เมื่อจักรพรรดิปีศาจต้องกลายเป็นผู้พิทักษ์(ดอง)

ลำดับตอนที่ #18 : โรส

“แหม่ๆ เก่งสมคำรำลือจริงเลยนะคะ คุณเบรอส” เธอค่อยๆเดินออกมาจากเงามืดและปรากฏตัวให้เบรอสเห็น เธอมีผมสีม่วงสลวยสวยงามรูปร่างของเธอดูเย้ายวนชวนให้หลงใหล

……ต่อจากตอนที่แล้ว
 

“เจ้าเป็นใคร!” เบรอสถามพร้อมกับปล่อยจิตสังหารออกมาบ่งบอกว่าเขาไม่สบอารมณ์เป็นอย่างมาก

“แหม่ๆเวลาถามชื่อหญิงสาวควรพูดอย่างนี้หรอ” หญิงสาวผมม่วงพูดหยอกเบรอสโดยไม่เกรงกลัวเลยว่าเบรอสจะโกรธขนาดไหน เบรอสที่ได้ยินหญิงสาวผมม่วงคนนั้นพูดหยอกเหย้าโดยไม่เกรงกลัวเขาเลยเบรอสจึงได้สะบัดมือพร้อมกับเคลือบพลังเวทย์ไว้ เมื่อเบรอสสะบัดมือลมที่อยู่รอบ ๆก็กลายเป็นคมมีดตัดอากาศไปยังหญิงสาวผมม่วงด้วยความเร็ว หญิงสาวผมม่วงเมื่อเห็นว่ามีบางสิ่งที่อันตรายกำลังพุ่งมาด้วยความรวดเร็ว เธอก็ตกใจไม่นานก่อนที่เธอจะใช่เวทย์บางอย่างที่เคลื่อนที่จากจุดหนึ่งไปยังอีกจุดหนึ่งอย่างรวดเร็วนั้นก็คือวาร์ปนั้นเอง

“ฟู่! เกือบไม่รอดแหนะ นี่นายต้องทำกันถึงขนาดนี้เลยหรอ”หญิงสาวผมม่วงเมื่อเห็นว่าตนเองหลบคมมีดนั้นพ้นแล้วจึงหันไปด่าเบรอสในทันที เบรอสที่เห็นว่าหญิงสาวผมม่วงรอดไปได้เขาก็ใช้ใช้เวทย์เดิมซ้ำอีกครั้งแต่ทว่าในตอนนั้นเองหญิงสาวผมม่วงก็พูดขึ้นมา

“เดี๋ยว! หยุดก่อน ฉันไม่ได้คิดอะไรไม่ดีกับนายสักหน่อยทำไมต้องถึงกับจะฆ่ากันด้วย”หญิงสาวผมม่วงพูดขึ้น

“แล้วเจ้าวัดประหลาดนั้นล่ะเจ้าจะบอกว่าเจ้าไม่ได้เป็นคนทำงั้นหรือ” เบรอสพูดทำให้หญิงสาวผมม่วงคนนั้นถึงกับพูดไม่ออก

“แฮะๆ มันเป็นฝีมือของฉันเองแหละ แต่ฉันไม่ได้คิดว่ามันจะอาระวาดใส่นายแบบนี้ไง ฉันไม่ได้ตั้งใจจริง ๆนะ ฉันแค่จะทำให้เจ้าพวกนี้มันหลาบจำสักหน่อยแค่นั้นเอง” หญิงสาวผมม่วงหัวเราะแห้งและอธิบายให้เบรอสฟัง

“งั้นหรือ แล้วเจ้ามีเป้าหมายอะไรกันล่ะ” เบรอสถาม แต่เขาก็ยังไม่ไว้ใจหญิงสาวผมม่วงคนนั้นอยู่ดี เพราะเพียงแค่คำที่ออกมาจากลมปากคนมันไม่มีค่าอะไรเลยสักนิด

“ข้าแค่…” หญิงสาวผมม่วงมีท่าทีเขินอายก่อนที่จะพูดคำต่อไป

“ชื่นชอบท่านและ. อยากถวายตัวให้…”หญิงสาวพูดขึ้นทำให้เบรอสที่ได้ยินถึงกับนิ่งอึ้งไป ลิเลียที่ได้ยินก็ยิ่งแล้วใหญ่เพราะตอนนี้รอบ ๆกายของเธอมีไอเย็นออกมาจากร่างกายและดวงตาที่เปลี่ยนไปเป็นความอาฆาตมองไปยังหญิงสาวผมม่วง

“ปะ-เป็นลูกศิษย์ของท่าน ฉะ-ฉันแค่อยากแข็งแกร่งขึ้น ฉันไม่อยากโดนดูถูกแบบนี้อีกต่อไปแล้ว!!” คำพูดต่อมาทำให้ทั้งสองโล่งใจขึ้นมา ลิเลียโล่งใจที่หญิงสาวผมม่วงไม่ได้ถวายตัวอย่างที่เธอคิดเบรอสก็เช่นกัน

