คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : no. 11 บ้านต้วน
.
ที่แสนอบอุ่นายหนุ่มลืมาึ้นมามอนรัในอ้อมแนบนหัวไหล่แร่ นิ้วเรียวปัเส้นผมที่ปิหน้าออให้พร้อม้อมอใบหน้าาวใสเรียบเนียน วาสีฟ้าแววาทีู่อ่อนโยนมอใบหน้าลมเาอมยิ้มอย่าอิ่มใ รั้แรนี้เาป้อัน้วยารสวมถุยา เพราะร่าบาำลัอยู่ในวัยเรียน เาไม่อยาทำลายอนาอเธอ ให้บลไม่ี
ปาหยัุบลหน้าผามน อย่าละมุน้าเอาไว้หลายนาทีแล้วผละออ เาพูึ้นมาอย่านุ่มนวล
มาร์:นีอผม ื่นไ้แล้วหน่ะผมทำแบมรุนแรไปไหมับ
ร่าบาอเอวอเาแน่นึ้นใบหน้าสวยเลื่อนลมาบนอ้านวาแล้วยิ้มหวานออมาและเสียอแเล็น้อย
แบม: อือ ออแบบนี้อีหน่อยนะ
มาร์:ไ้ับ ผม็อยาแบมไว้นานแบบนี้
แบมแบมอมาร์????//แล้ว็หลับไปอี
แบมแบม:ันื่นึ้นมาพร้อมเาแ่ถ้าลืมาเา้อรู้แน่ๆ เลย่มาเอาไว้ อ้อมอนี้ ่าอบอุ่นไม่อยาปล่อยไปไหนเลย ึอ้อนเหมือนับว่าันำลัละเมออยู่ ถ้าะบอว่าไม่เ็บ็ไม่เิแ่มันแปลๆเพราะัวันเอ
ยัไม่เยทำแบบนี้ับใรมา่อนมันเลยลัวว่าะเ็บ แ่แ่่วแรๆเท่านั้นพอเริ่มิน็สนุและเสียวมาๆเลย ูบที่เามอบให้แทบทำันหยุหายใไปเลยแ่มันหวานมา เาเ่ิๆ ????????
.
.
.
หลายวัน่อมา ั้แ่ลับมาาถ่ายแบบที่ภูเ็ผมแวะไปหาแบม่อนแล้วอีวันออนสาย็ลับมาที่บ้านอผมเอ ป๊าไปทำานแล้วผมเลยึ้นห้อเ็บอเสร็็หลับ
ไปอีเพราะารมีสัมพันธ์ที่ลึึ้อีน้อเ็มใ แบมๆยอมผม็พยายามทำให้เบาที่สุเพราะถนอมเธอเอาไว้ แ่ยิ่แบมอผม็้อ
เพิ่มาม้อารนเธอพอใ รั้แรอแบมผมป้อัน้วยารสวมถุยา แ่ในใผมมันยัไม่ลวาม้อารลไปไม่มา เพราะเธอยัเรียนอยู่เลย่มใเอาไว้แ่ไม่รู้ว่าะทนไปไ้นานเท่าไหร่ ผมไม่วริแบบนี้แ่ลิ่นายที่แสนหวานมันเิวนให้ผมอยาะิมัวอเธออีรั้
มหาลัย//ที่ประำแ็
สิ่ที่มาร์ื้อมาฝาแบม//ำไลาร์เทียร์สีทอ
แบม(อที่ันใส่ใน้อมือ่าสวยมา แ่อย่าพูถึราาเลยน่าะแพมา ำไลูเ้าับันมา แ่ถ้ายัยสอัวนั้นมา้อถาม
ันเยอะแน่ๆ เอาล่ะเห็นแล้วำลัเินเ้ามาโ๊ะ พูาันมาทั้ทาเินหัวเราะิััน
ินยอ:แบม ทำไมแมาไวัถึนานรึยั
ินยอเอ่ยึ้นมาอย่าสสัย
ยอแ:มาร์มาส่หรอ แบม
แบม:ันมาเอน่ะ เาอยู่บ้านอเาน่ะสิ
แ่เอ๊ะ ันเพิ่เห็นนาฬิาสวยนะยัยิน ส่วนแแสร้อยอเพิ่ื้อมาหรอ ไม่เยเห็น
แ:ใ่ พี่แ็เาื้อมาฝาหน่ะ
ิน:พี่บีื้อมาฝาิน้วย ินโรอบเลย
ว่าอพี่มาร์ล่ะ แไม่ไ้หรอแบม
ในเมื่ออี2นอบำถามอเธอ เมื่อถูถาม
ึโว์อที่ใส่ใหู้
แบม:นี่ไอที่มาร์ื้อมาฝาัน
สายาทีู่ว้าวอสอนอที่เธอทั้สอไ้นับราาไ้เลย
ยอแ:ราาแพมาน่ะ อแอ่ะแบม
แบม:็พอะรู้นะ แ่มัน็สวยมาสมับราา
ินยอ:แ่อฝายันานี้แล้วแหวนอน
แ่านะแพนาไหนัน
แบม:ไปเรียนันีนะพวแ เ่วเรียนเอาหน่ะ
แบมเอาระเป๋าอเธอแล้วลุออาเ้าอี้และรีบวิ่นำหน้าส่วนอี2็วิ่ามไป้วย
เหมือนเ็ๆวัย5วบวิ่ับันอยู่อย่านั้น
.
