คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Chapter 5
ปึก
เมื่อรถจอดหน้าประตูบ้านคุณอาก็อุ้มผมเดินเข้าบ้านขณะที่มีแกนกายอยู่ในช่องทางด้านหลังผมรู้สึกเสียวทุกย่างก้าวที่คุณอาเดินขึ้นไปยังชั้นสอง โชคดีที่ไม่มีแม่บ้านอยู่บริเวณนั้นไม่อย่างนั้นผมอายตายเลย
“อือ อ่าส์ คุณอาผมเสียว” ขาเรียวผมกอดรัดเอวคุณอาแน่น ตลอดระยะทางเดินขึ้นชั้นบนทำเอาผมเกือบเสร็จเมื่อมาถึงห้องนอนคุณอาก็ถอดเสื้อออกกล้ามนูแน่น บ่าแกร่ง กล้ามไหล่มนและกล้ามหน้าท้องเป็นลอนสวยจนผมอยากจะฝังคมเขี้ยวไว้ความรู้สึกทางเพศผมยิ่งรุนแรงมากขึ้นเรื่อย ๆ รู้สึกได้ถึงช่องทางด้านหลังที่ฉ่ำแฉะ
“ซี๊ด เสียว อื้ม เสียวจังครับคุณอา” ผมครางเสียงดังเมื่อคุณอาขยับเอวเข้าออกอย่างเร็วเพราะอดกลั้นมานาน
“ฮึ้ม เราเป็นของอาคนเดียวรู้ไหม รูนี่ก็เป็นของอา” อารมณ์ของเชษฐ์พลุ่งพล่านร่างกายร้อนผ่าว
“ครับ อ๊ะ อ่า ผมเป็นของอาคนเดียว คุณอาก็ห้ามทิ้งผมนะ” ผมตอบไปครางไปเมื่ออารมณ์ไต่ระดับขึ้นสุด
สวบ สวบ สวบ
พั่บ พั่บ พั่บ
“อ๊ะ อ๊ะ อ่าส์” ร่างผมสั่งสะท้านช่องทางด้านหลังตอดรัดแกนกายสั่นกระตุกไม่นานผมก็ปลดปล่อยออกมาเป็นสายน้ำสีขุ่นขาว คุณอาเองก็ตามมาติด ๆ กระแทกสะโพกเข้ามาเน้น ๆ ไม่นานก็ปลดปล่อยเข้ามาในตัวผม
สวบ สวบ สวบ สวบ
พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ
“อืม คุณอา อ๊ะ อ๊ะ”
“อืม โอ้ว”
คุณอาไม่ได้หยุดเพียงเท่านี้เขาจับผมกินจนค่ำจนผมหมดเรียวแรงถ้าไม่บอกว่าผมหิวแล้วกลัวว่าผมจะปวดท้องคุณอาคงไม่หยุดเพียงแค่นี้อย่างแน่นอน
วันนี้ผมมีเรียนบ่ายคุณอาก็ยังคงไปนั่งเฝ้ารอผมเรียนตลอดหนางอาทิตย์ที่ผ่านมาคุณอาไปนั่งรอผมจนเพื่อน ๆ เกิดสงสัยผมก็เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นก่อนหน้าที่ไปงานวันเกิดเวกัสให้ฟัง
วันก่อนเวกัสพึ่งมาขอโทษเขาที่เพื่อนเขาทำแบบนั้นกับผมแล้วผมก็ยกโทษให้กับเวกัสเพราะเขาไม่ได้เกี่ยวข้องด้วยเลยส่วนผู้ชายคนนั้นโดนเพื่อนของคุณกระทืบจนกระดูกขาหักสองท่อนจนต้องรักษาตัวที่โรงพยาบาลเป็นเดือน
“คุณอากลับกันเถอะครับ” ผมที่เลิกเรียนพึ่งเสร็จตอนห้าโมงเย็นนักศึกษามากมายตรงเข้ามายังคาเฟ่เพื่อมาสังเกตชายหนุ่มที่ตอนนี้ดังไปทั่วทั้งมหาลัยว่าคุณอาสุดหล่อผู้หวงหลานมานั่งเฝ้าที่มหาลัยทุกคนรู้ว่าที่อามานั่งเฝ้าผมเพราะเรื่องที่เกิดขึ้นนั้นแหละเพราะมีคนอัดคลิปเอาไว้แพร่แผ่ไปทั่ว
