One Piece The New Sorcerer Supreme รีไรท์ (Marvel & One Piece Crossover)

ตอนที่ 18 : ตอนที่ 12 : เจ้าหญิงแห่งอลาบาสต้า

     เป็นเวลายามราตรีอันเงียบสงบหลังจากผ่านการออกกำลังกายเมื่อกี้จนเรียบร้อย ร่างหลายสิบคนก็ยังคงนอนกันเต็มพื้นที่ ตอนนี้ลูฟี่ นามิ อุซปและซันจิก็ได้สติเพราะเห็นมอร์แกนและรินดาและทั้งสองยังแนะนำเพื่อนใหม่ให้อย่างเอ็ดดี้และวินแคนด้วย ทั้งหมดก็อยู่ในร้านที่พวกลูฟี่ฉลองกันนั่นเอง และที่น่าสงสัยโดยเฉพาะผู้หญิงผมสีฟ้าที่กำลังโดนใยสีดำรัดตัวและนั่งอยู่ตรงหน้าโดยมอร์แกนก็รู้ว่าเธอเป็นใคร

     มอร์แกน : ส่วนคุณก็คือ เนเฟลตาลี วีวี่....เจ้าหญิงแห่งอาณาจักรอลาบาสต้าอันยิ่งใหญ่แห่งตะวันออกสินะค่ะ....

     วีวี่ : เธอรู้?

     มอร์แกน : แน่นอน...ฉันน่ะแทบจะรู้ทุกอย่างในโลกนี้เลยล่ะค่ะ รวมถึงบริษัทที่พวกคุณทำกันอยู่ด้วยนะ ไอ้บริษัทบาล็อคเวิร์คสเนี่ย....ก็เป็นบริษัทอาชญากรรมลับแล้วก็บาๆๆๆๆ

     จากนั้นมอร์แกนก็เล่ายาวจนหลายคนเริ่มจะหลับกันไปเลย แต่ทางด้านของบีบีก็สงสัยไม่หายว่าทำไมมอร์แกนถึงรู้เรื่องราวเกี่ยวกับเธอเยอะมาก จนในที่สุดก็ต้องมีคนทักขึ้น

     ลูฟี่ : นี่ว่าแต่เราจะไปกันได้รึยัง?

     อุซป : นั่นสินะ ฉันรู้สึกไม่ดีเลยแฮะ

     ซันจิ : คุณมอร์แกนเก่งสุดๆไปเลยครับ!!! แต่เสียดายที่คุณมาเรียไม่ได้มาด้วย....แต่อย่างน้อยก็มีนางฟ้าคนใหม่เข้ามาอยู่ด้วยก็พอใจแล้วครับ!

     วินแคน : ไม่คิดเลยค่ะว่าจะได้เห็นคุณตัวจริง....

     เอ็ดดี้ : ผมเองก็เหมือนกันไม่คิดเลยว่าจะได้เห็นพวกคุณตัวจริง....

     โซโล : ใช่....แต่ฉันชอบพลังของพวกนายสองคนนะ นายแปลงร่างได้.....ส่วนเธอก็ใช้เอ่อ....เวทย์มนต์เหรอ?

     วินแคน : พลังจิตขั้นสูงค่ะ

     วีวี่ : แต่พวกเธอน่ะมาจากไหนกันเป็นพวกพลังเหนือมนุษย์งั้นเหรอ? มันเกิดจากอะไรทำไมไม่ได้กินผลปีศาจแล้วมีพลังล่ะ?

     มอร์แกน : พวกเรามาจากอีกมิติค่ะองค์หญิงวีวี่-

     วีวี่ : เรียกชื่อเฉยๆเถอะ....

     มอร์แกน : โอเคค่ะ พวกเรามาจากอีกมิติซึ่งเต็มไปด้วยเหล่าฮีโร่ที่มีพลังวิเศษหรือไม่ก็มีพวกอุปกรณ์เจ๋งๆและพวกเขาเหล่านั่นจะถูกเรียกว่าอเวนเจอร์

     ลูฟี่ : ว้าวชื่อเท่จังเลยแฮะ!

