คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : คืนแรก
เทือเาสูันที่ทอัวสลับับ้อนไปมาอภูมิประเทศในทิวเาสูเียฟ้าที่ั้ระห่านอยู่ อันถูัแม้วยหมู่มวลแมไม้นานาพรรที่เิบโามอย่าอุมสมบูร์าสายน้ำไหลเย็นที่พัพาเรียัวมาพร้อมวามุ่มื้นที่ไหลริน ไ้นำพามาหล่อเลี้ยพื้นพสุธาให้เียวอุ่มลอทั้ปี สายาอหิสาวที่ำลัเพลิเพลินาารับ้อบรรยาาศอธรรมาิอันแสนาม โยมีโทรศัพท์มือถือที่อยามเ็บภาพอันแสนสใสลอทา โยเพาะอย่ายิ่ในยามเย็นอวันนี้ที่แสสีทอาวอาทิย์่อยๆ หรี่ล ึส่ผลให้ภาพที่เธอบันทึไ้นั้นมีวามามโยไม่้อเ้าแอปพลิเันแ่รูปเลย สายาวาววับทอมอวิวทิวทัศน์สอฝั่้าทา ในะที่รถยน์สีำเาามที่เธออาศัยอยู่ำลัเลื่อนัวผ่าน้วยวามเร็วที่
“ันโทรบออิสให้แล้วนะ ว่าเธอะไปหาวที่ปราสาทแอลไ์” วาม่วยเหลืออเพื่อนสาวนสนิทอย่าลาลัยึ่เธอเป็นาิับเ้าอปราสาทไ้่วยประสานอรถให้มารับหิสาวผู้มาเยือนอย่าเือนารินทร์าแมป์อแพทย์อาสา ึ่ายหนุ่มเ้าอปราสาทนนี้เป็นนที่วารั น้อสาวอเธอพาัวเอมาอยู่ับเาเนิ่นนาน นบ้าน่อไม่ไ้ลับ ทำให้แม่อเธอเป็นห่วอย่ายิ่ ึ้อไหว้วานเธอให้ออมาามหาน้อสาวฝาแฝัวแสบ เพื่อส่่าวราวลับมาหามาราผู้ให้ำเนิบ้า
วามหนาวเหน็บอยามเย็นที่่อยๆ สาเทืบลานเ้ามาในัวรถ ทำให้หิสาว้อระับเสื้อโ้ทอเธอให้แนบิมายิ่ึ้น เพื่อบรรเทาวามเหน็บหนาวที่ลืนินเ้ามาในร่าบาอเธอ ในะที่สายาวน้อยยั่ออยู่ับวามโอ่อ่าอัวปราสาทสีาวที่วาัวั้ระห่านสวยามอยู่บนทิวเาแห่นี้ แม้รถสีำะ่อยๆ ืบลานเลื่อนัวลัเลาะป่ายปีนไปามถนนเี้ยวอหุบเา แ่วามามอสิ่่อสร้าอลัารสีาวราวับภาพในเทพนิยายไ้ึสายาอเธอให้เบิว้าึ้น เพื่อับ้อรายละเอียอปราสาทในมุมไล้วยวามื่นเ้นอหิสาวเมือรุที่มีเพียบ้านหลัน้อย ึ่เธออาศัยอยู่ับมาราและน้อสาวอีน แม้รอบรัวเธอะไม่ไ้ร่ำรวยเินทอมามาย แ่พวเธอ็สามารถใ้ีวิอยู่ในแบบบับานะอนั้นลาในเมือหลวไ้เป็นอย่าี โยไม่ไ้ยาลำบาอะไร แ่ารที่เธอหนีวามวุ่นวายอาวเมือมาสูลิ่นอายอธรรมาิในวันนี้ และารที่เธอไ้พบับวามสวยามอปราสาทหลัโที่เธอำลัเลื่อนัวไปหา ทำให้ารเินทาในรั้นี้ถือเป็นำไรีวิอเธอเป็นอย่ายิ่ที่เธอไ้ออาประูห้อสี่เหลี่ยมอบ้านหลัเล็และบรรยาาศเย็นยะเยืออห้อผ่าัที่เธอใ้ทำานเป็นประำ ันั้นหิสาวึไม่ลัเลใที่หยิบโทรศัพท์ู่ใมาบันทึภาพารเินทารั้หนึ่ในีวิอเธอไว้อย่าเพลิเพลิน
