ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : [ YOU AND ME ] ตอน 1
[ YOU AND ME ]
อนที่1
บ้านรอบรัวบยอน เวลา 09.00 น.
"หม่าม๊า" เสียเ็ัวเล็ัเื้อยแ้วร้อเรียหาแม่อัวเอในยามเ้า เ็ัวน้อยอายุราว 6 วบ ร้อเรียหาแม่้วยวามัวเียเสียปนอ้อนนิๆ
แล้วทัทายแม่อนเ้า้วยรอยยิ้มที่สใส ที่เ้าอรอยยิ้มนั้นมั่นใว่าเป็นรอยยิ้มที่น่ารัและสใสที่สุ (มั่นมานะแบ๊ะ ไรท์หมั่นไส้555)
"ว่าไเ้าัวเล็อหม่ามี๊ ื่นมา็อ้อนให่เลยนะ" แม่ที่นั่อยู่ที่อบเียเ้าัวเล็พูพร้อมับ้มัวลไปใ้มือทั้สอ้าหยิแ้มทั้สออแบฮยอนอย่าเอ็นู้วยวามหมั่นเี้ยว สอแม่ลูหยอล้อันอย่าสนุสนาน แ่็้อหยุารระทำทุสิ่ทุอย่าล้วยเสียอแม่มาบ้านที่ึ้นมาามุนายและุหนูอน
"อโทษที่มาััหวะนะะุนาย พอีว่าุหนูานยอลมา่ะ อนนี้รออยู่ที่ห้ออเล่นเรียบร้อยแล้ว่ะ"
านยอลน้อ้าบ้านนสนิท(มามาย) อแบฮยอนอายุห่าันเพีย 1ปี ที่ะมาเล่นับแบฮยอนทุวันที่แบฮยอนไม่ไ้ไปโรเรียน เ็ทั้สอนสนิทันมาเพราะพ่อับแม่อทั้สอ็เป็นเพื่อนสนิทันมา่อนแล้วลมาื้อบ้าน้าัน ไม่แปลที่เ็ทั้สอะสนิทันมามายนานี้แล้วมาเล่น้วยันทุวันั้แ่เ้ายันเย็นเลย็ว่าไ้ วันนี้็เป็นอีวันเ่นันที่านยอลมาเล่นับแบฮยอน แ่็ไม่รู้ทำไมแบฮยอนรู้สึื่นเ้นทุรั้ที่านยอลมาเล่น้วยทั้ๆที่็มาเป็นประำอยู่แล้ว
"หม่ามี๊ ยอลมาเล่นับแบแล้ว แบอไปเล่นับยอล่อนนะ" เ็ัวเล็ำลัวิ่ไปที่ประู็้อหยุะั้วยเสียอผู้เป็นแม่
"อะแฮ่ม! แบ๊ะ หนูยัไม่ไ้อาบน้ำเลยนะ ไม่ลัวน้อานยอละเหม็นเหรอ" สิ้นเสียอผู้เป็นแม่เ็น้อยแบฮยอน็รีบวิุ่๊ิ๊ๆไปหาแม่อเ้าัวที่นั่อยู่อบเียที่เิมแล้วพูอ้อนๆับแม่
"มี๊ฮะ มี๊อาบน้ำให้แบไ้มั้ยฮะ แบอาบน้ำ้าแบลัวยอละรอแบนาน" แบฮยอนพูพร้อมทำหน้าอออ้อนสุีวิ แม่ยิ้มอ่อน้วยวามเอ็นูลูานนเียวอบ้านบยอน พร้อมับูมือเล็อแบฮยอนเ้าห้อน้ำไป
เวลาผ่านไปเพียแ่ 5 นาที แบฮยอน็ไ้เินออมาาห้อน้ำเป็นที่เรียบร้อย
แบฮยอนแ่ัวเสร็แล้วอยู่ในุเอี๊ยมยีนัวโปรและเสื้อยืสีแทำให้ลับับสีผิวาวอมมพูอเ็น้อยไ้ี แบฮยอนไว้ผมยาวเล็น้อยทำให้สามารถมัุ้าหน้าเป็น้นมะพร้าวเล็ๆไ้ เผยให้เห็นใบหน้าที่น่ารัมาึ้นอย่าัเน พอแ่ัวเสร็แบฮยอนไ้รีบวิ่ลมายัห้อที่นเป็นน้อรออยู่่อนหน้านี้แล้ว
"ยอลอ่าาาา" นัวเล็เอ่ยเรียื่อน้อนสนิท
"แบฮยอ^^" เ้าอื่อหันไปามเสียเรียทันทีเมื่อรู้ว่านที่เ้ารออยมาถึแล้ว
"ยอลรอเรานานมั้ย" นัวเล็ถามออไปพร้อมับเอียอทำาแป๋ว
"ไม่เลยฮะ" านยอลอบออไปอย่าีใที่ไ้เอนรหน้าพร้อมับยิ้มโว์ฟันที่ยัึ้นไม่รบ
นเป็นพี่ไ้ยินำอบอน้อนสนิท็ถึับเผยยิ้มออมาอย่าร่าเริ พร้อมับวิ่ถลาเ้าไปหาานยอลที่นั่เล่น LEGO แล้วนั่ล้าๆอานยอลแล้วร่วมเล่นัว่อับานยอลอย่าสนุสนาน
เวลาผ่านไป 1 ม. อนนี้เป็นเวลา 10.00 น.