     จากนั้นทั้งหมดก็เริ่มคุยกันด้วยความสนุกสนานโดยไม่มีใครสนใจวีวี่ที่ยังติดใยของเอ็ดดี้อยู่เลยแต่เธอก็คุยกันไปด้วย จนกระทั่งมีคนถีบประตูร้านเข้ามาอย่างแรงจนกลายเป็นที่สนใจทันที โดยเฉพาะบีบีที่ดูตกใจเป็นพิเศษเพราะมีคนสองคนเดินเข้ามาเป็นหญิงและชายโดนการแต่งตัวก็ดูแปลกๆ

     ??? : มาอยู่ที่นี่เองเหรอ...เจ้าหญิงแห่งอลาบาสต้า

     วีวี่ : มิสเตอร์ไฟว์ มิสวาเลนไทน์!!!

 

     โซโล : เพื่อนเธอเหรอ?

     มิสเตอร์ไฟว์ : มีคนอื่นอยู่ด้วยเหรอ....แต่ยังไงก็ช่างบอสมีคำสั่งให้ฆ่าเธอทิ้งซะ

     มิสวาเลนไทน์ : งั้นแสดงว่าที่เมืองเละแบบนี้ก็เป็นฝีมือทั้งหมดนี้งั้นเหรอ? ฮิๆๆๆ

     มอร์แกน : เฮ้อ....ดูเหมือนว่าจะมีคนมาขัดนะ

     วีวี่ : ทุกคน! สองคนนั่นมีพลังพิเศษจากผลปีศาจด้วยกัน-

     นามิ : นี่องค์หญิง....ไม่ต้องห่วงหรอก....ต่อให้พลังเยอะแค่ไหนเพื่อนฉันก็ซัดมาแล้วล่ะนะและจงอยู่นิ่งๆดีกว่า ว่าแต่ฉันจะเกะไอ้ใยนี่ยังไงเนี่ย?

     เอ็ดดี้ : คุณนามิผมเกะเอง...

     จากนั้นเอ็ดดี้ก็เดินมาเกะใยสีดำออกอย่างง่ายดาย จากนั้นทางด้านของสองคนที่จะเข้ามาเอาหัวของบีบีก็เตรียมพร้อมบุก ส่วนทางพวกลูฟี่ก็ยืดเส้นยืดสายกันพร้อมมองหน้ากันว่าใครจะเอา

     โซโล : นี่ฉันขอ-

     มอร์แกน : เสียสละให้ผู้หญิงนะคะ!

     มิสเตอร์ไฟว์ : พวกแกน่ะไม่ต้องเถียงกันหรอก....เพราะฉันคือมนุษย์ระเบิดสามารถใช้ร่างกายทุกสัดส่วนจุดระเบิดได้และด้วยพลังพิเศษของผลไม้ปีศาจ บอม บอม จะทำให้ฉันปฏิบัติได้สำเร็จทุกงาน!!

     มิสวาเลนไทน์ : ส่วนฉันเองก็กินผลไม้ปีศาจกิโลกิโล พลังของฉันก็คือการควบคุมน้ำหนักร่างกายได้ดังใจตั้งแต่ 1 กิโลจนถึง 1 หมื่นกิโลเลยนะและพวกแกจะต้องถูกพลังของฉันย่ำจมดินไป......

     ??? : พวกแกนี่มันน่าตลกจริงๆ.....มันจะมีด้วยงั้นเหรอที่จะบอกพลังให้อีกฝ่ายรู้น่ะ...ฮิๆๆๆ

     ทันใดนั่นก็มีเสียงปริศนาดังขึ้นข้างหลังของทั้งสอง ก่อนจะมีใบมีดสีแดงพุ่งทะลุร่างของทั้งสองก่อนร่างปริศนาจะออกมาจากเงามืด แต่คนที่ประหลาดใจคือรินดาและเอ็ดดี้และที่โผล่จากเงามืดมาก็ไม่ใช่ใคร

     วีวี่ : มิสเตอร์ไฟว์ มิสวาเลนไทน์!!!

     ซันจิ : ตัวบ้าอะไรว่ะ!?

