ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : บทที่ 4 พบเจอโฉมงาม
"เราำลัเินทาพ้นเอป่ารอนเน่เเล้วอรับนายท่าน"
"เเล้วมันทำไมล่ะอนราท"เมาสสัยในำพูออนราท
"หลัาออาป่ามาเเล้วนายท่านะอยานอนพััเล็น้อย"อนราทนั้นเป็นห่วเรื่อสุภาพอผู้เป็นนาย
"ไม่ำเป็นหรออนราทรีบไปันีว่า"
ุหมายอเมานั้นือทำามวาม้อารอัรพรริทมิฬน่อนให้สำเร็เเละเาะไ้รู้เรื่อราวเี่ยวับพ่อเเละเเม่อเา
"อรับนายท่าน"อนราทอบลับ
ในระหว่าที่เมาำลัเินทาอยู่นั้นเาไม่รู้ัวเลยว่าำลัถู้อเล่นานโยวิหารเเห่เเสอยู่
"เสีย ร็อบ เเร็บ น่ารำาอพวโรระูเป้าหมายเราอยู่ไม่ไลเเล้วรับ"นัรบนหนึ่ล่าวึ้นับรอน่า
"รู้เเล้วน่า เราะใ้ลยุทธ์สายฟ้าเเลบบุโมีโยไม่รู้ัว้วยำนวนอเราที่มาว่านั้นสามารถเอานะมันไ้่ายๆเเน่นอนเเ่ห้ามประมาทเ็า"รอน่าออำสั่
เหุผลที่รอน่าสามารถามเมาไ้ทันนั้นเป็นเพราะว่าพลัอผู้พยาร์เน่าี้ทิศทาไว้ให้
"นับ 3"
"2"
"1"
"โมีไ้"
"เพื่อินเเนศัิ์สิทธิ์"
เหล่าทหารำรามู่โมเสียั้อไปทั่วป่า
"เป็นไปไม่ไ้พวมันหาเราเอไ้ยัไัน"มอร็อล่าวออมา้วยวามสับสน
"ไม่ใ่เวลามาสสัยทุน้วยำนวนอพวเราที่น้อยว่านั้นเเเทบไม่มีโอาสนะ ผมะถ่วเวลาให้พวนายรีบหลบหนีไป่อน"เมาล่าวออำสั่เเเ่เหล่าอทัพโรระู
"ไม่ไ้อรับนายท่านพวเาะทำหน้าที่นี้เเทนท่านเอ"อนราทผลัเมาไปทามอร็อ
เหล่าโรระูนับร้อยเรียมท่าโมีเเละรอรับำสั่
"เเ่หน้าที่อผมือ่วยพวุนะ"เมาพยายามโน้มน้าว
"นายท่าน อนราทะ้านไว้ให้ส่วน้ามอร็อะพานายท่านหลบหนีไป่อน"มอร็อรีบิทาหนีทันที
มอร็อรู้ว่าเมาไม่มีวามิที่ะหลบหนีึ้อใ้พลัเวทอนเอเปิประูมิิโย่วน
"เสียใ้วยนะไม่ทันเเล้วลออยู่เล่นับ้าสัหน่อย ลำเเสศัิ์สิทธิ์"
"บึ้ม!!!!!!"เิระเบิึ้น้าหน้าไม่ไลบริเวที่เมายืนอยู่
ลำเเสสีทอไ้วาั้นระหว่าเมาับประูมิิพอี
"้าะให้นายท่าน่วย็ไ้เเ่ำไว้ว่าพวเราเเพ้เเสนะอรับ"
"เวลาเเบบนี้เเยัใเย็นไ้อีรึไมอร็อ"
"้าว่านาเป็นนที่สวยที่สุเท่าที่้าไ้เอในรอบ 100ปีเลยละ นายท่านิเหมือน้าไหมอรับ"
"ไม่โว้ย!!! มอร็อนาะ่าเราเเล้วนะ โล่ทมิฬ"เมาร่ายเวทเพื่อสร้าโล่สีำึ้นมา
ลำเเสสีทอประทะเ้าับโล่อเมาอย่าั
"มอร็อมา่วยันเร็ว"เมาะโนเรีย
"่วยยัไหรืออรับนายท่าน"
"ัารนาไเล่ายัะถามอี"