รั้วสูันอันเสริม้วยอนรีหนาอปราสาทสีาวไ้ถูเปิออ หลัาที่รถสีำที่เธอนั่มาไ้ผ่านารรัษาวามปลอภัยอย่าเ้มว ึ่ไม่อนุาให้บุลอื่นที่ไม่ไ้อยู่ลิสรายื่อแผู้มาเยือนอเ้าอปราสาทเ้ามาไ้ เมื่อรถหรูเลื่อนัวเลยแนวรั้วหนาแล้ว ประูบานโไ้ถูปิลโยทันที พร้อมับวามรู้สึอวามโหยหาที่โลแล่นเ้ามาในหัวใอเธอ
“หาแม้้อสูสิ้นววิา แ่หัวใอ้ายัภัี” เสียระิบแผ่วเบาั้อึ้นมาในหัวอหิสาว ทำให้เธอสะุ้สุัว่อเสียที่ัแว่วึ่ยััอยู่ในวามรู้สึอเธอ หิสาวผู้มาเยือนับอน้อยที่ยัเ้นระรัวไม่เป็นัหวะ ึ่มีวามหวาผวาที่แทรสอเ้ามาในวามรู้สึที่หวั่นไหวอเธอทำให้ใบหน้าีเผืออหิสาวปราัวึ้นมาอย่าัเน แ่แรเบรเพื่อหยุรถให้อสนิท ทำให้เธอหลุออาภวั์วามิโยพลัน ยิ่เธอไ้เห็นน้อสาวหน้าเหมือนยืนรอรับเธออยู่ ึทำให้วามัวลใอนหวั่นไหวมลายหายไปเป็นปลิทิ้
“ถึแล้วหรือ๊ะ” สาวสวยในุแสีสใสที่ผ่าลึถึลาอและเผยแผ่นหลัให้ายหนุ่มที่ยืนเีย้าเธอลูบไล้ไปมาอยู่ไม่ห่า
“ว” สอพี่น้อโผอัน้วยวามิถึ โยมีรอยยิ้มอเ้าอปราสาทส่มาให้สอสาว้วยวามยินี
“พวุสอน หน้าเหมือนันมาเลยนะรับ”
“ุแยไม่ออหรือะ” สาวุแส่า้อน่อนอายหนุ่มที่เธอำลัหลใหล
“แยออรับ ถ้าูาสไล์ารแ่ัวและสีผมอุเือนที่ำสนิท แุ่วทำไฮไลท์ลิบทอ” เสียหัวเราะอทุนัึ้นาลัษะท่าทาอแฝนละฝาู่นี้ที่ไม่มีอะไรเหมือนันสัอย่าทั้สไล์ารแ่ัว สีผม ลัษะิริยา่าๆ มีเพียใบหน้าอพวเธอเท่านั้นที่สำเนาันมาอย่าถู้อ
เือนารินทร์ที่อ่อนเพลียาารเินทาห่าบ้านมาไลมานอนพัาารเินทาผ่านหุบเา หลัาที่ร่าอ่อนล้าอเธอทอายบนเียอ่อนนุ่มนั้นเธอไ้หลับสนิทลอย่ารวเร็ว แ่มีเพียร่าายอเธอเท่านั้นที่ไ้หลับใหล เนื่อาในะนี้วามิอเธอไ้รับรู้เรื่อราววามฝันแปลประหลาที่แทรัวเ้ามาในห้วนิทรายามรารี เมื่อม่านหมอวันสีาวในห้วำนึอวามฝันไ้าลึเผยให้เห็นถึภาพอายหนุ่มิ้วหนา นัยน์าสีนิลาฬที่ำลันอน้อนรับร่าอเธอไว้แนบแผออันอุมไป้วยมัล้ามำยำึ่สาไออุ่นร้อนระอุให้แทรัวเ้ามาในร่าเปล่าอเธอไว้
