ความผิดหวังเลือกฉันเสมอ

การเริ่มต้นอะไรซักอย่างมันก็อยากที่จะมีเรื่องราวดีๆบ้าง แต่สุดท้ายทำไมมันเลวร้ายตั้งแต่เริ่มเลยนะ ฉันมีความรักครั้งแรกช่วงม.4 ความรักครั้งแรกของฉันก็หนักหน่วงเลยนะ มันไม่รู้เรียกว่ารักหรือหลงหรืออะไร แต่ฉันคบกับผู้ชายคนนี้มา 10 ปีได้นานมากเลยใช่มั้ย แต่รู้ไหมฉันผ่านเรื่องราวมาเยอะมากๆเลย ทั้งดีและไม่ดี แต่มันก็ช่วงวัยเด็กที่เราก็ไม่รู้ว่าจริงๆแล้วที่เราเป็นอยู่มันคืออะไร แต่ฉันเจอผู้ชายที่ พูดยังไงดีหล่ะ รักฉันมากไหมก็มาก แต่เขาเป็นคนเจ้าชู้มากๆเหมือนกัน ฉันเจอกับเหตุการณ์จับได้ว่าเขาแอบคุยกับคนอื่นเยอะมากเลยในระยะเวลา 10 ปี คนรักคนแรกของฉันนอกใจนอกกายฉันไปนับไม่ถ้วน แต่ที่จำได้คือคนแรกสมัยนอนคบกันแรก ก็คุยกับรุ่นน้องที่โรงเรียนอันนี้ฉันรู้ไม่เยอะเท่าไหร่ แต่พอถามอะไรไปคำตอบคือฉันก็ให้อภัยอยู่ดี พอเข้ามหาลัยเขาก็แอบคุยกับเพื่อนของเพื่อนแอบไปนู่นนี่กันบอกเราว่าไปทำธุระบ้าง ไรบ้างฉันมันก็คนโง่คนนึงแหละถ้าไม่เห็นคาตามันก็ไม่รู้เรื่องอะไรเลย ไปนอนด้วยกัน และสุดท้ายเขาก็บอกเลิกฉันโดยที่ฉันไม่รู้เรื่องอะไร พาผู้หญิงมาเจอฉันด้วยคิดว่าฉันจิตใจดีมากใจแข็งมาก เพื่อนๆเขาด่าเขากันทุกคน เพื่อนๆเขาพูดเป็นเสียงเดียวกันว่าดีแล้วที่เราเลิกกับเขา เพราะเขามันสุดจะเลว เจ้าชู้ นิสัยไม่ดี ใช่ค่ะเราเลิกกันไปพักนึงเลยแหละ แล้วนางก็กลับมาง้อฉัน จริงๆฉันก็ตามด่าตามร้องไห้หมายถึงโทรส่งข้อความนะ ตามประสาผู้หญิงอกหักเนาะรักเขามาก แต่ฉันก็หยุดได้เลิกโทรเลิกส่งข้อความบล๊อคทุกอย่าง สุดท้ายเขาก็ตามง้อฉันจนได้และใช่ฉันใจอ่อนอีกเช่นเคย และก็ตามสันดานคนเจ้าชู้รับปากว่าจะไม่ทำแล้วปากหวานนู่นนี่นั่น ผู้หญิงแบบฉันก็เชื่อสิคะประสาคนหลอกตัวเอง ก็ทำได้นานอยู่นะ555 จนมาอีกเคสช่วงปี2 ฉันพักอยู่บ้านป้าแถวมหาลัยเลยไม่ได้อยู่หอพัก แต่เขาอยู่หอพักค่ะ ฉันก็ไปๆมาๆเพราะฉันขายเสื้อผ้าตอนกลางคืน เปิดท้ายต่างๆ จตุจักรและตลาดรถไฟ ใช้ชีวิตแบบนี้พักนึงเขาก็มาหาเราที่บ้าน แล้วก็กลับหอ เขาอยู่หอกับเพื่อๆ2 3 คน เราก็ไม่ได้อะไรเพราะเพื่อนๆเขาเรารู้จักดี เขาก็ไปๆมาๆ ศุกร์เสาร์อาทิตย์ ก็มาช่วยฉันขายของตามปกติ จนมีวันนึงเขากลับไปหอ เราไม่ได้ทะเลาะอะไรกันเลย