.
อนเย็น
มาร์ับรถเ้ามาในะอแบม ส่วนเสื้อยืาเยีน์สวมแว่นารออยู่ในรถอเาเอ ทัหาแฟนสวย
..ไลน์..
มาร์:เสร็ยัับ นีอผม
แบม:ำลัลไป่ะ รอ่อนน่ะ
มาร์:รับผม ิถึแบมมาแล้ว????
แบม:เหมือนัน่ะ มาร์????
.
แบม:รีบๆเลยพวแ มาร์รออยู่้าล่า
ิน:ให้รอหน่อยไม่ไ้หรอแ
แ:ถ้าแรีบมา วิ่ไปเลยสิ
แบม:นเาิถึันนิ รีบามลมาล่ะเผื่อ บาทีนอพวแอาะมา้วย็ไ้น่ะ
10 นาทีแบมลมาถึเอรถสปอร์สีำอมาร์ รอยยิ้มเผยออมาอย่าีใ
แบมเาะระ้านับ มาร์ปุ่ม้าัวเาที่่อยๆเลื่อนลนเห็นหน้ามสัน
ที่ยิ้มให้เธอ
มาร์:เหนื่อยมาไหมับ นี มาร์รีบน
แบมเหนื่อยเลย อโท้วย
แบม:ิอะไรเป็นเ็ไปนะมาร์ แบมเหนื่อย
นิหน่อยเอ แ่ให้รอยยิ้ม็หายเหนื่อยเลย
มาร์:ึ้นมา่อนสิ มาร์อยาหอมแ้ม
แบม:ปลล็อแล้วใ่ไหม่ะ
มาร์:ับ รีบๆเลยับไม่ั้นนอื่นๆไ้เห็นแน่
แบม:่ะๆๆ//แบมเินอ้อมไปอีฝั่อรถเปิประูเ้ามานั่แล้วปิประูทันที มาร์ไม่รอ้าเลื่อนหน้าไปใล้ๆหน้าาวเนียนแล้วทาบ
ปาหยลบนแ้มหอมรัวๆนแบม้อห้าม
แบม:พอันมาร์ แ้มแบม้ำหมแล้วเนี่ยะ
มาร์ลืนน้ำลายแล้วอมยิ้มอย่าสุใ
มาร์:หอมั แ้มแฟนใรเนี่ยะ
แบม:แฟนมาร์ไล่ะ แบมหิวแล้วแ่รอินยอับยอแ่อนนะ
มาร์:ไ้รับ ถ้าแบมอมาร์ยอมับ
แล้วยอแับินยอ็เินมายัรถอมาร์
แบม:พวแ ะรอพี่บีพี่แ็มารับใ่ป่ะ
แ:ใ่ๆ ทำไมแะไปไหนแบม
แบม:ไปหาออร่อยๆินน่ะ รอบอ่อน
เ่วะโธรันอี ไม่อยา้อ
ิน:้า รีบไปเถอะอย่า แวะินัน่อนล่ะ
บาย้าแบม บาย่ะพี่มาร์
มาร์:ับ ยอแ,ินยอ พี่ไป่อนนะ???‘
.
.
.
.
บอน้า บายๆๆๆอให้สนุับารอ่านนะ
เม้นและหัวใให้้วยนะ????????
ความคิดเห็น