คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : หมอ...กับนิยามความรักของเซฮุน
- 10 -
นิยามอำว่าแฟนืออะไร
ใระไปรู้อะ สำหรับหลายๆ นมัน็ไม่เหมือนันอะ
แ่สำหรับผมแล้วนิยามวามรัอผมเรียว่าบยอนแบฮยอนนะเว้ย โหยโรเน่าเลยว่ะ
บ้าบออะไรวะเนี่ย
อ่ะ เอา่ายๆ
เลยละัน อนนี้เป็นแฟนันแล้วไ อยาอวอะ มีใรมีปัหาไรป่าว อย่ามีเลย ไหว้เหอะ
ว่าะีบไ้มานี่ไม่่ายเลยนะเว้ย เป็นไอ้าแอบมออยู่ั้สอปี
ถ้าวันนั้นไม่พรหมลิิให้เินนันในร้านาแฟนนมหมันเลอะ
เออนั่นแหละ็ยัะเป็นเฮุนนาอยู่ แ่อนนี้เป็นแฟนแล้ว อวไ้
มันูธรรมานแทบะไม่มีอะไรเลยสำหรับารบัน
แ่เปลี่ยนานุยที่เป็นผมที่ามียบเาเลื่อนั้นเปลี่ยนมาเป็นแฟน
ผมเอยัเหมือนเิม ปิบัิับหมอเหมือนเิม ไม่้าว่ายีวิส่วนัวอหมอเามาเินนูเป็นัววุ่นวายในีวิ
แ่ในอนนี้ผมไ้มีเาเป็นหนึ่ีวินี่็บุหัวสุแล้ว
ส่วนุหมอนั้นาที่น่ารัอยู่แล้ว็น่ารัมาว่าเิมเ้าไปอี
เาูแลและใส่ใผมมาว่าอนที่เรายัเป็นแ่นที่ีบๆ ันอยู่ะอี
ผมและเามีเวลาให้ันมาึ้น เอันบ่อยึ้น ผมอแไปนอนอนโหมอมั่ล่ะ
อแให้หมอมานอน้วยมั่ล่ะ ไหนะอแสารพัเพื่อให้ไ้เอุหมออี
แ่ที่น่าแปลือุหมอะพูับผมเสมอว่าไม่้ออแ แ่เอ่ยปายัไ็มา้วยอยู่แล้ว
น่ารัป่ะล่ะ
่วนี้มีนถามผมเยอะมาว่าอบผู้ายหรอ
ผม็อบป่าว ผมไม่ไ้อบผู้ายแ่ผมอบุหมอแบฮยอน เอ้า็มันรินี่นา
ถ้าเป็นนอื่นผม็ไม่อบหรอแ่นี้เป็นุหมอไมันเลยอบ ถ้าถามว่าทำไม
ผม็อบัวเอไม่ไ้เหมือนัน
ป้าบ!!!
“ ไอ้ฮุน
นั่เหม่ออะไรอมึ ”
“ ไอ้เหี้ย
เ็บนะเว้ยแม่ฟามาไ้ ”
“
สมน้ำหน้าสั เหม่อส้นีนไรเนี่ย ”
“ ิถึหมอ บมั้ย
”
“ ไม่บสั
นี่อยู่ับเพื่อนไ เฮลโล่ว เพื่อนแบบพวูยัมีวามหมายอยู่มั้ย ”
ไอ้อินล่าวแล้วโบมือรหน้าผมอนที่พูว่าเฮลโล่อะไรอมัน ปัาอ่อน
ไม่ไ้น่ารัเลยนะนั่นอะ
“
หมอ็ส่วนหมอิ ิถึหมอไไม่ไ้ิถึมึ ”
“ ิถึ็มาหาิ
”
โห เสียใล้มา
ใล้นใเ้นแรอะ หมอยื่นหน้ามาาทา้าหลั แล้วพู้าหูผมแบบโรใล้
ใล้โรๆ
“
ะมาทำไมไม่บอ ”
“ เอไพร์สไ ”
“
ถ้ามาแล้วไม่เออะ ะทำไ ”
“ เราไลน์ถามเพื่อนเแล้ว~ ” ุหมอเอ่ยแล้วทิ้ัวลนั่้าๆ ผม
ผมเลยส่มือไปยีหัวุหมอนีอผมแล้วผลที่ไ้อบลับมาือหน้ามุ่ยที่ผมทำให้ผมอเาเสียทร
เห็นอย่านั้นผมเลยอไม่ไ้ที่ะเลื่อนมือที่วาอยู่บนศีรษะุหมอมาบีบปาเล็ๆ
สีเอร์รี่นั่นแทน หมอน่ารัไปหมเลยอะ ับฟัรนี้เลยไ้ป่ะ
“ เอ็บ อ่อย~ ”
“ ฮ่าๆๆ น่ารัว่ะหมอ
”
“
ไอ้เหี้ยเฮุน ” < านยอล -_-
“
เพื่อนยัอยู่ไ ” < อิน +_+
ผมยัไหล่แบบไม่ยี่หระับำพูอพวมันแล้วหันมันสนใุหมอที่นั่ยิ้มเินอยู่้าๆ
แทน ทั้หน้าทั้หูแไปหมเลยเนี่ย น่ารัโว้ย นมอะทั้โรอาหารแล้วเนี่ย
แหมไอ้พวนี้เห็นนน่ารัมาะหน่อยไม่ไ้เลย อูโว้ย นนี้อูโว้ย
ผมส่สายาุไปรอบๆ
เพื่อ้อหน้าไอ้พวที่มอุหมออผมอยู่