“อ๊ายแกน่ารักมากคุณอาน้องอรัญ”
“น่ารักมากเลยแก ฉันอยากให้เขาได้กันคงฟินมากแน่ๆ”
“คุณอาตัวจริงหล่อมากเลยโน๊ะแก”
พอทั้งสองก้าวเดินเสียงซุบซิบมากมายก็ดังขึ้นพูดถึงสองร่างที่เดินจับมือกันเดินออกไป ความน่ารักของทั้งสองโด่งดังมากรูปถ่ายที่คนเป็นเด็กออดอ้อนชายหนุ่มทำสาววายพากันจิ้น
“ไอเด็กบ้าคอยดูเถอะฉันจะเอาคุณเชษฐ์มาเป็นของฉันให้ได้” หญิงสาวเลื่อนผ่านรูปที่เห็นในแอปฟ้ารูปนกด้วยความที่สลิณาถูกสั่งห้ามเข้าใกล้ชายหนุ่มทั้งยังโดนยกเลิกงานทำให้ตัวเธอถูกกดจากคนอื่น ๆ เมื่อก่อนเธอไม่พอใจใครก็จะมีคนเกรงใจเธอแต่พอรู้ว่าเธอถูกเขี่ยทิ้งก็ไม่มีใครกลัวเธออีกแล้ว
สลิณาคิดไม่ตกว่าจะกลับไปยังจุดจุดนั้นได้อย่างไรเธออยากมีชื่อเสียงมีอำนาจมากกว่านี้แต่ก็เป็นเพราะเด็กนั้นที่เชษฐ์รับเลี้ยงมันเอ็นดูมันเป็นที่สุดทุกอย่างของเด็กนั้นต้องมาก่อนเสมอช่วงที่เธอคบกับชายหนุ่มเธอมักถูกเข้าทิ้งไว้กลางทางระหว่างไปดินเนอร์หรือไปเที่ยวด้วยกันเสมอ
พอเธอรู้ว่าเด็กนั้นหลงรักผู้ชายของเธอสลิณาก็รู้ได้ทันทีว่านั้นคือการขัดขวางไม่ให้เขาและเธอได้อยู่ด้วยกันเด็กนั้นมักมีข้ออ้างให้ชายหนุ่มกลับไปหาเสมอครั้งนั้นที่อรัญเจอเขาและเธอกำลังมีอะไรเธออ้อนวอนให้เขาพาเธอเข้าไปในบ้านเพื่อที่เธอจะได้ทำให้เด็กนั้นคิดว่าที่อาพาเธอเข้ามาในบ้านคงเพราะจริงจังและจะได้เป็นนายหญิงของบ้านนั้น
แต่ตอนนี้ทุกอย่างมันได้พังลงเพราะเด็กนั้นคนเดียวเธอกำโทรศัพท์แน่เมื่อยิ่งเห็นภาพแอบภาพของทั้งสองกำลังหอมแก้มกันพออ่านคอมเม้นท์ก็มีแต่คนบอกทั้งคู่น่ารักดูเหมาะสมกันมาก
“ฮึ ฉันรู้แล้วว่าจะจัดการแกยังไงดีอีเด็กเวร” มุมปากที่ทาลิบสีแดงยกยิ้มร้ายเมื่อเธอวางแผนจะกำจัดเด็กคนนั้นอย่างไรให้ออกไปพ้นทางที่เธอฝัน
“คุณอาผมอยากไปทะเลจังเลยเราไม่ได้ไปกันนานแล้วด้วยไปกันนะครับ” ผมพูดขึ้นระหว่างที่เราออกมาทานอาหารกันในห้างเพราะมาซื้อของ
“เอาสิ วันไหนดี” เชษฐ์ตอบตกลงทันทีช่วงนี้เขายังว่างอยู่ด้วยคิดว่าก็ดีเหมือนกันเขาจะได้มีช่วงเวลากับเด็กน้อยของเขามากขึ้น
“พรุ่งนี้เลยครับ พรุ่งนี้วันศุกร์อาจารย์ยกคลาสเราไปเที่ยวสองวันกลับวันอาทิตย์ก็ได้ครับ”
“เอาสิ กินเสร็จแล้วไปเดินซื้อเสื้อผ้ากัน”
“ครับ”
