ลำดับตอนที่ #17
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : การเปลี่ยนแปลงเล็กๆ
-Natsumi Part-
ปึ!!!
วัถุอะไรสัอย่าลอยมาระทบที่หัวันพอันหันไปรอบๆ็พบนายโนเอล็ยิ้มอย่าพอใโยมีไอ้บ้าเสันเป็นำลัเสริม ฮึ่ย! พราะันัวลเรื่อยัยอาาเนะอยู่หรอนะถึยอมให้พวนายน่ะ........
ปึ!!!
ราวนี้เป็นยาลบนาเท่าหัวแม่มือลอยมาระทบับหัวันพอหันไปู็เป็นไอ้บ้าสอัวนั้นหัวเราะิััน โอ้ย! หมวามอทนแล้วเว้ย!!
ปึ!!!
เสียหนัสือหนาประมาสามนิ้วระแทลพื้นนเบี่ยเบนวามสนใอนทั้ลาสไ้เป็นอย่าี อ้อ! แล้วอย่าิว่าันโมโหเลยปาหนัสือลพื้นนะเพราะนั่นไม่ใ่ารแ้เผ็ที่สาสมเลย....แ่ทว่าันปาหนัสือที่หนานาสามนิ้วไปโนไอ้ัว้นเหุโนเอลนั่นแหละที่สะใว่านั้นือนายนี่หัวแสมน้ำหน้า :p
"นะ...โนเอล...ละ...เลือ○.○"
อาารย์ประำลาสอุทานอย่าิๆัๆเมื่อเห็นนายโนเอลเลือไหลเ็มหน้า
"โถ่...อาารย์ะหมอนี่มันหนัหนาไม่าย่ายๆหรอ่ะ ^ ^"
ันพูับอาารย์ประำลาสอย่าอารม์ีถามว่าสะใมันันอบเลยว่า...มา!!
ทุนยัอึ้ับเหุาร์ที่เิึ้นไม่เว้นแม้ระทั่เ้าัวที่ยันั่นิ่ไม่ไหวิอะไรส่วนยัยยูิ็ถอนหายใอย่าระอา โยมีสายาเียบมอนายมาร์ลิส่มาให้ันอย่าไม่วาา = =;;
"อาารย์ะเี๋ยวหนูพาโนเอลไปทำแผลเอ่ะ"
"ะบ้ารึไยัยยูิ! ให้หมอนั่นไปทำเอสิ"
ใ่...นที่ยมือบออาารย์็ือยัยยูินั่นเอ (-*-)
"นที่ทำโนเอลเ็บ็เธอไม่ใ่รึไ...อย่าลืมสิเาไม่ไ้ถูฝึมาเหมือนเรานะ"
ประโยอนท้ายเธอหรี่เสียให้ไ้ยินันแ่สอนทำให้ันเียบไป ็ริแฮะ พวนี้ไม่ไ้ถูฝึมาให้ถึทึนแบบพวเรานี่นา....
"อะ...โอเ้ะ"
อาารย์ประำลาสที่ยัใับเหุาร์ที่เิึ้น็อบรับไปอย่าื่นๆ
เห้ออออใีลอแม้ระทั่ศัรูนะยัยยูิ (-*-)
END
-Noel Part-
ผม่อน้าใที่ยัยบ้าพลัอย่ายัยนัสึมิปาหนัสือเล่มบัวายเ้าลาบาลผมอย่าันหัวแ อันที่ริมันแทบะเป็นเรื่อเบสิ้วย้ำเพราะผมน่ะ....
"อาารย์ะเี๋ยวหนูพาโนเอลไปทำแผลเอ่ะ"
เสียยัยยูิัึ้นทำให้ผมหันไปสนใ ยัยนี่ัว่าเป็นนที่ทั้สวยและน่ารัมานนึเลยล่ะ ผมสีบลอนยาวถึหลัแถมมีหน้าม้า วาลมโสีน้ำาลอ่อน ปาเล็ๆ มูโ่เป็นสัน ร่าบาสูยาวระหส์ ทั้หมนั่นสามารถทำให้ผู้ายหลใหลไ้ในพริบาเลยล่ะ!!
"ะบ้ารึไยัยยูิ!ให้หมอนั่นไปทำเอสิ"
เสียเล็ๆอยัยบ้าพลัหน้าุ๊าอย่ายัยนัสึมิัึ้น หึ่ย!ทำันเ็บแล้วยัพูแบบนี้อีเรอะ! ยัยบ้าเอ้ย!
