^ ข้ อ คิ ด ดี ดี ^

เนื้อเรื่อง

มีชายชราผู้หนึ่งที่ดูเหมือนจะมีทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตครบแล้ว เขามีลูกชายหัว
แก้วหัวแหวนคนหนึ่ง
วันหนึ่งสิ่งมีค่าของเขานั่นก็คือม้าของเขาได้แหกคอกออกมาและวิ่งเตลิดหายไปใน
ป่าที่อยู่ใก้ลๆแค่ชั่วพริบตาเขาก็เสียม้าที่มีค่ามหาศาลของเขาไป.....
เขาว่า "ม้าของท่านหนีไปแล้ว ช่างโชคร้ายอะไรเช่นนี้" เพื่อนบ้านพยายามปลอบโยน
ชายชราผู้นี้แต่เขากลับตอบว่า "พวกท่านทราบได้อย่างไรว่ามันคือโชคร้าย".... อีก2-3วันต่อมา ม้าก็กลับมาบ้านเพราะมันรู้ว่าที่นี่จะมีอาหารและน้ำให้มันหาย
หิว
ต่างก็พากันมาแสดงความยินดี และกล่าวว่า "ท่านช่างโชคดีอะไรเช่นนี้" แต่ชายชรา
ผู้นั้นก็ตอบว่า "ท่านทราบได้อย่างไรว่ามันคือโชคดี"
เขาถูกสลัดตกลงมาขาหักและต้องพิการนับแต่บัดนั้น เมื่อเพื่อนบ้านรู้ข่าวก็พากัน
มาแสดงความเสียใจและบอกว่า "ลูกชายท่านต้องกลายเป็นคนพิการไปตลอดชีวิต ช่างโชค
ร้ายอะไรหนอ" แต่ชายชราผู้นั้นถามอีกเช่นเคยว่า "ท่านทราบได้อย่างไรว่ามันคือ
โชคร้ายน่ะ"
ปกติแข็งแรงสมบูรณ์ทุกคนไปรบ..พวกเขาแพ้สงครามและทุกคนถูกฆ่าตายหมด ชายหนุ่ม
เพียงคนเดียวที่เหลืออยู่ในหมู่บ้านแห่งนี้ก็คือลูกชายขาพิการของชายชราผู้
นั้น....
ร้ายหรือเหตุการณ์ไหนจะเป็นโชคดีที่แท้จริง... ดังนั้นเราอย่าไปด่วนตัดสินอะไร
ด้วยความยึดติด หากถึงคราวโชคดีก็อย่าหลงระเริงจนเกินไป แต่หากถึงคราวโชคร้ายก็
อย่าไปฟูมฟายจนขาดสติ....