หลังทานอาหารเย็นเสร็จผมกับคุณอาก็เดินเลือกเสื้อผ้าที่จะใส่ไปเที่ยวทะเลกันร่วมทั้งชุดว่ายน้ำด้วยของคุณอาเป็นกางเกงตัวเดียวแต่พอผมจะเลือกบ้างก็โดนดุโดยเขาได้เลือกชุดแขนยาวขาสั้นให้ผมแทนอ้างว่าเดียวเดียวผมสวยๆ ของเขาจะโดนแดดจนไหม้
เช้าวันศุกร์เราออกเดินทางกันตั้งแต่หกโมงเช้าคุณอาเป็นคนขับเราไม่ได้เอาบอดี้การ์ดไปด้วยเพราะพวกเราต้องการความเป็นส่วนตัวเรา
พอมาถึงโรงแรมที่คุณอาเป็นเจ้าของอีกทั้งผมก็มีหุ่นอยู่ที่นี่เราตัดสินใจมาที่นี่เพราะเดินทางไม่กี่ชั่วโมงเพราะมาไม่กี่วันเราเลือกเป็นบ้านพักริมชายหาดหากจากทะเลห้าสิบเมตรทั้งยังมีสระน้ำ
“คุณอาผมหิวแล้วเราสั่งอะไรกินกันก่อนไหมครับ” เราเดินเข้ามาในห้องนอนเพื่อเก็บกระเป๋า
“เอาสิ สั่งของโรงแรมมากินก่อนเย็น ๆ เดียวอาพาไปกินข้างนอกครับ”
“ครับ”
คุณอาช่วยผมเอาของออกจากกระเป๋าส่วนผมก็โทรสั่งอาหารไม่นานอาหารก็มาถึงผมจัดการอาหารต้องหาด้วยความหิวถึงระหว่างทางจะกินแซนวิชมาบ้างแต่ผมยังกินหมดหลังจากนั้นก็นอนพักผ่อน
ณ ริมชายหาดยามเย็นลมทะเลที่พัดมาทำให้ผมรู้สึกผ่อนคลาย แสงจากพระอาทิตย์ช่างสวยงามท้องฟ้าสดใสผมกับคุณอาเดินจับมือเลียบไปตามชายหาด คุณอาอยู่ในชุดกางเกงว่ายน้ำตัวเดียวโชว์ซิกแพคกล้ามแขนให้สาว ๆ จ้องมองไม่วางตาแต่ถึงแม้ผมจะอยู่ในชุดว่ายน้ำแขนยาวดูมิดชิดก็ยังมีหนุ่ม ๆ มองแทบอยากจะกินเช่นกัน
เราเดินเลียบมาตามทางพอถึงร้านอาหารแถวนั้นหลังจากที่ผมลงไปว่ายน้ำเล่นจนเหนื่อยกับคุณอาเราก็ขึ้นมาหาอะไรกินกัน ร้านอาหารริมชายหาดเต็มไปด้วยนักท่องเที่ยวโชคดีที่เราจองกันมาแล้วไม่อย่างนั้นร้านที่เป็นที่นิยมแบบนี้คงไม่ได้กินอย่างแน่นอน
ผมสั่งอาหารที่ชอบทั้งของผมและคุณอารอไม่นานพนังงานก็เอามาเสริฟรสชาติสมกับคำรีวิวผมชอบมันมาก ๆ ชายหนุ่มมองร่างบางที่กำลังมีความสุขเขาก็ดีใจที่ตัวได้พามา เขาไม่ได้พาอรัญมาเที่ยวนานแล้วเพราะยุ่งกับธุรกิจที่ขยับขยายไปทั่วโลก
พอเขาได้คบกับร่างบางแล้วก็อยากไปไหนมาไหนด้วยกันมากขึ้นใกล้ชิดกันมากขึ้นเขาจึงทำงานทางออนไลน์ในช่วงนี้และเขาจัดสินใจแล้วว่าต่อจากนี้เขาจะมีเวลาให้เมียรักของเขามากขึ้นเพราะเด็กหนุ่มยังเด็กด้วยวัยของเขาชายหนุ่มกลัวจะโดนทิ้ง
