นเอาเธอแทบหมดแรง แล้วถ้าคอร์สพิเศษ มันจะโหดขนาดไหน
ความคิดที่แค่คิดถึงก็หนาวแล้ว มันทำให้เธอต้องตื่นเช้าขึ้นมานั่งท่องหนังสืออยู่นี่ไงเล่า อากัปกริยาที่เมื่อเพื่อนๆในป้อมของเธอเห็นก็ต้องเหลียวกลับมาดูรอบสอง ก็แม่ตัวยุ่งประจำป้อม ตอนนี้กลับมานั่งเรียบร้อยท่องหนังสืออยู่นี่ มันเป็นภาพที่หาดูได้ง่ายๆเมื่อไรกันเล่า
แถมข้างๆยังมีสองนั่งเรียนดีเด่นแห่งปีสามป้อมอัศวินมาคอยดูให้อีกด้วย โร เซวาเรส เจ้าห้องสมุดเคลื่อนที่ ที่ดูเหมือนจะรู้เรื่องการติวของเธอ...อ๊ะ ไม่สิ ต้องรู้มากว่า ก็ในเมื่อบางวันเธอก็ไปติวกับพี่เขาข้างๆไอ้หมอนี่ และอีกหนึ่งนักเรียนดีเด่น เจ้าชายคาโล วาเนบลี ที่มันแน่อยู่แล้วว่าหมอนี่มันต้องมาติวให้เธอ ในเมื่อเธอเป็นคนบอกมันไปเองเมื่อคืน แล้วมันก็มาปลุกเธอแต่เช้า เพื่อลากเธอมาเตียมตัวสอบวิชาประวัติศาสตร์ของชามัล
อีกห้านาทีจะได้เวลาเข้าสอบ ช่วงเวลาที่เครียดหนัก และยิ่งเครียดหนักเข้าไปอีกเมื่อรุ่นพี่ทั้งสองคนเดินผ่านห้องสอบเธอ แล้วยังมาย้ำคำเสียอีก \"อย่าลืมล่ะเฟริน ถ้าสอบได้คะแนนไม่ดี เรามีนัดกัน\"
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
การสอบวิชาประวัติศาสตร์ ผ่านไปได้ดีพอสมควร ขอเน้นว่าพอสมควร เพราะอย่างน้อย เธอก็ทำไปได้เกินครึ่ง ตอนนี้ก็มารอลุ้นกันว่าคะแนนจะออกมาเป็นยังไง แน่ล่ะ มันรวมถึงการสอบข้อเขียนวิชาอื่นๆด้วย
ช่วงเช้า เป็นการสอบข้อเขียน ซึ่งคะแนนสูงสุดหนึ่งในสามวิชานั้น ป้อมอัศวินเป็นคนยึดได้ วิชาที่แทบไม่น่าเชื่อ วิชาประวัติศาสตร์ แต่เรื่องนี้พักเอาไว้ก่อน ไปต่อเรื่องสอบปฏิบัติกันดีกว่า
การสอบปฏิบัติ สองวิชาที่เธอสอบได้อย่างสบายใจ วิชาฟันดาบของลาเวน ที่ตอนนี้กลับมาสอนอีกครั้ง กับวิชาสัตว์พาหนะ ที่เธอก็มีม้าตัวใหม่แล้ว วิ่งได้ดีอย่างไม่ต้องกังวล ที่กังวลที่สุด วิชาเวทย์มนตร์ของอาจารย์แม่มดวิงกี้ น่ากลัวจริงๆว่ามันจะสอบกันแบบไหน
\"ทุกคน เข้ามารวมกลุ่ม ถ้าใครที่ถูกเรียกชื่อ ให้ก้าวออกมาข้างหน้า ตรงนี้ แล้วจะต้องประลองกัน\" สิ้นคำเสียงฮือฮาก็ดังขึ้น และก่อนที่มันจะดังขึ้นไปมากกว่านี้ อาจารย์ก็ตัดรำคาญด้วยการเรียกชื่อออกมาซะเลย
