แม้นมีวิชามาร ..ข้าก็จักเป็นเซียน

...ราวๆ 20 ปีก่อน

มีเซียนผู้หนึ่งทรยศต่อสำนัก เขาก้าวเข้าสู่ด้านมืดและร่ำเรียนวิชาต้องห้ามจนเข้าถึง 'วิชามาร' อันเป็นสิ่งชั่วร้าย

เขาเดินทางรวบรวม 'หยกทั้งสี่ทิศ' เพื่อหวังครอบครองพลังที่สามารถกำหนดฤดูกาล ลมฟ้าฝน และความเป็นความตายของมนุษย์


...ในขณะที่ความชั่วร้ายเองก็ค่อยๆ กัดกินจิตใจของเขาไปด้วยจนแทบไม่เหลือความเป็นมนุษย์อีกต่อไป


เหล่าเซียนนับร้อยตระกูลรวมตัวกันเพื่อต่อต้านและหยุดยั้ง จนกระทั่งสามารถผนึกวิญญาณของ 'เซียนมาร' ตนนี้ไว้ได้ทันก่อนที่หยกชิ้นสุดท้ายเกือบจะตกอยู่ในมือของเขา


และทั้งหมดนี่... ก็คือเรื่องราวของบิดาข้าเอง ผู้ที่ถูกกล่าวขานว่า เป็นเซียนนอกรีตที่ชั่วร้ายที่สุดเท่าที่เคยมีมา


แล้วไงล่ะ ? ..ข้า เหวินเป่ยหลิง ที่ถูกรับเลี้ยงโดยท่านอาผู้เป็น 'สุดยอดเซียน' นั้น

แม้ในกายข้าจะได้รับวิชามารมาจากพ่อมาก็ตาม.. หากแต่ข้ามิเคยคิดร้ายต่อผู้ใดก่อน และสิ่งสำคัญคือ 'ข้าไม่เหมือนพ่อ' คำครหาใดๆ ก็มิอาจทำอะไรข้าได้

ทำไมน่ะเหรอ ? เพราะข้าน่ะถือคติว่า...



"ชะตากรรมของข้า ...ข้าจะเป็นผู้กำหนดมันเอง"

+++++++++++++

#ฝากติดตาม กดหัวใจ และคอมเม้นต์ด้วยนะจ๊ะ ~

ขอบคุณทุกกำลังใจและทุกคนที่ติดตามจ้า ~