     รินดา : บ้าน่า!!!

     คาเนจ : ไง.....พวกแกสองคนตกใจล่ะสิ....ว่าทำไมฉันถึงตามพวกแกมาถึงที่มิตินี่ได้น่ะ?

     เอ็ดดี้/รินดา : คาเนจ!!!!

     ไม่ใช่ใครที่ไหนที่เดินเข้ามาศัตรูคู่อาฆาตของเอ็ดดี้นั่นเอง จากนั้นคาเนจก็โยนร่างของทั้งสองกระเด็นออกไปข้างนอกก่อนจะเลียใบมีดที่ติดเลือดทำให้สร้างความสยองให้กับหลายคนที่มองอยู่

     โซโล : ไอ้บ้านั่นตัวอะไรว่ะ!?

     วินแคน : นั่นสิมันดูเหมือนเอ็ดดี้เลย....

     คาเนจ : ฮ่าๆๆๆ เอาไว้ฉันจะอธิบายหลังจากหันศพพวกแกก่อนล่ะกันนะ

     ซันจิ : ทำได้ก็ลองดู-

     เอ็ดดี้ : คุณซันจิไอ้หมอนั่นเป็นของผม!....ฮ้าาาา!!!!!

     ยังไม่พูดอะไรมากเอ็ดดี้พุ่งกระโดดใส่คาเนจด้วยความโมโหก่อนที่เขาจะแปลงร่างเป็นเวน่อม จากนั้นทั้งสองก็พุ่งออกมานอกร้านโดยที่คนอื่นๆก็วิ่งตามกันมา คาเนจเตะขาคู่ใส่เวน่อมจนลอยขึ้นฟ้าจากนั้นมันก็กระโดดขึ้นไปด้วยความเร็วและเปลี่ยนแขนเป็นกรงเล็บขนาดใหญ่ตบวีน่อมจนกระแทกกับพื้นจากนั้นคาเนจก็พุ่งลงมาหวังจะซ้ำ 

     มอร์แกน : ย้ากกก!!!! 

     ในขณะนั้นเองมอร์แกนก็บินและพุ่งเข้าใส่คาเนจ แต่ซิมไบโอตอย่างคาเนจมีไหวพริบที่น่าเหลือเชื่อ มันได้ทำการเปลี่ยนทิศทางกระทันหันโดยมันได้เกาะคอของมอร์แกนจากนั้นก็ถีบขาคู่ใส่ ทำให้เธอพุ่งลงกระแทกกับพื้นทันทีโชดดีที่ชุดเกราะเธอช่วยไว้

     มอร์แกน : อ๊า! ไอ้นี่มันเร็วแฮะ!!!

     จากนั้นเองเมื่อมอร์แกนตั้งสติก็พบว่าคาเนจได้เล็งเคียวขนาดใหญ่ใส่เธอและพุ่งลงมาหาเธออย่างรวดเร็ว แต่จังหวะนั้นเวน่อมก็พุ่งเข้ามาต่อยหน้าคาเนจอย่างจังทำให้มันกระเด็นไปชนกับอาคาร

     คาเนจ : สนุกจังเลย....มีเหยื่อมาให้รุมกินโต๊ะ....หึๆๆๆๆ

     โซโล : ไอ้โรคจิตเอ๊ย! 

     ขณะนั้นเองโซโลได้พุ่งเข้าใส่และเตรียมใช้วิชาสามดาบจัดการกับคาเนจ แต่ทางคาเนจเองก็ไม่ได้หนีอะไร แต่ได้มีหนามออกมาจากหลังและกลายเป็นเหมือนแส้จำนวนมาก

     โซโล : ดาบสยบราชสีห์!!!!

     โซโลจัดการฟันใส่คาเนจหวังจะทำให้จบภายในทีเดียว แต่คาเนจกับเบี้ยวตัวหลบอย่างง่ายดายและจากนั้นเองมันก็ได้แส้พุ่งเข้าใส่โซโลทำให้เขาต้องกระโดดถอยออกมา แต่ทางคาเนจก็ยังตามมาซ้ำ

     อุซป : กระสุนเพลิง!!!!

