เมื่อจักรพรรดิปีศาจต้องกลายเป็นผู้พิทักษ์(ดอง)

ลำดับตอนที่ #13 : ซื้อบ้านหลังใหม่

เมื่อลิเลียกลับมาถึงยังบ้านสิ่งแรกที่เธอทำคือการไปดูว่าแม่ของเธอเป็นอย่างไรบ้าง ลิเลียรีบวิ่งไปเปิดประตูบ้านและตรงเข้าไปหาแม่ของเธอด้วยความเป็นห่วง เมื่อเธอเข้ามายังข้างในบ้านก็ได้ยินเสียงแม่ของเธอกำลังคุยกับใครสักคนอยู่ นั้นก็คือเถ้าแก่ร้านอาหารที่เธอเคยทำงานอยู่นั้นเอง เธอมาดูแลอาเรียตามคำขอของลิเลียที่ขอก่อนหน้านี้ เพราะก่อนที่ลิเลียจะไปยังเมืองหลวงก็ได้ขอให้เถ้าแก่มาดูแลแม่ของเธอ เธอกลัวว่าแม่ของเธอจะอาการแย่ลงกว่านี้อย่างน้อยถ้ามีคนเฝ้าอยู่ก็หายห่วงได้เปราะหนึ่ง

“ว่าไงหนูลิเลีย สนุกไปเที่ยวเมืองหลวงมาสนุกไหม”เถ้าแก่ร้านอาหารถาม

“สวัดดีคะ คุณลิซ แล้วหนูก็บอกแล้วไงคะว่าไปทำธุระไม่ได้ไปเที่ยวสักหน่อย”ลิเลียพูดพร้อมกับแสดงท่าทีไม่พอใจเล็กน้อย

“แหม่ๆ ป้าแค่พูดล้อเล่นเอง ทำเป็นโกรธไปได้”เถ้าแก่ร้านอาหารหรือลิซพูด ในขณะนั้นเองเบรอสก็ได้เดินเข้ามายังในบ้านเมื่อลิซเห็นก็อดที่จะแซวลิเลียอีกไม่ได้

“ไปกับหนุ่มหล่อขนาดนี้บอกว่าไม่ได้ไปเที่ยวงั้นหรอ ป้าไม่ค่อยอยากจะเชื่อเลย”ลิซพูด

“ก็…เขาเป็นผู้พิทักษ์ของหนูนิคะ..ก็ต้องไปด้วยกันอยู่แล้ว”ลิเลียตอบด้วยท่าทีที่ดูเขินอายเล็กน้อย

“จริงหรอจ้ะ ไม่ใช่ว่ามีจุดประสงค์อื่นด้วยหรอจะ”ลิซยังคงเอ่ยแซวลิเลียไม่เลิก

“โถ่… เลิกแซวหนูสักทีเถอะคะ”ลิเลียพูดและแสดงท่าทีเขินอายมากกว่าเดิมอีก

“จ้าๆ ไม่แซวแล้วๆ”ลิซเมื่อเห็นว่าลิเลียเริ่มไม่ไหวแล้วเธอจึงหยุด

“เป็นไงบ้าง ไปทำธุระเหนื่อยไหมลูก”อาเรียถามด้วยความเป็นห่วง ตามภาษาคนเป็นแม่

“ไม่เท่าไรหรอกคะ”ลิเลียตอบกลับไปพร้อมกับโผล่เข้ากอดแม่ของเธอด้วยความคิดถึง

“งั้นหรอจ้ะ แต่ถ้ามีเรื่องอะไรหนักใจก็บอกแม่ได้นะ”อาเรียพูดด้วยความอ่อนโยน

“คะ ท่านแม่”ลิเลียตอบ

เบรอสที่เห็นอย่างนั้นก็ได้ให้เวลาส่วนตัวลิเลียกับอาเรียได้คุยกันบ้าง เบรอสจึงได้เลือกที่จะเดินกลับไปยังห้องของตัวเองและถึงเรื่องราวต่างที่ผ่านมา

“ผ่านมาแค่ไม่กี่วัน ก็มีอะไรน่าสนุกให้ทำเยอะแยะเลยแฮะ”เบรอสพูดกับตัวเองอย่างมีความสุข เพราะหลายวันที่ผ่านมานี้มีแต่เรืองที่เขาให้คิดบ้างได้ทำอะไรที่มันดูสนุกบ้าง ไม่เหมือนกับก่อนหน้านี้ที่ไม่มีอะไรทำเลยแม้แต่น้อยทุกอย่างมันดูหน้าเบื่อไปหมดสำหรับเบรอส 

เวลาได้ร่วงเลยผ่านไปจนถึงตอนเย็นลิเลียได้เรียกเบรอสให้ไปทานอาหารเย็นที่ข้างล่าง เมื่อเบรอสลงมาก็เห็นอาเรีย ลิซ และลิเลียได้นั่งรอเขาอยู่