"๊อๆ" เ็ทั้สอนหันมามอหน้าัน แล้ว็้อหัวเราะออมาอย่าฮาันเอ เพราะเ็ทั้สอนยัไม่ไ้ิน้าวเ้า เลยเิอาารท้อประท้ว(ท้อร้อ)
"เสียท้อร้ออยอลัั" นเป็นพี่แล้พูแหย่น้อ
"555 เสียท้ออแบฮยอ็เหมือนันนะ" นเป็นน้อพูอบโ้อย่าไม่ยอมแพ้
"ลไปหาอินันเถอะนะยอลอ่าาาา" แบฮยอนอ้อนานยอล้วยท่าทาแอ๊บแบ๊วน่ารัิุๆ
"ไ้เลยแบฮยอ" านยอลอบนเป็นพี่โยไม่้อิ ็พี่ายสุที่รัอเ้าทำท่าทาอ้อนสะนานั้นนเป็นน้อ็ถึับปิเสธไม่ลเลยทีเียว
เ็ทั้สอนูมือันมาที่ห้อนั่เล่น ที่ไม่ให่มาแล้ว็ไม่เล็มา เป็นห้อสไล์โมเิร์นัับสีผ้าม่านทีู่มีสีสัน แบฮยอนเห็นป้าึลี(แม่บ้าน) พอี็เลยให้ป้าึลีไปหาอินมาให้ิน
อนนี้แบฮยอนและานยอลนั่เล่นรอป้าึลีเอาอินมาให้อยู่ที่ห้อรับแ เวลาผ่านไป นมเยอะแยะมามาย ทั้นมรุบรอบ นมหวาน ็ไ้ถูป้าึลีัใส่านแล้วนำมาัวาไว้ที่โ๊ะเล็ที่ั้อยู่้าหน้าเ็ทั้สอเป็นที่เรียบร้อย เ็น้อยทั้สอนถึับน้ำลายไหลเพราะวามน่าินอนมหลาสีสัน เ็ทั้สอนลมือินนมอย่าเอร็อร่อย
แบฮยอนหันไปมอน้อายที่ำลัินนม้วยวามเลอะเทอะแล้ว็หัวเราะ้วยวามอบใ "ยอลอ่าาา ินเลอะเทอะัเลยนะ" นเป็นพี่หันไปพูล้อเลียนนเป็นน้อนิหน่อย่อนะเอื้อมมือไปเ็รีมเ้ที่ิอยู่อบปาอนเป็นน้อออ านยอลรับรู้ถึารระทำอแบฮยอนฮยอ็ับนิ้วโป้อแบฮยอนที่เปื้อนรีมเ้ที่เ็อบปาอเ้าัวมาูรีมเ้ออานิ้วอแบฮยอน
"อ๊ะ!! ยอลทำไรอ่าาา" แบฮยอนหนุ่มน้อี้ใพยายามัืนารระทำอานยอลแ่็ไม่เป็นผลเพราะนเป็นน้อมีแรเยอะว่า
"มือแบฮยอนเปื้อนนี่ฮะ" านยอลเอามือแบฮยอนออาปาแล้วอบแบฮยอน
"รีมเ้มันเปื้อนปาอยอลไฮยอเลยเอาออให้" แบเอียอพูอย่าน่ารั
"็มันอร่อยนี่ฮะ แ่รีมที่มืออแบฮยออร่อยมาว่า^v^" านยอลอบลับแอฮยอนอย่าร่าเริ
"แ่มันสปรนะ" แบฮยอพูบอานยอล
"็มันอร่อยนิฮะ555" านยอลโ้อบนเป็นพี่อย่าล้อเลียน
แบฮยอนยื่นมือทั้สอ้าไปหยิแ้มทั้สออานยอลอย่าหมั่ไส้ับารที่านยอลโ้อบอย่าวนๆ "โอ๊ยๆ แบฮยอทำอะไรเนี่ย เ็บนะฮะ" นเป็นน้อที่เป็นฝ่ายถูระทำ็ร้อออมาเพราะวามเ็บ
แบฮยอนที่เห็นหน้าบิเบือนอานยอลเพราวามเ็บ็ถึับหัวเราะ๊าออมา ทำให้านยอลไม่่อบพอใในารระทำอนรหน้าที่อบหยิเ้าเป็นประำ แบฮยอนไ้ลายมือออาแ้มอานยอยเอามาุมที่ท้อเพราะหัวเราะหนัมา
