۞۞[ Fic : JOJO ] A thrilling adventure (yaoi)۞۞

ตอนที่ 3 : A thrilling adventure : 3

ผมเหงือตกทั้นที เมื่อได้ยินสิ่งที่สแตนด์มันพูด ( มันพูดได้รึเปล่าวาาา....ชั่งเหอะ )

" ...จับ ชาย ผม สีทอง ตาสีทอง ไป ให้ ท่าน ดี โอ "

กลับมาปัจจุบัน

ผมนั่งชะงักตกใจที่เห็นสแตร์ดตรงหน้า มันมีลักษณะที่ดูยังก็รู้ว่ามีพลังน้ำ ( สั้นๆได้ใจความ ป.ล.สแตร์ดตัวนี้ไรท์ลืมลักษณะแล้วงะ ) แอบนึกเสียดายกับตัวเองที่ไม่รีบดู โจโจ้ ให้เร็วกว่านี้ เขาพึ่งดูถึงตอนฉากที่ เฮลิคอปเตอร์ส่งกระเป๋าสัมภาระเอง เลยไม่รู้ว่าสแตนด์ตัวนี้เป็นของใคร

ดูเหมือนว่าเหล่าคณะเดินทางของโจสตาร์ดจะได้ยินสิ่งที่สแตนด์น้ำตัวนั้นได้พูด คุณโจทาโร่และคุณอับดุลวิ่งกลับมาตรงที่ผม เมื่อเห็นว่าสแตนด์น้ำนั้นจะเอื้อมมือจะมาจับผม โดยมีคุณโจเซฟและคุณโปลนาเรฟที่กำลังแบกคะเคียวอินที่บาดเจ็บ ที่น่าจะโดนลอบโจมตีตรงซากเครื่องบินนั้น วิ่งตามหลังมา แต่ดูเหมือนว่าตรงที่พวกเขาอยู่ มันอยู่ห่างจากจุดที่ผมอยู่มาก และอาจมาเข้ามาช่วยผมไม่ทั้น

ผมที่เห็นแบบนั้นก็พยายามฝื่นลุกขึ้นหนีจากตรงนี้ แต่ลุกขึ้นยังไม่ได้แบบนี้ คงจะถูกจับแน่ๆ ในขณะนั้นเองผมก็นึกถึงบ้างอย่างได้.... อัลฟอนเส่... ใช่ผมยังเหลือ ตัวช่วยที่จะช่วยผมได้นี่น่า

ขณะมือของสแตนด์น้ำจะถึงตัวผม ผมก็พูดออกมาเสียงดังๆ

" อัลฟอนเส่!!! "

หลังสิ้นเสียงของผม ก็มีมือเหล็กมาจับมือของสแตนด์น้ำตัวนั้นไว้ ผมเงยขึ้นมองก็พบกับร่างชุดเกราะที่ผมเห็นก็รู้ได้ทั้นทีว่านั่นคือ สแตนด์ของผม อัลฟอนเส่



ลักษณ์ก็เหมือนอัลฟอนเส่ที่อยู่ในร่างชุดเกราะเป๊ะๆไม่ว่าสีรูปร่างหน้าตา แต่ผมยังสงสัยหน่อยๆว่า มันสามารถพูดได้รึเปล่า เพราะเห็นสแตนด์นั้นพูดได้จึงสงสัยหน่อยๆ

ชั่งเหอะเราเลิกสงสัยว่าพูดได้รึไม่ได้ เรื่องตรงหน้าควรจะสนใจมากกว่า ผมก็หันไปมองที่อัลฟอนเส่อีกครั้ง ผมจับสัมผัสถึงความโกธรออกมาจากตัวอัลฟอนเส่ ความสงสัยของผมก็กลับมาอีกครั้ง



ห๊ะ สแตนด์โกธรได้ด้วยหรอ? ถ้ามันจะมีแสดงอาการโกธร เจ้าของสแตนด์จะต้องมีอารมณ์โกธรด้วย แต่ผมซึ่งผู้ใช้สแตนด์อัลฟอนเส่ไม่ได้โกธรอะไรเลย แล้วทำไมอัลฟอนเส่โกธรได้ไงวา?( ป.ล. ถ้ามีข้อมูผิดอะไรก็ต้องขอโทษด้วยนะคะ พอดีที่ไรท์แต่งๆมาจะเอาความมโนเข้าด้วยและไรท์ก็ไม่ค่อยมีข้อมูลเกี่ยวกับสแตนด์มากเท่าไร ถ้าใครอยากบอกข้อมูลก็บอกได้นะ )