ปกติดีสนุกเฮฮากันก่อนแยกย้าย อยู่ดีๆเขาเงียบหายไปแบบกริบเลย ติดต่อไม่ได้ โทรไม่รับ และสุดท้ายโทรไม่ติด แล้วก็มารู้ว่าเขาไปอยู่กับผู้หญิงอีกคนแล้วคือเด็กในมหาลัยการตลาด และก็ตามเดิมค่ะฉันผู้โดนทิ้งทุกครั้งเลยจากผู้ชายคนเดิม เขาไปใช้ชีวิตด้วยกันแบบงงๆเลยค่ะ อยู่หอด้วยกัน แบบจุกและเจ็บใจมากเพราะมันเอาเงินฉันไปเปย์ผู้หญิงของมันค่ะก่อนหน้านี้ เจ็บใจสุดๆ ครั้งนี้ฉันเลิกกันเป็นปีนะ หรือเกือบปีไม่แน่ใจ แบบฉันตัดใจได้เลย ใช้ชีวิตคนเดียวพักนึงมีความสุขดีเพราะรอบนี้มันเจ็ยใจมากกว่า แต่ใช่ค่ะทุกคนเขามาง้ออีกตามเดิม ฉันก็ใจอ่อนอีกค่ะ ทุกคนเอือมกับฉันมาก แต่เวลาฉันโดนทิ้งฉันไม่ค่อยไปหาใครหรอกแต่เพื่อนๆก็รู้และก็อยากจะให้มึงพอซักทีกับผู้ชายเฮงซวยคนนี้ แต่ก็นะเพื่อนก็ต้องตามใจฉันคอยปลอบใจทีหลัง รอบนี้เขาเอาใจฉันมากขึ้นๆ ก็รู้สึกดีแต่ความระแวง 1000% ของฉันมันมีในหัวตลอด ช่วงนี้ฉันมาอยู่หอแล้วค่ะแล้วเขาก็มาอยู่ด้วย ช่วงนี้เขาจะมีรุ่นพี่เปิดร้านเหล้าแถวมอ เขาก็จะไปทุกวันค่ะเพราะอยู่แค่หลังหอพักเอง ทุกคนในร้านก็รู้จักฉัน เขาพาฉันไปรู้จักทุกคน แต่เขาดีอย่างนะที่เขาจะแนะนำฉันให้เพื่อนให้ทุกคนเสมอ ชวนฉันไปนั่นนี่ตลอด อยากถ่ายรูปอยากลงรูปคู่ ไม่ปิดบังทุกอย่างทุกพื้นที่ของเขาเลยแหละ ให้เช็คโทรศัพท์ได้ตลอด รหัสมีหมด แต่ก็ความเป็นฉันไม่ค่อยชอบคนเยอะๆก็ไม่อยากไปไหนด้วยบ่อยๆ555อยากลงรูปฉันก็ไม่ค่อยถ่ายด้วย และสุดท้ายเขาก็มีกุ๊กกิ๊กอีกจนได้อีก 2 คน พามาที่หอทั้ง2 คนเลย ช่วงเวลาที่ฉันกลับบ้าน และฉันก็ให้อภัยอีกเรื่อยๆ และที่จุกที่สุดคือคนที่ไว้ใจสุดท้ายร้ายที่สุดนี่แหละค่ะ เปิดประตูมาเจอนอนกอดกันเลยมันชาไปทั้งตัวแบบจุกเจ็บร้องไม่ออกงงไปหมด กับคนคนนี้ที่มันไม่ควรเลยไม่ควรเกิดขึ้นมันเป็นแบบนี้ได้ไง ฉันมานั่งโต๊ะหน้าห้องเขารู้ตัวรีบวิ่งมาคุกเข่าร้องไห้อ้อนวอน เอาจริงๆนะวินาทีนั้นฉันทำไรไม่ถูกเลยฉันออกไปนั่งที่โต๊ะระเบียงหอชั้นสอง ให้เขาไปเคลียกันให้จบฉันจะเข้าไปขนของออกตั้งใจแบบนั้น สุดท้ายผู้หญิงคนนั้นก็กลับออกไป ขอไม่พูดว่าใครเพราะมันไม่สมควรจริงๆ ฉันก็ยังให้เกียรติเขาเนาะ ฮ่าฮ่า แล้วฉันก็กลับเข้าห้องเขาก็ร้องไห้อ้อนวอนทุกอย่าง ใช่ค่ะคนขี้ใจอ่อนจนเพื่อนอยากรุมตบมากอิอิแบบเมื่อไหร่มึงจะพอ ต่อๆรอบนี้เขาไม่มีใครแล้ว มั้งนะคะเพราะหลับจากเหตุการณ์นี้มันทำให้ฉันเอือมทุกสิ่งมันไม่อินด้วยแล้วแต่มันก็มีหลายๆสิ่งอย่างที่ทำให้ฉันเลิกไม่ได้ ไม่รู้กลัวอะไร หลังจากนี้ก็มาอยู่บ้านเขา ก็มีหลายเหตุการณ์เลยที่เราคิดว่าทำไมนะทำไมต้องมาเจออะไรแบบนี้ทำไมฉันไม่ออกไปจากที่นี่ ไม่ต้องอยู่ก็ได้ เพราะกลัวที่ไม่รู้จะกลัวอะไร ไม่มีเรื่องผู้หญิงแล้วค่ะเพราะฉันเลิกติดตามทุกอย่างจะทำจะไรก็ทำ มีแต่เรื่องครอบครัวเขาที่วุ่นวาย มีแต่เรื่องไม่ดีๆ คำพูดไม่ดีๆ จิตใจไม่ดีๆ เลยทำให้เราคิดจริงจังว่าไม่ไหวแล้วเราบอกเขากับแม่เขาว่าเราจะกลับบ้านนะแบบปกติเราทำแบบนี้อยู่แล้วไปๆมาๆ แต่ครั้งนี้ฉันตั้งใจกลับแล้วไม่มาอีกเลยเลือกเอาของที่จำเป็น แล้วก็ทิ้งของเยอะเหมือนกันนะ ทิ้งไว้ที่นู่นเลยฉันกลับมาอยู่บ้านเขาฏทรมาขอเงินใช้ทุกวันใครจะไหวคะ เรื่องนี้ด้วยที่ต้องอดทน มันไม่มีอะไรดีเลยใช่ไหมทุกคน ฉันทนผู้ชายคนนี้มาได้ยังไง เขาด่าว่าฉันหลายอย่างเลย แบบพูดจาแบบเอากระโปรงมาใส่เถอะพ่อคุณ ข่มขู่สารพัด แต่ฉันพูดให้ใครฟังไม่ได้เก็บไว้คนเดียวกลัว กลัวไปหมด เป็นปีๆที่ฉันโดนแบบนี้มาตลอด จนมาเจอผู้ชายคนนึงทำให้ฉันเปิดใจ จริงจังเลย คุยกับเขาแล้วฉันรู้สึกสบายใจมากๆปลอดภัยสุดๆ แต่แฟนเก่ามันยังตามรังควานฉันไม่เลิก แล้วฉันคุยกับผู้ชายคนนี้มาพักนึงแล้ว เขาเห็นว่าเราคุยกับแฟนเก่าอยู่ เขาก็จะเลิกคุยกับฉันแหละ ฉันไม่รู้จะทำยังไงรู้สึกผิดแต่ฉันทำไรไม่ได้เลย ฉันอยากรักษาผู้ชายคนนี้ไว้ ฉันเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้เขาฟัง แล้วเขาคนนี้ก็ทำให้ฉันกล้าที่จะไม่กลัวมันไฟว้กับมันอยู่พักนึงบอกพ่อบอกแม่ ทุกอย่างจนฉันหลุดจากผู้ชายคนนี้มาได้ แล้วฉันก็ได้ใช้ชีวิตแบบที่คนเป็นแฟนควรได้รับจริงๆ เพราะสิ่งที่อยากบอกทุกคนเลยว่าฉันอยู่กับแฟนเก่าคนนั้นฉันใช้ชีวิตทุกอย่างด้วยเงินฉันทั้งหมด ผู้ชายคนนั่นมันไม่เคยให้อะไรฉันมีแต่เอากับเอาอย่างเดียว ใช้เยี่ยงคนใช้คำพูดเวลาด่าแบบทำไมเราต้องยอมขนาดนี้อ่ะ พอหลุดมาได้มาเจอชีวิตคนที่เป็นแฟนอ่ะควรได้รับการดูเลมันเป็นแบบนี้เองเนาะรู้สึกดีมากๆจนคิดสร้างครอบครัวกับเขาแล้วมันก็เกิดขึ้นจริงๆค่ะ ขอบคุณมากๆนะ แต่นี่แค่ความผิดหวังแรก…..