ฟิคบารามอส ฮาโลวีนภาคพิศดาร

ลำดับตอนที่ #1 : ชุด...ฮาโลวีน

 ณ  ห้องหัวหน้าปีสอง แห่ง ป้อมอัศวิน

   “คาโล...มีชุดยัง?” เด็กสาวอายุราว15-16ปี ถามอย่างอารมณ์ระรื่น

    “ ยุ่งอะไรด้วยล่ะ?”  เด็กหนุ่มรุ่นราวคราวเดีนยวกัน  ตอบไปด้วยใบหน้าอันเย็นชา 

     เห็นดังนั้น เฟรินก็นึกแผนละลายน้ำแข็งได้  พลางเดินเข้าไปใกล้ๆ  พลางใช้นิ้วชี้ดึงคอเสื้อของคาโลเข้ามาหาตัวเอง แล้วพูดเสียงหวานว่า “ก็จะได้หามาใส่ให้ไง” จากนั้นก็ยิ้มหวาน

      ได้ผลเกินคาด...น้ำแข็งละลายจริงๆ  หน้าของเจ้าชายน้ำแข็งแดงก่ำไปด้วยความอาย...(มั้ง) 

        สักพักน้ำแข็งก็คิดวิธีแช่แข็งไฟข้างหน้าได้  ระหว่างที่ไฟ(เฟริน) กำลังหัวเราะอย่างเอาเป็นเอาตายในเบื้องหน้า  เจ้าชายน้ำแข็งก็คว้าตัวมาประกบปากอย่างดูดดื่ม...  จากนั้นก็....  ท่านผู้ชมคงนึกว่าฉากต่อไปจะหวานซึ้ง  แต่ว่า... ตุ๊บ!!!เฟรินใช้ขาหลัง  เอ้ย! เท้าซ้ายอันทรงพลังยันเจ้าชายน้ำแข็ง เสียกระเด็นลงไปกองกับพื้น  แน่ล่ะก็เจ้าหญิงที่หวานไม่เป็นอย่างมัน  จะทำเรื่องอย่างนั้นได้เสียเมื่อไหร่เล่า... ไอ้แต่งตัวให้คาโลเนี่ย!!!   แต่อย่างน้อย  การกระทำเมื่อกี้ ก็ทำให้เจ้าชายคาโลผู้ยิ้มยากเผยรอยยิ้มออกเล็กน้อย

        “อ้าว คาโลไงไปนอนกองกับพื้นเสียล่ะ?”  คิลนักฆ่าหนุ่มถามอย่างสงสัย  หลังจากที่เพิ่งเสร็จจากการอาบน้ำโดยไม่รู้เรื่องอะไรจากห้องข้างนอก    

         คาโลไม่ตอบแต่ลุกขึ้นพร้อมมาดน้ำแข็งแล้วเดินออกจากห้องไป...

         “ฉันทำอะไรผิดหรอ?”คิลยืนงงกับภาพเมื่อสักครู่ที่น่าจะชินไปตั้งนานแล้ว...

            ณ ห้องอาหารดราก้อน

           “ง่ำ ง่ำ ง่ำ ง่ำ” เสียงสวาปามของเฟรินที่เป็นที่คุ้นเคยของชาวป้อมอัศวิน