คุณอาที่รักของปีศาจน้อย

ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 2

“อาหารที่นี่ยังอร่อยเหมือนเดิมเลยนะครับ”

“นั้นสินะเราไม่ได้มากินที่นี่นานเลย”

“ก็คุณอาเอาแต่ทำงานไม่ก็อยู่กับน้าสลิณานิครับ”น้ำเสียงแงงอนของเด็กหนุ่มทำให้เชษฐ์อดที่จะขำไม่ได้เพราะความน่ารักนั้น

“เอาไว้อาจะทำตัวให้ว่างแล้วพาเรามากินบ่อยๆแล้วกัน”

“เย้ จริงนะครับ”

“จริงสิ”

ทั้งสองดื่มดำไปกับบรรยากาศเงียบสงบอาหารรสเลิศ ร้านอาหารริมน้ำเป็นร้านที่ให้ความเป็นส่วนตัวจึงเป็นสถานที่ขึ้นชื่อของเหล่าไฮโซคู่รักที่มาร้านนี้

“จริงสิครับ พรุ่งนี้ผมกลับบ้านดึกหน่อยนะครับพอดีเป็นวันเกิดของเวกัสเลยจะไปฉลองกันที่บาร์”ผมพูดขึ้นเมื่อนึกถึงสิ่งที่จะทำในวันพรุ่งนี้ขึ้นมาได้ เพราะก่อนหน้านี้เข้าตั้งใจว่าจะทำอาหารเย็นและขออนุญาตอาแต่แผนกลับล้มเหลว

“ถ้าอาไม่ให้เราไปอรัญจะโกรธอาไหม”พอเขารู้ว่าหลานตัวน้อยของเขาจะไปกับใครก็เกิดความไม่พอใจขึ้นมา

“คุณอาก็รู้ว่าผมไม่เคยโกรธคุณอาเลย”ใช่ผมไม่เคยโกรธเขาเลยไม่ว่าเขาจะต้องทำให้เขาเสียใจมากแต่ไหนก็ตาม

“แล้วเราอยากไปไหม”

“อยากไปครับ เวกัสเขาดีกับผมเป็นเพื่อนรักของผมผมก็ต้องไปสิครับ อีกอย่างวันมะรืนก็เป็นวันเสาร์ด้วย”เวกัสเป็นเพื่อนสนิทผมมาตั้งแต่มัธยมปลายเรามักไปไหนมาไหนด้วยกันเสมอจนเข้ามหาลัยถึงเราจะเรียนที่เดียวกันแต่คนละคณะทำให้ไม่ค่อยได้เจอกันบ่อย

“ถ้าอยากไปก็ไป เอาไว้งานใกล้เลิกก็โทรมาอาจะไปรับ แล้วไปร้านอะไรละ”

“ร้าน ZXครับ”

“อืม”

คืนวันศุกร์ร้านเต็มไปด้วยเหล่านักท่องราตรีร่างบางถูกรุมล้อมไปด้วยชายหนุ่มมากหน้าหลายตาอรัญรู้สึกอึดอัดเล็กน้อยเขาได้แต่ยิ้มรับและตอบอีกฝ่ายอย่างขอไปที

นัยต์ตาคมจ้องมองเด็กหนุ่มที่ถูกห้อมล้อมไปด้วยผู้ชายทำให้เชษฐ์ไม่สบอารมณ์เมื่อเขารู้ว่าร้านที่เด็กน้อยของเขามาเป็นร้านของเพื่อนจึงมาที่นี่ทันทีจนเอกเพื่อนของเขาแปลกใจที่ชายหนุ่มให้เข้าเปิดห้องVIP

“จู่ ๆมึงมามีเรื่องอะไรทำให้คนอย่างมึงอารมณ์เสียได้ขนาดนี้วะ”

“ก็อรัญมากินเหล้าที่นี่นะสิ ดูนั้นผู้ชายรุมล้อมถึงเนื้อถึงตัวแบบนั้นไม่รู้จักระวังตัวบ้างเลย”เอกมองออกไปนอกหน้าต่างห้องVIPที่มองลงเห็นชั้นล่างก็พบหนุ่มน้อยกำลังยิ้มร่าสนุกกับเพื่อน ๆเอกไม่เข้าใจก็เด็กผู้ชายก็เล่นกันแบบนี้ไม่ใช่หรือไง

