คุณอาที่รักของปีศาจน้อย

ลำดับตอนที่ #9 : Chapter 9

ในที่สุดก็ถึงช่วงเวลาปิดเทอมเสียทีผมอ่านหนังสือติวกับเพื่อน ๆอย่างหนักก็สิ้นสุดลงผมตื่นเช้ามาทำอาหารให้กับคุณอาเมื่อเคยและวันนี้พิเศษอย่างหนึ่งคือคุณอาจะพาผมไปที่ทำงานด้วยเพราะเจ้าตัวบอกไม่อยากอยู่ห่างจากผม

“ที่รักอาหารเช้านี้ทำไมอร่อยจังคะ”ชายหนุ่มตักอาหารเข้าปากเอ่ยชมอาหารตรงหน้าไม่หยุด

“ก็ปรกตินิครับ”ผมกินอาหารเข้าปากก็รสชาติเหมือนเดิมไม่ได้ปรุงอะไรเป็นพิเศษ

“นี้ไงค่ะ อร่อยมากเห็นไหม”ร่างหนาจับใบหน้าน่ารักโน้มมาใกล้ๆแล้วประกบจูบอย่างไม่ให้ร่างบางตั้งตัว

“อึก อืม อ่าส์”ผมกลืนอาหารที่คุณอาส่งเข้ามาในปากลงคอ

“เป็นอย่างไร อร่อยไหมคะ”น้ำเสียงเจ้าเล่ห์ของเชษฐ์ทำเอาร่างบางเขินจนใบหน้าแดง

“อืม อร่อยครับ”ผมไม่คิดว่าคุณอาจะทำอย่างนี้นั้นมันทำให้ผมเขินเอามาก ๆทั้งไม่ได้รังเกียจ

“หึ หึ รีบทานกันดีกว่าค่ะ”

“ครับ”

มื้อเช้าจบลงด้วยความล่าช้าของคุณอาทั้ง ๆที่ตัวเองก็บอกให้รีบแต่ก็เอาแต่หยอกล้อผมไม่เลิกทั้งยังลวนลามผมต่อหน้าแม่บ้านและบอดีการ์ด ตั้งแต่เรื่องเมื่อตอนนั้นที่สลิณามาที่บ้านความสัมพันธ์ของผมและคุณอาทุกคนก็ทราบแล้วถึงจะมีเสียงนิทาลับหลังผมก็ไม่สนใจเพราะที่นี่คือบ้านของคุณอาคนที่รักผมและผมรักเขา

ถ้าผมได้ยินผมจะนิ่งๆไม่สนใจพวกแม่บ้านที่คุยนิทาผมลับหลังแต่เมื่อเป็นคุณอาเมื่อไรชายหนุ่มจะไล่ออกจากบ้านทันทีทำให้ช่วงหลังมานี้ไม่ใครนิทาให้ผมได้ยินอีก

คุณอาพาผมเดินทางมาจนถึงบริษัทใช้เวลาหนึ่งชั่วโมงก็มาถึงนี้เป็นครั้งแรกเลยที่ผมมาเหยียบที่นี่ ผมไม่เคยขอร้องร้องหรือรบเร้าให้คุณอาพามาแต่เป็นคุณอาที่พาผมมาเองผมรู้สึกดีใจเป็นอย่างมาก

บริษัทเป็นตัวตึกสูงใหญ่พนังการที่เดินเข้าออกบริษัทหันมามองเจ้านายที่เดินโอบเอวเด็กหนุ่มน่ารักร่างเล็กเดินขึ้นไปชั้นบนทุกคู่สายตาของพนักงานต่างสงสัยว่าคนที่ชายหนุ่มพาขึ้นไปยังห้องทำงานคือรักใช่หรือไม่

“ว้าววิวบนห้องทำงานของคุณอาสวยจัง”

“เราชอบก็ดีจะได้มาที่ทำงานอาบ่อย ๆ”

“ผมมาได้หรือครับ”

“มาได้สิ ก็เราเป็นเมียอานะจะมาที่ไม่ได้ได้อย่างไร”

“ครับ”

ผมไม่ได้รบกวนคุณอาที่มีงานกองโตต้องจัดการผมอยากช่วยคุณอาจึงเอางานมางานง่าย ๆมาให้ผมทำอย่างการสรุปเนื้อหาให้เข้าใจอย่างละเอียดในหนึ่งกระดาษเอสี่กับแยกเอกสารสำคัญมากน้อยจนใกล้เวลาพักเที่ยงเอกสารกองโตก็ลดลงไปกว่าครึ่ง