“รีบๆมาได้แล้วจะได้ทานข้าวกัน”ลิเลียพูด

“ทำไมเจ้าไม่กินกันก่อนล่ะ”เบรอสถาม เพราะเขาไม่จำเป็นต้องกินร่วมกับใครก็ได้

“เอาน่าๆ กินพร้อมหน้ากันอย่างนี้สนุกกว่าเยอะ”ลิเลียพูดและลุกขึ้นมาลากเบรอสไปนั่งยังเก้าอี้ที่ยังว่างอยู่ จากนั้นก็กินไปด้วยทำความรู้จักกันไปด้วยทำให้ความสัมพันธ์ของทุกคนแน่นแฝ้นยิ่งขึ้นไปด้วย เบรอสที่เห็นภาพตรงหน้าว่าทุกคนกำลังกินอาหารและพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน ก็นึกย้อนไปยังอดีตของตนที่เมื่อก่อนก็เป็นอย่างนี้ 'ข้าอยากให้กลับไปเป็นเหมือนเมื่อก่อนจริงๆ กาเบียล ท่านพ่อท่านแม่ โรส'เบรอสคิดในใจ ตอนนี้ในใจของเบรอสนั้นเต็มไปด้วยความรู้สึกที่มีความสุขและความทุกข์

……

เช้าวันต่อมาลิเลียก็ได้มาเคาะประตูที่หน้าห้องของเบรอส เบรอสที่ได้ยินจึงได้ไปเปิดประตูให้

“มีอะไรงั้นหรือ”เบรอสถาม

“คือมีเรื่องจะคุยด้วยขอเข้าไปก่อนได้ไหม”ลิเลียพูดพร้อมกับแสดงท่าทีเขินอาย เพราะมันเป็นครั่งแรกที่เธอได้เข้าห้องผู้ชาย โดยไม่นับตอนที่เธอถูกลากไปเกือบจะโดนข่มขืนเมื่อตอนนั้น

“มีอะไรพูดมาได้เลย”หลังจากที่ลิเลียเข้ามาแล้วเบรอสก็เดินไปนั่งยังที่นั่งใกล้หน้าต่างพร้อมกับหยิบชาขึ้นมาจิบ

“คือ… เรื่องบ้าน..”ลิเลียเหมือนจะไม่ค่อยกล้าพูดเท่าไหร่เพราะกลัวว่าเบรอสจะไม่พอใจ เบรอสที่รับรู้ได้เช่นนั้นจึงได้พูดออกมาก่อน

“ควรซื้อบ้านไหมได้แล้วซินะ เอาซิข้าไม่ว่าอะไรหรอกใช้เงินของข้าที่มีอยู่ตอนนี้ก็ได้”เบรอสพูด ทำให้ลิเลียที่ได้ยินก็ยิ้มออกมาด้วยความดีใจ

“จริงหรอ! นายจะซื้อให้ฉันจริงๆใช่ไหม”ลิเลียถามดวงตาที่มองมายังเบรอสก็เต็มไปด้วยความชื่นชม

“อืม”เบรอสตอบ

“งั้นวันนี้เราไปซื้อกัน!”ลิเลียพูดออกมาด้วยความกระตือรือร้น

“แล้วแต่เจ้าเลย”ว่าแล้วเบรอสก็จิบชาอย่างสบายๆ เพราะเงินนั้นก็ไม่ใช่เงินที่ลำบากเขาหามาเองอยู่แล้ว แต่ถึงยังไงมันก็เป็นเงินของเขาอยู่ดีแม้จะไม่ได้หาเองก็เถอะนะ

และแล้วก็ถึงเวลาที่เบรอสกับลิเลียจะไปเลือกซื้อบ้าน ลิเลียคิดว่าเธอคงจะไปไม่นานเธอจึงไม่ได้ขอให้ลิซมาดูแลอาเรีย เบรอสกับลิเลียก็ได้มุ่งตรงไปยังที่ทำการของเจ้าเมืองของเมืองโกล์เด้นทันที เพราะมีเพียงที่นั่นเท่านั้นที่สามารถเลือกซื้อบ้านได้ ใช้เวลาไม่นานก็ได้มาถึงยังหน้าที่ทำการของเจ้าเมืองในขณะที่ทั้งสองกำลังจะเดินเข้าไปก็ได้ถูกเรียกให้หยุดจากทหารที่เฝ้าอยู่

“หยุด!! พวกท่านมีธุระอะไร”ทหารคนนั้นถามทั้งสองคน เบรอสจึงตอบไปว่า

“ข้ามาติดต่อซื้อบ้าน”ทหารที่ได้ยินอย่างนั้นก็สำรวจว่ามีประวัติอาชญากรหรือไม่โดยใช้ลูกแก้วขนาดเล็กเท่ากับกำปั้นตรวจสอบเมื่อไม่มีประวัติอาชญากรรมจึงได้ปล่อยลิเลียกับเบรอสเข้าไป