เอาละๆ ผมควรเลิกสงสัยได้แล้ว ควรสนใจเจ้าสแตนด์ตรงหน้าที่คิดจับเราไปทำยำแกงอะไรก็ไม่รู้ดีกว่า

เจ้าสแตนด์น้ำตัวนั้นเมื่อถูกหยุดโดยอัล(ของเรียกชื่อสั้นๆนะ พอดีขี้เกียงพิมยาว) ก็ทำการโจมตีใสทั้นที อัลก็ทำการอุ้มตัวผมที่ไม่สามารถลุกขึ้นได้กระโดดหลบการโจมตีนั้นโดยที่ผมยังไม่ทั้นได้คิดสั่งอะไรเลย ระ หรือว่า! อัลมีความคิดเป็นของตัวเองหรอ!? ...คุณโจเซฟผมของใช้คำของคุณหน่อยนะ.... Oh! my god!!! ผมนี่อ้าปากค้างเลย

สแตนด์น้ำตัวนั้นเห็นว่าอัลหลบการโจมตีมของมันได้ ก็โจมตีใส่อย่างต่อเนื่อง เล่นเอาอัลต้องอุ้มผมกระโดดหลบไปๆมาๆจนผมรู้สึกเวียนหัวเลยทีเดียว แต่ผมต้องกลับมาตั้งสติอีกครั้งและคิดวางแผนจะจัดการเจ้าสแตนด์น้ำนั้นยังไงดี ถ้ายังกระโดดหลบแบบนี้ต่อไป มีหวังผมได้อ้วกแน่ๆ แต่ถ้าให้อัลสู้คงจะไม่ไหวเพราะผมก็ไม่รู้ว่าเจ้าสแตนด์ตัวนั้นมีความสามารถอะไร ต้องจัดการกับผู้เป็นเจ้าของสแตนด์ตัวนั้น แต่เขาอยู่ที่ไหนกันละ....

ผมคิดไปสักพัก ตาก็เหลือกมองไปเห็นเหล่าคณะเดินทางของโจสตาร์ด ผมก็ได้สบตาเข้ากับคุณโจทาโร่ก่อนจะขยัมปากบอกออกไป

ตัดฉากไปทางพวกโจทาโร่

โจทาโร่ที่บังเอิญสบตาเข้ากับเด็กหนุ่มเสื้อโค๊ทสีแดง เขาเห็นปากของเด็กหนุ่มคนนั้นขยัมบอกบ้างอย่างกับเขา

' ช่วยไปจัดการกับเจ้าของสแตนด์ตัวนี้ที '

โจทาโร่ก็เข้าใจสิ่งที่อีกฝ่ายบอกกับเขา เขาจึงวิ่งออกไปทางอื่นทั้นที โปลนาเรฟสงสัยในสิ่งที่โจทาโร่กำลังทำจึงตะโกนถามออกไป

" เฮ้! นายจะไปไหน! "

โจทาโร่ได้ยินแบบนั้นก็ตอบกลับไปทั้นที

" ฉันจะไปหาเจ้าของสแตนด์ตัวนั้นนะสิ "

สิ้นสุดคำโจทาโร่ก็วิ่งออกไปทั้นที...

กลับไปทางที่เอ็ดเวิร์ด

ผมเห็นคุณโจทาโร่วิ่งออกไปหาผู้ใช้สแตนด์ของเจ้าตัวที่อยู่ตรงหน้า ก็โล่งใจขึ้นมาหน่อยก่อนจะหันกลับมาสนใจการต่อสู้อีกครั้ง ถ้าต่อสู้นะ สู้ได้นะ แต่ผมไม่มั่นใจว่าพลังของอัลฟอนเส่ที่เป็นสแตนด์นั้นจะเป็นวิชาแปรธาตุรึเปล่า งั้นต้องทดสอบดู ผมเอ๊ยสั่งกับอัลด้วยน้ำเสียงที่ไม่เบาและไม่ดังมากนั่ง

" อัล... โจมตีมัน... "

อัลที่ได้ยินสิ่งที่ผมได้พูดไป ก็ทำการประกบมือเข้าด้วยกันจนเกิดเป็นแสงสายฟ้ารอบๆ ก่อนจะเอามือลงไปทามกับพื้น พื้นเริ่มสั้นๆก่อน ไม่ทั้นถึง 4 วินาที เจ้าสแตร์ดนั้นก็ถูกอัดจากพื้นดินที่ยกสูงจนเหมือนเส้าปูน ผมที่เห็นแบบนั้นก็ตกตะลึก

