เมื่อจักรพรรดิปีศาจต้องกลายเป็นผู้พิทักษ์(ดอง)

ลำดับตอนที่ #19 : นักฆ่า(1)

เวลาก็ล่วงเลยผ่านมาหนึ่งเดือนตั้งแต่ที่เบรอสได้รับโรสมาเป็นลูกศิษย์ถึงแม้ตอนแรกๆลิเลียจะไม่พอใจมากแต่หลังๆมาทั้งสองคนกลับสนิดกันราวกับพี่น้องท้องเดียวกัน และหนึ่งเดือนที่ผ่านมาเบรอสก็ได้สอนเรื่องเวทย์มนต์ให้ทั้งสองคนในตอนแรกๆโรสดูเหมือนจะเข้าใจได้เร็วกว่าลิเลียแต่ทว่าเมื่อเวลาผ่านไปลิเลียกลับเรียนรู้เร็วเอาซะจนเบรอสถึงกับตะลึงไปเลยทีเดียว 

เพราะเธอสามารถที่จะคิดเวทย์เฉพาะของเธอได้แล้วนั้นเอง และการที่จะคิดค้นบทเวทย์ที่เหมาะสำหรับตัวเองได้นั้นจะต้องมีประสบการณ์การใช้เวทย์ไม่ต่ำกว่าร้อยปีหรืออัจฉริยะยังไงก็ใช้เวลาเป็นปีๆ แต่นี่ลิเลียกลับสามารถที่จะคิดค้นเวทย์มนต์ขึ้นมาได้เพียงแค่ได้เรียนเวทย์มนต์เพียงแค่เดือนเดียวเพียงเท่านั้น 

ส่วนโรสนั้นก็ดำเนินไปตามอัจฉริยะทางเวทย์มนต์ทั่วไปไม่ได้เหมือนกับลิเลียที่ราวกับสัปหลาด แต่หลังๆมาก็ค่อยเก่งขึ้นเร็วกว่าเมื่อก่อนไม่รู้ว่าเพราะอะไรแต่หลังๆมานี้ โรสมักจะอยู่กับลิเลียตลอดอาจจะเป็นเพราะลิเลียก็ได้ที่ทำให้โรสเรียนรู้เร็วขึ้นและแน่นอนเบรอสก็มีเวลาว่างขึ้นเรื่อย ๆจนเกือบจะกลับมาน่าเบื่อเหมือนเดิม แต่ก็พอมีบ้างที่โรสจะมาปรึกษาเขาเกี่ยวกับเวทย์บางบทที่ลิเลียไม่รู้หรือแกล้งทำเป็นไม่รู้เพื่อไม่ให้เขาเบื่อจนเกินไป

“เฮ้อ… อ่านใจข้าได้หรือเจ้าน่ะ” เบรอสกับลิเลียทั้งสองได้นั่งอยู่ตรงระเบียงของบ้านและมองไปยังโรสที่กำลังฝึกเวทย์มนต์อยู่

“ใครจะอ่านใจนายได้กันล่ะ ฉันไม่รู้จริง ๆเลยให้ไปถามนายแค่นั้น” ลิเลียพูดในขณะที่กำลังนั่งอ่านหนังสือบางอย่างอยู่แถมยังถือกลับด้านอีกต่างหาก แต่เบรอสก็พอรู้ว่าเธอโกหกเพราะเวลาเธอโกหกมักจะไม่ค่อยจะสบตากับคนที่พูดด้วย

“ฮึๆ งั้นหรือ…” เบรอสหัวเราะออกมาเล็กน้อย ลิเลียที่เห็นว่าเบรอสหัวเราะออกมาเธอก็หันไปถามเบรอสด้วยความสงสัยว่าหัวเราะอะไร

“หัวเราะอะไรของนาย!” ลิเลียถาม เบรอสที่ได้ยินก็ไม่ได้ตอบอะไรและเขาก็ลุกขึ้นเพื่อที่จะไปสอนโรสต่อแต่ในขณะที่กำลังจะเดินออกไปเบรอสก็พูดขึ้นมาว่า

“เจ้านี่มันอัจฉริยะจริง ๆ สามรถอ่านหนังสือกลับด้านแล้วเข้าใจด้วย น่านับถือ” เบรอสก่อนที่จะเดินจากไป ทิ้งให้ลิเลียทำหน้าเขินอายอยู่ตรงนั้นคนเดียว

