เมื่อจักรพรรดิปีศาจต้องกลายเป็นผู้พิทักษ์(ดอง)

ลำดับตอนที่ #8 : จักรพรรดิเทอเรีย

สามวันผ่านไปข่าวของเบรอสที่ได้ทำให้กรีนลูกชายของเฟเดอริโกแห่งตระกูลคาเวลพิการเสมือนตายทั้งเป็นก็ได้ดังแผ่สะพัดไปใกล้จนไปถึงหูของจักรพรรดิของอณาจักรเทอเรียเข้า จักรพรรดิจึงมีบัญชาให้เบรอสกับลิเลียให้ไปเข้าเฝ้าพูดง่ายๆก็คือมีหมายเรียกให้ไปพบนั่นเอง

“เบรอสเราจะทำยังไงกันดี เราไปทำร้ายขุนนางขนาดนั้นต้องโดนลงโทษสถานหนักแน่เลย”ลิเลียพูดออกมาด้วยความกังวลใจ

“ไม่ต้องห่วงหรอกพวกเราจะไม่ถูกลงโทษอะไรทั้งนั้น ถ้ามันกล้าเชิญข้าขนาดนี้แล้วข้าคงต้องไปสักหน่อย”เบรอสพูด

“จะบ้าหรอ! เดี๋ยวก็ได้โดนพวกทหารตามล่าหรอก ฉันรู้ว่านายจะไม่ได้ไปแค่เพียงพูดคุยหรอกนะ”ลิเลียพูด เธอนั้นรู้ดีว่าเบรอสมีนิสัยยังไงดังนั้นการที่ปล่อยเบรอสให้ไปที่พระราชวังคงต้องมีปัญหาตามมาแน่นอน แต่ถ้าไม่ไปก็จะมีผลลัพธ์ไม่ต่างกันกับให้ไปหรอก

“เอาเถอะ เจ้าไม่ต้องกังวลไปต่อให้อะไรจะเกิดขึ้นข้าจะปกป้องเจ้าเอง”เบรอสพูดด้วยท่าทางที่ดูไม่ทุกข์ไม่ร้อน

“ตะ-แต่.. ฉันไม่อยากให้นายต้องไปเสี่ยงแบบนั้นนี่นา”ลิเลียพูดด้วยความเป็นห่วง สองสามวันที่ผ่านมานี้หลังจากที่ลิเลียได้ผ่านเรื่องราวเลวร้ายมาได้ก็เริ่มที่จะมีความรู้สึกดีๆให้แก่เบรอสบ้างแล้ว นั้นก็เพราะว่าคนที่ดูแลและค่อยเอาใจใส่เธอตั้งแต่ที่เธอเจอเหตุการณ์เลวร้ายมาก็มีเพียงแต่เบรอสเท่านั้น นั่นจึงทำให้ลิเลียอดที่จะหวั่นไหวไม่ได้

“เชื่อใจข้า ข้าจะไม่เป็นไรและเจ้าด้วย”เบรอสพูดพร้อมกับกุมมือของลิเลียไปด้วยเพื่อให้ลิเลียใจเย็นลง เบรอสไม่รู้ว่าคนในโลกใบนี้จะแข็งแกร่ง แค่ไหนดังนั้นเขาจึงต้องระวังตัวเอาไว้ก่อน แต่ถึงอย่างนั้นเขาเชื่อว่าพลังที่เขามีอยู่สามารถปกป้องตัวเขากับลิเลียได้แน่นอน

“อืม…”ลิเลียตอบรับอย่างง่ายดาย นั้นก็เพราะว่าเธอเชื่อใจเบรอสนั้นเองเธอเชื่ออว่าเบรอสสามรถปกป้องเธอได้และเขาจะไม่เป็นอะไรแน่นอน

หลังจากนั้นไม่นานรถม้าของราชวงศ์ก็ได้มาจอดยังหน้าบ้านของลิเลียและได้พาตัวของลิเลียกับเบรอสไปยังพระราชวังในทันที ใช้เวลากว่าหนึ่งวันในการเดินทางในที่สุดลิเลียกับเบรอสก็ได้มาถึงยังเมืองหลวงของอณาจักรเทอเรียเป็นที่เรียบร้อย สิ่งก่อสร้างมากมายไม่ว่าจะเป็นบ้านเรือนหรือร้านขายของต่างๆถูกสร้างมาอย่างสวยงามและประณีตเป็นอย่างมาก วัสดุที่ใช้ก็ดูเหมือนจะเป็นของราคาแพงด้วย สมแล้วที่เป็นเมืองหลวงของอณาจักร 

จากนั้นเดินทางต่ออีกหน่อยในที่สุดก็มาถึงยังพระราชวังเป็นที่เรียบร้อย พระราชวังมีขนาดใหญ่ถูกสร้างมาด้วยความประณีตทำให้มันมีรูปทรงที่สวยงามหรูหรา ลิเลียที่ได้เห็นครั้งแรกก็ตกตะลึงในความสวยงามของมันจดไม่อาจละสายตาไปไดเลย แต่สำหรับเบรอสแล้วเขานั้นมีพระราชวังที่ใหญ่และสวยงามมากกว่านี้เป็นร้อยเท่าทำให้เขาไม่มีอาการที่ดูตื่นเต้นและสนใจมันเลย เขาทำเพียงแค่นั่งทำสีหน้าเย็นชาเช่นเดิม

