บุพเพอาละวาด. - นิยาย บุพเพอาละวาด. : Dek-D.com - Writer
×

    บุพเพอาละวาด.

    ผมเกิดมาเป็นผู้ชาย25ปี แล้วจู่ๆวันหนึ่งที่ลืมตาขึ้นมาก็พบว่าอวัยวะอันแสนภาคภูมิใจของตัวเองหายไปและถูกแทนที่ด้วยร่างกายของหญิงสาว! ยังไม่พอ ผมยังมีสามีเป็นตัวเป็นตนอีก! ผู้ชายทั้งแท่งที่ไหนจะไปรับได้!

    ผู้เข้าชมรวม

    1,176

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    5

    ผู้เข้าชมรวม


    1.17K

    ความคิดเห็น


    10

    คนติดตาม


    14
    จำนวนตอน : 1 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  12 ต.ค. 57 / 13:20 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ


             Stupid Cupid - Mandy Moore 
     
                  
     



    คำบอกเล่าจากผู้โชคร้ายรายแรก

               ร่างเดิม (ช): รรรรรร (อ่านว่า ระรันรอน) โชติเดชา  
              ร่างใหม่ (ญ): รรรรรร 
    (อ่านว่า ระรันรอน) โชติเดชา 
     

                “อะไรคือสิ่งที่กำหนดเพศของสิ่งมีชีวิต”

     เดี๋ยวๆๆ ไม่ต้องตอบ เพราะผมไม่ได้ถามคุณ แต่ที่ยกประโยคนี้ขึ้นมาก็เพราะผมเป็นฝ่ายถูกเพื่อนสนิทของตัวเองตั้งคำถามนี้ใส่หน้าต่างหาก ซึ่งหากเป็นคนธรรมดาทั่วไปคงตอบสวนกลับไปในทันที และอาจแถมด้วยการโชว์ของลับของสงวนกันอย่างเต็มที่ ประกาศศักดาถึงความภาคภูมิใจที่พ่อแม่ให้ติดตัวมาตั้งแต่เกิด รวมถึงตัวผมเองในอดีตเมื่อสักประมาณเจ็ดวันก่อน ซึ่งคงเปลื้องผ้าท่อนล่างอวดความเป็นชายกับกลุ่มเพื่อนฝูงได้อย่างไม่อายฟ้าดิน แต่ ณ เวลาปัจจุบัน ประโยคคำถามนี้ช่างทำให้ผมรู้สึกกระอักกระอ่วนใจกับการอ้าปากตอบกลับไปเสียเหลือเกิน

      อย่าว่าแต่คุณที่สงสัยเลยว่าเป็นเพราะอะไร ตัวผมเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าเทวดาองค์ไหนนึกพิเรนทร์หาเรื่องกลั่นแกล้งผม ให้ชายหนุ่มในวัยยี่สิบห้าปีบริบูรณ์ผู้พรั่งพร้อมทั้งฐานะการศึกษาและรูปร่างหน้าตา หมดสิ้นทุกสิ่งทุกอย่างในชั่วระยะเวลาเพียงแค่ข้ามคืน ชีวิตที่แสนภาคภูมิใจกลับกลายเป็นเพียงภาพความฝันตื่นหนึ่ง ตัวตนของผมในอดีตถูกลบล้างไม่มีเหลือ ยกเว้นชีวิตครอบครัวเล็กๆ ที่ยังคงความน่ารักอบอุ่นไว้ได้เช่นเดิม แต่มันคงจะดีกว่านี้หากพ่อกับแม่จำผมได้ในฐานะลูกชายคนเดียวของพวกเขา ไม่ใช่ลูกสาวหนำซ้ำยังเป็นลูกสาวที่เพิ่งจะเข้าพิธีแต่งไปได้แค่คืนเดียวอีกด้วย!

      คราวนี้คุณเริ่มจะเข้าใจหรือยังว่าผมรู้สึกอย่างไรกับคำถามของไอ้เพื่อนบ้านั่น ผมอยากตอบกลับใส่หน้ามันตามความรู้สึกและจิตใจของตัวเองที่ผ่านโลกนี้มายี่สิบห้าปีว่าผมคือผู้ชาย แต่ทุกสิ่งทุกอย่างที่ผมมีอยู่ในตอนนี้คือใบหน้าจิ้มลิ้มพริ้มเพราอันสุดแสนยั่วยวนตา พร้อมด้วยรอบอกคัพซีปลายๆ และอวัยวะเพศหญิงที่สมบูรณ์พร้อมจะผลิตทายาท!

      แล้วแบบนี้ผมต้องตอบว่าตัวเองเป็นผู้หญิง ใช่ไหม!!



                                                   คำบอกเล่าจากผู้โชคร้ายรายที่สอง

     

                                          ร่างเดิม (ช):  กันตวัฒน์  ไตรวิชญ์
                                                 ร่างใหม่ (ญ): กันต์กมล  อธิษฐ์โภคิน


    “ผู้โชคร้ายงั้นเหรอ!? ไม่ใช่ผมแล้ว!