“คุณอาเดียวผมออกไปซื้ออาหารกลางวันก่อนนะครับ อยากทานอะไรครับ”ผมมองเวลาก็ตัดสินใจที่จะออกไปซื้ออะไรมาทานที่นี่แทนการออกไปข้างนอกเพราะยังมีงานอีกคุณอายังทำไม่เสร็จ

“แล้วแต่เราเลยค่ะ อาทานได้หมด”

“ครับ”

“รีบไปรีบมานะคะ”

ผมเดินออกมาจากห้องทำงานของคุณอาตลอดระยะทางมีแต่คนจ้องมองผมซึ่งผมก็ไม่ได้แคร์สายตาใครเดินเชิดออกไปจากบริษัทเดินไปไม่นานก็มีร้านอาหารมากมายผมเลือกเข้าร้านอาหารญี่ปุ่นเพราะผมอยากกิน

พนักงานของร้านก็ออกมาต้อนรับผมสั่งอาหารเซ็ตซูซิและราเมงรออาหารไม่นานก็ได้แล้วดเพราะผมออกมาก่อนเวลาที่พนักงานจะพักเที่ยงกัน

“น้องค่ะ เข้ามาที่นี่ได้อย่างไรที่นี่ไม่ใช่ที่เด็กจะเข้าเล่นนะ”พนังงานสาวต้อนรับเดินมาดักเด็กหนุ่มที่จู่ ๆ เดินเข้ามาในบริษัทโดยไม่มีบัตร

“ผมมากับคุณอาครับและผมก็ไม่ได้มาเล่น”ผมจ้องมองหน้าหญิงสาวที่แต่งหน้าทาปากแดงด้วยความสงสัยว่าทำไมเธอถึงมาดึงรั้งเขาไว้ที่หน้าลิฟต์

“เข้าออกที่นี่ตามใจชอบคิดว่าที่นี่เป็นของเธอหรือไง”

“เห้อ ผมจะเข้าออกที่นี่ก็เมื่อไรก็เรื่องของผม”ผมรู้ว่านี้เป็นหน้าที่ของเธอแต่ผมเห็นนะว่าหล่อนจงใจมาหาเรื่องผมเพราะเมื่อเช้าผมจำเธอได้ตอนที่ผมกำลังรอลิฟต์เธอจ้องมองผมอย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อ

“ไม่เข้าใจที่ฉันพูดหรือถึงแกจะมากับท่านประทานเด็กอย่างนายก็คงเป็นเด็กขายตัวสินะ เข้ามาที่นี่คิดว่าจะเข้ามาได้ง่าย ๆหรือไง”เธอเห็นรอยแดงที่คอขาวนั้นดูก็รู้ว่าเกิดจากอะไรเธอก็ไม่พอใจเด็กหนุ่มขึ้นมา

“....”พอได้ยินสิ่งที่หญิงสาวพูดผมก็โกรธมากที่เธอมาดูถูกผมแบบนี้ ผมไม่อยากมีปัญหาเดินออกจากบริษัทยกมือถือโทรหาคุณอา

“อรัญ”ไม่นานคุณอาก็ลงมารับผมร่างสูงเดินเข้ามาหาด้วยความเป็นห่วง

“เกิดอะไรขึ้นทำไมเธอไม่ขึ้นไป”เชษฐ์ตกใจเมื่อร่างบางโทรให้ลงมารับเขาก็นึกว่าเด็กหนุ่มเป็นอะไรจึงรีบร้อนลงมา

“ก็พี่พนักงานคนนั้นสิครับ ว่าผมเป็นเด็กขายตัวไม่ควรเข้าออกที่นี่ตามใจชอบ”ผมชี้นิ้วไปยังหญิงสาวที่ยืนอยู่ใกล้ ๆพอเธอได้ยินที่ผมพูดก็รีบเดินเข้ามา

“คุณเชษฐ์ดิฉันไม่ได้พูดอย่างนั้นนะคะ”

“คุณเป็นใครมีสิทธิอะไรไม่ใครเมียผมเข้าออก”เชษฐ์ไม่พอใจหญิงสาวที่มาพูดว่าร่างบางแบบนั้น

“เป็นการเข้าใจผิดค่ะ”เธอประหลาดใจเมื่อชายหนุ่มที่เธอแอบชอบจนขอให้พ่อช่วยฝากงานเข้ามาทำที่นี่บอกว่าเด็กหนุ่มนั้นคือเมียของเขา

“จะเข้าใจผิดได้ยังไงละครับ ก็คุณเห็นผมมากับคุณอาแต่ก็ยังห้ามไม่ให้ผมเข้าไป”

“เออ คือ ....”