“้ารัเ้า รัมาที่สุ” เาพรมูบทั่วเรือนหน้าอหิสาวที่ยัเอียอาย หลีหนีลมหายใร้อนระอุที่พวยพุ่ออมาไม่าสาย แ่แนหนาให่ที่รึร่าบาไว้นแน่น ทำให้ใบหน้าแ่ำอเธอไม่อาหลบหลีไปไหนไ้ไล นอายินยอมให้มูโ่อเาะล่อมไปมา นระทั่ท้ายที่สุเธอลับหลลายหนุ่ม ทั้สอึหยอล้อันไปมานทำให้เลือในายอายหนุ่มีพลุ่พล่านอย่าุเืออีรั้ าารที่เาถูหิสาวในอ้อมแนที่ำลัร้อนรนเบียเสียเนื้ออ่อนนุ่มอเธอบนเรือนายำยำ ึเร่เร้าให้นเลือร้อนสะบัผ้าห่มหนาให่ที่ลุมายอร่าเปล่าทั้สอให้ปลิวไป แล้วรีบระาร่าบามาห่อหุ้มไว้ภายในล้ามเนื้อร้อนระอุอเา ทำให้หิสาวที่ไม่อา้านทานแรเบียเสียไ้นาน เธอึพยายามที่ะถอยหนีห่า แ่ร่าน้อยอเธอนั้นลับลมาระแทพื้นัลั่น
“โอ๊ย” ้นอนามที่ร่วหล่นลมาระทบพื้นพรมในห้อนอนปลุให้หิสาวที่ำลัฝันีื่นึ้นมาลาึ ท่ามลาวามเ็บปวที่โลแล่นึ้นมาในสมออเธอ เธอับุนอนลูไม้สีาวที่ยัลุมปิร่าเหื่อโที่มีเลือในายำลัีพล่านาสัมผัสวาบหวามที่บีบเ้นเรือนายอเธอ ทำให้หิสาวหวนนึถึภาพวามฝันที่ยััเนและิรึในวามรู้สึอเธอ ใบหน้าหล่อเหลามเ้มอายหนุ่มที่ืบลานบนลำัวอเธอ ระนรสสัมผัสอันร้อนแรที่เธอไ้รับผ่านภาพวามฝันนั้น ทำให้ใบหน้าอหิสาวที่ไม่เยมีแฟนมา่อนแ่ำึ้นมาพร้อมเลือในายที่ยัพลุ่พล่านโหยหารับสัมผัสเร่าร้อนาายหนุ่มในฝัน่อ เธอึไม่อาพาร่า้ำที่เ็บปวาแ้ม้นที่ระแทพื้นลับมานอนหลับบนเียนุ่ม่อไปไ้ ทำให้เธอพาร่าร้อนรนนั้นมานอนแ่น้ำเพื่อบรรเทาวามทะยานอยาที่ยัุรุ่นอยู่ในหัวใวน้อยึ่ยัเ้นระรัวอยู่ให้ทุเลาล ท่ามลาำถามสารพัที่ผุึ้นมาในวามิอหมอสาวว่า แท้ที่ริแล้วนั้น ภาพที่เธอเห็นเป็นเพียวามฝันเท่านั้นหรือ ายหนุ่มที่ทำให้เธอหลใหลนยอมปล่อยายให้เาเ้ามาไ้โย่ายนั้นเป็นใรันแน่ และเหุใืนแรที่เธอเหยียบย่าเ้ามาในปราสาทแอลไ์แห่นี้ เธอถึไ้พบับเรื่อราวแปลประหลามามายที่ทำให้เธอไม่อาที่ะนอนพัร่าอันเหนื่อยล้าาารเินทาไ้เ็มที่สัที
ความคิดเห็น