“หืม…ฉันพูดอะไรแปลกๆไปหรือเปล่า? ต้องขอโทษด้วยนะ ฉันแค่ไม่เคยขอใครเลยสักครั้งน่ะ”หญิงสาวผมม่วงพูดขึ้นมาเมื่อเห็นว่าทั้งสองจู่ ๆก็มีท่าทีแปลกไป

“ไม่หรอก” เบรอสส่ายหัวแล้วตอบลิเลียก็เช่นกัน หญิงสาวผมม่วงเมื่อเห็นอย่างนั้นเธอจึงรู้สึกโล่งใจขึ้นมาแต่ไม่นานเธอก็ต้องอยู่ในความอึดอัดอีกครั้งเมื่อเบรอสถามเธอขึ้นมา

“เจ้าอยากจะเป็นลูกศิษย์ข้าจริงหรือ” เบรอสถามออกไป

“จริงคะ! ต่อให้ต้องแลกด้วยอะไรฉันก็ยอม”ทันทีที่ลิเลียได้ยินเธอก็เปลี่ยนสีหน้าไปอีกครั้ง เธอจองมองเบรอสด้วยความกดดัน เบรอสที่รู้สึกได้ก็รู้สึกเสียวสันหลังขึ้นมาพร้อมกับคิดในใจว่า 'อะไรกัน!ทำไมจู่ ๆข้าถึงรู้สึกเสียวสันหลังขึ้นมาได้' 

“งะ-งั้นหรือ ข้าจะเก็บเอาไปคิดล่ะกัน แล้วเจ้าชื่ออะไรหรือ?” เบรอสยังคงไม่ได้ตอบตกลงทันทีเพราะเขายังไม่ไว้ใจเธออยู่

“จริงหรือคะ ส่วนชื่อฉันชื่อโรสคะ” หญิงสาวผมม่วงหรือโรสตอบ ลิเลียที่สงสัยบางอย่างเธอจึงถามลิเลียไป

“แล้วในตอนแรกๆทำไมเธอต้องเปิดตัวอย่างกับตัวร้ายด้วยล่ะ ” ลิเลียถาม โรสที่ได้ยินจึงหัวเราะแห้งออกมาและตอบว่า

“แฮะๆ ฉันแค่ได้ยินมาว่าท่านเบรอสชอบอะไรที่มันดูร้ายนะคะ” โรสตอบ ลิเลียที่ได้ยินก็พยักหน้าเข้าใจ

“ว่าแต่ว่า… เจ้าได้ข้อมูลของข้ามาจากใครงั้นหรือ” เบรอสถามเพราะเขาสงสัยมานานแล้วว่าเธอรู้จักเขาได้ยังไงและนี่ก็เป็นหนึ่งในเหตูผลที่เขาไม่ไว้ใจเธอ

“อืม…” โรสทำท่าเคร่งเคียดราวกับคิดหนักที่จะตอบเบรอส

“เฮ้อ… ช่างมันเถอะ! ฉันได้มาจากคนๆหนึ่งน่ะคะ เขาบอกข้อมูลฉันว่าเหตุการที่เกิดขึ้นในพระราชวังของอาณาจักรเทอเรียเกิดขึ้นจากฝีมือใครและมันเป็นยังไงคะ ราวกับว่าเขาได้อยู่ในเหตุการณ์นั้นด้วยเลย”หลังจากที่โรสคิดหนักอยู่นานเธอจึงเลือกที่จะตอบเบรอสเพราะว่าเบรอสจะได้เชื่อใจเธอมากขึ้น

“แล้วพอจะรู้จักชื่อของคนนั้นไหม” เบรอสถาม

“อืม… ฉันจำไม่ได้แล้วคะต้องขอโทษจริง ๆ” โรสทำท่าทางคิดหนักแต่แล้วเธอก็จำไม่ได้ว่าคนนั้นที่บอกเรื่องของเบรอสและกลัวว่าเบรอสจะไม่เชื่อใจเธอเธอจึงกล่าวขอโทษ

“งั้นหรือ” เบรอสพูด เบรอสนั้นรู้สึกถึงบางอย่างที่ไม่ชอบมาพากลกับคนๆนั้นที่รู้ข้อมูลของเขาว่าเขาทำอะไรกับอาณาจักรเทอเรียแต่เขาเลือกที่จะไม่ถามต่อเพราะต่อให้เขาจะถามเธอไปยังไงเธอก็คงไม่ยอมตอบแถมถ้าคอยตามน้ำต่อไปเขาอาจจะรู้อะไรเกี่ยวกับคนที่รู้ข้อมูลของเขาก็ได้

“มีอะไรหรือ?” เบรอสที่สัมผัสได้ว่ามีคนจ้องมองเขาด้วยความไม่พอใจอยู่เบรอสจึงหันไปถาม คนๆนั้นก็คือลิเลียนั้นเอง

