คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : เพื่อนเก่า
เช้าวันเสาร์
"กริ๊ง กริ๊ง กริ๊ง" นี่คือเสียงของเพื่อนคู่ใจฉันเองนาฬิกาไง (เย้ ! ผมมีบทแล้ว : นาฬิกา)
~ ตุบ ~ เสียงปิดนาฬิกา (ทุบมากกว่า) ปิดย่ะ
"เช้าแล้วเหรอเนี่ยไวเหมือนโกหก เฮ้อ ! เหนื่อยตั้งแต่เมื่อวานแล้ว"
จะไม่ให้เหนื่อยได้ไง เมื่อวานนี้เล่นเอาน้ำลายหดหายหมดทั้งเพื่อน ทั้งอาจารย์ แถมยังเพื่อนบ้านอีกเหนื่อยเป็นบ้าเลย เฮ้อ !
+ + + + + + + + + + + ผ่านไป 20 นาที + + + + + + + + +
"นี่นุ่นแม่ทำอาหารเสร็จแล้วรีบหน่อยซิ รอลูกคนเดียวนะ"
"คาาาแม่ มาแล้วคาาาา" "กว่าจะมาได้นางสาวไทยเอ๋ย" นิคพูดใส่นุ่น "ขอบคุณที่ชมนะ ไอ้น้องรัก" ฮิ ฮิ ฮิ เรารับได้ทุกมุขค่ะ "ใครชมพี่" "นายไง" "ผมไปชมพี่ตอนไหน ประชดต่างหาก" "แต่พี่เรียกว่าชมนะ จำไว้ซะ ไอ้น้องสุดเลิฟ" "ไม่อยากเลิฟด้วยหรอก" "ตามใจ" "นี่พ่อคุณ แม่คุณ จะทะเลาะกันอีกนานไหม ตอนนี้พ่อหิวข้าวจนเต็มแก่แล้วนะ" พ่อพูดขัดจังหวังก่อนที่ฉันกับไอ้น้องเฮงซวยจะทะเลาะกันยืดยาว "ค่า / ครับ" ฉันกับไอ้น้องเฮงซวยพูดพร้อมกัน กริ๊ง กริ๊งงง กริ๊ง (เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น) "อะ เดี๋ยวแม่รับเอง" แม่อาสารับโทรศัพท์ "สวัสดีค่ะ ต้องการพูดสายกับใครค่ะ" "สวัสดีน้ำ เธอจำฉันได้ไหม" "อ้าว ! นี่เฟริสเหรอ" "ช่าย ฉันมีธุระกับเธอนะ คงจำเรื่องนั้นที่เราคุยกันวันนั้นได้นะ" (วันไหนอีกละ) "อะ อ๋อจำได้ซิจ๊ะ เธอจะให้ฉันทำไง" "มาหาฉันที่ร้าน….หน่อยนะ" "จ๊ะ ได้จ๊ะ" "แค่นี้นะจะรอ" เฟริสพูดกล่าวแล้วก็วางสาย "นี่ พ่อแม่จะออกไปหาเพื่อนหน่อยนะ" "ใครเหรอ ? เพื่อนผู้หญิงหรือเพื่อนผู้ชาย แล้วมีธุระอะไร" พ่อถาม "แหม พ่อก็หายใจบ้างซิ เพื่อนผู้หญิงจ๊ะ ไม่มีหรอกผู้ชายนะ" "พ่อหึงแม่เหรอครับ โธ่ โตๆ กันแล้วนะ รู้จักสังขารตัวเองบ้างซิครับก่อนจะ…"
"คาาาแม่ มาแล้วคาาาา"
"กว่าจะมาได้นางสาวไทยเอ๋ย" นิคพูดใส่นุ่น
"ขอบคุณที่ชมนะ ไอ้น้องรัก" ฮิ ฮิ ฮิ เรารับได้ทุกมุขค่ะ
"ใครชมพี่"
"นายไง"
"ผมไปชมพี่ตอนไหน ประชดต่างหาก"
"แต่พี่เรียกว่าชมนะ จำไว้ซะ ไอ้น้องสุดเลิฟ"
"ไม่อยากเลิฟด้วยหรอก"
