Prelude
แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก
เสียงฝีเท้าของชายคนหนึ่งดังสลับกับเสียงหอบเหนื่อยของเขาในยามราตรี เสียงลมพัดโบกต้นไม้พลิ้วไหว พัดกลิ่นดอกไม้หน้าบ้านโชยไปตามลม เสียงกิ่งไม้สีกัน บ้างก็สีกับกระเบื้องเสียงอีดออดดังกำลังโอดครวญ
บ้าชิบชายคนนั้นคิดในใจ ทำไมตูต้องมาซวยแบบนี้ฟะ
ชายคนนั้นเหลียวหลังกลับมามองเหมือนจะดูว่ามีใครยังคงตามเขาอยู่หรือเปล่า
เอาวะ บ้านเราก็อยู่ใกล้แล้ว เขามองไปยังบ้านที่อยู่ห่างไปไม่กี่บล็อก เขาเร่งฝีเท้าเต็มที่ ลมยิ่งปะทะกับผิวทำให้รู้สึกถึงความเย็นเหมือนกับที่เขาจ็อกกิ้งเป็นประจำ แต่ครั้งนี้ไม่ใช่ ความเย็นยะเยือกจนถึงสันหลังนี้ ไม่ใช่เพราะลมที่พัดปะทะ แต่เป็นสิ่งที่กำลังตามเขามาอยู่ แม้เขาจะมองไม่เห็น แต่เพื่อความปลอดภัย ที่ที่ปลอดภัยที่สุดอยู่ใกล้ๆแล้ว
ถึงซะทีเขารีบจนลืมว่าตนล็อกกุญแจบ้านประจำ แต่ทว่า
เดี๋ยวสิเขาคิดขณะจะเปิดประตูทำไมประตูไม่ล็อก
เขารู้สึกได้ว่า บ้านเขาขณะนี้ไม่ปลอดภัยเสียแล้ว
เมียเราก็อยู่ในนั้น ช่วยไม่ได้แฮะเขาต้องตัดสินใจระหว่างจะหนี หรือ จะเผชิญหน้ากับสิ่งนั้น
เขาค่อยๆแง้มประตูและย่องโดยลำตัวชิดแนบผนัง ค่อยๆปิดประตูแล้วล็อก เขาค่อยๆย่องจนมาถึงห้องครัว เสียงใครกำลังสับอะไรอยู่
ถ้าเป็นสิ่งนั้นจริง มันต้องถือมีดแน่ เขาคิด
เขาค่อยๆชะเง้อมองจากเสาที่กั้นอยู่ ทันใดนั้น
อ้าว พี่ทิม วันนี้พี่กลับดึกจัง ประชุมดึกหรอจ๊ะซาร่า ภรรยาของเขาหันมาหลังจากที่เพิ่งสับหมูเตรียมสำหรับอาหารเช้า
อะอ๋อ ใช่ใช่ วันนี้เจ้านายเขาเฮี้ยบมากเลยทิมพยายามจะลืมเรื่องทีทำให้เขาขนหัวลุก
พี่ตัวเปียกซะขนาดนี้ ไปอาบน้ำก่อนแล้วเดี๋ยวจะเตรียมข้าวไปให้ทานนะ
จ้ะทิมหอมแก้มภรรยาสุดที่รักก่อนที่จะขึ้นข้างบนไปอาบน้ำ
ซ่า ซ่า ซ่า เสียงน้ำกระทบเนื้อหนังและชำระความอ่อนล้าและสิ่งต่างๆที่เลวร้ายในวันนี้ ให้ลืมหมดไป
ทันใดนั้น เสียงที่ทิมคุ้นเคยก็ดังขึ้นนอกห้องน้ำ
อะ เสียงมือถือเรานี่หว่าทิมปิดฝักบัวแล้วนุ่งผ้าเช็ดตัวออกมาจะรับสาย เขาออกจากห้องน้ำตรงมาที่มือถือ เมื่อกดรับ
ฮัลโหล
ฮัลโหล แปลกจริง อ๊ะ!
หางตาเขาเหลือบเห็นเงาดำๆเหวี่ยงอะไรสักอย่างเขาที่หัวด้านหลัง เขาไม่ทันได้ระวังตัว และก็ล้มลงกองกับพื้น
กะแก
คุณเป็นคนรอบคอบ วสันต์ตาของทิมเบลอจนมองไม่ชัด ซ้ำความเจ็บทำให้ลืมตาแทบจะไม่ขึ้นแต่คุณห่วงภรรยาซะจนมาติดกับเอง
แกเป็นใคร จะฆ่าชั้นหรือไง แม้จะมองไม่เห็น แต่ก็สัมผัสได้ถึงรังสีอำมหิต
เป็นใครไม่สำคัญหรอก คุณวสันต์ เพราะเดี๋ยวคุณก็จะไม่อยู่บนโลกนี้แล้วชายคนนั้นกระซิบที่ข้างหู
อย่าได้หวังทิมพยายามจะหยิบของที่อยู่ใกล้มือที่สุดเพื่อจะมาสู้กับคนร้าย แต่ไม่วายโดนเหยียบมือข้างนั้นซะก่อน
ไม่มีประโยชน์ คุณวสันต์ชายคนนั้นโถมแรงเข้าที่ขาซ้ายข้างที่เหยียบและขยี้นิ้วมือราวกับจะให้แหลกติดกับพื้นไม่ปาน
อ๊าา..อึกไม่ทันจะร้อง ก็โดนชายคนนั้นเอาผ้ายัดเข้าปากไม่ให้มีเสียงร้อง
ผมรู้ว่าคุณเป็นห่วงเมียคุณชายคนนั้นพูด ขณะนี้ทิมมองเห็นหน้าของคนร้ายได้บ้าง แต่ว่าตัวละครผู้โชคร้ายในคืนนี้ คนร้ายเงื้อสิ่งที่ทุบศีรษะทิมเมื่อตะกี๊ และพลิกทิมในท่านอนตะแคง
แออือ(แกคือ) ตุบ! เสียงขอเหล็กกระทบที่กะโหลกบริเวณรอยเชื่อมแถวๆขมับ เลือดกระอักออกทางปากของชายหนุ่มผู้เคราะห์ร้าย กระเด็นไปทั่ว ลูกตาถลนจากแรงบีบตอนที่ทุบกะโหลก จมูกดูราวเลือดกำเดาไหล เพียงแต่ชายคนนั้นดูไม่มีชีวิตอีกต่อไป
สบายหายห่วง คุณวสันต์ชายคนนั้นแสยะยิ้ม ผู้โชคร้ายในคืนนี้มีแค่คุณเท่านั้นแหละ
ความคิดเห็น