     จังหวะนั้นเองอุซปได้ยิงหนังสติ๊กกระสุนไฟใส่คาเนจที่ไม่ทันได้มอง จากนั้นมันก็ดิ้นทุรนทุรายไป ทำให้ทุกคนพอรู้แล้วว่าจุดอ่อนของซิมไบโอตคืออะไร

     นามิ : มันแพ้ไฟ!

     คาเนจ : แกไอ้จมูกยาว!!!!

     แต่ไฟของอุซปก็ช่วยได้แค่แปปเดียว คาเนจก็กับมารักษาตัวเองเสร็จและพุ่งเข้าใส่อุซป แต่จังหวะนั้นเองวินแคนได้ใช้พลังจิตเพื่อหยุดการเคลื่อนไหวของคาเนจ แต่ที่แปลกคือเธอสามารถหยุดได้แค่บางส่วนของร่างกายเท่านั่น

     วินแคน : บ้าน่า...ทำไมฉันไม่สามารถควบคุมร่างกายของมันได้!?

     คาเนจ : อะไรของแก-

     ลูฟี่ : หมัดยางยืด!!!!

     ซันจิ : ลูกเตะพิฆาต!!!!

     ตอนนี้ลูฟี่ได้พุ่งเข้ามาซัดหน้าของคาเนจฝั่งซ้ายและซันจิก็ได้พุ่งเข้ามาเตะหน้าของคาเนจทางด้านขวา ตอนแรกก็เหมือนจะเป็นผลแต่หลังจากนั้นมันก็เริ่มหัวเราะออกมาทำให้ลูฟี่และซันจิประหลาดใจอย่างมาก

     คาเนจ : แรงดีจังเลย.....แต่พวกแกยังคงไม่รู้จักซิมไบโอตพอสินะ

     เวน่อม : ถอยออกมา!!!!

     ถึงแม้ว่าขาสองข้างจะโดนวินแคนล็อคอยู่ คาเนจได้บีบคอของลูฟี่และซินจิไว้ แต่จู่ๆร่างกายของคาเนจก็มีหนามพุ่งออกมาและแทงลูฟี่และซันจิทำให้เลือดพุ่งออกมาทันที ทำให้ใครหลายคนก็ตกใจอย่างมาก แต่จังหวะนั้นเองรินดาก็รีบใช้แส้ขั้นสูงเข้ารัดแขนข้างหนึ่งของคาเนจ

     มอร์แกน : ต้องล็อคอยู่กับที่แล้วเผามันซะ....

     จากนั้นเองมอร์แกนได้ยิงกระสุนสายฟ้าใส่ข้างๆคาเนจ จานกั้นสายฟ้าก็ทำปฏิกิริยาเข้าล็อคแขนอีกข้างหนึ่งของคาเนจ ทำให้มันหัวเสียพอสมควร

     รินดา : วินแคนล็อคแขนแทนฉันที!!!

     รินดาได้ตะโกนบอกวินแคน จากนั้นทั้งสองสาวก็สลับพลังกันล็อคแขนคาเนจ จากนั้นรินดาได้ทำการวาร์ปขึ้นไปบนโผล่บนหัวของคาเนจก่อนจะล่วงลงมาแล้วขี่คอของคาเนจและเอามือแตะหัวของมัน ดวงตาสีขาวของเธอสว่างขึ้นจากนั้นก็ใช้เวทย์สะกดเพื่อให้คาเนจทำตามคำสั่ง

     คาเนจ : อ๊าาาาา!!!!!

     รินดา : ฮึก......อย่า....ขยับ......

     มอร์แกน : คุณอุซปยิงกระสุนไฟใส่เลยค่ะ!!!!

     อุซป : จัดการให้-

     เวน่อม : เดี๋ยวก่อน!!!

     ในขณะที่อุซปกำลังจะยิงวีน่อมก็ห้ามเอาไว้ จากนั้นเขาก็เดินเข้าไปหาคาเนจที่โดนรินดาสะกดจิตให้ยืนอยู่กับที่แต่ก็ยังพอมีสติอยู่ วีน่อมได้เปลี่ยนส่วนหัวกลายเป็นเอ็ดดี้อีกครั้งก่อนที่จะเริ่มถาม

     เอ็ดดี้ : แกมาที่นี่ได้ยังไง?