“ตามข้ามา”หนึ่งในทหารของจักรพรรดิเทอเรียได้พูดขึ้นหลังจากที่เบรอสกับลิเลียได้เดินทางมาถึงยังหน้าพระราชวังแล้ว เมื่อเข้ามายังในพระราชวังแล้วทหารคนนั้นก็นำลิเลียกับเบรอสไปยังห้องที่จักรพรรดิเทอเรียรออยู่

“เข้าไป องค์จักรพรรดิรออยู่ข้างใน”ทหารคนนั้นพูดเสร็จก็เดินจากไปทำหน้าที่ต่อในทันที

เมื่อเบรอสเดินเข้าไปในห้องที่ทหารคนนั้นบอกก็เห็นเหล่าขุนนางมากมายยืนรายล้อมทางเดินอยู่และหันมามองเบรอสกับลิเลียด้วยความสนใจ ข้างหน้าจะเป็นบัลลังค์ที่จักรพรรดิได้นั่งอยู่

“มาแล้วสินะ”จักรพรรดิเธอเรียพูดขึ้น เป็นเสียงของชายสูงอายุที่ฟังดูเก่าแก่และน่าเกรงขามและเหมือนมีอำนาจบางอย่างคอยกดดันคนที่ได้ฟังตลอด ทำให้ในตอนนี้คนที่อยู่ภายในห้องโถงต่างอึดอัดกันเป็นอย่างมาก มีเพียงแต่เบรอสเพียงคนเดียวที่ราวกับไม่ได้รู้สึกอะไรเลย

“มีธุระอะไร”เบรอสพูดโดยไร้ซึ้งความเคารพ ทำไงได้ก็เขาก็เป็นถึงจักรพรรดิเช่นกันแถมยังยึดครองมาหลายโลกแล้วด้วยจะมายอมเสียศักดิ์ศรีง่ายๆแบบนี้ก็คงไม่ใช่

“เจ้า!!”คนที่ยืนข้างกายขององค์จักรพรรดิเทอเรียผู้ที่น่าจะเป็นองครักษ์ของจักรพรรดิเทอเรียพูดขึ้นด้วยความโกรธ แต่ในจังหวะนั้นเองก็ได้ถูกจักรพรรดิเทอเรียห้ามไว้ทำให้คนที่เป็นองครักษ์คนนั้นหยุดและเงียบลงแต่โดยดี

“เจ้าใช่มังกรที่เขาล้ำลือกันใช่หรือไม่”จักรพรรดิเทอเรียถามเบรอสเพราะจักรพรรดิเทอเรียก็เคยได้ยินข่าวมาบ้างว่ามีคนสามรถอัญเชิญมังกรออกมาได้ และที่จักรพรรดิเทอเรียรู้ว่าเบรอสนั้นเป็นมังกรที่ถูกอัญเชิญมาก็เพราะจักรพรรดิเทอเรียรู้สึกถึงความแข็งแกร่งที่ไม่ธรรมดาของเบรอสได้

“ใช่”เบรอสพูด หลังจากที่เบรอสพูดจบก็เกิดเสียหือหาดังขึ้นมา

“เงียบ!!"หลังจากที่จักรพรรดิพูดเพียงคำๆเดียวเท่านั้นทุกอย่างก็เงียบลงไป

“แล้วมีธุระอะไรถึงไดเรียกข้ามา”เบรอสถามออกไปแม้ตนจะรู้อยู่แล้วก็ตาม แต่เพื่อความแน่ใจจึงถามดูอีกครั้ง

“เจ้าก็คงรู้อยู่แล้ว”จักรพรรดิเทอเรียพูด

“จะลงโทษข้างั้นเหรอ?”เบรอสได้ถามจักรพรรดิเทอเรียด้วยสีน่าท่าทางที่ดูราวกับว่าไม่ทุกข์ไม่ร้อนต่อบทลงโทษเลยแม้แต่น้อย

“ใช่ แต่ข้าขอเสนออีกแนวทางหนึ่ง เจ้าสนใจอยากลองฟังดูหน่อยไหม?"จักรพรรดิเอ่ยถาม

“ว่ามา”เบรอสพูดแบบสั้น ๆแม้มีหลายคนไม่พอใจเบรอสแต่ก็ไม่สามรถทำอะไรได้เพราะพวกเขาต่างหวาดกลัวจักรพรรดิเทอเรียกันทั้งนั้น

