ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : บทที่8
“ไม่เป็นไรหรอเาไม่ใ่แที่ไหนแ่เป็นเพื่อนอันเอเอาแฟ้มมาให้ันสิ”
แเนียลล่าวอย่าใีับเธอเมื่อเห็นสาวน้อยำลัหน้าเสีย
“่ะ”
แพรอัปสรรีบเินเ้าไปยื่นแฟ้มที่โ๊ะอท่านประธาน่อนที่เธอะเผลอหันมามอแหนุ่มอท่านประธานพร้อม้มศีรษะเล็น้อยเป็นารเารพและอโทษที่เ้ามาััหวะแ่เมื่อเธอไ้เห็นหน้าและมอสบาับแหนุ่มอท่านประธานบริษัทเธอถึับอึ้มอา้าท่านประธานบริษัทที่ใรๆ็ว่าหล่อแล้วแ่เมื่อเทียบับายหนุ่มรหน้าอเธอนี้ลับูียิ่ว่าแ่น่าเสียายใบหน้านั้นนิ่รึ้มเย็นาไร้รอยยิ้มแถมยัมอมาที่เธออย่าแปลๆในรูปแบบที่เธอเาไม่ออะ้วย แ่เธอ็มีวามรู้สึุ้นๆลับล้ายลับลาเหมือนว่าเธอเยเห็นเาที่ไหนมา่อน
“แม่สาวน้อยะเสียมารยาท้อหน้าันแบบนี้อีนานมั้ยถ้าในห้อนี้มีแมลวันบินเ้าเ็มปาเธอแล้ว”
ำพูแันปนไม่พอใอารอสทำให้แพรอัปษรถึับสะุ้ใหลุออมาาภวั์ที่ำลัหลุมในวามหล่อเหลาอาร์ลอส้วยวามอับอายใบหน้านวลเนียนแ่ำ
“อโทษ่ะอโทษที่หนูเสียมารยาทไปหน่อย” แพรอัปสรล่าวอโทษอย่าลนลานเพราะรู้ว่าัวเอเสียมารยาทไปริ ๆ
“ไม่หน่อยแล้วล่ะมั้สายาเธอเล่น้อมอเหมือนะอยาะถอเสื้อผ้าอันออาัว้วย้ำทำไมถ้าห้อนี้มีเพียเราสอนเธออยาะเห็นเนื้อแท้อันเหรอแม่สาวน้อย”
าลอสล่าวออมา้วยน้ำเสียที่มุเหมือนอยาะหาเรื่อเธอเ็มที สร้าวามสสัยและไม่เ้าใให้ับแเนียลและแพรอัปสร
"เป็นอะไรไปวะาลอสเมื่อี้แยัอารม์ีๆอยู่เลยแ่นัศึษาฝึานผู้่วยเลาอันมอหน้าแ้วยวามะลึในวามหล่อเินสามาิอแไปนิเียวแถึับอารม์เสียใส่เลยเหรอนี่ไม่ใ่นิสัยสุภาพบุรุษอย่าแเลยนะปิแอบะายไปที่สาว ๆ หลเสน่ห์อแ”
แเนียลล่าวอย่าใีับเธอเมื่อเห็นสาวน้อยำลัหน้าเสีย
“่ะ”
แพรอัปสรรีบเินเ้าไปยื่นแฟ้มที่โ๊ะอท่านประธาน่อนที่เธอะเผลอหันมามอแหนุ่มอท่านประธานพร้อม้มศีรษะเล็น้อยเป็นารเารพและอโทษที่เ้ามาััหวะแ่เมื่อเธอไ้เห็นหน้าและมอสบาับแหนุ่มอท่านประธานบริษัทเธอถึับอึ้มอา้าท่านประธานบริษัทที่ใรๆ็ว่าหล่อแล้วแ่เมื่อเทียบับายหนุ่มรหน้าอเธอนี้ลับูียิ่ว่าแ่น่าเสียายใบหน้านั้นนิ่รึ้มเย็นาไร้รอยยิ้มแถมยัมอมาที่เธออย่าแปลๆในรูปแบบที่เธอเาไม่ออะ้วย แ่เธอ็มีวามรู้สึุ้นๆลับล้ายลับลาเหมือนว่าเธอเยเห็นเาที่ไหนมา่อน
“แม่สาวน้อยะเสียมารยาท้อหน้าันแบบนี้อีนานมั้ยถ้าในห้อนี้มีแมลวันบินเ้าเ็มปาเธอแล้ว”
ำพูแันปนไม่พอใอารอสทำให้แพรอัปษรถึับสะุ้ใหลุออมาาภวั์ที่ำลัหลุมในวามหล่อเหลาอาร์ลอส้วยวามอับอายใบหน้านวลเนียนแ่ำ
“อโทษ่ะอโทษที่หนูเสียมารยาทไปหน่อย” แพรอัปสรล่าวอโทษอย่าลนลานเพราะรู้ว่าัวเอเสียมารยาทไปริ ๆ
“ไม่หน่อยแล้วล่ะมั้สายาเธอเล่น้อมอเหมือนะอยาะถอเสื้อผ้าอันออาัว้วย้ำทำไมถ้าห้อนี้มีเพียเราสอนเธออยาะเห็นเนื้อแท้อันเหรอแม่สาวน้อย”
าลอสล่าวออมา้วยน้ำเสียที่มุเหมือนอยาะหาเรื่อเธอเ็มที สร้าวามสสัยและไม่เ้าใให้ับแเนียลและแพรอัปสร
"เป็นอะไรไปวะาลอสเมื่อี้แยัอารม์ีๆอยู่เลยแ่นัศึษาฝึานผู้่วยเลาอันมอหน้าแ้วยวามะลึในวามหล่อเินสามาิอแไปนิเียวแถึับอารม์เสียใส่เลยเหรอนี่ไม่ใ่นิสัยสุภาพบุรุษอย่าแเลยนะปิแอบะายไปที่สาว ๆ หลเสน่ห์อแ”
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น