คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : ตัวประกอบคุงกับเค้กคำแรกหลังจากไม่ได้ทานมานับสิบปี
4 ั่วโมผ่านไป
"เฮ้อ~~~~~~~~~ ายห่า ายัวร์ๆ โะระเหนื่อยเลยบ้าเอ้ย"
ผมนอนสิ้นสภาพอยู่บนเียอย่าน่าสมเพไม่ิเลยริๆว่าารเ้ายิมออำลัายเพิ่มวามแ็แร่มันะลำบาและเหนื่อยนานี้
ว่าันามรผมแทบะถอใั้แ่ยี่สิบนาทีแรแล้วแ่พอนึสภาพเวลาบัให่ๆโผล่มาแล้วผมทำไ้แ่โนระทืบโยที่อบโ้อะไรไม่ไ้เลยสุท้ายผม็ไ้แ่ัฟันทนฝึ่อไป
และหลัาฝึเสร็ผมรู้สึเหมือนำลัะายเลยล่ะล้ามเนื้อปวไปทั้ัวนสุท้าย็พาร่าอันไร้เรี่ยวแรอัวเอลับมาทิ้ลบนเียนอนสิ้นสภาพอย่าที่ล่าวไป้า้น
"แ่ให้ายเถอะยั้อทำแบบนี้เป็นประำทุๆวันนเป็นิวัรประำวันอี"
ผมอรู้สึท้อใไม่ไ้ริๆเพราะารฝึฝนร่าายนั้นมันไม่ใ่อะไรที่แ่แป๊บๆ็ะเห็นผลแ่มัน้อทำไปเรื่อยๆสะสมมันทีละนิแล้วผลมันะ่อยๆปราให้เห็น
ให้ายเถอะเพื่อวามแ็แร่ทำไมมันลำบาอย่านี้นะเอาเ้าริๆผมอยาะวบุมแห่ัวนมอบพรสวรร์ทาร่าายให้ัวเอ้วย้ำ
แ่อย่าที่เยบอไว้ว่าพลัอเือบะทั้หมยเว้นในรีพิเศษมันะหายไปหลัาผ่านไประยะเวลาหนึ่
แน่นอนว่ามันไม่เยอยู่นานว่าสามสิบนาที้วย้ำผมเลยทำไ้แ่ัใแล้วัฟันฝืนอทนฝึ่อไป
"เฮ้อ~~~ ถ้าใ้ไฟะฟื้นฟูแรายลับมาไหมเนี่ย"
ไม่รู้ว่าะทำไ้ไหมเนื่อาร่าายอผมไม่ไ้เสียหายอะไรนอาวามอ่อนเพลียอล้ามเนื้อเพราะผมเยใ้ไฟแ่ในารรัษาบาแผลอัวเอเท่านั้น
นอานี้พลัิวิาอผมมัน็ไม่ไ้มานัผมเอ็ไม่รู้ว่าวระลอทำเลยีไหมเพราะถ้าลอทำในอนนี้แล้วไม่ไ้ผลวามเหนื่อยล้าอผมะทรุัวลทันที่
"อืม~ เอาวะมีแ่้อลอเท่านั้น"
้วยพลัิวิาที่ฟื้นฟูลับมาไ้ไม่มานัผมเริ่มปล่อยเปลวเพลิออมาาราประทับที่แนทั้สอ้า
แ่ในราวนี้ผมไม่ไ้ปล่อยเพลิออมานอร่าายอนเอแ่่อยๆปล่อยมันเ้าไปในระแสเลืออนเอ้วยารวบุมที่ละเอียอ่อนและใ้สมาธิที่สูมาๆ
บอามรว่าผมเอ็หวั่นๆับวิธีนี้เหมือนันเพราะถ้าผมพลาแม้แ่นิเียวแทนที่ผลอมันะเป็นารรัษามันะลายเป็นว่าผมทำร้ายัวเอแทน
