คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : sToRY oF mEmorY 2 => เดิมพัน&การต่อรอง
sToRY oF mEmorY 2 => เดิมพัน&การต่อรอง
ดูเหมือนว่าจะช้าเกินไปสำหรับการวิ่ง เพราะพวกเราอยู่ใกล้กลุ่มของพวกนั้นมากเกินไป ทั้งฉันเเละขมิ้นถูกล๊อกเเขนเอาไว้ ด้วยความที่พี่ชายของฉันเป็นพวกนักเลงหัวไม้(เหมือนพวกนี้เเหละ) เป็นรองหัวหน้าเเก๊งค์ใหญ่ที่ดูเเลโรงเรียน จึงจำเป็นต้องถ่ายทอดวรยุทธ์เพื่อให้สืบวิชาของตระกูล เฮ้ย!ไม่ใช่ เลยต้องสอนวิชาป้องกันตัวให้ฉันไว้ใช้ ฉันเลยสามารถรอดจากไอ ้คนที่ล๊อกเเขนฉันได้ เเต่ยัยขมิ้นเป็นคุณหนูอ่อนเเอขี้โรค (ใครจะถึกเหมือนเธอหละ) ฉันจึงต้องเข้าไปช่วย เเม้พวกเราหลุดออกมาจาก 2คนนั้นได้ เเต่พวกของทั้ง 2กลุ่มมีมาก น้ำน้อยย่อมเเพ้ไฟ (เเต่ฉันก็เล่นเอาอ่วมไปหลายคน) ฉันจึงต้องตกอยู่ในวงล้อมเเละเป้าสายตาของคน 20กว่าคน
"อะไรกันว่ ะ พวกเเกดูยังไงถึงบอกว่าไม่มีคนอยู่เเถวนี้เเล้ว" นายหัวเเดงตะโกนถามลูกน้องที่ยืนก้มหน้า
"ไอ้กร กรูมีความคิดดีๆเเล้ว....เรายังไม่มีเดิมพันกันใช่ไหม?" นายหัวน้ำเงินที่ดูท่าจะเป็นหัวหน้าของอีกกลุ่มนึงถามไอ้หัวเเดงที่ชื่อ กร
"ไอ้ธัน เมิงคิดจะเอาผู้หญิงคนนี้" นายกรชี้ที่หน้าฉัน เอานิ้วออกไปนะ >W<
"ใช่" เริ่มมีลางบอกความซวย+ยุ่งเหยิงรางๆ - -"
"กรูไม่ให้" นายกรเหยียดยิ้ม
"อ้าว เเล้วเมิงจะเอาอะไรเป็นเดิมพัน บอกไว้ก่อนนะเว้ย กรูไม่อยากชนะฟรีๆหรอก"ดูมัน อยากจะบอกว่าฉันไม่เกี่ยวเลยนะ เดิมพง เดิมพันอะไรกัน
"เเล้วคิดว่าเมิงจะชนะกรูเหรอ" นายกรถามอย่างผู้เหนือกว่า
"ไอ้" นายคนที่ชื่อ ธัน ทำท่าจะเข้าไปชก นายกร เเต่ก็มีลูกน้องมายืนเป็นกำเเพง นายกรหัวเราะพร้อมบอกว่า
"ที่กรูไม่ให้ผู้หญิงคนนี้เพราะคนของกรูอุตส่าห์เจ็บตัวจับมาได้ เเต่ผู้หญิงอีกคนเมิงจะเอาไปทำอะไรก็ไป กรูจะทำเป็นใจกว้าง ปิดตายกให้เมิงก็ได้"
"เฮ้ย พวกเเกทุกคนถ้าใครมาเเตะต้องยัยนี้ตายเเน่" เอาเเล้วตรู ปากพูดอะไร dogไม่dag อีกละ ตัวเองยังถูกล๊อคมือไว้อยู่เลย
"555+ กรูชักชอบยัยทอมนี้เเล้ว ใจกล้าดี"
"เมิงว่าใครเป็นทอม ไอ้กิ้งกือหัวเเดง เดี๋ยวเเม่ตัดหัวทำซุปเลย"
"พอเหอะว่ ะ กรูเอาผู้หญิงคนนี้เป็นเดิมพันก็ได้ เมิงเอายัยนั้นไป เลิกเถียงกันได้เเล้ว" นายธันทำหน้าเซ็ง คำพูดที่ออกมาทำให้นายกรยิ้มอย่างมีชัย เป็นการยุติสงครามคารมระหว่างฉันกะไอ้กิ้งกือหัวเเดง นายธันกะไอ้กรสั่งให้เอาฉันกะขมิ้นไปไว้ในรถของเเต่ละคนเเล้วล๊อกประตูรถ พวกนั้นเริ่มทำสงครามกัน บางคนโดนไม้ตีจนสลบ บางคนก็ไม่มีเเผล บางคนก็เลือดสาด เเต่คู่ที่สังเกตุได้ง่ายที่สุดคือ คู่ไอ้ ้กร-นายธัน คู่นี้ดูสูสีคู่คี่กันจัง เเต่ดูเหมือนว่าไอ้กรจะได้เปรียบ เพราะรูปร่างสูงกว่า ระหว่างนี้ฉันก็นั่งดูมวยพร้อมสังเกตไปด้วย (ไม่มีอะไรดีกว่านี้อีกเเล้ว)
ในที่สุดผลก็ออกมาเมื่อนายธันล้มลงกับพื้น พรรคพวกของไอ้กรโห่ร้อง ไอ้กรพยุงธันขึ้นมาพูดอะไรด้วยเเล้วก็นำกุญเเจมาเปิดประตูรถ ทันทีที่ฉันเป็นอิสระ ฉันก็ปล่อยหมัดออกไปประทับบนหน้าหล่อๆ (รึป่าว) ของไอ้ตัวซวยที่ทำให้ฉันต้องเจอเรื่องเเบบนี้ ดวงหน้าขาวๆมีสีขึ้นตามรอยหมัด ทำให้ตาของนายนั้นบวมทันที ก่อนที่ฉันจะทำอะไรลงไปอีก นายนั้นก็เอามือมารวบเเขนฉัน
"นี้ ทำเเสบนัก รู้ไหมถ้าฉันไม่ชนะป่านนี้เธอกับยัยนั้นโดนอุ้มไปทำอะไรถึงไหนต่อไหนเเล้ว"
"เเล้วถ้านายชนะเเล้วมันต่างกันตรงไหนเล่า เอายัยขมิ้นคืนมานะ" นายนั้นลากฉันไปที่รถที่ขังยัยหนูไว้ ไขกุญเเจปล่อยตัวยัยหนูออกมา
"เจ๊" ยัยหนูโผเข้ามากอดฉัน คงกลัวมากสินะ ก็เเน่ละยัยนี่เป็นเด็กดี อ่อนต่อโลก ถูกเลี้ยงดูอย่างดี ไม่เคยเจอเรื่องเเบบนี้หนิ
"โอ๋ ไม่มีอะไรเเล้วนะ กลับบ้านกันได้เเล้ว"
"อะไรของเธอ กลับบ้านเหรอ เธอยังไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น" ฉันมองหน้าไอ ้มังกือหัวเเดงอย่างเอาเรื่อง
"เเล้วจะเอายังไงกับฉันนักหนา ไอ้เรื่องการเป็นเดิมพัน ฉันไม่รู้เรื่อง นายลากฉันมาเกี่ยวเอง ฉันจะไม่ถือว่านายช่วยฉัน"
"เเต่น้องเธอก็ดันซวยเองที่ถูกไอ้ธันเลือก ถ้าฉันเเพ้ น้องเธออาจจะ...."
"พอเถอะๆ ฉันจะรีบกลับบ้าน นายอยากได้อะไรตอบเเทน ว่ามา"
"เป็นเเฟนกับฉัน" - -*ดูมันพูด ฉันรู้สึกขนลุกจึงเเก้อาการด้วยการ
"ผลัวะ" ตุ๊ยท้องมันไปทีนึง
"ว้อย เธอนี้มือหนักชะมัดเลย งั้นเปลี่ยนเป็นคำถาม 15 ข้อ"
"เเล้วถ้าข้อไหนฉันไม่อยากตอบ ฉันก็ไม่ตอบ เคม่ะ"
"ก็ได้"
>>To Be Continue
ความคิดเห็น