"ตามใจ"
"นี่พ่อคุณ แม่คุณ จะทะเลาะกันอีกนานไหม ตอนนี้พ่อหิวข้าวจนเต็มแก่แล้วนะ"
พ่อพูดขัดจังหวังก่อนที่ฉันกับไอ้น้องเฮงซวยจะทะเลาะกันยืดยาว
"ค่า / ครับ" ฉันกับไอ้น้องเฮงซวยพูดพร้อมกัน
กริ๊ง กริ๊งงง กริ๊ง (เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น)
"อะ เดี๋ยวแม่รับเอง" แม่อาสารับโทรศัพท์
"สวัสดีค่ะ ต้องการพูดสายกับใครค่ะ"
"สวัสดีน้ำ เธอจำฉันได้ไหม"
"อ้าว ! นี่เฟริสเหรอ"
"ช่าย ฉันมีธุระกับเธอนะ คงจำเรื่องนั้นที่เราคุยกันวันนั้นได้นะ" (วันไหนอีกละ)
"อะ อ๋อจำได้ซิจ๊ะ เธอจะให้ฉันทำไง"
"มาหาฉันที่ร้าน….หน่อยนะ"
"จ๊ะ ได้จ๊ะ"
"แค่นี้นะจะรอ" เฟริสพูดกล่าวแล้วก็วางสาย
"นี่ พ่อแม่จะออกไปหาเพื่อนหน่อยนะ"
"ใครเหรอ ? เพื่อนผู้หญิงหรือเพื่อนผู้ชาย แล้วมีธุระอะไร" พ่อถาม
"แหม พ่อก็หายใจบ้างซิ เพื่อนผู้หญิงจ๊ะ ไม่มีหรอกผู้ชายนะ"
"พ่อหึงแม่เหรอครับ โธ่ โตๆ กันแล้วนะ รู้จักสังขารตัวเองบ้างซิครับก่อนจะ…"
"นิค" ทุกคนตะโกนพร้อมกัน
"อะ เออ ผมอิ่มแล้วไปเล่นก่อนนะครับ"
(คิดจะหนีเอาตัวรอดซิ ไม่ว่า) อย่ายุ่ง !
"อะ เออ ผมอิ่มแล้วไปเล่นก่อนนะครับ"
(คิดจะหนีเอาตัวรอดซิ ไม่ว่า) อย่ายุ่ง !
"งั้นแม่ไปก่อนนะ"
"รีบกลับนะแม่ พ่อเป็นห่วง" พ่อตะโกนบอกแม่ "ไม่บอกก็รู้หรอกพ่อ ว่าห่วงแม่แถมหึงอีกต่างหากใช่ไหมล่ะ" "เดี๋ยวเหอะเรานะ มีที่ไหนเป็นเด็กเป็นเล็กมาแซวพ่อกับแม่แบบนี้ได้ไงฮะ แล้วจะรับกลับนะพ่อ" แม่เอ็ดฉัน แถมยังไม่ลืมหันมาบอกพ่ออีก เมื่อแม่ออกจากบ้านไปแล้ว "พ่อหึงแม่มากอย่างที่นิคพูดจริงอะ" "ยัยนุ่น ! " พ่อตะโกนแก้เขินนิดๆ และฉันจะอยู่ทำไมหนีดีกว่า ณ ร้านอาหารในย่าน….
ฉันแซวพ่อเล่น
"รีบกลับนะแม่ พ่อเป็นห่วง" พ่อตะโกนบอกแม่
"ไม่บอกก็รู้หรอกพ่อ ว่าห่วงแม่แถมหึงอีกต่างหากใช่ไหมล่ะ"
ฉันแซวพ่อเล่น
"เดี๋ยวเหอะเรานะ มีที่ไหนเป็นเด็กเป็นเล็กมาแซวพ่อกับแม่แบบนี้ได้ไงฮะ แล้วจะรับกลับนะพ่อ" แม่เอ็ดฉัน แถมยังไม่ลืมหันมาบอกพ่ออีก เมื่อแม่ออกจากบ้านไปแล้ว
"พ่อหึงแม่มากอย่างที่นิคพูดจริงอะ"
"ยัยนุ่น ! " พ่อตะโกนแก้เขินนิดๆ และฉันจะอยู่ทำไมหนีดีกว่า
ณ ร้านอาหารในย่าน….
