เมื่อจักรพรรดิปีศาจต้องกลายเป็นผู้พิทักษ์(ดอง)

ลำดับตอนที่ #22 : เสียท่า

เซเรเนียได้เดินทางกลับมายังวิหารสาขาย่อยหลังจากที่เจรจากับเบรอสแล้วก็พบกับโอริเวียที่กำลังยืนอยู่ในเงามืดเหตุที่เซเรเนียต้องกลับมายังสาขาหลักเพราะเธอต้องใช้ประตูเคลื่อนย้ายในการเคลื่อนที่กลับไปยังสาขาหลัก

         "ทำไมเจ้าถึงมาอยู่ที่นี่โอลิเวีย"เซเรเนียถามเมื่อเห็นว่าโอริเวียมายังสาขาย่อยทั้งที่ถูกย้ายให้ไปอยู่ที่อื่นแล้ว

          "พอดีข้ามีธุระนิดหน่อยน่ะเจ้าคะ"โอริเวียพูดเสียงของเธอนั้นเย็นเชียบเป็นอย่างมากทำให้คนที่ได้ฟังถึงกับขนลุกเลยทีเดียว

          "ธุระอะไรถึงกับทำให้เจ้าขัดคำสั่งของเหล่าผู้อาวุโสเช่นนี้"เซเรเนียถามด้วยความหวาดระแวง

          "ข้ามาเพื่อสะสางบางอย่างกับ จัดการพวกตาแก่ที่ไม่เห็นความสำคัญกับชีวิตของผู้อื่น"ทันทีที่โอริเวียพูดจบเซเรเนียก็รู้ได้ในทันทีว่าเป้าหมายของโอริเวียคือเธอนั้นเอง

          "ข้าแนะนำให้เจ้าคิดดี ๆเจ้าไม่มีทางที่จะชนะข้าได้หรอก"เซเรเนียพูดเพราะเธอคิดว่าคนอย่างโอริเวียที่เพิ่งมาเป็นหัวหน้าสาขาย่อยได้ไม่นานเมื่อเทียบกับเธอแล้วที่เป็นผู้อาวุโสมานานคงไม่คนามือเธอหรอก

          "ฮึ! ตอนนี้ทุกอย่างมันได้เปลี่ยนไปแล้ว"โอริเวียปล่อยพลังที่มากกว่าเซเรเนียออกมาเซเรเนียเมื่อรู้ว่าพลังของตนด้อยกว่าโอริเวียมากก็ถึงกับเหงื่อตก

          "ปะ-เป็นไปไม่ได้จะ-เจ้าเป็นใครกัน!?"เซเรเนียพูดออกมาด้วยความกวาดกลัว

          "ฮึ! ข้าก็คือโอริเวียยังไงล่ะ"ว่าแล้วโอริเวียก็จัดการทุกคนรวมถึงเซเรเนียอย่างง่ายดาย

          "ฮ่าๆข้าแข็งแกร่งขึ้นแล้ว ทีนี้แหละเจ้าผู้อัญเชิญมังกร ข้าจะทรมารเจ้าให้เจ้าเจอความเจ็บปวดอย่างที่เจ้าไม่เคยเจอมาก่อนเลยฮ่าๆ"โอริเวียหัวเราะด้วยความสะใจ

…….

“ตอนนี้เจ้ายังไม่มีสมาธิมากพอเอาไหม ใช้ดาบของเจ้าฟันมาให้โดนข้า” เบรอสได้สอนโรสเกี่ยวกับดาบบ้างแล้วเพราะตอนนี้เวทย์มนต์เธอก็ทำได้ดีพอสมควรแล้ว

“คะ!” โรสตอบกลับไปอย่างมุ่งมั่น เบรอสที่เห็นอย่างนั้นจึงยิ้มออกมา

“ดีมาก!” เบรอสพูด จากนั้นโรสก็พุ่งเข้ามาหาเบรอสโดยใช้ดาบฟันไปที่ช่วงลำตัว แต่เบรอสก็ป้องกันไว้ได้แต่ทว่านั้นมันเป็นแผนของโรสที่ได้วางไว้อยู่แล้วว่าเบรอสจะต้องมากันดาบของเธอแน่นอน เธอจึงเสริมพลังเวทย์ธาตุลมในดาบปรับเปลี่ยนวิถีดาบเป็นพุ่งแทงเข้าไปที่ใบหน้าของเบรอสอย่างรวดเร็ว เบรอสที่รู้อยู่แล้วเขาจึงได้นำดาบมากันไว้ได้อย่างรวดเร็ว(ถ้าติดขัดอะไรต้องขอโทษด้วยนะครับเพราะผมเขียนฉากต่อสู้ไม่เป็นอาจจะติดขัดไปบ้างและสมารถให้ความรู้กับผมได้นะครับเกี่ยวกับการเขียนฉากต่อสู้)

