ภายใต้ใบหน้าเรียบเฉย ที่ไม่แสดงความรู้สึกใดๆ
ภายใต้ความอ่อนแอ ที่ใครๆต่างก็คิดว่าเธอไม่มีอะไรดี
แต่จะมีสักกี่คนกัน ที่รู้ว่าทุกสิ่งทุกอย่างนั้น เป็นเพียงหน้ากากที่เธอสร้างขึ้นมา
จะมีสักกี่คนกัน...ที่รู้ว่าเธอไม่ใช่เด็กสาวธรรมดา อย่างที่ใครหลายคนคิด
หนึ่งดวงตา.. ที่ไม่มีใครคิดจะเหลียวมอง
จะกลายเป็นหนึ่งดวงตา.. ที่ใครๆต่างก็ฝันหา
หนึ่งย่างก้าว.. ของคนที่ไม่มีใครคิดจะสนใจ
จะกลายเป็นหนึ่งก้าว.. ของคนที่สามารถฆ่าใครก็ได้ ดั่งใจปอง...
"นี่หล่อน คิดใงเนี่ยฮะ ถึงมาลงแข่ง ไส้แห้งขนาดนี้ แค่ยืนก็จะล้มอยู่รอมร่อแล้ว ฮ่าๆๆ กลับไปขายหมูปิ้งหน้าปากซอยเหมือนเดิมเหอะไป๊" เสียงของนางแบบสุดสวยประจำโรงเรียนที่ดังขึ้นอย่างเยาะเย้ย ทำให้ร่างบางเงยหน้าขึ้นมามองพร้อมกับดวงตาที่เต็มไปด้วยความว่างเปล่า ก่อนจะพูดขึ้นมาเบาๆด้วยใบหน้าที่แสนจะใสซื่อเกินบรรยาย
"ได้ข่าวว่าโรงเรียนนี้มีมาตรการอยู่ในระดับสูงไม่ใช่เหรอ? แล้วใหงถึงปล่อยให้หมาบ้าเข้ามาเห่าหอนขอส่วนบุญอยู่แถวนี้ได้ล่ะ.. ไม่เห็นจะเข้าใจเลยจริงๆ"
"เราเคยเจอกันมาก่อนรึเปล่า!!?"
"......"
"เห้! ยัยแมงกระพรุน ฉันถามไม่ได้ยินเหรอ!!"
"... - - ได้ยิน"
"แล้วทำไมไม่ตอบ!"
"มันไม่มีความจำเป็นที่ฉันจะต้องตอบ คนสมองปลาทองอย่างนาย... พูดไปเป็นร้อยก็จำอะไรไม่ได้อยู่ดี"
เรื่องนี่หนมจะคอยอัพอยู่เรื่อยๆน้า ลองอ่านและติชมกันดูก่อนนะคะ:]
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น