ช่วยฉันด้วย

เนื้อเรื่อง

       เรื่องนี้มันเกิดขึ้นได้ไม่นาน มันก็เกิดขึ้นกับตัวเราเอง วันนั้นเราไปโรงเรียนแต่เช้า เช้ามากๆ ประมาณซัก 6 โมงครึ่ง เพราะว่าเราต้องไปเตรียมงานเพื่อต้อนรับผู้ใหญ่ที่จะมาเยี่ยมโรงเรียน ยังไม่มีนักเรียนคนไหนมาเลย มีแต่นักการโรงเรียนโดยปกตินิสัยแล้วเราจะยกมือไหว้พวกเขาทุกๆครั้งที่เจอ ในสายตาเราพวกเขาเป็นคนนิสัยดีมาก มีประมาณ 3 คน และเราก็นับถือพวกเขาเหมือนญาติผู้ใหญ่เลยล่ะ แต่วันนั้นทำให้เรารู้สึกแปลกใจมาก ทำไมพวกเขาต้องเพ่งเล็งสายตามาที่....แถวๆใต้สะดือของเราด้วย แถวก็ยิ้มแบบแปลกๆ ทำให้เราตกใจและก็กลัวมาก  เราเลยรีบถอยแล้วก็วิ่งเข้าไปหลบอยู่ในห้องคนเดียว และแล้วเรื่องไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น มีนักการคนนึงอายุประมาณ 35 ปี เดินตรงมายังห้องที่เราหลบอยู่ แล้วก็เข้ามาใกล้ๆ ตัวเรา ตอนนั้นใจไม่ดีแล้วล่ะ มันต้องเกิดอะไรขึ้นกับตัวเราแน่ๆ ได้แต่ภาวนาในใจว่าพ่อจ๋าแม่จ๋าชวยลูกด้วย และแล้วเค้าก็ยื่นหน้ามาใกล้ๆตัวเรา เราก็ยื่นนิ่ง เกร็งด้วยความตกใจ แล้วเค้าก็กระซิบข้างๆหูว่า อ้อ อ้อ (เค้าเรียกชื่อเรา) แล้วก็บอกว่า อ้อไม่ได้รูดซิบกระโปรงน่ะ น้าไม่กล้าบอกตั้งแต่แรกอ่ะ อยู่กับหลายคน กลัวหนูอาย
       โธ่เอ๊ย..เรื่องแค่นี้เองเล่นซะเราโตะใจหมดเลย ดีนะที่บอกก่อน ไม่งั้นอายคนมากกว่านี้แน่ๆเลย หลังจากวันนั้นเราก็ยกมือไหว้พวกเขาด้วยท่าทีที่เขิลอาย
        มันเลวร้ายมาก ฮ่า ฮ่า ฮ่า