คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
ทำไม ..ถึงเศร้าอย่างนี้นะ ทำไมทุกคนต้องมาเสียน้ำตาให้ฉันด้วย ฉันไม่มีค่ามากขนาดนั้นสักหน่อย เจ็บจัง รู้สึกปวดร้าวมากๆเลย หยุดเศร้าได้ไหมทุกคน หยุดน้ำใสๆที่ไหลออกมาจากดวงตาคู่สวยพวกนั้น แล้วกลับมายิ้มได้ไหม กับมาร่าเริงอย่างเดิมเถอะนะ อย่ามัวจมอยู่กับความทรงจำที่โหดร้ายอย่างนี้เลยนะ
ขอโทด.. ขอโทษจริงๆ ขอโทดนะ ไม่รู้ว่า ฉันควรจะพูดคำๆนี้อีกกี่พันล้านคำ ถึงจะทดแทนสิ่งที่ฉันทำกับทุกคนไว้ แม้ทุกคนจะให้อภัยฉัน.. แต่ฉันก็ยังอยากจะขอโทษ
มันคงจะสายไปแล้วสินะ ..อยากกลับไปแก้ไขสิ่งที่ทำไว้จัง ทำไมตอนที่เรามีเวลาเหลือเฟื้อ สามารถทำนู้นทำนี่ได้ มีคนรักเรา ทำไมถึงไม่เคยจะรักษามันไว้เลยนะ ทั้งๆที่มันมีค่ามากมาย..ขนาดนี้ .ฉันนี่มันโง่จริงๆเลยนะ โง่ยิ่งกว่าเจ้าอีกรู้ป่าว วาเนีย ..
ฉันทนดูพวกเขาไม่ได้ต่อไปไม่ได้อีกแล้วล่ะ ฉันทนดูพวกเขาต้องร้อง โวยวายเหมือนคนเสียสติไม่ได้อีกแล้ว ฉันก็อยากร้องไห้เหมือนกันนะ ฉันก็อยากตะโกนบอกให้พวกเขารับรู้เหมือนกันว่าฉันได้ยินสิ่งที่พวกเขาเฝ้าบอกฉันทุกวัน แต่ฉันทำไม่ได้ ฉันทำอย่างที่พวกเขาทำไม่ได้
ถ้าจะให้ฉันนั่งมองพวกเขาทำอย่างนี้ ฉันขอหายไปดีกว่า ฉันขอหายไปจากความทรงจำของพวกเขาตลอดกาล
เสียงร้องของหญิงสาวที่เฝ้าขอร้อง ให้ลบเทอออกไปจากความทรงจำของผู้ที่รักเทอ มันช่างดูเศร้าและเดี่ยวดายจริงๆเลยนะ ถ้าฉันเปลี่ยนโชคชะตาที่โศกเศร้าของหญิงสาวผู้นี้ได้ ก็คงจะดีสินะ
|
ความคิดเห็น