“คุณคือคนที่คุณชาติฝากให้เข้ามาทำงานที่นี่สินะ”

“ช่ะ ใช่ค่ะ”

“ผมไล่คุณออก”

“ไม่นะคะ”

“หนักมากไหมคะ อาถือให้”ชายหนุ่มไม่ฟังเสียงหญิงสาวที่ร้องไห้อ้อนวอนจูงมือร่างบางขึ้นลิฟต์ไปท่ามกลางสายตาพนักงานมากมายที่กำลังพักเที่ยงลงมารวมตัวกันชั้นล่าง

“....”ผมเดินเข้ามาในห้องทำงานของคุณอาก็ไม่ได้พูดอะไรคุณอานี่เสน่ห์แรงเหลือเกินสาวๆเข้าหาไม่หยุดหย่อน

“อรัญค่ะ เป็นไรงอลอะไรอาหรือเปล่า”เชษฐ์รู้สึกว่าเด็กหนุ่มกำลังไม่พอใจเขาอยู่

“เปล่าครับ มากินอาหารเถอะครับเดียวจะไม่อะไร”อารมณ์ขุ่นเคืองของผมลดลง

“เราโกรธอาเรื่องอะไรหรือคะ”เชษฐ์จัดการเอาอาหารออกจากถุงออกมาวาง

“คุณอายังไม่ผู้หญิงที่ไหนอีกไหมครับที่ยังไม่บอกผม”

“ไม่มีหรอกครับ อามีอรัญคนเดียวจริง ๆเมื่อก่อนถึงอาจะเจ้าชู้แต่ตอนนี้อามีเราคนเดียวและรักมากที่สุดด้วย”เชษฐ์ดึงร่างบางมากอดเขาพอรู้แล้วว่าเด็กน้อยของเขาหึงเขาก็รู้สึกดีเอามากๆ

“จริงนะครับ คุณอารักผมคนเดียวใช่ไหม”น้ำเสียงนุ่มนวลทำให้ชายหนุ่มหัวใจกระตุก

“ ค่ะ อารักอรัญคนเดียวผู้หญิงพวกนั้นอาเลิกยุ่งไปนานแล้ว”

“ดีมากครับ อย่างนั้นมากินอาหารเถอะครับผมหิวแล้ว”

มื้อกลางวันนี้คุณอาจึงเอาใจผมเป็นพิเศษป้อนผมทุกคำอยากกินอะไรก็แค่ชี้นิ้วบอก จนถึงตอนเย็นผมหลับไปตอนไหนไม่รู้ตื่นมาอีกทีข้างนอกท้องฟ้าก็มืดแล้ว

“คุณอา นี่กี่โมงแล้วครับ”

“จะสามทุ่มแล้วครับ”

“ดึกขนาดนี้เลยหรือครับเนี่ย งานคุณอายังไม่เสร็จหรือครับ”

“เสร็จแล้วครับ อาเห็นเราหลับสบายไม่อยากปลุกเลยนั่งทำงานอื่นรอ”

“อือ คุณอาน่ารักจัง”ผมไม่อาจละสายตาของเขาได้เลยคุณอาตอนนี้ปลดกระดุมเสื้อออกจนเห็นแผงหน้าอก

“อ๊ะ คุณอา”ร่างสูงเดินลุกเดินมาอุ้มร่างบางในท่าเจ้าสาวก่อนจะวางร่างเล็กบนโต๊ะทำงาน”

“คุณอาเดียวก็มีใครเข้ามาเห็นหรอกครับ”สายตาหื่นกระหายของคุณอาทำให้ผมรู้ว่าเขาต้องการอะไร

“ไม่มีใครอยู่แล้ว ตอนนี้มีแค่เราสองคน”พูดจบมือหนาก็ปัดแฟ้มเอกสารลงพื้นจากนั้นก็เริ่มถอดเสิ้อผ้าบนร่างบางจนหมดริมฝีปากหนาประกบจูบปากเรียวบางอย่างหื่นกระหาย