     คาเนจ : .......ไม่.......บอก........

     รินดา : บอก....มาซะ.....

     คาเนจ : ฉัน.....สะกดรอยตามพวก....แก.....และก็มีแสงสีเขียวปรากฏขึ้น....ฉันก็ถูกแสงนั่นไปด้วย....ทำให้มาอยู่ที่นี่.....

     มอร์แกน : นายติดมากับ time stone ด้วยงั้นเหรอ!?

     วินแคน : ถ้างั้นก็ส่งเขากลับไปสิ

     รินดา : ถ้างั้น.....รอเดี๋ยว.....

     รินดาได้กระโดดลงมาจากตัวของคาเนจ จากนั้นเธอก็เปิดดวงตาแห่งอากาโมโต้และเริ่มร่ายเวทย์ของ time stone เพื่อที่จะเปิดมิติให้ส่งคาเนจกลับไปโลกและในที่สุดเธอก็เลือกว่าจะส่งมันไปที่ไหนและนั่นก็คือ คุกอเวนเจอร์นั่นเอง สถานการณ์กลับมาสงบเหมือนเดิม รินดารีบหันมาแล้วใช่ time stone ในการช่วยเหลือลูฟี่และซันจิ จากนั้นก็เล่าให้พวกเขาฟังโดยทั้งหมดก็ยังไม่คอยเข้าใจกับสิ่งที่เอ็ดดี้บอก แต่รู้แน่นอนแล้วว่าคาเนจเป็นเพื่อนเก่าของเอ็ดดี้ก่อนจะกลับมาเข้าสู่การพูดคุยของวีวี่

     วีวี่ : ไม่น่าเชื่อเลยว่าที่มิติของพวกเธอจะมีศัตรูที่น่ากลัวแบบนี้อยู่ด้วย

     อุซป : นี่ถ้าเอ็ดดี้ไม่ห้ามไว้ฉันฆ่าเจ้านั่นไปแล้ว เพราะฉันคือนักรบยังไงล่ะ!!!!

     โซโล : โม้เก่งจริงๆเลยนะนายน่ะ

     นามิ : ก็นะมีตัวร้ายในโลกเราก็ต้องมีตัวร้ายในมิติของพวกเธอด้วยเช่นกันนิ แต่ยังไงซะเราก็ปะติดปะต่อเรื่องให้เข้าใจง่ายเลยดีกว่า

     มอร์แกน : ใช่....เพราะตัวการทั้งหมดก็คือครอค์โคไดล์หรือ 1 ใน 7 เทพโจรสลัดและความสามารถของเขาก็คือ-

     ลูฟี่ : นี่ทุกคน...ดูเจ้านากกับเจ้าแร้งนั่นสิ!

     เมื่อทุกคนได้ยินเสียงลูฟี่ตะโกนและเมื่อมองไปก็พบกับอีแร้งและตัวนากใส่เสื้อและใส่แว่นมองมาที่ทุกคนก่อนที่ตัวนากจะขึ้นไปบนแร้งและบินหนีไปทำให้รู้เลยว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อจากนี่จากนั้นนามิก็เข้าไปกระชากคอเสื้อของวีวี่ทันที

     นามิ : อีแร้งกับตัวนากเมื้อกี้มันคืออะไร!? พวกมันกำลังจะไปรายงานบอสของมันเพื่อที่จะบอกความลับของพวกเราใช่มั้ย!?

     วีวี่ : ฉัน....ฉันขอโทษ!!!

     นามิ : รินดารีบจัดการเจ้าสองตัวนั่น-

     บึ้ม!!!!

