ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Rampaging Fortress ปราการดุสมรภูมิเดือด

    ลำดับตอนที่ #3 : Routine

    • อัปเดตล่าสุด 20 พ.ย. 65


    [6.00 เวลาอาหารเช้าปกติของคอนโทรลเลอร์]

    "ฮ้าว~"

    "เมื่อคืนนอนดึกเหรอ?"

    อามาเนะทักเซต้าที่ตอนนี้งัวเงียสุดๆจนหน้าแทบจะจมไปในถาดข้าวอยู่แล้ว

    "ก็ประมาณนั้น..."

    "ไอ้หมอนั่นคงไม่ได้ทำอะไรเธอใช่ไหม? เห็นเมื่อวานเดินไปหามันนี่" คาราสุถาม

    "ปะ..เปล่านี่ ไม่มีอะไรสักหน่อย เมื่อคืนคิดเรื่องนู่นนี่มากไปหน่อยเลยนอนดึกเท่านั้นเอง"

    ที่จริงในคืนนั้นเซต้านอนครุ่นคิดถึงทุกอย่างที่มอธอธิบายให้เธอฟังจนเธอข่มตาไม่ลง

    "เอาเป็นว่าช่างมันเถอะ ภารกิจต่อไปเราวันไหน?"

    "พรุ่งนี้...เออจะว่าไปฉันขอลองใช้หอกเธอดูได้ไหม?" ไอโกะถาม

    "หืม...ไม่ได้หรอก ฉันใช้เป็นแต่หอกน่ะ แล้วก็ขี้เกียจเข้ารหัสด้วย"

    'พรีเดเตอร์'ตั้งแต่มาร์ก 7 ขึ้นไปจะใช้อาวุธประเภทแยกส่วนที่สามารถเปลี่ยนอาวุธได้ตามต้องการ และมีการเข้ารหัสโดยซิงค์กับแผงควบคุมที่มือของ'พรีเดเตอร์'แต่ละตัวโดยเฉพาะเพื่อป้องกันไม่ให้'เซลกี'แย่งไปใช้ ในขณะเดียวกันก็เป็นการทำให้'พรีเดเตอร์'ลำอื่นๆใช้ได้ด้วยเช่นกัน

    "จะว่าไป เย็นนี้เธอสนใจไปเดินเล่นในเมืองกับพวกเราไหมเซต้า?" อามาเนะเสนอ

    "เย็นนี้เหรอ? โทษที ช่วงนี้เหนื่อยๆน่ะ ไปไม่ได้หรอก"

    "มีฟิตแอนด์ชิปที่เธอชอบด้วยน้า~ ไม่สนใจจริงๆเหรอ"

    "ไม่อ่ะ ซื้อมาฝากด้วยก็แล้วกัน"

    "บู่ว~" อามาเนะถอนหายใจเซ็งๆ


    _______________

    [18.00]

    "ไม่นึกเลยนะว่าจะยอมไม่ไปกับเพื่อนแล้วมาฝึกกับฉัน"

    มอธยื่นไม้พลองอันหนึ่งให้เซต้า พวกเขาอยู่ในห้องทดสอบฝีมือคอนโทรลเลอร์ที่ปูด้วยเบาะหนังที่แข็งแต่ก็นุ่มพอที่จะล้มลงไปแล้วไม่เจ็บ

    "ก็นายพูดซะขนาดนั้นเลยมาดูว่าจะทำได้อย่างที่พูดไหม?" เซต้าจัดการรวบผมของเธอให้เป็นหางม้า

    "งั้นก็มาดูกันเลย"

    มอธได้นัดเซต้ามาฝึกซ้อมการใช้หอกของเธอแบบตัวต่อตัว โดยจะเริ่มจากการประลองกัน

    ทั้งคู่สวมชุดออกกำลังการเเละตั้งท่าประจันกัน

    20นาทีผ่านไป

    "เเฮ่ก...แฮ่ก...แฮ่ก...เอา..ใหม่" เซต้าลงไปนอนหอบอยู่บนเบาะ

    "นี่ครั้งที่ 23 แล้ว เธอแพ้ราบคาบเลยนะ" มอธเดินไปหยิบขวดน้ำในคูลเลอร์ที่เขาพกมาด้วยแล้วโยนให้เธอ

    "นาย...มัน...ตัว...อะ...ไร..." เซต้ารับน้ำมาแล้วค่อยไปจิบ พลางมองไปที่มอธที่เหงื่อแทบจะไม่ออกเลย

    "ก็แค่ฝึกให้เยอะๆเท่านั้นเอง"

    "ฝึกจนฝีมือขนาดนี้ไม่กลับไปเป็นคอลโทรลเลอร์ล่ะ?"