\"กาเม่ กูลี่ เดอะ ลอเยอร์ ออฟ แอเรียส ปราการปราชญ์ กับ ฟราเช่ โมเซล่า เดอะ ดิพโลแมททิซ ออฟ เจมิไน ปราสาทขุนนาง\" สิ้นคำ บุรุษสองคนก็ก้าวออกมาข้างหน้า ทั้งสองต่างมองหน้ากันและกันราวกับจะพินิจคู่ต่อสู้ ก่อนที่สัญญาณเริ่มการต่อสู้จะดังขึ้น
\"จำไว้ อย่าให้ถึงตาย นี่เป็นแค่การสอบ และจะยุติลงเมื่อฉันบอกให้หยุดเท่านั้น เริ่มได้!!!\"
การต่อสู้เริ่มขึ้น ฝ่ายทนายดูเหมือนจะเป็นฝ่ายบุก เพราะรัวเวทย์จู่โจมเข้าไปไม่มียั้ง ส่วนนายนักการทูตก็จะมีภูมิดีทางป้องกันเหมือนกัน เพราะไม่ว่าฝ่ายทนายจะบุกมายังไง ฝ่ายนักการทูตก็ปัดป้องได้หมดเลย
การต่อสู้ยังคงดำเนินต่อไปเรื่อยๆ เพราะทั้งสองฝ่ายฝีมือสูสี จนหลายคนเริ่มเบื่อแล้ว หวังให้มันจบๆลงไปเสียที ไม่งั้นคงต้องใช้เวลาถึงเย็นว่าจะสอบเสร็จหมด
\"พอได้ ทั้งคู่ พอได้แล้ว!!\" อาจารย์วิงกี้จบการต่อสู้ เมื่อนายนักการทูตคนนั้นกำลังเล่นเวทย์จู่โจมใส่ทนาย ทั้งคู่จบการต่อสู้ แล้วเดินกลับเข้าไปในฝูงชน เพื่อรอชมการต่อสู้คู่ต่อไป
\"คู่ต่อไป อลิซาเบธ จูเรียส เดอะ วอร์ริเออร์ ออฟ ซาเรส และ เฟลิโอน่า เกรเดเวล เดอะ ปรินเซส ออฟ บารามอส แอนด์ เดมอส\" คำเรียกที่เฟรินกลืนน้ำลายเอือก มองหน้าเพื่อนสามคน คิลตบบ่าอย่งให้กำลังใจก่อนจะดันเฟรินให้ก้าวเดินออกไป
\"นายก็ฝึกมาตั้งเยอะแล้ว ไม่ต้องห่วงหรอกน่า ตอนชั้นเห็น นายก็ฝีมือดีไม่เลวหรอก\" โรพูดให้กำลังใจบ้าง
เฟรินพยักหน้ารับกำลังใจจากเพื่อนทั้งสองคน ก่อนจะหันหน้าไปมองคนสุดท้าย
\"ไม่ต้องห่วง ชั้นเชื่อว่านายทำได้\" เฟรินก้าวเดินออกไปข้างหน้าทันที เมื่อคาโลพูดจบ เพื่อเผชิญหน้ากับ เดอะ วอร์ริเออร์ ออฟ ซาเรส คนที่เธอต้องจับคู่ ขอให้เธอทำได้ด้วยเถอะ
\"ทั้งคู่เตรียมพร้อม เริ่มได้!!!\" สัญญาณเริ่มการต่อสู้ดังขึ้น
อลิซาเบธส่งเวทย์จู่โจมมาทันทีที่สัญญาณดังขึ้น เล่นเอาเฟรินแทบตั้งตัวไม่ติด หลบเกือบไม่ทัน
แม่สาวคนนี้เล่นเวทย์สายไฟแฮะ อ่า... เวทย์สายไปก็ต้องเจอสายน้ำ อืม...งั้นก็...