“ใช่ได้ แต่มันก็คาดเดาได้ง่ายเกินไป” เบรอสพูดเสร็จก็ปัดดาบของโรสออกไป โรสจึงได้ถ่อยออกมาตั้งหลักอีกครั้ง

“ฟู่// งั้นเอาใหม่คราวนี้ไม่พลาดแน่” โรสพูดออกมาอีกครั้งด้วยความแน่วแน่ เวลาได้ผ่านไปจนถึงเวลาเย็นเบรอสจึงได้เลิกฝึกโรสเพราะตอนนี้ก็ใกล้เวลาที่จะท่านอาหารเย็นแล้วและในเวลานั้นเองเสียงของลิเลียก็ตะโกนขึ้นมา

“ทั้งสองคน อาหารเสร็จแล้วนะ รีบเข้ามากันได้แล้ว” ลิเลียตะโกนออกมาจากหน้าบ้าน 

เบรอส ลิเลียและโรสก็ได้มานั่งทานอาหารกันอย่างเอร็ดอร่อยโดยอาหารของวันนี้จะเป็นเนื้อหมูปฐพีซึ่งขึ้นชื่อเรื่องความเอร็ดอร่อยมาก เบรอสได้บังเอิญไปเจอตอนที่ไปฝึกกับลิเลียและโรสภายในป่าเมื่อหลายวันก่อนพอดีเขาจึงได้สังหารมันและเก็บเนื้อมันมาด้วย

“เป็นไงบ้างวันนี้” ลิเลียถามโรสที่กำลังทานอาหารอย่างเอร็ดอร่อย โรสที่ได้ยินจึงกลือนอาหารไปก่อนและตอบลิเลียไปว่า

“ได้อะไรมาเยอะเลยละ” โรสตอบ

“แล้วนายละวันนี้เป็นยังไงบ้าง” ลิเลียได้หันมาถามเบรอส

“ก็เหมือนเดิม” เบรอสตอบเสร็จก็ก้มหน้าลงไปกินข้าวต่อ

“อืม… ฉันคิดว่าบ้างที่เราต้องหาอะไรทำแก้เบื้อบ้างแล้วละ” ลิเลียพูดขึ้นมา

“แล้วเรื่องบัตรเชิญนั้นเจ้าคิดยังไงล่ะ” เบรอสถาม เพราะก็ใกล้จะครบตาบเวลาที่กำหนดในการยื่นเข้าเรียนอยู่แล้ว

“ก็คิดว่าอยากจะเข้าอยู่หรอก แต่ไม่รู้จะเข้าไปทำไมเนี่ยสิตอนนี้ก็ดีอยู่แล้ว” ลิเลียตอบมา เบรอสที่ได้ยินก็ไม่ได้คิดจะแย้งแต่อย่างได้เพราะถ้าลิเลียเลือกทางไหนเบรอสก็จะเลือกทางนั้นด้วย

เช้าวันถัดมาเบรอสที่กำลังนั่งอ่านหนังสือภายในห้องนั่งเล่นจู่ก็มีนกตัวหนึ่งได้มาเกาะตรงบริเวณระเบียงแถมยังนำบางสิ่งมาด้วย ด้วยความสงสัยเบรอสจึงเดินไปดูพบว่าสิ่งนั้นก็คือจดหมายนั้นเอง ซึ่งไม่ปรากฎชื่อของผู้ส่งมาเบรอสเลยถือวิสาซะเปิดดูด้วยความสงสัย

“หืม… นี่มัน” หลังจากที่เบรอสได้อ่านจดหมายของบุคคลปริศนาเสร็จเขาก็ได้เอาไปวางไว้ที่บนโต๊ะก่อนที่จะเปิดประตูมิติเพื่อไปยังที่ไหนสักที่หนึ่ง เบรอสได้โผล่มายังวิหารศักดิ์สิทธิสาขาย่อยที่เพิ่งจะถูกยุบไป

“ออกมาได้แล้ว เป็นคนเชิญข้ามาที่นี่แท้ๆแต่กลับหลบอยู่ในเงามืดเนี้ยนะ” เบรอสพูดขึ้นมาท่ามกลางความว่างเปล่าแต่ในความว่างเปล่านั้นเองก้ได้มีคนโผล่ออกมา

“เจ้าคือผู้อัญเชิญมังกรงั้นหรือ?” โอริเวียเมื่อเห็นเบรอสจึงถามขึ้นมาเธอก็ไม่รู้เช่นกันว่าจะใช่หรือเปล่าเพราะเธอไม่เคยเห็นหน้าของผู้อัญเชิญมังกรเลยแม้แต่ครั้งเดียว เบรอสที่ได้ยินก็ยังคงไม่ตอบอะไรได้แต่ยืนนิ่งเงียบ

“หืม… ไม่คิดจะบอกข้าดี ๆสินะงั้นได้!” ว่าแล้วโอลิเวียก็ได้ใช้เวทย์มนต์ที่เพิ่งได้รับจากคนปริศนาออกมา เบรอสที่เห็นเวทย์มนต์ของโอริเวียก็ทำสีหน้าแปลกใจขึ้นมา

“นั้นมัน” แต่ทว่าก่อนที่จะได้พูดอะไรก่อนพลังงานสีดำที่ออกมาจากวงเวทย์ของโอริเวียกก็ได้พุ่งเข้ามาหาเบรอสแล้ว

ตู้ม!! 