     รินดา : มอร์แกนไปแล้ว~

     ไม่รอช้ามอร์แกนยิงจรวดใส่เจ้าแร้งและนากจนตกทะเลไปทำให้นามิถอนหายใจยกใหญ่เพราะคิดว่าบอสของพวกนั่นคงจะไม่ทราบเรื่อง ตอนนี้ทุกคนก็รีบกลับไปที่เรือแมรี่ทันทีโดยรินดาพาวาร์ปไป จากนั้นพวกเขาก็เริ่มเดินทางออกจากเกาะกระบองเพรชเพื่อเดินทางพาวีวี่ไปส่งที่อาณาจักรของเธอและตอนนั่นก็มีหมอกลงพอดี แต่ขณะที่ทุกคนกำลังอยู่รอบๆเรือ จู่ๆก็มีผู้หญิงปริศนามาอยู่บนเรือโดยไม่ได้มีใครรู้เลย

     ??? : ต้องระวังให้ดีนะอย่าให้เรือไปชนกับก้อนหินได้ล่ะ....ฮ้า...โชดดีจังที่หนีพวกไล่ตามออกมาได้

     โซโล : ใครน่ะ!?

     ลูฟี่ : ใครใช้ให้เธอขึ้นมาบนเรือของเราเนี่ย!?

     วีวี่ : เธอขึ้นมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง มิสออล ซันเดย์!!!!

     มอร์แกน : อา....หน้าตาแบบนี้ใช่แน่

     วินแคน : คิดเหมือนฉันสินะมอร์แกน

     นามิ : คราวนี้เป็นใครอีกล่ะเนี่ย!?

     วีวี่ : เป็นพาร์ทเนอร์ของบอสน่ะ....คนที่รู้จักตัวจริงของบอสนั่นก็มีแค่ผู้หญิงคนนี้แหละที่รู้พวกฉันเลยสะกดรอยตามแม่นี่ไปเลยได้รู้จักตัวจริงของบอส

     มิสออลซันเดย์ : ถ้าพูดให้ถูก....ต้องบอกว่าฉันยอมให้เธอสะกดรอยตามน่ะนะ....

     วีวี่ : เธอมีวัตถุประสงค์อะไรในใจกันแน่!?

     มิสออลซันเดย์ : อืม....เพราะเห็นพวกเธอเอาจริงเอาจังก็เลยจะยอมช่วยให้อ่ะนะ การที่เจ้าหญิงคิดจะมาเป็นศัตรูกับบาล็อคเวิร์คสเพื่อช่วยเหลืออาณาจักรของตัวเองนั่น.... มันเป็นเรื่องที่บ้าบอเหลวไหลสิ้นดี....

     วีวี่ : จะดูถูกกันเกินไปแล้ว-

     ยังไม่ทันที่วีวี่จะตะโกนออกไป ซันจิได้เอาปืนไปจ่อหัวของผู้หญิงคนนั่น อุซปก็เอาหนังสติ๊กไปเล็งเธออีกด้านหนึ่ง ทางวินแคนและมอร์แกนก็เตรียมเข้าใส่ทันที เอ็ดดี้ก็เตรียมเปลี่ยนร่างรอ นามิและโซโลก็เตรียมอาวุธของทั้งคู่พร้อม

     อุซป : เฮ้....มากันหมดนี่คิดจะแย่งซีนกันเหรอ?

     ซันจิ : เปล่า....แต่ดูท่าทางแล้วแม่นี่เป็นตัวอันตรายต่อมิสเวนสเดย์สุดที่รักของฉันจึงปล่อยไว้ไม่ได้

     มิสออลซันเดย์ : ของพวกนั่นมันอันตรายนะ....อย่าเอามาเล็งใส่ฉันได้มั้ย?

     ทันใดนั่นจู่ๆทั้งซันจิและอุซปก็เหมือนโดนอะไรผลักจนทำให้กระเด็นตกลงมาข้างหน้าของพวกลูฟี่ แต่อีกเรื่องก็คือจู่ๆ ดาบและกระบองของโซโลและนามิก็กระเด็นหลุดจากมือทันที

     รินดา : ผลปีศาจสินะ....น่าสนใจ.....งั้นมาเจอกับฉันหน่อยเป็นไง?