อัลสามารถใช้วิชาแปรธาตุได้! ถ้างั้นแสดงว่าฉันก็สามารถใช้วิชาแปรธาตุได้!! ค่อยโล่งใจหน่อยนึกว่าตัวเองมีดีแค่มีสแตร์ดสะแล้ว

สแตร์ดน้ำ ก็ลุกขึ้นมายื่นอีกครั้งก่อนจะหายตัวไปแสดงว่าถูกดึกกลับไปหาเจ้าของสแตร์ด งั้นคุณโจทาโร่ก็เจอตัวการแล้วสินะ

" เห้ยยย "

ผมถอนหายใจดังๆอย่างโล่งใจ ร่างที่เกร็ง และระหวาดระแวง จากอัตรายเมื่อกี้นี้ก็คลายลง โดยที่อัลยังไม่สลายหายไปและยังอุ้มเขาไว้อยู่ ( ทำไงได้ละ ก็ผมลุกไม่ขึ้นนิ ) ผมก็หันไปมองพระอาทิตย์ที่กำลังตกดินอย่างสวยงาม ก่อนจะได้ยินเสียงฝีเท้าดังขึ้นจากด้านหลัง ผมจึงหันไปดูก็พบกับคุณโจทาโร่ที่เดิมเข้ามา

" ได้รับบาดเจ็บตรงไหนไหม "

คุณโจทาโร่เข้ามาถาม ผมก็ตอบหลับไป

" ครั้งนี้ผมไม่ได้บาดเจ็บ แต่มีแผลบาดเจ็บจากครั้งก่อนๆอยู่ นะครับ "

" งั้นช่วยมากับฉันได้ไหม พวกเราอยากรู้ว่าทำไมนายถึงถูกดีโอตามล่า "

ผมได้ยินแบบนั้นก็ถอนหายใจเบาๆ ผมรู้ตัวแล้วแหละว่ายังก็หนีไม่รอดจากกลุ่มๆนี้ ผมจำใจพยักตกลงไป

" แล้วทำไมนายถึงไม่ลงมายื่นกับพื้นละ? "

คุณโจทาโร่ถามออกมาด้วยความสงสัย ผมจึงตอบกลับไป

" ก็ผมลุกขึ้นไม่ได้ น่าจะเป็นจากแผลบาดเจ็บจากครั้งก่อนละมั้ง จึงให้อัลอุ้มไว้ "

" อัล? "

" ชื่อสแตนด์ของผมนะ ชื่อเต็มๆก็คือ อัลฟอนเส่ "

ผมบอกอีกฝ่ายไปก่อนยกแขนที่ขยัมได้นิดหน่อยลูกตรงหน้าอกของชุดเกราะแล้ว คุณโจทาโร่ก็พยักหน้าเข้าใจ

อยู่ๆมีลมพัดมาทำให้เสื้อโค๊ทของเอ็ดเวิร์ดที่คลุมหัวอยู่หลุดออกมา เผ่ยให้เห็นผมสีทองยาวที่สะท้อนแสงอย่างสวยงาม ดวงตาสีทองสวย ใบหน้าที่ออกไปทางหวาน ทำให้โจทาโร่เห็นภาพตรงหน้าก็รู้สึกใจเต้นแรงแปลกๆ

ผมเห็น คุณโจทาโร่ที่เหมือนคิดอะไรบ้างอย่างที่ผมก็ไม่สามารถรู้ได้ ก็เอ๊ยถามไป

" เป็นอะไรรึเปล่าครับ? "

"... เปล่า รีบไปที่รถเถอะ "

คุณโจทาโร่ตอบกลับมาพร้อมหันหลังไป ผมสงสัยว่าเขาคิดอะไร แต่เราไม่ไปส้อดรู้ดีกว่า เดียวเขากล่าวหาเสือ_ ผมเลิกสงสัยก่อนสั่งให้อัลเก็บกระเป๋าแล้วเดินตามหลังไป

.

.

โจทาโร่ที่เดินนำมาแล้วนั้น เขาก็นึกถึงภาพที่เห็นเมื่อกี้อีกครั้ง โดยมีอาการหัวใจเต้นแรงเบาๆ

" ....ให้มันได้อย่างนี้สิ... "

สงสัยว่าเขาควรไปหาหมอตรวจว่าเขามีโรคหัวใจดีไหมนะ

                            #จบ