ไม่เพียเท่านั้นผมยัถอเสื้อ็อปัวที่ใส่อยู่ใหุ้หมอใส่แทน้วย อโว้ย
ไม่ให้ใรยุ่ หว หวมา (เิม.ไ่ไปอีล้านล้านล้านัว
นั่นแหละวามหวอพี่ฮุน)
“
ุเป็นหมาเลย ไม่มีใรเามาเอาหมออมึไปไ้หรอน่า ”
“
ไอ้อินเมื่อเ้ามึบอเ็ทีไหนีบยอูนะ ”
“ ไหน
หมาัวไหนมันมาหยามูนานี้ ไม่ยอมโว้ย ” านยอลว่าแล้วลุออาโ๊ะไปทันที
ให้ทายว่ามุ่หน้าไปยัะสถาปัย์นั่นแหละ หึ ว่าแ่นอื่น ไอ้วายเอ้ยโนหลอ
“
หลอวายสบายใั~~ ” < อิน
“
หลอี่รั้็ยัเป็นวาย~~ ” < ผม
“
นิสัยไม่ีอะ ไปแล้เพื่อนทำไม ”
“ ทำใเหอะหมอ
มันเป็นเรื่อปิ ”
“
มันวนเรา่อนหมอไม่เห็นหรอ ”
“ วนรไหน
านยอล็พูถู เราเป็นแฟนเไใระมาเอาไปไ้ ”
“
ูว่าูเป็นส่วนเินว่ะ ไปแล้วนะหมอ ไว้เอัน ” อินล่าวแล้วลุหนีไปเลย
อนนี้เลยเหลือแ่ผมับหมอที่ยันั่มอหน้าันอยู่
“ โห หมออะ
็เราหวนี่ หมอน่ารัทำไมล่ะ ”
“ โทษเราอี
ใ้ไ้ที่ไหนัน ”
“ โอ๋ๆ นะ ”
ผมส่มือทั้สอ้าไปึแ้มสีมพูระเรื่อแบบไม่้อแ่เิมอุหมออย่านึสนุ
หมอน่ารัไปหมเลยอะ น่ารัทั้ัวเลยเนี่ย “ เี๋ยวพาไปเลี้ยนมปั่น ป่ะ ”
.
.
.
หลัาที่ผมพาุหมอไปเลี้ยอโปรเ้าัวมาแล้ว
็แวะสุ่หมอที่อนโโยไม่ลืมที่ะเนียนึ้นมาส่แล้วฟอร์มอยู่นึเพื่อให้ไ้นอนอุหมอ
ทำไไ้ เสพิไปแล้วนี่
อนนี้ผมำลันอนเล่นโทรศัพท์อยู่บนเียนอนที่เ็มไป้วยลิ่นัวุหมอล่ะ
ส่วนุหมอเ้าไปอาบน้ำไ้สัพัล่ะ ยี่สิบนาที่แล้วมั้ ป่านนี้ยัไม่ออมาเลย
นผมะหลับแล้วเนี่ย
ลิ่นุหมอลบอบอวนนผมเลิ้มไปหมแล้ว
“
หมอนอน้วยนะ ” ผมเอ่ยหลัาที่เห็นุหมอเินออมาาห้อนอน้วยุนอนเสื้อเิ้สีฟ้าับาเเ้าุัน
น่ารั
“ เนียนนานี้แล้วยัะมาออี
”
“ โธ่
็นมันิถึนี่ ไม่ไ้อมาั้หลายืนแล้ว ” ผมว่าะที่ลุาเียเินไปุหมอที่ำลันั่ทารีมอยู่รโ๊ะเรื่อแป้แล้วสวอาทา้านหลั
พร้อมับวาาแหลมๆ อัวเอไว้บนไหล่บาแบบที่ผมอบทำประำ โยไม่ลืมที่ะมูลไปที่แ้มนุ่มนิ่มนั่น้วย
อยาะ้าเอาไว้นานๆ เลยล่ะ แ่เรใุหมอ
“ ื้อ
ไม่้อมาวอแวเลย ะนอน็ไปอาบน้ำ ”
“ เินหรอ
หูแเลย ”
“ เออิ
ยัะมาแวอี ”
ผมหัวเราะอบใับท่าทาน่ารัน่าเอ็นูอุหมอ
น่ารันผมลั้นยิ้มเอาไว้ไม่ไหว เื่อแล้วไอ้ประโยที่ว่าี่อใใรๆ ็อบ
ุหมอโระี่อใผมเลย ีนใเ้นแรไม่เป็นส่ำเลยล่ะ นาผมเป็นนไปหอมเาเอ
ผมยัใสั่นเลยอะ ุหมอนี่มันอันราย่อใริๆ
ารไ้หลับไปพร้อมับนที่เรารั
สวมอเา บอฝันี ไ้ใ้่วเวลาร่วมัน สร้าวามสุและรอยยิ้ม้วยัน
นั่นแหละรับ นิยามวามรัที่ื่อว่าแบฮยอน
เฮ้ย เราหายไม่มีใรามอะ ไม่าสำัใ่มั้ย ฮรึ / ปาน้ามา
เราน้อยใอะ หายไปไหนันโหม
เรามาแล้วนะ
ลับมาหาแล้วนี่ไ
เอาหมอมาเสิร์ฟแล้ว
อำลัไหน่อยี้ย้า
เราิถึทุนมามาเลยนะเว้ย
วันนี้เรามาพร้อมับแบบสอบถามารร่วมเล่มแหละ
่วยหน่อยนะทุน
ถ้าสนใืออนะ
ถ้าำนวนเล่มรบเราะส่อีเมล์หรือไลน์อบลับไปนะ
อบุรับ
ลิ
ความคิดเห็น