“มึงจะห่วงอรัญทำมัน หลานก็โตๆแล้ว เดียวอีกหน่อยอรัญมีแฟนก็คงลืมอาอย่างมึงแล้วปล่อยๆไปบ้าง”

“....”พอได้ยินคำพูดที่ว่าเด็กน้อยของเขาจะมีแฟนเชษฐ์ก็ไม่สบอารมณ์ขึ้นมาทันที

“มึงหลานมึงเป็นอะไรนะ เหมือนจะมีอะไรแปลก ๆนะ”เอกที่เห็นว่าหลานของเพื่อนมีท่าทางแปลกก็รีบบอกทันที เชษฐ์เมื่อเห็นอย่างนั้นแล้วก็รีบลุกขึ้นออกจากห้องVIPไปทันที

“อืม ร้อน”จู่ ๆผมก็รู้สึกรุ่มร้อนสายตามัวไปหมด มองออกอะไรไม่ชัดหลังจากที่รับเครื่องดื่มของเพื่อนๆของเวกัส

“อรัญ เป็นยังไงบ้างไหวไหม”ชายหนุ่มที่เป็นเพื่อนของเวกัสเห็นว่าร่างบางเริ่มไม่ได้สติใบหน้าหล่อก็ยกยิ้มร้าย

“อืม จู่ ๆเราก็ร้อนแล้วก็ง่วงมากเลย อือ”ผมรู้สึกเวียนหัวไปหมดร่างกายเริ่มไม่มีแรง

“อย่างนั้นฉันไปส่งนายที่บ้านแล้วกัน เวกัสดูท่าจะไม่ว่างด้วยสิ”

“ไม่เป็นไรเดียวคุณอามารับ เราต้องโทรบอกคุณอาก่อน”ผมคิดว่าผมคงโดนวางยาเข้าให้แล้วจึงรีบขยับตัวหนี้ออกจากชายหนุ่มที่กำลังโอบกอดเขา

“ไม่ต้องโทรหรอก เดียวเราไปส่งนายเอง”ชายหนุ่มไม่รอช้าพยุงร่างบางลุกขึ้นทันทีเพื่อน ๆที่เห็นอย่างนั้นก็ได้แต่สายหน้าก็หมอนี้มันเสือร้ายไม่ว่าใครก็เสร็จมันทุกรายหากคนนั้นๆเข้าตามัน

“อรัญ”เชษฐ์ฉุดร่างบางเข้าอ้อมแขนทันที ห่างเขาไม่มานั่งรอที่นี่เด็กนี้คงถูกหิ้วไปแล้ว

“คุณเป็นใคร”ชายหนุ่มตกใจที่จู่ ๆก็มีคนพุ่งตรงมาฉุดคนของเขา

“มึงคิดจะทำอะไรอรัญทำไมก็จะไม่รู้ เอกฝากจัดการทีอย่าให้มันออกไปได้อย่างปกติ”เขาตะคอกด้วยน้ำเสียงโกรธขึ้งเสียงดังจนคนในร้านที่อยู่ใกล้ๆต่างหันมาสนใจกันทันที

“อือ คุณอาหรือครับ”ผมพรางเงยหน้าขึ้นมองเพราะเสียงอันคุ้นเคยผมรู้สึกปลอดภัยขึ้นมาทันทีเมื่ออยู่ในอ้อมกอดแสนอบอุ่นนี้

“ใช่อาเอง”เสียงทุ้มของเขามีร่องรอยสะกดกลั้นอารมณ์ เขาโกรธที่ร่างบางไม่รู้จักระวังตัวจนเกือบเป็นเรื่อง

“อาครับผมร้อน รู้สึกแปลก ๆอืม”พอผมได้กลิ่นกายของเขาก็รู้สึกรุ่มร้อนขึ้นมาทันที

“อย่างนั้นก็กลับเลย อาจะจัดการเราอย่างแน่นอน”ชายหนุ่มอุ้มร่างบางออกไปจากร้านท่ามกลางสายตาของทุกคน เวกัสที่พึ่งเดินเข้ามาใกล้พาเห็นว่าเพื่อนสนิทถูกใครอุ้มไปก็ได้แต่สงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น

