คุณหนูสุดร้ายกะคุณชายซาดิสม์

ลำดับตอนที่ #3 : รวบรวมแก๊งใหม่(อัพ100%)(รีไรท์)

มาอัพต่อแระขอบคุงที่ช่วยอ่านนะ55+ถ้าให้ดีโหวตด้วยนะ
___________________________________
ฉันรีบเดินขึ้นไปดูห้องทันทีไม่อยากเห็นนังป่าชะนีพวกนี้นานรำคาญลูกตา-_-ดูมองเข้าสิจะแทะเลมมิจี้ของฉันไปถึงไหนยะ
"เร็วๆสิ!มิจี้>_<"
"คร้าบๆคุณหนู"
"นี่!มิจี้ฉันว่านายเรียกฉันโดยใช้ชื่อเล่นจะดีกว่านะ^__^"
"ทำมล่ะครับคุณ...."ยังไม่ทันที่มิจิรุพูดจบฉันก็ดักคอซะก่อน
"ยู-กิ-จ้า^______^"
"เอ่อ...ครับๆคุณ...เอ้ย ยูกิ>_<"ดีมากนายนี่น่ารักจริงๆ(เค้าน่ารักมานานแล้วย่ะ:ผู้เขียน)

ณ ห้องเรียน
ฉันรีบเดินเข้าไปสำรวจภายในทันที
"O_O"สายตาของพวกผู้ชายที่มองฉัน>_<เค้าอายนะเล่นมองแต่ฉันอยู่ได้ อ๊าย >///<
"///>_<///"สายตาของพวกผู้หญิงที่มองมิจิรุ-*-แหมนังพวกบ้าผู้ชายมองกันเข้าไป ฉันว่าถ้ามิจิรุเป็นปลากัดป่านนี้คงท้องแล้วมั้ง ชิ!!!-_- (นี่หล่อนอิจฉากระทั่งผู้ชายเลยนะเนี่ยบ้าป่าว:ผู้เขียน)
"อ๊าย!หล่อ"เออๆเอาเข้าไปและแล้วมิจิรุก้อถูกป้าๆทั้งหลายลากตัวไปลุมสกรัม โทดนะมิจี้  ฉันจะทำบุญไปให้นะแต่ถ้านายยังมีบุณอยู่ก็คงรอดได้   แต่เห็นทีจะยากนะ >_<

