ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ห้องเก็บของNin_norN

    ลำดับตอนที่ #6 : ใบสมัครคยูฮยอน

    • อัปเดตล่าสุด 9 ธ.ค. 51


    สีนี้เท่านั้นนะคะสำหรับคยูฮยอน


    ชื่อผู้สมัคร  หนอน                         นามแฝงในเว็ป  Nin_norN

    อายุของคุณ (จะได้เรียกขานกันถูก)
    18

    ชื่อตัวละคร (ตามสบายนะคะ เอาให้เข้ากับเรื่องหน่อยก็ดี)
    เญอแตม (แปลว่ารักคุณในภาษาฝรั่งเศส)

    อายุ
    20

    วันเกิด
    3 มีนาคม

    สัญชาติ   
    ไทย                         เชื้อชาติ   ไทย-เกาหลี

    น้ำหนัก ส่วนสูง
    40/164

    นิสัยส่วนตัว (ขอ4บรรทัดอัพ)
    ร่าเริง เฮฮา รั่วนิดๆ ค่อนข้างเอาแต่ใจเมื่ออยู่กับคนสนิท แต่ก็เฉพาะกับผู้ชาย ถ้าอยู่กับเพื่อนๆผู้หญิงจะเป็นฝ่ายตามใจมากๆ แต่ถึงอย่างนั้นก็เข้ากับเพื่อนผู้หญิงไม่ค่อยได้ เพราะถนัดคุยตรงไปตรงมาแบบผู้ชาย ไม่ชอบเม้าท์ชาวบ้าน เลยไม่ค่อยมีเพื่อนผู้หญิง สร้างความหงุดหงิดให้แก่พี่ๆเป็นอย่างมาก ที่น้องสาวคนเดียวของบ้านมีแต่เพื่อนผู้ชายล้อมหน้าล้อมหลัง ขี้งอนอันดับหนึ่งไม่มีใครเกิน แต่ง้อง่ายๆมากๆแค่ให้เธอกินไอติมมากพอกับความโมโห เธอก็จะหายเอง แต่เป็นคนรักศักดิ์ศรีมากๆ เลยเป็นคนไม่ยอมคน ตายเป็นตาย ดีกว่าได้รับความพ่ายแพ้

    การศึกษา
    กำลังเรียนคณะรัฐศาสตร์การทูต ปี 3

    ประวัติครอบครัว (พ่อแม่พี่น้อง)
    เป็นลูกคนเล็กของบ้าน แถมเป็นลูกผู้หญิงคนเดียวอีก เลยถูกตามใจมากๆ มีพี่ชาย 2 คน พี่คนโตชื่อ รักคุณ แต่คนนึงเป็นฝาแฝดเกิดกว่าเธอชื่อ เลิฟยู พ่อทำงานคนเดียวเป็นผู้บริหารขั้นสูงของบริษัทขุดเจาะน้ำมันรายใหญ่ของเอเชีย ส่วนแม่เป็นแม่บ้านดูแลลูกๆ ฐานะทางบ้านถือว่ารวยระดับนึง แต่ไม่ค่อยให้เงินเก็บลูก อยากใช้เท่าไหร่ให้เท่านั้น โดยเฉพาะเญอแตมช้อปแหลกอยู่คนเดียว แต่ก็ไม่มีใครห้าม


    ประวัติความรัก
    ไม่เคยมีแฟนเป็นตัวเป็นตน เพราะอยู่กลุ่มชายล้วนด้วย เลยไม่ค่อยมีคนกล้าเข้ามาจีบ ถึงมีเจอแค่ด่านเพื่อนไม่ต้องถึงมือพี่ชายก็หัวหดกันไปแถว และสเปกเธอก็ค่อนข้างสูง ถ้าไม่ดีเท่าพี่ชายทั้งสองของเธอ ตื้อมากแค่ไหนเธอก็ไม่แล

    ชอบ
    ชอบไอศกรีมที่สุดในโลก แต่กินรสเดียวคือ สตรอเบอร์รี่ และอะไรก็ตามที่เป็นสตอร์เบอร์รี่ชอบหมด แม้แต่ลายชุดชั้นใน ก็ต้องมีสตอร์เบอร์รี่เช่นกัน

    เกลียด
    แมลงสาบที่สุด แค่เห็นก็กรี๊ดบ้านแตก ไม่สามารถทนอยู่ร่วมได้ในรัศมี 100 เมตรได้