"รอนานไหมเฟริส" "ป่าวหรอก"
"เธอดูกี่ที่ๆ ก็ยังสวยเหมือนเดิมเลยนะ แถมยังเป็นถึงผู้จัดการซะด้วย" "แหม เธอก็ชมฉันมากเกินไป ไม่ถึงขนาดนั้นหรอก" "ก็จริงนี่" "เธอก็เหมือนกันแหละน้ำ ยังน่ารักเหมือนเดิมนะ" "แหมเธอก็…" "จริงไหมล่ะ" "จริง โฮะ โฮะ โฮะ" น้ำหัวเราะซะดัง "…………" "………..เออ ขอโทษ" น้ำทำท่าเกรงใจคนข้างโต๊ะ "คิก คิก คิก" เฟริสต่อมฮาแตกเพราะเพื่อนตนทำหน้าตาเอ๋อซะ "หัวเราะอะไรฉันเหรอ" น้ำถามอย่างงงงง "เธอนี่ไม่เปลี่ยนเลยนะ ยังเอ๋อเหรอ อยู่ใช่ไหม" (รู้ซะด้วย) "คิดได้ไง" "นี่เรามาเข้าเรื่องดีกว่านะ ฉันชักอายโต๊ะข้างๆ จะแย่อยู่แล้ว" "อืม ฉันก็ว่าอย่านั้นแหละ เธอยังคงจำที่เราได้เคยสัญญากันตอนนั้นได้นะ" เฟริสเริ่มพูดอย่างจริงจัง "จำได้ซิ ทำไมจะจำไม่ได้" "ฉันคิดว่าเราถึงเวลาแล้ว ที่เราจะบอกให้พวกเขารู้" เฟริสเสนอขึ้น "ใช่ ฉันก็อยากจะเห็นลูกสาวฉันได้มีความสุขซะที" "อืม เธอก็ไม่ต่างอารายกับฉันหรอก งั้นเรามาตกลงนะว่าจะต้องบอกพวกเด็กๆ กันได้แล้ว" "หวังว่าทางเธอคงไม่ขัดแย้งนะ" เฟริสพูดเจื่อยๆ "แน่นอน" น้ำพูดอย่างมั่นใจ ทำเอาเฟริสยิ้มออก "ไหนๆ ก็มาเจอกันแล้ว แถมยังนานๆ ทีอีกที่จะได้เจอกันงั้นวันนี้เราไปทำเรื่องที่วัยเราทำกันดีกว่านะ" "งั้นไปที่อาบอบนวดกันดีกว่า" น้ำเสนอ "O.K." เฟริสตอบตกลงเห็นด้วยกับข้อเสนอของน้ำ
+ + + + + + + + + เมื่อน้ำกลับมาถึงบ้าน + + + + + + + + + + + + + + + + + เมื่อน้ำกลับมาถึงบ้าน + + + + + + + + "เธอดูกี่ที่ๆ ก็ยังสวยเหมือนเดิมเลยนะ แถมยังเป็นถึงผู้จัดการซะด้วย" "แหม เธอก็ชมฉันมากเกินไป ไม่ถึงขนาดนั้นหรอก" "ก็จริงนี่" "เธอก็เหมือนกันแหละน้ำ ยังน่ารักเหมือนเดิมนะ" "แหมเธอก็…" "จริงไหมล่ะ" "จริง โฮะ โฮะ โฮะ" น้ำหัวเราะซะดัง "…………" "………..