\"...ข้าแต่เจ้าแห่งวารี ขอประทานพลังแก่ข้า....\" เฟรินเริ่มร่ายเวทย์สร้างม่านน้ำมาป้องกันลูกไฟ พร้อมๆกันก็ส่งสายฟ้าเข้าจู่โจมไปด้วย
\"ไม่คิดว่าธิดาแห่งความมืดจะใช้เวทย์ได้ดีขนาดนี้ เป็นเกียรติมากที่ได้สู้กับท่าน\" แม่สาวนักรบว่า แต่ก่อนที่เธอจะได้ลงมือต่อนั้น เฟรินก็ชิงร่ายเวทย์โจมตีเสียก่อน
\"...ข้าแต่เจ้าแห่งสายฟ้า โปรดจงมอบพลังอำนาจ เพื่อสั่งสอนผู้อาจหาญมาลองฤทธิ์...\" เสียงร่ายเวทย์สายสายฟ้าดังจากปากของเฟรินอย่างรวดเร็ว แทบไม่น่าเชื่อว่า เมื่อ2อาทิตย์ก่อน เธอยังแทบร่ายเวทย์ไม่ได้
\"เฮ้ย รู้ว่ามันเก่งขึ้น แต่ก็ไม่คิดว่ามันจะเก่งขึ้นขนาดนี้\" คิลพึมพำเบาๆอย่างทึ่งๆ ก่อนหันไปหาเพื่อนอีกคนที่รู้ดีกว่า \"พี่ลูคัสฝึกมันยังไงวะเนี่ย โร\"
โรยิ้มๆ ไม่พูดอะไร แต่พยักเพยิดให้ดูการต่อสู้ต่อไป เฟรินกำลังเป็นต่อ สถานการณ์ข้างหน้ามันบ่งชัด ถึงแม้ว่าคู่ต่อสู้ก็ยังคงไม่รามือ เจ้าตัวดียังคงยิ้มอยู่เหมือนเดิม หากแต่ในใจกำลังประมวลผลคาถาทั้งหมดที่โดนฝึกท่องมา ว่าตัวไหนจะใช้จบการต่อสู้ได้เร็วที่สุด
\"ยอมแพ้ซะเถอะ ผมไม่อยากสู้กับผู้หญิง\" คำพูดที่ไม่ได้ดูสภาพตัวเองเลยของเฟริน ทำให้บางคนก็หลุดหัวเราะออกมาเหมือนกัน แต่ในความคิดของอลิซาเบธนั้น นี่เป็นเหมือนคำพูดดูถูกเสียมากกว่า
\"แล้วถ้าชั้นไม่ยอมแพ้\" แม่สาวนักรบยังคงไม่ยอมแพ้ เพราะยังไง ก็ใช่ว่าเธอจะสู้ฝีมือไม่ได้ ลงมือร่ายเวทยืต่ออย่างรวดเร็ว
\"งั้นก็ช่วยไม่ได้นะ...\" เฟรินถอนใจเบาๆ ถ้าพี่ลูคัสรู้เข้าจะว่าไงวะเนี่ย \"...โอม ด้วยอำนาจของ เจ้าแห่งสุญญากาศ โปรดประทานพลังที่จะหยุด...\" เสียงร่ายเวทย์ของเฟริน ดังแข่งกับ เสียงของอลิซเบธ ดูเหมือนว่า เวทย์ที่แม่สาวนักรบนั้นร่ายนั้น จะเป็นเวทย์ชั้นสูงหน่อยซะด้วย แต่ การแข่งครั้งนี้ เธอเป็นผู้ชนะ
\"ไซเลนซ์!!\" เวทย์ที่ไม่เคยมีใครรู้จักถูกใช้กับหญิงสาวเมืองนักรบ เวทย์ที่ทำให้เวทย์ของหญิงสาวที่ร่ายอยู่ต้องหยุดชะงัก ราวกับอยู่ๆเสียงก็หายไปเฉยๆ
\"ว่าไงฮะ จะยอมแพ้ได้รึยัง\" เฟรินถามอลิซเบธที่จ้องหน้าเธออย่างงงๆปนตกใจ พลางมองไปรอบๆราวกับจะหาใครบางคน \"อ้อ ผมขอโทษ ตอนนี้พูดไม่ได้นี่นะ ยอมแพ้นะฮะ แล้วผมจะคลายเวทย์ให้\" เธอพูดอย่างอารมณ์ดี แม้คู่ต่อสู้จะยังไม่ทำท่าที่จะบอกยอมแพ้ แต่อาจรย์ก็ได้สั่งยุติการแข่งขันจองเธอไว้แค่นี้ เธอคลายเวทย์ให้อลิซเบธ แล้วเดินกลับเข้าไปหากลุ่มเพื่อนๆอย่างอารมณ์ดี พร้อมกับเสียงดังเซ้งแซ่ซักถามเกี่ยวกับการสอบที่เพิ่งจบไป จนอาจารย์แม่มดวิงกี้ต้องตะโกนเรียกชื่อซ้ำสอง
\"ครี้ด ธันเดอร์!! เมื่อไรจะออกมาได้ซะที คนอื่นเค้าก็ต้องสอบเหมือนกันนะ\"
---------------------------------------------------------------------------------------
แหะๆๆ หายไปนาน เน็ตหมดฮะ
จริงๆแล้วยังไม่จบช่วงสอบหรอกนะฮะ
ยังมีต่ออีกหน่อย แต่เอาไว้รวบยอดตอนหน้า
เวทย์ที่เฟรินใช้เป็นยังไง ก็รอดูเอาตอนหน้านะฮะ
โทดทีฮะ ที่ไม่ได้มาอัพให้เลย
จะพยายามมาต่อเร็วๆฮะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น