    คำพูดติดปาก 
    แล้วไงอ่ะ

    อิมเมจคุณ 3 รูป+คู่คุณ 3รูป




    คำถามเชิงบท

    - ถ้าคุณกำลังแดนซ์กระจายอยู่กับเพื่อนฝูงที่งานคืนสู่เหย้าจู่ๆหมาตัวหนึ่งก็วิ่งคุณจนลื่นล้ม  แต่ เขาคนนั้น(ก็คือ ตาภีม)กลับวิ่งเข้ามาปกป้องไอ้หมาตัวนั้น แล้วปล่อยให้คุณลื่นล้มไถล พรืด!!! ต่อหน้าสาธาณะชน แถมยังโบ้ยความผิดให้กับคุณ คุณจะทำยังไง ?
           
    “ถ้าซูซี่(ชื่อหมา)ของฉันเป็นไรไป เธอมีปัญญารับผิดชอบรึไง” ไอ้หน้าหล่อยังไม่เลิกต่อว่าฉัน

            นี่หมานายมันทำฉันล้มจนหน้าแตก ไม่ช่วยฉันไม่ว่า นี่ยังจะมาต่อว่าฉันเพื่อไอ้พุดเดิ้ลกระแดะนี่อีก ทนมานานแล้วนะไว้ย

            “ไง เถียงไม่ออกหล่ะซิ ผิดเต็มๆนี่ ขอโทษฉันกับซูซี่ซะแล้วฉันจะให้อภัย”

            “ให้อภัย? ทำไมฉันต้องอยากได้รับการให้อภัยด้วย ทนให้พูดมานานแล้ว จบแล้วใช่มั้ย” ฉันพูดนิ่งๆสายตาฉายแววความโกรธเต็มที่ ทำเอาไอ้หน้าหล่อและคนรอบข้างถึงกับนิ่งไปหมด

            “ถ้านายใช้สมองกลวงๆของนายเป็น ก็คงเห็นว่าป้ายหน้าร้ายหน้านำสัตว์เลี้ยงเข้ามา แต่นายก็ยังดันทุรังเอามา มันมาวิ่งเพล่งพลาดจนฉันล้ม สร้างความเสียหายต่อผู้มาร่วมงาน แค่นี้มันก็ผิดมากเกินพอ  รวมถึงตัวนายที้เป็นเจ้าของนอกจากจะไม่มีความรับผิดชอบยังจะมาโบ้ยความผิดให้คนอื่นอีก” ฉันตะคอกตอกใส่หน้าทำเอาอีกฝ่ายหน้าเหวออ้าปากค้าง

            “ก็ไม่ได้อยากทำให้บรรยากาศงานเสียหรอกนะ แต่นายนี่มันสุดทนจริงๆ วันหน้าวันหลังจะทำหรือพูดอะไรก็พยายามคิดให้มากๆนะ โวยวายประจานตัวเองด้วยเองอย่างเนี่ย ถึงนายจะหน้าหนาไม่อาย แต่ขอบอกว่าฉันอายแทน” ฉันทำหน้าสมเพสใส่ ก่อนจะเดินเชิดออกไป ทิ้งบรรกาศขุ่นมัวไว้เต็มงาน

           
    -เมื่อรู้จักกันมาได้สักระยะ เขาจ้างคุณไปงานวันเกิดสุดไฮโซของเขาเพื่อไปบังหน้าในฐานะแฟนสาว  ระหว่างนั้นเขาพาหญิงสาวคนหนึ่ง ที่สวยกว่า อึ๋มกว่า เข้ามาแนะนำให้คุณรู้จักต่อหน้าเพื่อนๆของเขาคุณจะทำตัวยังไง?
           
    “เฮ้ย ภีม แฟนนายก็อยู่ เอาปารีสมาแนะนำแบบเนี่ย เดี๋ยวก็มีเรื่องหรอก” เพื่อนคนหนึ่งของนายภีมพยายามกระซิบให้เบาที่สุดเพื่อไม่ให้ฉันได้ยิน

            หึ...รู้จักคนอย่างเญอแตมน้อยไปซะแล้ว ดีในเมื่อนายกล้าหยามหน้าฉัน ฉันก็ไม่ไว้หน้านายเหมือนกัน

