คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #23 : สตรอวเบอร์รี (1)
เพรเพลินามอมือเรียวที่หยิบับานรัวอย่าล่อแล่ว เาใส่ผ้าันเปื้อนสีเ้ม ผมยุ่นิ ๆ และำลัั้อั้ใหั่นเห็แมปิอให้เป็นแผ่นบา ๆ ฤษ์สอนเธอ้มเส้นสปาเี และอนนี้พวเาำลั่วยันทำอส
“น้อเพรนไว้ลอ อย่าหยุนะ เี๋ยวอสไหม้”
“แ่เพรเมื่อยแล้ว อาฤษ์มาทำ่อหน่อย”
“ทนอีนิ อาใล้ะเสร็แล้ว” ฤษ์พูไปแล้ว็หน้าแเอ นี่มันบทสนทนาอะไรัน เาเลือใ้ำผิเอแหละ “หมายถึอาใล้ะหั่นอันนี้เสร็แล้ว” เาแ้ำพูัวเอเสียใหม่ เธอพยัหน้ารับ ๆ
“ไหนอเพรลอิมหน่อย่ะ” เธอหยิบ้อนมายื่นให้ เาึัอสึ้นมาิปลาย้อนแล้วเป่า ่อนะส่เ้าปาเธอ เพราะลัวว่าถ้าืน้อนไปแล้วมันะหยเลอะเทอะ เลยลายเป็นว่าเาป้อนเธอเสียอย่านั้น แู่เหมือนหิสาวะไม่ไ้ิอะไร เธออ้าปารับแล้วหลับาพริ้มพร้อมพยัหน้า้า ๆ “อร่อยสุ ๆ อาฤษ์ไปเป็นเฟไ้เลยนะเนี่ย” สาวน้อยมเปาะพร้อมยนิ้วโป้ให้ทั้สอ้า เาไ้แ่ยิ้มและปิเาพร้อมับรับานใส่เส้นาเธอมาัอสราลไป
“อร่อย็ินเยอะ ๆ นะ ะไ้ไม่มีใรแย่อาินสรอว์เบอร์รี” เาหยอเพราะเห็นเธอมอล่อสรอว์เบอร์รีบนเาน์เอร์าเป็นมัน
“ไม่้อห่วเลย เพรมีระเพาะอหวานแย” หิสาวรีบบอ
“เป็นสัว์เี้ยวเอื้อหรือไเรา ถึไ้มีสี่ระเพาะ”
“มีแ่สอระเพาะเอ่ะ เอาไว้ย่อยอาวับอหวาน เพรยัเ็ินไ้ อาฤษ์นั่นแหละอย่าินเยอะนะ เี๋ยวะเป็นุลุพุพลุ้ย” เธอแวลับ ทำเอาเาหัวเราะร่า ้มลมอหน้าท้อที่ยัแบนราบอัวเอ แ่ถ้าไม่ระวั็อาะลพุไ้่าย ๆ ้วยวัยที่แ่ว่าเธอมา
“อย่าแ่บ้า็แล้วไป” เาหัวเราะหึ ๆ
“โอ๋เอ๋ เพรล้อเล่นนะะ อาฤษ์ไม่โรธใ่ไหม” เธอเ้ามาเย่าแนอออ้อน ะโรธลไ้อย่าไร
“ไม่โรธ แ่ยัไม่แ่ นะ...ไ้ไหม อาเพิ่สามสิบเอ ถ้าเทียบับน้อเพร็ูแ่ แ่ผู้ายเริ่มเป็นวัยรุ่นที่อายุสามสิบนะรู้ไหม” เาบอพร้อมพยัหน้าอย่าริั
“โอเ ไม่ล้อเรื่อแ่แล้ว็ไ้ แ่เพรแวเล่นไปั้นเอ อาฤษ์ูไม่แ่เลย ยัหนุ่มแล้ว็หล่อมา้วย” เธอมร ๆ ้วยแววาใสื่อ เาไม่รู้ะเินหรือะอะไรี ็เลยัอาหารเ้าปาแล้วเปลี่ยนไปุยเรื่ออื่นแทน
หลัามื้ออาหารเย็น่าย ๆ เพรเพลินา็อาสาล้าานาม ึ่็แ่ล้าเอาเศษอาหารออแล้วเรียลไปในเรื่อล้าาน เปิให้เรื่อทำาน็เป็นอันเรียบร้อย ส่วนฤษ์เอาสรอว์เบอร์รีมาหั่นรึ่แล้วเรียใส่ถ้วยใบให่ ใ้ฟิล์มพลาสิปิฝาามแล้วเอาเ้าไปแ่ในู้เย็นไว้่อน
“ไปอาบน้ำเร็ว อา็ะอาบเหมือนัน แล้วึ้นมานี่นะ มาินสรอว์เบอร์รีัน” เพรเพลินารับำแล้ววิ่ลบันไไป มีเสียฤษ์ะโนไล่หลัมาว่าให้ระวั แ่เธอเพียหัวเราะแล้ววิ่่อ
ฤษ์เยสอนวิธีใ้ฮีเทอร์ในห้อน้ำให้แล้ว วันนี้เธอึไม่้อทนหนาวอนอาบน้ำเสร็เหมือนอย่าวันแร เพรเพลินาใสุ่นอนเสื้อแนยาว าเายาว และเสื้อั๊ไหมพรมทับอีั้นหนึ่ ถึแม้ะเป็นฤูร้อนแ่พอลาืนอาาศ็เย็นั นไม่ทนหนาวอย่าเธอึ้อสร้าวามอบอุ่นให้ร่าาย ะไ้ไม่ป่วยนลายเป็นภาระให้เ้าอบ้าน้อมาอยูแลอี
ความคิดเห็น