"แบฮยอนทำแบบนี้้อโนเอาืนนะ" านยอลพูออไปพร้อมับยิ้มร่า
"หรอๆ ฮยอลัวัเลยอ่าานยอลทำไี555" แบฮยอนอบออไปอย่าท้าทายนเป็นน้อ
"็ทำแบบนี้ไฮยอ" านยอลบิ้มเ้าเล่ห์ไรเียสาเบาๆ พร้อมับยื่นหน้าไปใล้แบฮยอนมาึ้น แล้ว็มาึ้นไปอี ใล้เ้าไปเรื่อยๆใล้เ้าไปอี "ุ๊บ^3^" (ไรท์-ุ๊บปาสิรับรออะไร555 ย้ำานยอลไร้เียสาอยู่นะริๆ อิอิ)
"ย๊าาาา!!! ปาร์ านยอล บอว่าอย่าทำแบบนี้อีไ" แบะโนออมา้วยวามใับารระทำอานยอล แล้ว็้มหน้าลเพราะแบฮยอนรู้สึถึวามร้อนผ่าวที่หน้าอนเอ
"555 ทำไมฮยอหน้าแล่ะฮะ" านยอลเห็นแบฮยอน้มหน้า็เลย้มลไปูหน้าอแบฮยอน็ถึบาอ้อเลย
"็เพราะนายนั่นแหละ เห็นมั้ยแ้มเราแไปหมแล้วเนี่ย" แบพูพร้อมยื่นหน้าเ้าไปหาานยอลใล้ๆให้านยอลไ้เห็นใบหน้าที่แระเรื่ออแบฮยอนัๆ
"ุ๊บ^3^" านยอลเห็นนเป็นพี่ยื่นหน้าเ้ามาใล้มา็เลยุ๊บปาแบฮยอนอีรั้
">////<" ใบหน้าอแบฮยอนแี๊ึ้นไปอี
"หน้าแบฮยอนแมาเลยอนนี้รู้ัวรึป่าวฮะ555" นเป็นน้อหัวเราะอบใในปิิริยาอนเป็นพี่ที่อยู่หน้าเาอนนี้ แบฮยอนรีบเ้ัวออห่าาานยอลเพื่อไม่ให้มี KISSรั้ที่3อี
แบฮยอนทำท่าินนม่อเพื่อลบเลื่อนอารม์ที่สับสนอัวเออนนี้เพราะแบฮยอน็ไม่รู้เหมือนันว่าทำไมหน้าถึแแเพราะอะไรหรือเ้าเป็นโรอะไรรึป่าวแบฮยอนเอาแ่ิถึแ่เรื่อนี้เรื่อทีุ่๊บับานยอลอ่ะนะ านยอลที่เห็นแบฮยอนเียบไปนาน็เลยัสินใเป็นนทำลายวามเียบเอ
"แบฮยอฮะ เราไปเินเล่นที่สวนสาธาระอหมู่บ้านันเถอะนะ" านยอลวนแบฮยอนพร้อมับยิ้มโว์ฟันรบทุี่ส่สายาอออ้อนไปให้นเป็นพี่
"เอาสิยอลอ่าาาา ฮยอ็ี้เียเล่นอยู่แ่ในบ้านแล้วเหมือนัน เราไปเินเล่นันนะ^^" พูพร้อมูมือนเป็นน้อเินออไปหน้าบ้านรไปที่สวนสาธาระในหมู่บ้าน
>>>Talk Talk<<<
สวัสีร้าาาาา ็บไปแล้วนะอนแรอเรา
ไรท์็ไม่ไ้มาอัพนานเลยอโทหรีทุน้วยนะะที่หายไปนาน
ิามัน่อไปเรื่อยๆน้า ใรที่สนใ็ #เฟบ เลยน้าาา
อบุที่เ้ามาอ่านเรื่อแรอไรท์ันนะ้ะ^^
ิมันไ้นะ๊ะ เมน์เลยๆ...ิามอน่อไป...เร็วๆนี้
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น