“เชิญพวกท่านเข้าไปได้”ทหารคนนั้นพูด เมื่อเดินเข้ามายังข้างในที่ทำการของเจ้าเมืองก็เห็นว่ามีเคาเตอร์อยู่หนึ่งที่เบรอสจึงไม่รอช้าเขาได้เดินไปถามถึงเรืองธุระที่เขามาที่นี่ทันที

“ข้าจะซื้อบ้านต้องทำยังไงบ้าง”เบรอสถามออกไปเมื่อพนักงานได้ยินก็ตกใจเล็กน้อยที่จู่ก็มีคนมาถาม

“เออ.. เดี่ยวผมจะรีบทำการให้ครับ”พนักงานคนนั้นพูดเสร็จก็ได้ไปรื้อค้นเอกสารบางอย่างออกมาวางยังหน้าเคาเตอร์

“นี่ครับเชิญเลือกได้ตามสบาย”พนักงานคนนั้นได้ยื่นหนังสือเล่มหนึ่งให้เบรอส เบรอสก็รับมาแล้วเปิดดู

“เจ้าคิดว่าจะเลือกยังไง”เบรอสถามความต้องการของลิเลียว่าต้องการจะได้บ้านแบบไหน

“อืมแบบที่มันมีพื้นที่กว้างๆหน่อย และก็ขอเป็นที่ๆธรรมชาติดีๆด้วยนะ แค่นี้แหละ”หลังจากที่ลิเลียพูดเสร็จเบรอสก็ได้เลื่อนหาดูในทันทีว่ามีบ้านที่ตรงกับความต้องการของลิเลียหรือไม่ ใช่เวลานานอยู่พอสมควรในที่สุดก็ได้บ้านตามความต้องการของลิเลียแล้ว เพราะในหนังสือขายบ้านนี้มีบ้านขายอยู่เป็นพันๆเลยที่เดียวทำให้ต้องใช่เวลานานหน่อยในการเลือกซื้อ

“เอาแบบนี้ไหม"เบรอสได้หันไปถามลิเลียและได้ยื่นรูปบ้านหลังหนึ่งให้ลิเลียดู

“เอาอันนี้แหละ ฉันคิดว่ามันดูน่าจะตรงกับความต้องการของฉันที่สุดแล้ว”ลิเลียพูด

“เอาล่ะข้าเอาบ้านหลังนี้”เบรอสพูดพร้อมกับยื่นหนังสือไปให้พนักงานคนนั้นดู

“เอาบ้านหลังนี้นะคะ ราคาอยู่ประมาณ2ไดมอนด์คะ ถ้าผ่อนจ่ายอย่างต่ำเดือนละ20โกล์ จะเลือกบ้านหลังนี้จริงๆใช่ไหมคะ”พนักงานคนนั้นพูดถึงราคาของบ้านหลังนั้นให้เบรอสฟังและได้ถามย้ำอีกครั้ง

“อืม.. ข้าเอาบ้านหลังนี้แหละ”ว่าแล้วพนักงานคนนั้นก็ได้ไปทำเอกสารเกี่ยวกับการขายบ้านไม่นานก็เดินกลับมาพร้อมกับเอกสารภายในมือ

“จะจ่ายสดหรือผ่อนจ่ายคะ”พนักงานคนนั้นถาม

“ข้าจะจ่ายตอนนี้เลย”เบรอสตอบ

“คะ ทั้งหมด 2 ไดมอนต์คะ”พนักงานพูด เบรอสได้นำเงินออกมาจากแหวนมิติ และจ่ายให้พนักงานคนนั้น จากนั้นทั้งสองก็ได้รับใบซื้อขายที่ดินมาและเดินออกไปจากที่ทำการของเจ้าเมือง

“นี่! แวะซื้อของสักหน่อยก่อนดีไหม”ลิเลียได้ถามเบรอส

“แล้วแต่เจ้าสิ แต่ว่าเจ้าก็ซื้อมาก่อนหน้านี้แล้วไม่ใช่หรอ?”เบรอสถามออกมาด้วยความสงสัยเพราะถ้าจำไม่ผิดเธอได้ซื้อของในเมืองหลวงมาตั้งมากแล้ว

“น่าาา ก็มันของอีกอย่างที่ที่เมืองหลวงไม่มีขายนิ”ลิเลียตอบจากนั้นทั้งสองก็ได้เดินไปซื้อของอย่างสบายใจ โดยหารู้ไหมว่าตอนนี้ได้มีบางอย่างได้บุกมายังบ้านของลิเลียแล้วซึ่งมีเพียงแค่อาเรียคนเดียวที่อยู่ที่นั้น

“จัดการตามแผนได้  ใครขว้างฆ่าให้หมด ”บุคคลปริศนาได้พูดขึ้นมาและเงาคนอีกประมาณหลายร้อยคนก็ได้พุ่งไปยังในบ้านของลิเลีย