เวกัสจึงถามคนที่อยู่ในเหตุการณ์จึงได้รู้ว่าเพื่อนที่เขาชวนมาทำอะไรกับเพื่อนรักของเขาก็โกรธเป็นอย่างมากจนเดินเข้าไปชกชายหนุ่มอยู่หลายครั้งก่อนจะถูกคนของอาเพื่อนพาออกไป

“อ่าส์ คุณเอาผมร้อน ทรมานจังเลย”ร่างบางถูกวางบนเตียงนุ่มในห้องของคนเป็นอาชายหนุ่มจ้องมองภาพอันเซ็กซี่ของคนตัวเล็กจนความอดทนอดกลั้นของเขาหมดลง ค่อมร่างบางกดจูบบนริมฝีปากเรียวบางทันที

“อืม คุณอา อ่าส์”ร่างกายผมรู้สึกเสียวซ่านเพราะคนตรงหน้าจูบเขาอย่างหื่นกระหาย ความรู้สึกหนาวเย็นทำให้ผมรู้ว่าโดนถอดเสื้อผ้าออกจนหมด

จ๊วบ จ๊วบ

“เสียว”ผมร้องบอกผมเสียวจะตายอยู่แล้วเมื่อคนที่ผมแอบชอบมานานส่งนิ้วเข้ามาในช่องทางด้านหลังของผม คุณอาทั้งจูบซอกคอผมนิ้วมือก็ขยับเข้าออกไม่หยุด ร่างกายเราสองคนแนบชิดกันมากขึ้นหัวสมองผมขาวโพลน ใจเต้นแรงมากขึ้นเมื่อเห็นแกนกายอันใหญ่ของอา

“อะ จะ เจ็บ ผม เจ็บ”ผมร้องออกมาเมื่อคุณอาสอดแก่นกายใหญ่นั้นในช่องทางอันคับแคบของผมแต่ผมไม่คิดต่อต้านเขาแม้แต่น้อย หลังจากที่อาสอดเข้ามาจนสุดอย่างช้า ๆ เขาก็รอให้ผมชินได้ไม่นานก็เริ่มขยับตัวจากช้า ๆแล้วเร่างจังหวะเร็วขึ้น

สวบ สวบ สวบ 

พั่บ พั่บ พั่บ

“อ๊ะ อ๊ะ อ่าส์”

“อึก อาครับ รู้สึกดีจัง”ผมร้องออกมาเมื่ออาขยับตัวเร็วขึ้น อารมณ์ผมพุ่งขึ้นสูงพร้อมปลดปล่อยออกมา ครั้งแรกของผมที่มันเสร็จมันรู้สึกแบบนี้นี่เองมิน่าสาว ๆของอาถึงติดใจกันทั้งนั้น

“อาก็จะเสร็จแล้ว อึก”

สวบ สวบ สวบ

พั่บ พั่บ พั่บ

เสียงครางแหบพร่าของผมดังลั่นห้องเมื่ออีกฝ่ายกระแทกสะโพกเข้ามาแรงและเร็วจนน้ำกามอุ่น ๆของคุณอาฉีดพ่นเข้ามาในตัวผม มันทั้งร้อนทั้งเสียวก่อนที่จะมีบางส่วนไหลอย้อยออกมาตามง่ามขา

เราทั้งคู่ต่างหายใจอย่างเหนื่อยหอบแต่มันไม่ได้หยุดแค่นั้นผมยังต้องมันอีกและคุณอาก็ไม่ทำให้ผมผิดหวังเขามอบความสุขให้ผมอย่างไม่รู้สึกเหนื่อยกับเป็นผมที่สลบคาอกของอาแล้วหลับไป

“อืม”ผมลืมตาตื่นขึ้นมาก็รู้สึกปวดเมื่อยไปทั้งร่างกายพอจะขยับลุกขึ้นก็ต้องแปลกใจเมื่อคนเป็นอากอดเขาไม่ปล่อย

“อือ ตื่นแล้วหรือครับอรัญของอา”เสียงแหบพร่าของคุณอาทำให้ผมคิดว่ามันช่างเซ็กซี่มาก ๆ

“เมื่อคืนผม ผมขอโทษครับ”เมื่อนึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืนผมคิดว่าอาต้องไม่ชอบแน่ ๆ เขามีคนรักอยู่แล้วใครรู้เข้าคงเสียหายมากแน่ ๆน้ำตาผมจึงไหลออกมา ถึงผมจะยินยอมเขาเพราะรักแต่อาละเขาจะคิดเหมือนผมไหมพอคิดแบบนั้นแล้วผมยิ่งเสียใจกับสิ่งที่ทำลงไป