“ไม่มีอะไร!” ลิเลียพูดกระแทกเสียงราวกับว่าเธอไม่พอใจเบรอส เบรอสที่เห็นอย่างนั้นก็ทำหน้างงๆก่อนที่จะเลิกสนใจไป ทำให้ลิเลียรู้สึกหงุดหงิดมากกว่าเดิม

“โถ่!…เจ้าบ้า ไม่เห็นจะพูดกับฉันมากขนาดนั้นเลย” ลิเลียบ่นออกมาเบาๆ ที่เธอเป็นแบบนี้เพราะเบรอสนั้นไม่ค่อยพูดกับเธอเลยตั้งแต่โรสเข้ามา มันจึงทำให้เธอรู้สึกไม่สบอารมณ์แบบสุดๆ

“งั้นเรากลับกันเถอะ” เบรอสหันมาบอกลิเลีย

“อืม!” ลิเลียตอบรับแต่ก่อนที่เบรอสกับลิเลียจะไปจู่ก็มีเสียงของโรสพูดขึ้นมาเสียก่อน

“คือ…ตอนนี้ฉันไม่มีที่อยู่นะพอจะให้ฉันอยู่ด้วยได้ไหม แน่นอนฉันจะตอบแทนให้แน่นอน” โรสเอ่ยขอ เพราะตอนนี้เธอไม่มีที่อยู่ทุก ๆวันเธอก็จะนอนอยู่แต่ในป่านี้เท่านั้นและอาศัยอยู่ในถ้ำสักแห่งในป่า

“เจ้าคิดว่ายังไง ข้าให้เจ้าตัดสินใจเพราะที่นั้นคือบ้านของเจ้า” เบรอสหันไปขอคำตัดสินใจจากลิเลีย ลิเลียในตอนแรกเธอก็คิดที่จะปฏิเสธไปแต่เธอก็รู้สึกสงสารขึ้นมาเธอจึงยอมให้โรสเข้ามาอาศัยอยู่ด้วยได้

“ได้ ฉันอนุญาตแต่ก็มีเงื่อนไขอยู่เช่นกัน เธอจะยอมรับหรือเปล่าถามยอมรับฉันก็จะให้เธออยู่ด้วยได้ แต่ถ้าปฏิเสธก็คงรู้ดีว่าจะเป็นยังไง” ลิเลียพูด โรสที่ได้ยินอย่างนั้นเธอจึงคิดอยู่สักพักก่อนที่จะตกลงไป เพราะอย่างน้อยเธอก็จะมีที่พักอาศัย

“ได้ ฉันยอมรับ” โรสตอบ

“งั้นเรากลับกันเถอะเงือนไขก็ค่อยว่ากันหลังจากที่กลับไปแล้ว” ลิเลียพูดก่อนที่จะสงสัญญาณให้เบรอสว่าพร้อมแล้ว เบรอสเมื่อเห็นว่าลิเลียสงสัญญาณว่าพร้อมแล้วเขาจึงไม่รอช้า เบรอสเปิดประตูมิติออกมา โรสที่ได้เห็นครั้งแรกดวงตาของเธอก็เบิกกว้างขึ้นมาด้วยความสนใจและตื้นเต้น เบรอสที่เห็นว่าโรสกำลังยืนมองไปยังประตูมิติก็พูดขึ้นมา

“เจ้าจะไม่มาแล้วใช่ไหมงั้นข้าไปล่ะ” เบรอสพูดโรสที่ได้ยินเธอก็รีบตามไปในทันทีเพราะกลัวว่าจะถูกทิ้งนั้นเอง

เมื่อกลับมาถึงยังบ้านใหม่ที่พึ่งซื้อลิเลียก็เดินนำเข้าไปในบ้านทันทีแต่ก่อนที่จะเข้าไปในบ้านที่หน้าประตูของบ้านได้มีซองจดหมายที่มีตราสัญลักษณ์บางอย่าง วางไว้อยู่หน้าประตู

“มันคืออะไรงั้นหรือ” เบรอสที่เดินตามาห้างกลังถาม

“ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน” ลิเลียตอบก่อนที่จะเปิดซองจดหมายดูในนั้นเขียนว่า

เรียนคุณลิเลีย กระผมมีนามว่า เซอโร เซริโอ เป็นผู้อำนายการของสถาบันนักอัญเชิญและจอมเวทย์ เซริโอ เราได้เล็งเห็นถึงความสามารถอันแข็งแกร่งของท่า ทางเราจึงมีจุดประสงค์อยากให้ท่านมาศึกษายังสถาบัน เซริโอ โรงเรียนอันดับหนึ่งแห่งโลกของเรา ถ้าท่านตกลงให้มายังสถาบันเซริโอในอีกสามเดือนข้างหน้าทางเราจะคอยตอนรับเป็นอย่างดี(ผมใช่ภาษาทางการไม่เป็นและไม่เก่งภาษไทยด้วย ถ้ามีอะไรผิดพลาดก็ขออภัยด้วยครับ)

“โรงเรียนเซริโอโรงเรียนอันดับหนึ่ง ในอีกสามเดือนข้างหน้างั้นหรอ” ลิเลียพูดขึ้นด้วยความสนใจ