            “งั้นงานคู่ควงคุยวันนี้ฉันเสร็จแล้วใช่มั้ยค่ะ” ฉันพูดขึ้นเสียงดังทำให้ทุกคนหันมามองเป็นตาเดียว

            “ไม่ต้องทำหน้างงค่ะ พอดีตอนแรกคุณภีมเค้าไม่มีปัญญาหาแฟนมางานน่ะค่ะ ก็เลยจ้างฉันมา แต่ตอนนี้ดูเหมือนคุณปารีสจะอยากรับหน้าที่ต่อนะค่ะ งั้นฉันไม่กวนดีกว่า” ฉันลุกขึ้นด้วยท่าทีสง่างาม

            “แต่ขอเตือนนะค่ะว่า คุณภีมเขาไม่สู้น่ะค่ะ ถ้าอยากได้อะไรมากว่าเป็นแฟน คงจะผิดหวังหน่อยนะค่ะ” ฉันหันมาบอกยัยปารีสนมโตเบาๆ แต่ก็ดังพอจะให้ได้ยินทั้งโต๊ะ

            ทำเอาเพื่อนทั้งกลุ่มถึงกับกลั้นหัวเราะไม่อยู่ ยัยปารีสก็หน้าเหวอ ส่วนไอ้บ้าภีมไม่ต้องพูด หน้าเขียวปั๊ดด้วยความโกรธ

            แต่เรื่องอะไรจะอยู่ให้ชำระความ ทิ้งระเบิดเสร็จก็ต้องหนีดิ ฉันไม่ใช่พวกระเบิดพลีขีพซะหน่อย สะใจโว้ย

    3. สมมติเหตุการว่า  อีตาคยูเดินเมาโซเซอยู่ริมถนน คุณเดินผ่านมา "เวร  ศัตรูฉันนี่หว่า" คุณเลือกที่จะไม่สนใจมัน แต่ระหว่างนั้น  มีผู้ชายกลุ่มหนึ่ง  กรูเข้าไปรุมทำร้า ศัตรู ตัวฉกาจของคุณ จะว่าไปคุณเองก็พอจะมีมนุษยธรรมอยู่บ้าง
    คุณตัดสินใจจะช่วยเขา  คุณจะช่วยเขายังไงดีน้อ?

            “ว้าย คุณตำรวจมาแล้วเหรอค่ะ มีคนกำลังโดนรุมทำร้ายค่ะ” ฉันตะโกนร้องบอกเสียงดัง ทำเอาพวกผู้ชายกลุ่มนั้นถึงกับชะงักและรีบวิ่งหนีไปอย่างรวดเร็ว

            ชิ...พวกดีแต่ใช้กำลังก็ไร้สมองแบบนี้แหละ โดนหลอกแค่นี้ก็เชื่อ

            ฉันรีบเดินไปหาไอ้ศัตรูหมายเลข 1 ที่นอนตัวงอกองอยู่ที่พื้น

            ตอนนี้นายภีมนายตาบูดเบี้ยว ตามแขนขามีรอยช้ำเต็มไปหมด ดูถ้าที่ลำตัวก็มีอีกเยอะเพราะพวกนั้นเตะไม่เลี้ยงเลยนี่

            “นี่ๆ นายลุกไหวมั้ย” ฉันเขี่ยตัวภีมเบาๆ

            “อะ...อือ” ภีมลืมตาอย่างยากลำบาก ส่งเสียงอือๆในลำคอ

            “พูดภาษาคนดิ ฟังไม่รู้เรื่อง แล้วนี่ฉันจะพานายไปโรงบาลไงเนี่ย ตัวใหญ่ยังกะควาย” ฉันบ่นแต่ก็พยายามประคองเค้าให้นั่งพิงกำแพง ก่อนจะรีบกดโทรศัพท์เรียกรถแท๊กซี่ให้มารับแถวซอยเปลี่ยวนี้

    คำถามทั่วไป

    -คุณออมาแล้วกี่เรื่อง?
    เรื่องนี้เรื่องที่ 6

    -ออติดกี่เรื่อง?
    ยังไม่เคยติดเลย (มีผลป่ะเนี่ย)

    -คาดหวังกับครั้งนี้กี่เปอร์เซ็น?
    80  ก็นะ คยูคนสมัครมากมาย แถมเพิ่งมาส่งใกล้วันสุดท้ายอีก ก็เผื่อใจไว้บ้างแล้ว

    -ขอให้โชคดีนะคะ สู้ๆ ^^
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×