เออ ขอโทษ" น้ำทำท่าเกรงใจคนข้างโต๊ะ "คิก คิก คิก" เฟริสต่อมฮาแตกเพราะเพื่อนตนทำหน้าตาเอ๋อซะ "หัวเราะอะไรฉันเหรอ" น้ำถามอย่างงงงง "เธอนี่ไม่เปลี่ยนเลยนะ ยังเอ๋อเหรอ อยู่ใช่ไหม" (รู้ซะด้วย) "คิดได้ไง" "นี่เรามาเข้าเรื่องดีกว่านะ ฉันชักอายโต๊ะข้างๆ จะแย่อยู่แล้ว" "อืม ฉันก็ว่าอย่านั้นแหละ เธอยังคงจำที่เราได้เคยสัญญากันตอนนั้นได้นะ" เฟริสเริ่มพูดอย่างจริงจัง "จำได้ซิ ทำไมจะจำไม่ได้" "ฉันคิดว่าเราถึงเวลาแล้ว ที่เราจะบอกให้พวกเขารู้" เฟริสเสนอขึ้น "ใช่ ฉันก็อยากจะเห็นลูกสาวฉันได้มีความสุขซะที" "อืม เธอก็ไม่ต่างอารายกับฉันหรอก งั้นเรามาตกลงนะว่าจะต้องบอกพวกเด็กๆ กันได้แล้ว" "หวังว่าทางเธอคงไม่ขัดแย้งนะ" เฟริสพูดเจื่อยๆ "แน่นอน" น้ำพูดอย่างมั่นใจ ทำเอาเฟริสยิ้มออก "ไหนๆ ก็มาเจอกันแล้ว แถมยังนานๆ ทีอีกที่จะได้เจอกันงั้นวันนี้เราไปทำเรื่องที่วัยเราทำกันดีกว่านะ" "งั้นไปที่อาบอบนวดกันดีกว่า" น้ำเสนอ "O.K." เฟริสตอบตกลงเห็นด้วยกับข้อเสนอของน้ำ
+ + + + + + + + + เมื่อน้ำกลับมาถึงบ้าน + + + + + + + + + + + + + + + + + เมื่อน้ำกลับมาถึงบ้าน + + + + + + + + "แม่ พ่อรอแม่นานแล้วนะทำไมแม่พึ่งกลับมา" น้ำเสียงพ่องอนนิดๆ
"อ้าว ! พ่อทำไมถึงยังไม่นอนอีกล่ะ นี่มันก็จะ 4 ทุ่มแล้วนะ" "พ่อรอแม่อยู่ไง แล้วทำไมแม่พึ่งจะกลับล่ะ" "ก็นานๆ ทีจะได้เจอกันนะ" "เหรอ"พ่อบอกหน้าตาย "หึงเหรอ บอกแล้วไงผู้หญิงอย่าคิดมากน่ะ" แล้วแม่ก็จุบพ่อ 1 ที "หายคิดมากแล้วล่ะ" พ่อบอก "แม่มีเรื่องจะปรึกษาพ่อหน่อยนะ" "มีอะไรเหรอ" หลังจากนั้นแม่ก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้พ่อฟัง แล้วก็ขอความคิดเห็นของพ่อ "พ่อว่ามันจะดีเหรอ" ( อะ ลืมบอกพ่อนะไม่ได้หึงแม่อย่างเดียวนะแถมยังหวงลูกสาวอีกนิดหน่อยตามปะสาพ่อนะ) "แม่ว่าดีนะ เพราะว่าตอนนี้ยัยนุ่นยังไม่มีแฟนด้วย" "พ่อว่ามันเร็วเกินไปนะ" "นี่พ่อถ้าพ่อไม่ตกลง แม่จะโกรธพ่อแล้วนะ" แม่แกล้งงอน "อะ พ่อตกลงก็ได้ แม่อย่าโกรธนะ" พ่อง้อ "จ๊ะ ต้องอย่างั้นซิค่ะ" แม่จุ๊บพ่ออีกที เฮ้อ ! ต้องยอมทุกทีเลยเราพ่อขอโทษนะลูกที่พ่อกับแม่ไม่ได้ถามความสมัครใจจากลูกนะ (พ่อคิด) "อ้าว ! พ่อทำไมถึงยังไม่นอนอีกล่ะ นี่มันก็จะ 4 ทุ่มแล้วนะ" "พ่อรอแม่อยู่ไง แล้วทำไมแม่พึ่งจะกลับล่ะ" "ก็นานๆ ทีจะได้เจอกันนะ" "เหรอ"พ่อบอกหน้าตาย "หึงเหรอ บอกแล้วไงผู้หญิงอย่าคิดมากน่ะ" แล้วแม่ก็จุบพ่อ 1 ที "หายคิดมากแล้วล่ะ" พ่อบอก "แม่มีเรื่องจะปรึกษาพ่อหน่อยนะ" "มีอะไรเหรอ" หลังจากนั้นแม่ก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้พ่อฟัง แล้วก็ขอความคิดเห็นของพ่อ "พ่อว่ามันจะดีเหรอ" ( อะ ลืมบอกพ่อนะไม่ได้หึงแม่อย่างเดียวนะแถมยังหวงลูกสาวอีกนิดหน่อยตามปะสาพ่อนะ) "แม่ว่าดีนะ เพราะว่าตอนนี้ยัยนุ่นยังไม่มีแฟนด้วย" "พ่อว่ามันเร็วเกินไปนะ" "นี่พ่อถ้าพ่อไม่ตกลง แม่จะโกรธพ่อแล้วนะ" แม่แกล้งงอน "อะ พ่อตกลงก็ได้ แม่อย่าโกรธนะ" พ่อง้อ "จ๊ะ ต้องอย่างั้นซิค่ะ" แม่จุ๊บพ่ออีกที เฮ้อ ! ต้องยอมทุกทีเลยเราพ่อขอโทษนะลูกที่พ่อกับแม่ไม่ได้ถามความสมัครใจจากลูกนะ (พ่อคิด) โปรดติดตามตอนต่อไป
+ + + + + + + + + + + + + + + + ++ + + + ++ + + +
ช่วยเมนให้ด้วยนะ และอย่าลืมลงคะแนนให้อีกอย่างนะค่ะ
"ป่าวหรอก"
"เธอดูกี่ที่ๆ ก็ยังสวยเหมือนเดิมเลยนะ แถมยังเป็นถึงผู้จัดการซะด้วย" "แหม เธอก็ชมฉันมากเกินไป ไม่ถึงขนาดนั้นหรอก" "ก็จริงนี่" "เธอก็เหมือนกันแหละน้ำ ยังน่ารักเหมือนเดิมนะ" "แหมเธอก็…" "จริงไหมล่ะ" "จริง โฮะ โฮะ โฮะ" น้ำหัวเราะซะดัง "…………" "………..เออ ขอโทษ" น้ำทำท่าเกรงใจคนข้างโต๊ะ "คิก คิก คิก" เฟริสต่อมฮาแตกเพราะเพื่อนตนทำหน้าตาเอ๋อซะ "หัวเราะอะไรฉันเหรอ" น้ำถามอย่างงงงง "เธอนี่ไม่เปลี่ยนเลยนะ ยังเอ๋อเหรอ อยู่ใช่ไหม" (รู้ซะด้วย) "คิดได้ไง" "นี่เรามาเข้าเรื่องดีกว่านะ ฉันชักอายโต๊ะข้างๆ จะแย่อยู่แล้ว" "อืม ฉันก็ว่าอย่านั้นแหละ เธอยังคงจำที่เราได้เคยสัญญากันตอนนั้นได้นะ" เฟริสเริ่มพูดอย่างจริงจัง "จำได้ซิ ทำไมจะจำไม่ได้" "ฉันคิดว่าเราถึงเวลาแล้ว ที่เราจะบอกให้พวกเขารู้" เฟริสเสนอขึ้น "ใช่ ฉันก็อยากจะเห็นลูกสาวฉันได้มีความสุขซะที" "อืม เธอก็ไม่ต่างอารายกับฉันหรอก งั้นเรามาตกลงนะว่าจะต้องบอกพวกเด็กๆ กันได้แล้ว" "หวังว่าทางเธอคงไม่ขัดแย้งนะ" เฟริสพูดเจื่อยๆ "แน่นอน" น้ำพูดอย่างมั่นใจ ทำเอาเฟริสยิ้มออก "ไหนๆ ก็มาเจอกันแล้ว แถมยังนานๆ ทีอีกที่จะได้เจอกันงั้นวันนี้เราไปทำเรื่องที่วัยเราทำกันดีกว่านะ" "งั้นไปที่อาบอบนวดกันดีกว่า" น้ำเสนอ "O.K." เฟริสตอบตกลงเห็นด้วยกับข้อเสนอของน้ำ