“เจ้ามาเข้าร่วมกับข้าและข้าจะยกเว้นบทลงโทษให้ แต่ขอบอกไว้ก่อนเผื่อเจ้าจะไม่รู้บทลงโทษที่ข้าจะมอบให้ บทลงโทษของข้านั่นหนักเอาเรื่องอยู่นะ และอีกอย่างสำหรับsommonerแล้วบทลงโทษของsommonerที่ไม่สามรถดูแลผู้พิทักษ์ของตนเองได้แล้วทำร้ายผู้อื่นจนได้รับบาดเจ็บสาหัสจนถึงแก่ความตาย บทลงโทษนั้นก็หนักไม่เบาเช่นกัน”จักรพรรดิพูดโน้มน้าวให้เบรอสเข้าร่วมกับฝ่ายตนโดยอ้างกฎต่างๆ

“เบรอส…”ลิเลียรู้สึกเป็นห่วงเบรอสขึ้นมาใจจริงเธออยากให้เบรอสเข้าร่วมกับราชวงศ์แต่เธอรู้ดีว่านิสัยของเบรอสเป็นยังไง เธอจึงอดเป็นห่วงเบรอสไม่ได้

“ขอปฏิเสธ”เบรอสพูด

“ทำไมกัน! ทำไมถึงปฏิเสธ!!”ดูเหมอนจักรพรรดิเทอเรียจะเก็บอารมณ์เอาไว้ไม่อยู่แล้วพูดขึ้นมาด้วยความไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัด

“ข้าไม่สนใจอะไรหรอกบทลงโทษอะไรพวกนั้นน่ะ”เบรอสพูด

“ทหารจับมันไปลงโทษซะ!!”จักรพรรดิพูดด้วยอารมณ์โกรธ ทหารที่อยู่ภายในห้องโถงก็เดินมายังเบรอสกับลิเลีย แต่มีหรือเบรอสจะให้จับกุมง่ายๆ เขากระทืบเท้าไปหนึ่งที่จากนั้นก็มีคลื่นสีดำกระจายออกจาตรงที่บริเวณที่เบรอสยืนอยู่ไปกระแทกทหารที่กำลังเดินเขามาเพื่อที่จะจับกุมตัวเบรอสปลิวไปจนติดกำแพงทำให้กำแพงบางส่วนพังเสียหาย

จักรพรรดิเทอเรียที่เห็นถึงพลังของเบรอสก็เริ่มรู้สึกหวาดกลัวเบรอสขึ้นมา จึงไม่ได้ทำอะไรต่อและนั่งอยู่เงียบๆไป จากจักรพรรดิที่ดูหน้าเกรงขามกลายมาเป็น สุนัขขี้ขลาดไปเสียแล้ว และหลังจากเหตุการณ์นี้อาจจะทำให้อณาจักรเกิดความแตกแยกก็ได้ใครจะไปรู้

“กลับกันเถอะ”ว่าแล้วเบรอสก็ได้จูงมือลิเลียแล้วเดินออกไปจากที่นี่ทันที เฟเดอริโกที่มองอยู่ห่างๆเมื่อเห็นว่าจักรพรรดิทำอะไรเบรอสไม่ได้เขาจึงทำได้เพียงแต่กัดฟันของตัวเองด้วยความโกรธแค้น

“ได้ในเมื่อจักรพรรดิไรน้ำยาทำอะไรเบรอสไม่ได้ ฉันจะเป็นคนลงมือเองก็ได้ ไม่สิถ้าเรายืมมือจักรพรรดิในการแก้แค้นล่ะก็มือโอกาสที่เราจะได้แก้แค้นดีไม่ดีเราอาจจะมีอำนาจมากขึ้นหลังจากที่ทำความดีความชอบให้จักรพรรดิก็ได้ ฮ่าๆ”เฟเดอริโกเมื่อคิดแผนได้เขาจึงไม่รอช้ารีบดำเนินการตามแผนโดยทันที

.

.

หลังจากที่เบรอสได้พาลิเลียออกมาจากพระราชวังแล้วเขาก็คิดว่าจะกลับบ้านเลยทันทีแต่ลิเลียกลับขอเที่ยวในเมืองหลวงก่อนเสียได้ เบรอสที่ตอนแรกก็ไม่ให้แต่เมื่อลิเลียพยายามขอร้องเขาเขาจึงใจอ่อนให้ลิเลียไปเที่ยวได้

“เฮ้อก็ได้ แล้วแต่เจ้า แต่ข้าขอบอกก่อนเราไม่ได้มีเงินนะ”เบรอสพูดเตือนลิเลีย

“รู้แล้วน่า แค่เที่ยวเฉยๆ มาเมืองหลวงทั้งที่ก็ต้องได้เที่ยวบ้าง แถมไม่รู้ว่าจะได้มาตอนไหนอีก ดังนั้นก็เที่ยววันนี้ให้สุดๆไปเลย”ลิเลียพูดด้วยความตื่นเต้น

“เฮ้อ…”เบรอสถอนหายใจออกมา แต่ก็จริงที่ลิเลียพูดแต่ในความหมายของเขาคือไม่รู้ว่าเมืองหลวงนี้จะหายไปตอนไหนดังนั้นเที่ยวสักหน่อยก็ไม่เสียหายอะไร