“เออ ขอโทษนะคะขอพวกเรานั่งด้วยได้ไหมคะ” เสียงหวานหยดย้อยของหญิงสาวกลุ่มหนึ่งเดินเข้ามาพวกเธอเดินเข้ามาในร้านแล้วไม่มีที่นั่งแต่พอเห็นชายหนุ่มรูปหล่อโดดเด่นก็พากันเดินมาที่โต๊ะเผื่อจะได้สานสัมพันธ์กับสองหนุ่ม
“ไม่ได้ครับ” ผมรู้ว่าพวกเธอมีเป้าหมายอะไรดูก็รู้แล้ว พวกเธออยู่ในชุดว่ายน้ำบิกินี่เสื้อสีขาวบางคลุมไว้ยืนยั่วยวนผู้ชายของผม
“ทำไมได้ละคะน้อง พวกพี่แค่ของนั่งด้วยเท่านั้นเองอีกอย่างพวกพี่ถามคุณคนนี้นะคะ” หญิงสาวในชุดว่ายน้ำสีแดงพูดขึ้นทั้งยังชี้ไปที่ชายหนุ่มที่นั่งเงียบไม่พูดอะไรเขาอยากรู้ว่าเด็กน้อยของเขาจะจัดการยังไง
“ไม่มีก็ไปที่อื่นสิครับ พวกผมจองเข้ามาแล้วพวกป้าจะมาแย่งเนี่ยนะนิสัยไม่ดีเลย” ผมรู้สึกไม่ชอบใจที่พวกเธอมากขึ้นทำเหมือนผมไร้ตัวตนทั้ง ๆ ที่ก็นั่งอยู่ข้างๆ คุณอา
“เด็กนี่ เรียกใครว่าป้าพวกฉันยังไม่แก่” ผู้หญิงชุดว่ายน้ำสีขาวตะโกนออกมา
“พวกเราก็แค่ขอมานั่งด้วยเท่านั้น ทำไมน้องต้องว่าพวกพี่ด้วย” หญิงชุดแดงว่าน้ำเสียงสั่นเครือ
“ถ้าอยากนั่งป้า ๆ ก็ไปโต๊ะอื่นสิครับคนพวกนั้นคงให้พวกป้านั่ง แต่ผมไม่และตรงนี้ก็เป็นชั้น VIP ที่ต้องจองเข้ามาก่อนแต่ป้าๆ จะมานั่งโดยไม่ทำอะไรเลยเนี่ยนะ” พอผมพูดไปแบบนั้นคนที่เห็นเหตุการณ์ก็เข้าใจสิ่งที่เด็กหนุ่มพูดก็เห็นด้วย
“ไอเด็กนี่ คุณดูน้องคุณสิคะเขาพูดจาแบบนี้กับผู้หญิงแบบนี้ได้ยังไง พ่อแม่ไม่สั่งสอนหรือคะ” หญิงสาวชุดแดงพูด
“ผมสั่งสอนคนของผมดีมาดีครับ แต่ถ้าเป็นผู้หญิงแล้วจะทำตัวแบบนี้ผมว่าก็ไม่มีใครอยากได้หรอกครับไม่มีมารยาท คนที่พ่อแม่ไม่สั่งสอนหน้าจะเป็นพวกเธอมากกว่า” เชษฐ์พูดขึ้นสายตาดุดันมองหญิงสาวที่ยืนชี้หน้าด่าคนของเขา เขาทนไม่ได้หากมีใครจะมาว่าอรัญของไม่มีพ่อแม่สั่งสอนเขาพร้อมที่จะจัดการไม่ว่าใครหน้าไหน
“คุณ” พอได้ยินสิ่งที่ชายหนุ่มพูดพวกเธอก็ไม่พอใจเมื่อมองไปรอบ ๆ ก็มีคนมองเต็มไปหมดจึงรีบเดินลงชั้นสองออกจากร้านไปทันที
“คุณอา” ผมรู้สึกดีใจที่คุณอาปกป้องผมจัง
“เราไม่เป็นอะไรนะ กินข้าวเสร็จเรากลับที่พักกันเลยนะคะเดียวจะไม่สบาย”
“ครับ”
เชษฐ์ตักอาหารใส่จานให้ร่างบางบ้างป้อนบ้างเด็กหนุ่มก็เช่นกันบรรยากาศในร้านเต็มไปเดียวกลิ่นจของอาหารและเสียงเพลงทำให้ทั้งสองเพลิดเพลินไปกับวันหยุดถึงเมื่อครู่จะเกิดเรื่องเล็กน้อย
เป็นยังไงบ้างคะสำหรับเรื่องนี้คอมเม้นทฺ์มาบอกกันได้นะคะ
จะพยายามอัพทุกวันเท่าที่จะทำได้นะคะ
ความคิดเห็น