และสายตาของฉันก้อไปหยุดอยู่ที่พวกผู้หญิงกลุ่มหนึ่ง
ไม่สิเค้าดูท่าไม่รู้จักกันนี่น่า  ได้กานล่ะ ดูท่าพวกเธอๆทั้งหลายจะไม่ใช่พวกป้าๆบ้าผู้ชายนะเนี่ยดีจัง>_<อยุธยายังไม่สิ้นคนดี(เว่อร์)
ฉันรีบปรี่ไปหาพวกนั้นทันที ว้าวๆ ดูพวกเธอๆเข้าสิน่ารักทั้งนั้นเลย และแล้วดูท่าพวกเธอๆจะรู้ตัวว่ามีคนน่ารัก(?)มอง พวกเธอหันมามองที่ฉันทันที หวา! เค้าก็อายเป็นนะ โฮะๆๆๆ
"^___^"
มะ..มะ..มะๆๆไม่จริงน่าพวกเธอๆยิ้มให้ฉัน อ๊ายจริงอ่ะ>_<
"คุณหนูคะ!!!>_<"เสียงผู้หญิงสวมแว่นถักเปียสองข้าง ดูท่าทางแก่เรียน หน้าตาน่ารักคนหนึ่ง เอ่ยเสียงดังจนทุกคนภายในห้องหันมามองที่เธอทันที  ฉันว่าเสียงๆนี้หน้าตาแบบนี้มันคุ้นๆนะ 
"จำอิฉันไม่ได้หรอคะ?>_<คุณหนู"นั่นไง!ว่าแต่เธอเปนใครล่ะยะ บ้านฉันออกจะรวยมีคนรับใช้นับไม่ถ้วนวันๆฉันไม่เจียดเวลามาจำหรอกย่ะ ถึงเธอจะคุ้นๆก็เถอะ
"คือ...."ใครจะจำได้เล่ายัยบ้า...เอ๊ะ!เดี๋ยวก่อนๆก็คุ้นๆนะแต่จำไม่ได้อยู่ดี
"อิฉันคือเรนเซีย ไงคะเคยเป็นเพื่อนคุณหนูสมัยประถมไงคะ^__^"เธอพูดพลางเดินเข้ามาหาฉัน ยังไงฉันก็จำเธอไม่ได้อยู่ดีนั่นแหละจะบีบคั่นกันซะให้ยาก
"..."
"จำไม่ได้ก็ไม่เป็นไรค่ะแต่คุณพ่อของคุณสั่งให้อิฉันมาเป็นเพื่อนคอยดูแลคุณค่ะ"กำ แล้วยังงี้ชีวิตของสาวน้อยที่กำลังจะเบ่งบานก็มลายหายไปสิ้นสิToTโฮๆๆๆหมดกันความหวังที่จะได้แอ่มรุ่นพี่คานาดะ (อีนี่หนิเริ่มเล่นของสูง)
"อ้อ!แล้วนี่ก็คือเหล่าบอดี้การ์ดที่คุณพ่อของคุณหนูส่งมา"โอ้ว..หมดกันอนาคตส่งมายังกะฉันเป็นนักโทษแน่ะ แต่ละคนนี่ก้อหน้าตาระดับดีเลยนะเนี่ย
"เรียกดิฉันว่า ฮิเมะเถอะค่ะง่ายดี" อ่ะนะดูเป็นมิตรดีจัง
"ส่วนดิฉันมิโยโกะส่วนนี่คือ มิโดริค่ะ"
"เธอเป็นแฝดกันหรอ?OoO"
"ค่ะ^___^"โหสวยทั้งคู่เลยดูสิตากลมโตผิวขาวออกสีน้ำผึ้งสีผมออกน้ำตาลแดงหยักโศกโอ๊ยแยกไม่ออกอ่า
"ดูง่ายๆค่ะว่าดิฉันเป็นพี่ชื่อว่า มิโยโกะ ปล่อยผมค่ะส่วนน้องสาวซอยผมค่ะ"เอ่อ..ไม่ทันดูแฮะมัวแต่มองหน้าอ่ะ
"สรุปพ่อเป็นคนสั่งมาดูแลฉัน?"
"ค่ะ!!"ไม่ต้องพร้อมเพรียงขนาดนั้นก้ได้นะแค่นี้ชีวิตฉันก็เอียนจะตายอยู่แล้วอย่าทำเหมือนตอกย่ำได้ไหม T^T
"เอาล่ะต่อไปนี้พวกเธอคือเพื่อนฉัน"
"เอ๋?!!!"เอาเข้าไปเริ่มจะบ้าไปแล้วนะเนี่ยพูดพร้อมกันอีกแระ-_-
"นี่คือคำสั่งห้ามค้าน"
"ง่า...T^T"
"มีไรมั้ย?-_-^^"
"ไม่มีค่าT^T"ดีมากเรนเซียเดี๋ยวเพิ่มเงินเดือนแต่หน้าเธอเหมือนมีนะ?
"แฮ่กๆๆคะ..คุณหนูเอ้ย ยูกิ ได้เวลาไปทานอาหารแล้วครับ"
"หรอ?ท่าทางนายน่าสนุกจัง"ฮุฮุช่างน่าสงสารอย่างสุดซึ้งเหมือนโดนรุมโทรมมาสามอาทิตย์ก็ไม่ปาน55+

“T^T”
"ไปกันเถอะ..อ้อ.เรียกฉันว่า ยูกินะแล้วห้ามทำเป็นว่าฉันเป็นคุณหนูแต่ให้ทำเป็นว่าฉันไม่ใช่ตระกูลเซนเซย์ โอเค้? ^__^"

“T^T”ฮุๆฉันล่ะชอบจริงจริ๊งที่เห็นคนแพ้ฉันน่ะ โฮะๆๆ

ณ บันไดทางลงไปโรงอาหาร
"นี่พวกเธอไปทานข้าวกันก่อนเถอะเดี๋ยวฉันมา"