"หุ หุ หุ นายท่านอมาั้เเ่เเร็บเเล้วอรับเเ่้านเียวไม่ไหวนายท่าน้อ่วย้า้วยนะอรับ"
"เออไ้เร็วเ้า"
มอร็อว้าาบเหล็เเละพุ่เ้าหารอน่าอย่ารวเร็ว
"ิว่าะัารันไ้ยัเร็วไปไอ่โรระูน่ารำา"รอน่าล่าว้วยสีหน้าไม่เป็นมิร
รอน่าไม่เเยเเสารโมีอมอร็อแม้แ่น้อย
"ปัหาือไม่ไ้มีเเ่โรระูไเล่าุผู้หิ"
เมาวาร์ปัวเอมาทา้านหลัรอน่าารวาร์ปอเมานั้นอยู่ในรัศมี 5เมรเท่านั้นเเละเปลือพลัอย่ามา
"าบทมิฬ"เมาร่ายเวทเพื่อให้ออร่าเเห่วามมื่อัวเป็นาบเล่มหนึ่
"เร้ เร้"าบอเมา เเละมอร็อเ้าประทะับรอน่าหลาย่อหลายรั้
รอน่านั้นใ้าบู่ทำให้สามารถรับารโมีอทัู้่ไ้สูสีเเละไม่เสียเปรียบเเม้เเ่น้อย
เมาถอยห่าาัวรอน่าเเละหันหน้าไปออำสั่"มอร็อ โ่ทมิฬ"
"อรับนายท่าน โ่ทมิฬ"มอร็อรับำสั่อเมาทันที
โ่ทมิฬหลายสิบพุ่ทะลุพื้นึ้นมาเพื่อพันธนาารัวรอน่าไว้
"เสียใ้วยนะ เเผนล่อวามสนใอพวเเไม่ไ้ผลออร่าศัิ์สิทธิ์"
ออร่าเเห่เเสระายรอบัวรอน่าเพียั่วรู่โ่ทมิฬนับสิบไม่สามารถ้านทานออร่าเเห่เเสไ้นานนั
"ริที่มีสอาบไม่ไ้ผลเเ่ถ้าสามาบละ มอร็อ อนราทอนนี้เเหละ"
"อรับนายท่าน"เสียออนราทัออมาาพุ่มไม้ที่อยู่ไม่ไล
อนราทุ่มูเหุาร์มาไ้ัพัเเล้วเเละเมาทำารสั่ารผ่านทาระเเสิ
"ั้เเ่เมื่อไหร่ันทำไมันับสัมผัสเเไม่ไ้"รอน่าล่าว้วยวามเ็บใ
"ัวะ"าบออราทฟันเ้าศัรูอย่าั
รอน่ารู้ัวเมื่อสายไปเเล้วเเละโนฟันเ้า้าหลัเ็มๆเเ่าบนี้เิาออร่าเเห่วามมืนั้นเพียพอที่ะทะลุออร่าเเสเเละฟันเป็นแผลื้นๆเท่านั้น
"สำเร็มั้ย อนราท"เมาะโนถาม
"ไม่ไหวเเละไม่ทันอรับนายท่านอนนี้เรา้านไม่อยู่เเล้วเเละแผลื้นเินไปถ่วเวลาไ้ไม่นานอรับ"อนราทเริ่มถอยห่า
อนนี้เหล่าโรระูเเละเมาหลบหนีเ้าประูมิิอมอร็อเเล้ว
"พวมันหนีไปเเล้วไม่้อามหาลับ่ายัน"รอน่าหันหลัลับ
รอน่าไม่สนใบาเเผลเเละมุ่หน้าลับ่ายโยทันที
"เเ่ประมาทไปหน่อยนะ ไอ่เ็นั้นับโรระูล้าอรอไว้ไ้เลย เเม่ะ่าล้าเผ่าทั้เผ่าเลย"รอน่าะโนออมาลาป่าอย่าั
"เเ่อนเเรท่านรอบอว่าห้ามประมาทไม่ใ่เหรอวะ"
"นั้นิ ันประมาทะเอ"
"เห็นว่าท่านรอโนเ็เล่นาน้วยวะ"
"เ็ที่ไหนไปอยุ่ับโรระูันเล่า"
"นั้น็ริ"
เสียุบิบอเหล่านัรบำลันินทารอหัวหน้าอนเออย่าสนุปา
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น