“เจ้าบ้าเอ้ย” ลิเลียสบถออกมา

ณ ตอนนี้บางอณาจักรได้รู้แล้วว่าใครเป็นคนทำให้เกิดโศกนาฏกรรมของราชวงค์เทอเรียกับสามผู้อาวุโสของวิหารศักดิ์สิทธิสาขาย่อยและหนึ่งในนั้นก็มีวิหารศักดิ์สิทธิ์ด้วยที่รู้ ดังนั้นพวกสาวกของวิหารศักดิ์สิทธิก็จะอยู่เฉยไม่ได้เมื่อมีคนมาหยามพวกมันถึงขนาดนี้ วิหารศักดิ์สิทธิ์จึงได้ส่งหน่อยสังหารที่เก่งที่สุดของวิหารเพื่อมาสังหารเบรอสกับลิเลีย 

 แม้วิหารศักดิ์สิทธิอาจจะฟังดูเหมือนจะเป็นพวกคนที่ดีแต่ทว่าจากการกระทำที่แล้วๆมาของวิหารศักดิ์สิทธิแล้วการถูกขนานนามว่าปีศาจคงไม่เกินเลยทั้งค่าขายทาสจากเผ่าต่างเพื่อการต่อสู้และความบันเทิง แม้บางอณาจักรจะมีการขายทาสอย่างถูกกฎหมายแต่ก็มีข้อกฎหมายคุ้มครองต่อทาสเช่นกัน แต่วิหารศักดิ์สิทธิ์นั้นไม่มีการคุ้มครองใด ๆต่อทาสเลยราวกับว่าทาสเป็นเพียงสิ่งของชิ้นเล็ก ๆที่ไม่สำคัญเท่านั้นและยังมีข่าวเกี่ยวกับการสังหารคนอีกนับไม่ถวนโดยหาว่าคนเหล่านั้นเป็นปีศาจทั้ง ๆที่มันไม่เป็นเรื่องจริงแม้แต่น้อย  

และเพื่อที่จะกันข่าวเสียๆหายๆของวิหารไม่ให้ถูกแพร่งพรายออกไปจึงได้มีการจัดตั้งหน่วยสังหารของวิหารเพื่อที่จะตามเก็บคนที่รู้เรื่องนั้น ๆของวิหาร หน่วยสังหารของวิหารศักดิ์สิทธินั้นแข็งแกร่งเป็นอย่างมากเพราะคนที่มีระดับตับสุดก็เป็นถึงsummonerแร้งค์ C แล้ว และยังมีจอมเวทย์ระดับ ราชาจอมเวทย์ เป็นหัวหน้าอีกซึ่งจอมเวทย์ระดับนี้หาได้ยากมากในหลายๆอาณาจักรเรียกได้ว่าคนระดับนี้เป็นไพ่ตายของหลายอณาจักรเลยก็ว่าได้

และในตอนนี้เองระหว่างที่เบรอสกำลังสอนโรสอยู่นั้นก็ได้มีการติดต่อทางเวทย์มนต์จากเซ็นมาเบรอสจึงใดให้โรสพักก่อน

“มีอะไรหรือเซ็น” เบรอสถาม 

“องค์จักรพรรดิขอรับ ตอนนี้ได้มีคนกำลังจะไปสังหารพระองค์เป็นพวกวิหารศักดิ์สิทธิขอรับ” เซ็นตอบ เบรอสที่ได้ยินก็ทำหน้าแปลกใจ

“เจ้ารู้ได้ยังไง” เบรอสถามไปเพราะการเคลื่อนไหวในเบื้องหลังของวิหารศักดิ์สิทธิ์จะถูกเก็บเป็นความลับสุดยอดไม่มีทางที่เซ็นจะรู้ได้นอกจากจะเป็นหนึ่งในสมาชิกของวิหาร

“กระผมรู้มาจาก ลูกค้าท่านหนึ่งที่เป็นสมาชิกของวิหารขอรับ” เซ็นตอบ

“งั้นหรือ ขอบใจเจ้ามาก” เบรอสพูด ก่อนที่จะหันไปบอกกับลิเลียและโรสว่า

“คืนนี้จะมีแขกพิเศษมาเยี่ยม พวกเจ้าเตรียมตัวแสดงฝีมือที่ฝึกซ่อมมาให้ดีละ เพื่อเป็นเกียรติแก่แขกสักหน่อย” เบรอสพูด ลิเลียกับโรสก็พอรู้ว่าเบรอสหมายความว่ายังไง

“ได้สิ อยากจะทดสอบพลังมานานแล้วเหมือนกัน” ลิเลียพูด

“ฮึๆ ชักจะทนไม่ไหวแล้วซิ อยากให้มาถึงเร็วๆจัง” โรสพูด