วิหารเกิดการสั้นสะเทือนอย่างรุนแรงวัตถุและสิ่งปลูกสร้างต่าง ๆก็ถึงกับพังละเนละนาด จุดที่โดนพลังงานสีดำเข้าไปถึงกับสลายหายไปราวกับไม่เคยมีอยู่ โอริเวียที่ไม่เห็นเบรอสและคิดว่าคงถูกจัดการไปแล้วก็แสดงสีหน้าที่ดูหงุดหงิดขึ้นมา

“คงไม่ใช่เจ้านี่สินะ เฮ้อ…” แต่โอริเวียก็ถอนหายใจได้ไม่นาน ก็ได้มีเสียงของเบรอสดังขึ้นมาเรียกความสนใจของโอริเวียได้เป็นอย่างมาก

“เจ้าได้พลังนั้นมาจากไหนกัน” เบรอสได้ถามออกไปเช่นนี้ก็เพราะพลังที่เธอใช่มันคล้ายกับพลังของคนๆหนึ่งซึ่งเบรอสเคยรู้จักและเป็นศัตรูกันมาก่อน ในเมื่อหลายพันปีที่แล้วในโลกเดิม

“ฮึ! แกไม่จำเป็นต้องรู้ ตายซะ!”โอริเวียไม่ได้ฟังคำพูดของเบรอสอะไรทั้งนั้นเธอได้ใช้เวทย์เดิมซ้ำอีกครั้งแต่ครั้งนี้ต่างจากครั้งแรกเพราะ ครั้งนี้เธอได้เรียกพลังงานสีดำนั้นมาหลายอันเลยที่เดียว

เบรอสที่เห็นว่าโอริเวียไม่ตอบคำถามของเขาและคิดจะเมินเขา เบรอสจึงตัดสินใจที่จะเค้นข้อมูลโดยใช่กำลังแทน เบรอสได้จ้องมองไปยังกลุ่มพลังงานสีดำจำนวนมาก จากนั้นดวงตาของเบรอสก็เริ่มมีสัญลักษณ์บางอย่างปรากฏขึ้น

“เนตรจักรพรรดิ!” เมื่อเบรอสได้ใช้เนตรจักรพรรดิพลังงานสีดำทั้งหลายที่กำลังพุ่งเข้ามาก็สลายหายไปในทันที โอริเวียที่เห็นว่าเวทย์มนต์ของตนถูกทำลายลงอย่างง่ายดายก็ทรุกเข่าลงไปด้วยความอ่อนแรง เบรอสที่เห็นจึงได้เดินเข้าไปหาโอริเวียเพื่อที่จะเค้นคำถามเกี่ยวกับคนที่มอบพลังให้โอริเวีย 

แต่หารู้ไหมว่านั้นเป็นแผนของโอริเวียเธอได้แกล้งทำเป็นหมดแรงแต่อันที่จริงแล้วเธอได้ซ่อนบางสิ่งเอาไว้ เบรอสที่เห็นว่าโอริเวียมี่ท่าทางแปลกเขาจึงหยุดชะงักไปและเตรียมที่จะกระโดดถ่อยหลังกลับไปยังจุดเดิม แต่ว่าไม่ทันเสียแล้วโอริเวียได้ใช้ไอเท็มบางอย่างที่ทำให้เบรอสถึงกับตื่นตะลึง

“นั้นมัน!? ศิลาผนึกเทพ! ทำไมมันถึงมาอยู่ที่นี่ได้”เบรอสพูดออกมาด้วยความตกใจ ร่างกายของเบรอสก้ได้ถูกพันธนาการด้วยโซ่สีทองที่แฝงพลังศักดิ์สิทธิซึ่งมันทำให้เขาขยับตัวไม่ได้และค่อยมีผลึกเกาะร่างกายของเบรอสมากขึ้นเรื่อย ๆจากเท้าจนถึงหัวจนกระทั้งทั่วทั่งร่องของเบรอสได้ถูกทำให้อยู่ภายในผลึกแท่งขนาดใหญ่

“ฮึๆ เจ้าติดกับข้าแล้ว” โอริเวียหัวเราะออกมาด้วยความดีใจที่จัดการเบรอสได้แล้ว ถึงแม้จะกำจัดให้สิ้นซากไปไม่ได้แต่ก็สามารถผนึกไว้ตลอดกาลได้และนี่จะเป็นการแก้แค้นให้แก่เหล่าพี่น้องของเธอ