     มิสออลซันเดย์ : หืม....วงกลมสีส้ม....คงจะเป็นเธอสินะ ดร.สเตรนจ์ ปรมาจารย์นักเวทย์ที่เก่งที่สุดในโลกนี้....หลายคนเคยบอกเลยนะว่าเวทย์เธออันตรายมากเลยล่ะ

     รินดา : ชิ...ดูเหมือนฉันจะดังแล้วนะ....แล้วเธอน่ะจะบุกมั้ย?

     มิสออลซันเดย์ : ใจเย็นก่อน ฉันยังไม่ได้รับคำสั่งให้ทำอะไรจึงไม่มีเหตุผลที่จะมาสู้กับพวกนายในตอนนี้

     มอร์แกน : ใช่แล้ว....ถึงยังไงคุณก็สู้พวกเราไม่ได้อยู่ดีนะคุณนิโค-อุ๊บ!

     มิสออลซันเดย์ : หือ?

     มอร์แกน : ไม่มีอะไรหรอก....

     มิสออลซันเดย์ : ส่วนนายก็คือกัปตันหนุ่ม มั้งกี้ ดี ลูฟี่สินะ....

     หลังจากนั้นเองก็เกิดการต่อเถียงการเล็กน้อย ทางมอร์แกนและวินแคนเองก็ไม่อยากจะสปอยอะไรมากมายเพราะทั้งคู่รู้ดีว่าผู้หญิงคนนั่นเป็นใคร หลังจากคุยกันไปได้สักพักเรื่องการเดินทางไปที่อลาบาสต้าจากนั้นผู้หญิงคนนั่นก็ไปขี่เต่ายักษ์และว่ายน้ำจากไป การเดินทางก็เริ่มต้นขึ้น พวกเขายังคงเดินตามเส้นทางไปเรื่อยๆ จนมาถึงเกาะๆหนึ่ง

     นามิ : จุดหมายปลายทางต่อไปของพวกเราที่เชื่อมต่อจากเกาะต้นกระบองเพรช...เป็นเกาะนั่นชัวน์!!

     มอร์แกน : และนั่นก็คือเกาะที่สองของแกรนไลน์....

     ซันจิ : งั้นก็เป็นโอกาสที่ดีที่เราจะหาเสเบียงด้วยเลย

     ระหว่างที่ทุกคนกำลังคิดเรื่องที่กำลังจะไปถึงเกาะ ทางด้านของเอ็ดดี้ก็มายืนอยู่ท้ายเรือโดยชมทะเลไปเรื่อยจนกระทั่งรินดาเดินมาหาเขา

     รินดา : เอ็ดดี้.....เป็นอะไร? เรื่องคาเนจใช่มั้ย?

     เอ็ดดี้ : ก็นิดหน่อยอ่ะครับ....ไม่คิดเลยว่าหมอนั่นจะติดมาด้วย

     รินดา : มันเป็นความผิดพลาดของฉันเองแหละที่ไม่เช็กพื้นที่รอบๆให้ดี แต่ตอนนี้ไม่ต้องห่วงเลยหมอนั่นอยู่ในคุกของอเวนเจอร์เรียบร้อยแล้ว

     เอ็ดดี้ : ครับ....แต่ผมก็อดห่วงไม่ได้อยู่ดี คาเนจเป็นซิมไบโอตที่แข็งแกร่งกว่าผมมาก มันก็ไม่ยากเลยที่จะแหกคุกออกมาได้

     รินดา : ฮิๆๆ.....มานี่มา

     ทันใดนั่นเองรินดาได้ดึงตัวเอ็ดดี้เข้ามากอดพร้อมลูปหัวของเอ็ดดี้แบบเด็กน้อย โดยที่หน้าของเขาก็กระแทกหน้าอกของเธอไปเต็มๆ

     รินดา : โอ้ๆ....ไม่เอานะเด็กน้อย....ไม่มีอะไรต้องกังวลแล้ว ถึงยังไงหมอนั่นก็มาที่นี่ไม่ได้อยู่แล้วล่ะนะ อย่าคิดมากเลย....

     เอ็ดดี้ : คุณรินดาครับ....ผมหายใจไม่ออก

To Be Continue...