แ่ไปๆมาลับลายเป็นว่าเพลิอผมมันวบุม่ายว่าที่ิมาราวับว่ามันมีิสำนึอนเอที่อยสนับสนุนวามสามารถในารวบุมเปลวเพลิอผมให้่ายมายิ่ึ้นนอยู่ในระับที่ว่าแ่ผมิว่าผม้อารให้เปลวเพลิไหลเวียนไปามระแสเลือพวมัน็ะทำามในทันโยที่ไม่ทำร้ายผมเลยแม้แ่น้อย
"อัศรรย์แท้เหลา"
ไม่นานนัเปลวเพลิที่ไหลเวียนไปามระแสเลือทั่วร่าายอผม็่อยๆแสผลอารรัษาออมาย่าน่าอัศรรย์ใ
ให้ายเถอะแล้วทำไมอนที่่อสู้ับอาเธอเรียมันไม่วบุม่ายเหมือนอนนี้เนี่ยมันน่าน้อยใริๆเพนาะถ้าผมวบุมพลัไ้่ายแบบนี้ในอนที่ำลั่อสู้(โนระทืบ)อยู่มันะสู้ไ้่ายว่านี้มา
้วยวามอ่อนแรอล้ามเนื้อที่่อยๆหายไปเรี่ยวแรอผม็่อยๆลับมาแ่แน่นอนว่าารบริโภพลัิวิา็ยัมาเหมือนเยแม้ะไม่เท่าอนที่ผมเผาผลาพลัีวิเพื่อระเบิรอยแย็าม
"หืม??? ร่าายอัน มันแ็แร่ึ้นนิหน่อยหรือเปล่านะ???"
หลัาารฟื้นฟูแรายเสร็สิ้นผมไม่รู้ว่ามันเป็นแ่วามรู้สึที่ผมรู้สึไปเอหรือเปล่าเพราะผมรู้สึไ้ถึวามแ็แร่ที่มาึ้นมานิหน่อยโยถ้าเทียบเป็นเปอร์เ็น์ะั 0.7% ไ้ล่ะมั้
ึ่ถ้ามันเป็นแบบนั้นริๅผมะมั่นใว่าร่าายอผมะสามารถแ็แร่ไ้อย่ารวเร็ว้วยารฝึฝนแบบที่ถ้าไม่ายไม่เลิแล้วรัษาฟื้นฟูล้ามเนื้อ้วยเปลวเพลิ
ึ่ถ้าเป็นแบบนั้นริมันะ่ายับผมไม่น้อยเลยล่ะ แ่ยัไ็ามเรื่อารฝึฝน้ออปล่อยไว้่อนเพราะอนนี้ผมัะเริ่มหิวแล้วสิแถมนี่็ใล้ะเที่ยแล้ว้วย
"ทาน้าวเสร็้อไปเยี่ยมนานะหน่อยะไม่ไปเยี่ยมเลยเย็นาไปหน่อย"
แม้ในอนนี้น้อสาวอผมะยัเป็นเ้าหินิทราอยู่เพราะอาาร็ออย่ารุนแรที่ระทบระเทือนถึิใ้สำนึและเพราะอาารบาเ็บาผลระทบอาร่อสู้(โนระทืบ)อผมับอาเธอเรียอยู่็เถอะ
แ่ถ้าไม่ไปเยี่ยมเลยผมะถูมอว่าเย็นามาเินไปแม้ริๆแล้วนที่เย็นาใส่ผมะเป็นนานะเอ็เถอะ
ไม่นานนัหลัาทานอาหารเที่ยเสร็ผม็้อมานั่ลุ้มใับล่อเ้เบื้อหน้าอีรั้เพราะผมไม่รู้ว่าเ้ที่อยู่รหน้ามันะมีรสาิที่ับ้อนมานาไหน
นอานี้หลัาประสบาร์แย่ๆับเ้ในอนเ็ผม็ไม่เยแะเ้อีเลย เอาริๆผมะทิ้เลย็ไ้แ่ริอผมมันันไม่ยอมนี้สิแถมยัเป็นารเสียมารยาทอี
"เฮ้อ~~~"
ผมถอยหายใ่อนะัสินใลั้นใ่อนะลมือัเ้ึ้นมาินเป็นำแรหลัาผ่านไปนับสิบปีที่ไม่ไ้ทานเ้
"หืม???"
(โอ้ยยยยยยย ันโ อยืมไฟมาฮิลแนหน่อยยยยยเียนไม่ถนัโว้ยยยยยยยย)
ความคิดเห็น