"นที่ทำโนเอลเ็บ็เธอไม่ใ่รึไ...อย่าลืมสิเาไม่ไ้ถูฝึมาเหมือนเรานะ"
ประโยสุท้ายเธอพูเบามาๆนผมไม่ไ้ยินเลยล่ะพูอะไรันวะ = =
"อะ...โอเ้ะ"
อาารย์็อบรับแบบสิหลุลอยไม่อยู่ับเนื้อับัว เห้อ...นี่มันน่าใรไหนเนี่ย
= =
ปั!
"เธอะทำแผลให้ันทำไม"
ผมถามหลัปิประูห้อเสร็เรียบร้อย
"ัน็แ่รับผิอบอย่าเ้าใผินะะ"
เธออบพร้อมเินรไป้าหน้าโยไม่หันมามอผม
เมื่อถึห้อพยาบาลเธอ็ัารนอุปร์่าๆนาๆออมาทำแผลให้ผมเอเพราะอาารย์ประำห้อพยาบาลหายไปไหน็ไม่รู้แ่ทำไมผมรู้สึีในะฮ่าๆ
เมื่อถึห้อพยาบาลเธอ็ัารนอุปร์่าๆนาๆออมาทำแผลให้ผมเอเพราะอาารย์ประำห้อพยาบาลหายไปไหน็ไม่รู้แ่ทำไมผมรู้สึีในะฮ่าๆ
"นั่อยู่เยๆนะะ"
เธอบอพร้อมับสวมถุมือยาแล้วหยิบสำลีุบน้ำมาเ็เลือออาหน้าผมอย่าแผ่วเบา...อนนี้หน้าเราห่าไม่ถึ10เ็น์้วย้ำ
ผมเหม่อมอใบหน้าสวยๆนไม่รู้สึเลยว่าเธอทำอะไรับแผลผมไปบ้า นเธอผละหน้าออไปแล้วเ็บอุปร์ึทำให้ผมึสิที่เหมือนอยู่ในภวั์มาไ้
"เสร็แล้วล่ะ่ะเราลับไปเรียนันเถอะ"
เธอบอพร้อมับ้าวไปยัที่ประูทันในั้นอะไรสัอย่าบอให้ผมับมือเธอไว้
เธอะัแล้วหันมามอผมอย่า้อารำอบ
เธอะัแล้วหันมามอผมอย่า้อารำอบ
"เอ่อ......"
"มีอะไรรึเปล่าะ....( • •?)"
เธอหันลับมาถามพร้อมับมอมือที่ผมับเธอไว้อยู่ทำให้ผมสะบัออแทบไม่ทัน...ูเป็นอะไรฟะเนี่ย -*-
"ลมีอะไรรึเปล่าะ ( • •?)"
"อะ...เอ่อ...ะ...อบ..."
"ทำอะไรันอยู่น่ะทำไมนานัเลย!"
ยัไม่ทันที่ผมะอบุเธอยัยบ้าพลัหน้าุ๊า็โผล่พรวเ้ามาััหวะนไ้
"เสร็แล้วล่ะ้ะำลัะไปแล้ว ลุมีอะไระพูับันรึเปล่าะ ( • •?)"
ยัยยูิอบยัยนัสึมิพร้อมับหันมาถามผม ะ...วยแล้วไมียัยนัสึมิอยู่ใระไปล้าพูฟะ!!
"ไม่มีอะไรแล้ว!!!"
ผมอบเสียัเป็นารลบเลื่อน
"็ี!ราวหน้าถ้ามาระรานันอีไม่ใ่แ่หัวแแล้วนะ!! ไปันเถอะยูิ"
ยัยเปี๊ยนัสึมิพูหลัานั้น็ลายัยยูิออาห้อไป บ้าเอ้ย! เมื่อี้ผมเป็นอะไรไปวะ!!
END
-Miyuki Part-
"ไม่หรอ้ะนัสึมิ เ้าเ็บนานั้นแล้อะไรันไม่ไ้หรอ ^ ^"
เมื่อนึถึประโยที่โนเอละพูับัน็ทำให้อำไม่ไ้...พูอบุมันยานานั้นเลยรึไนะ ^ ^
ลอที่เินลับไปที่ลาสัน็ยิ้มลอทาเพราะอะไรันนะ........
END
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น