“อ๊ะ”เสียงครางหวานดังลั่นเมื่อนิ้วเรียวยาวสอดเข้ามาในช่องทางด้านหลังอย่างกระทันหัน

“อรัญของอาเซ็กซี่มาก”

“อืม อ่า เร็ว ๆสิครับ”เชษฐ์เมื่อได้ยินคำเร่งเร้าของเด็กหนุ่มก็ปลดเข็มขัดและกางเกงของตัวเองออก ชายหนุ่มทำตามความต้องการของร่างงบางอย่างรวดเร็วเขาสอดใส่ควยที่ขยายตัวเต็มที่เข้าไปในรูรักของเด็กหนุ่มก่อนจะขยับเข้าออกเป็นจังหวะ

สวบ สวบ สวบ สวบ สวบ

พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ

“อ๊ะ อ่า”เสียงหวานครางลั่นออกมาด้วยความเสียวซ่านจนต้องยกมือขึ้นมาปิดเพราะกลัวจะมีใครมาได้ยินเข้า

“อืม อ่า อู้ว”เสียงทุ้มต่ำครางออกมาบ้างชายหนุ่มขยับสะโพกเข้าออกก้มลงประกบจูบร่างบางงอีกครั้งเพื่อระบายความเสียว

“อ๊ะ อ่า คุณอา เร็วอีก”

สวบ สวบ สวบ สวบ

“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ”เมื่อเชษฐ์ขยับสะโพกให้แรงขึ้นและเร็วขึ้นจนที่สุดทั้งร่างบางและเขาก็ถึงฝั่งฝัน

“มันยังไม่จบแค่นี้หรอกนะคะ”เชษฐ์อุ้มคนตัวเล็กมานั่งทับเขาที่แทรกตัวขึ้นนั่งบนโต๊ะทำงาน ร่างบางยื่นมือลูบหน้าอกแข็งแกร่งก่อนจะขยับสะโพกขึ้นลงช้า ๆลงบนควยยาวอวบแน่นของคุณอา

“อ๊ะ อื้ม”เสียงครางหวานดังออกมาอีกครั้งด้วยความเสียวซ่าน มือหนาก็บีบเค้นก้นมนทั้งสองข้างเพื่อระบายอารมณ์

“อ๊ะ อื้ม อู้ว”

สวบ สวบ สวบ สวบ

พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ

ร่างเล็กขยับสะโพกให้เร็วขึ้นแกนกายน่ารักขยับไปมาตามจังหวะมองดูน่ารักไม่นั้นนักร่างบางก็สัมผัสได้ถึงสายน้ำอุ่น ๆที่ฉีกอัดเข้ามาในร่างของเขา

“อ๊ะ อ๊ะ อ๊า”

“อื้ม อ่า อูว”

และเป็นอีกครั้งที่ทั้งสองถึงสวรรค์ร่างบางลุกถอดแกนกายใหญ่ออกจากตัวลงจากโต๊ะทำงานจากนั้นร่างสูงก็อุ้มร่างบางไปยังที่โซฟาและตลอดทั้งคืนทั้งสองก็มีเซ็กกันตลอดทั้งคืนจนเช้าวันใหม่ก็ยังไม่หยุด

ร่างเล็กกลัวว่าพนักงานจะเห็นเข้าก็รีบบอกให้ร่างสูงพาเข้าไปในห้องนอนเพราะด้านหน้าเป็นกระจกใสที่มองเข้ามาเห็นข้างในได้แต่ก็ไม่ไม่รอดพ้นเพราะสภาพในห้องดูไม่ได้ทั้งน้ำกามของพวกเขาก็หยดลงพื้นเต็มไปหมดข้าวของกระจัดกระจายเกลื่อนกลาด

“อ๊ะ อ๊ะ อ่าส์”

“อืม อ่า อู้ว”

สวบ สวบ สวบ สวบ

พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ

ถึงจะเริ่มมีคนเข้ามาทำงานแล้วทั้งสองก็ยังไม่หยุดพักด้วยความหื่นกระหายของร่างบางราวกับปีศาจทำให้ร่างหนาทนไม่ไหวอยากจะฉีกน้ำกามเข้าไปในร่างเล็กจนเต็มไม่ให้เหลือสักหยด