    เพราะถึงแม้ว่าผมจะเป็นหนึ่งในมนุษย์ที่ถูกเทวดาเล่นพิเรนทร์ใส่เหมือนกัน จากชายหนุ่มอายุยี่สิบห้าปีที่มีร่างกายสูงใหญ่เต็มไปด้วยมัดกล้าม ต้องกลับกลายมาเป็นหญิงสาวรูปร่างอ่อนแอ้นบอบบาง ซึ่งถ้าให้พูดกันตามตรงนะ ผมรู้สึกดีใจจนแทบอยากจะกระโดดจูบปากเทวดามากเลยๆ เพราะตั้งแต่จำความได้สภาพจิตใจของผมก็สวนทางกับเพศที่แท้จริงมาตลอด แต่ถึงจะเป็นแบบนั้นผมก็ยอมรับในโชคชะตา ยอมรับว่าตัวเองเป็นเกย์อย่างเต็มภาคภูมิ และเมื่อถึงวันที่โชคชะตาพลิกผันให้ผมกลับกลายเป็นผู้หญิง แล้วแบบนี้คุณจะมาเรียกผมว่าผู้โชคร้ายได้ยังไง

      ส่วนเพื่อนรักของผมซึ่งใช้ชีวิตแบบชายแท้ทั้งแท่งมาตลอด ถึงจะรู้สึกเห็นอกเห็นใจมากๆ แต่ถ้าไม่ช่วยปลุกให้มันตื่นด้วยคำถามจี้ใจดำแบบนั้น และปล่อยให้ชีวิตที่เหลือของมันมีแต่ความสับสนโศกเศร้าตลอดไป ผมคงกลายเป็นไอ้เพื่อนสารเลวไร้น้ำใจ ซึ่งนั่นไม่ใช่นิสัยของผม ครั้นจะหาทางออกด้วยวิธีทางการแพทย์แบบผ่าตัดแปลงเพศก็ต้องใช้ระยะเวลาเตรียมตัวอีกนับปี ซึ่งแน่นอนว่าต้องเต็มไปด้วยอุปสรรคมากมายร้อยแปด โอกาสสำเร็จมีแต่ติดลบ ผมในฐานะเพื่อนที่ดีจึงต้องพยายามหาทางช่วยเหลือเพื่อนให้มีชีวิตรอดในสภาพร่างกายใหม่นี้ให้ได้

      และอีกหนึ่งสาเหตุสำคัญที่ผมพยายามช่วยเหลือไอ้เพื่อนยากคนนี้อย่างสุดตัว ก็เพราะรู้สึกขัดใจและเสียดายแทนมันมากถึงมากที่สุด เพราะสามีหมาดๆ ของเพื่อนผมน่ะ หูยยย...พูดแล้วก็เปรี้ยวปาก ผู้ชายอะไร...หล่อไม่บันยะบันยัง นี่ถ้าไม่ติดว่าเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็ก แถมพอมาอยู่ในร่างใหม่ไอ้เพื่อนบ้าก็ดันเป็นมาเป็นน้องสะใภ้ผมอีก รับรองว่าผมฉกไปกินเองตั้งแต่แรก ไม่ปล่อยให้ไปตกไปถึงมือมันหรอก 


     

    **หมายเหตุ**
            เปิดเรื่องเพราะนึกครึมอยากเปิดแบบเป็นเรื่องราว แต่ยังบอกไม่ได้ว่าจะเริ่มลงมือเขียนลงมืออัพวันไหนนะคะ ^^

     

    ======================================
     
     

    บทประพันธ์นี้ สร้างสรรค์โดย กาแฟเย็น/Iced coffee

    ใช้
    สัญญาอนุญาตของครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลง 3.0 ประเทศไทย.

    อยู่บนพื้นฐานของงานที่แสดงไว้ใน 
    http://my.dek-d.com/Night/writer/view.php?id=1213052

    เนื้อหาของงานเขียนทั้งหมดในสากลละเวปไซต์แห่งนี้
    สงวนลิขสิทธิ์ตามกฏหมาย ห้ามเอาไปใช้ก่อนได้รับอนุญาตจากผู้ประพันธ์โดยเด็ดขาด!



    =====================================




    ขอบคุณสำหรับภาพร่างน่ารักๆ จาก
    ราชินีโพแดง


    =====================================


    ติดตามข่าวสารและพูดคุยสอบถามได้ที่หน้าแฟนเพจค่ะ
    (
     อ่านแล้วชอบใจ รบกวนกดไลค์แฟนเพจเพิ่มกำลังให้คนเขียนหน่อยนะค^^ )
         
     
     
     

     

     
     

     

     


     
     
     
    ขอบคุณธีมสวยๆ จาก
    ❥ Owen . T H E M E™

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    คำนิยมล่าสุด

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    ความคิดเห็น