“ร้องไห้ทำไมครับ” ชายหนุ่มเมื่อเห็นน้ำตาของร่างบางก็เด้งตัวขึ้นมาโอบกอดเด็กน้อยทันที

“ฮึก ๆ ผมขอโทษครับคุณอาทั้ง ๆที่ผมรู้อามีคนรักอยู่แล้วผมไม่ควรให้เรื่องนี้เกิดขึ้นเลย”

“อรัญฟังอานะ อาผิดเองที่ไม่หักห้ามใจของตัวเอง และณาอาก็ไม่ได้แคร์เธอขนาดนั้นเราสำคัญกว่าเธอมากรู้ไหม”

“ฮึก ๆ ผม...”

“อรัญเราเป็นคนสำคัญของอาและเป็นคนที่อารักมากที่สุดในชีวิตนี้เรามาคบกันไหม อยู่ด้วยกันตลอดไปเป็นคนรักของอาได้ไหม”เชษฐ์พูดสิ่งที่เก็บไว้ในใจมาอย่างยาวนานเขาหลงรักเด็กตัวน้อยตั้งแต่เพื่อนเขาพาภรรยาและลูกมารู้จักกันครั้งแรก

พอเกิดเรื่องกับครอบครัวนั้นยามที่เห็นเด็กน้อยร้องไห้ที่งานศพของพ่อแม่ตอนนั้นเขาก็เข้าไปปลอบเด็กน้อยในตอนนั้นถูกญาติแย่งตัวกันจะเลี้ยงเพราะสมบัติที่สองสามีภรรยาหามานั้นมหาศาลจนคนโลภเหล่านั้นไม่นึกถึงจิตใจเด็กแม้แต่น้อยและเขาก็ช่วยอะไรไม่ได้เพราะไม่ใช่ญาติ

แต่แล้ววันหนึ่งโชคชะตาก็ส่งเด็กน้อยมาให้เขาเมื่อพินัยกรรมถูกเปิดทนายได้เรียกเขาไปด้วยและในเนื้อหานั้นได้มอบสิทธิการดูแลเด็กน้อยให้กับเขาเพื่อนรักของเขาคงรู้นิสัยของญาติตัวเองจึงได้ตัดสินใจแบบนี้และเขาได้มารู้ว่าอุบัติเหตุครั้งนี้เกิดจากฝีมือน้องชายต่างมารดาพ่อของอรัญนั้นเอง เจ้าตัวหวังหุบสมบัติเป็นของตัวเองแต่เพราะทางบ้านใหญ่ไม่ยอมรับลูกเมียน้อยจึงทำให้ทุกอย่างตกเป็นของเพื่อนเขาผู้สืบทอดเพราะคนเดียว

และตอนนี้เขาก็ได้ครอบครองเด็กน้อยคนที่เขาตกหลุมรักมานานก็ไม่อาจทนเห็นร่างบางร้องไห้เสียใจกับเรื่องที่เขาทำลงไปได้จึงตัดสินใจบอกความในใจออกมา

“ฮึก คุณอาพูดจริงหรือครับ”ผมดีใจเป็นอย่างมากเมื่อได้รู้ความรู้สึกของชายหนุ่มหัวใจเต้นแรงแถบจะออกจากอก

“จริงสิครับ อารักอรัญมานานแล้วอรัญของอาละ ”

“ฮึก ๆผมก็รักคุณอาครับ”ผมพูดสิ่งที่เก็บไว้ในใจมานานออกมาผมก็รู้สึกโล่งใจมาก ไม่คิดว่าชาตินี้จะได้รักกับคนนี้ๆคนที่เขารักมาก

ทั้งสองคนกอดแน่นท่ากลางความรักที่ก่อเกิดจากทั้งสองฝ่ายที่เก็บมานาน ผมจะไม่มีวันให้ใครมาแย่งคุณอาของผมอีกแล้ว ผมได้แต่นึกขอบคุณไม่ว่าใครก็ต่างที่ทำให้เกิดเรื่องนี้ขึ้นจะโดยบังเอิญหรือตั้งใจเขาอยากจะกราบงาม ๆสักครั้งที่ทำให้ผมและอาได้รักกันและได้พูดความรู้สึกของตัวเองออกมา