    มอธนิ่งไปสักพัก ก่อนจะเลี่ยงประเด็น

    เขาหยิบเสื้อคลุมของเขาที่ถอดไว้แล้วโยนให้เซต้า

    "วันนี้พอแค่นี้ก่อนละกัน พรุ่งนี้จะมาสอนเชิงให้"

    "เอ๊ะ? พอแล้วเหรอ?"

    "อื้ม แล้วเจอกัน"

    เซต้าก้มมองเสื้อคลุมที่มอธโยนมาให้ และสังเกตเห็นเสื้อกีฬาสีขาวของเธอเปียกเหงื่อจนเห็นชุดชั้นในสีดำ

    "เจ้าบ้าเอ๊ย!!"

    เซต้าหน้าแดงเป็นมะเขือเทศ พร้อมก่นด่ามอธไปด้วย

    ______________________

    "เมื่อคืนก็ไม่ได้นอนเหรอ?"

    "ตื่นเต้นกับภารกิจน่ะ"

    เวลาอาหารเช้าในวันต่อมา เซต้าก็ยังคงงัวเงียให้เพื่อนๆของเธอเห็นเหมือนเดิม

    "แปลกคน ปกติไม่ค่อยเห็นเธอตื่นเต้นนี่"

    "สมรภูมิใหม่ไง มันก็ต้องตื่นเต้นเป็นธรรมดา"

    เซต้าขยี้ตาของเธอ

    "ฟิชแอนด์ชิปล่ะ?"

    "เก็บไว้ให้ในตู้เย็น"

    "แจ๋ว คืนนี้ค่อยกินละกัน"

    เซต้าเหลือไปเห็นมอธที่อยู่ตรงทางเดินกวักมือเรียกเธอ

    "โทษที ฝากเก็บจานด้วย มีธุระน่ะ" เซต้าลุกออกไป

    "อะไรของเขาวะ?" คาราสุสงสัย

    "ไม่รู้สิ ช่างเหอะ ไปนอนเอาแรงรอภารกิจดีกว่า"

    _____________________

    [21.00]

    "เราพบสัญญาณ'เซลกี'ระดับ 7 ตัวหนึ่ง อยู่ใกล้กับสะพานโกลเดนเกตมาก ให้รหัสว่า'ฟูจิ' ออกปฏิบัติการเหมือนเดิม แต่คราวนี้มาซามูเนะเฝ้าฝั่งแทน"

    """ครับ/ค่ะ"""


    ___________________


    [เวลา00.23]

    "ไง?"

    มอธเปิดประตูห้องแล้วเจอเซต้าที่เพิ่งรายงานผลภารกิจเสร็จอยู่ตรงหน้า

    "วันนี้เป็นไงบ้าง?" เซต้าเดินเข้าไปในห้องและดูหุ่นของเธอ

    "ถือว่าทำได้ดีมาก ถ้าไม่ติดว่าเป็นการรุมอ่ะนะ เครื่องของเธอแทบไม่โดนอะไรเลยยกเว้นรอยบุบนิดหน่อย"

    "อา...ไปซ้อมกันเลยได้มั้ย ฉันไม่อยากแค่ฟังทฤษฎี"

    "ถ้าต้องการแบบนั้นก็จัดให้"

    _______________

    [6.00]

    "ฮ้าว~"

    "ช่วงนี้นอนดึกนะ"

    "อย่ามายุ่งน่า"

    แล้วเซต้าก็ทำกิจวัตรแบบนี้ไปสอง-สามอาทิตย์

    _____________

    Predator Profile

    Masamune
    มาร์ค-8
    คอนโทรลเลอร์
    ความสูง 240 ฟุต
    น้ำหนัก 2500 ตัน
    อาวุธ ปืนใหญ่อัดอากาศแบบถือมือเดียว&ค้อนทังสเตนหนัก 50ตัน ยาว 30 ฟุต
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    นักเขียนปิดการแสดงความคิดเห็น
    ×