+ + + + + + + + + เมื่อน้ำกลับมาถึงบ้าน + + + + + + + + + + + + + + + + + เมื่อน้ำกลับมาถึงบ้าน + + + + + + + +
"เธอดูกี่ที่ๆ ก็ยังสวยเหมือนเดิมเลยนะ แถมยังเป็นถึงผู้จัดการซะด้วย"
"แหม เธอก็ชมฉันมากเกินไป ไม่ถึงขนาดนั้นหรอก"
"ก็จริงนี่"
"เธอก็เหมือนกันแหละน้ำ ยังน่ารักเหมือนเดิมนะ"
"แหมเธอก็…"
"จริงไหมล่ะ"
"จริง โฮะ โฮะ โฮะ" น้ำหัวเราะซะดัง
"…………"
"………..เออ ขอโทษ" น้ำทำท่าเกรงใจคนข้างโต๊ะ
"คิก คิก คิก" เฟริสต่อมฮาแตกเพราะเพื่อนตนทำหน้าตาเอ๋อซะ
"หัวเราะอะไรฉันเหรอ" น้ำถามอย่างงงงง
"เธอนี่ไม่เปลี่ยนเลยนะ ยังเอ๋อเหรอ อยู่ใช่ไหม" (รู้ซะด้วย)
"คิดได้ไง"
"นี่เรามาเข้าเรื่องดีกว่านะ ฉันชักอายโต๊ะข้างๆ จะแย่อยู่แล้ว"
"อืม ฉันก็ว่าอย่านั้นแหละ เธอยังคงจำที่เราได้เคยสัญญากันตอนนั้นได้นะ"
เฟริสเริ่มพูดอย่างจริงจัง
"จำได้ซิ ทำไมจะจำไม่ได้"
"ฉันคิดว่าเราถึงเวลาแล้ว ที่เราจะบอกให้พวกเขารู้" เฟริสเสนอขึ้น
"ใช่ ฉันก็อยากจะเห็นลูกสาวฉันได้มีความสุขซะที"
"อืม เธอก็ไม่ต่างอารายกับฉันหรอก งั้นเรามาตกลงนะว่าจะต้องบอกพวกเด็กๆ กันได้แล้ว"
"หวังว่าทางเธอคงไม่ขัดแย้งนะ" เฟริสพูดเจื่อยๆ
"แน่นอน" น้ำพูดอย่างมั่นใจ ทำเอาเฟริสยิ้มออก
"ไหนๆ ก็มาเจอกันแล้ว แถมยังนานๆ ทีอีกที่จะได้เจอกันงั้นวันนี้เราไปทำเรื่องที่วัยเราทำกันดีกว่านะ"
"งั้นไปที่อาบอบนวดกันดีกว่า" น้ำเสนอ
"O.K." เฟริสตอบตกลงเห็นด้วยกับข้อเสนอของน้ำ
+ + + + + + + + + เมื่อน้ำกลับมาถึงบ้าน + + + + + + + +
+ + + + + + + + + เมื่อน้ำกลับมาถึงบ้าน + + + + + + + +
"แม่ พ่อรอแม่นานแล้วนะทำไมแม่พึ่งกลับมา" น้ำเสียงพ่องอนนิดๆ
"อ้าว ! พ่อทำไมถึงยังไม่นอนอีกล่ะ นี่มันก็จะ 4 ทุ่มแล้วนะ" "พ่อรอแม่อยู่ไง แล้วทำไมแม่พึ่งจะกลับล่ะ" "ก็นานๆ ทีจะได้เจอกันนะ" "เหรอ"พ่อบอกหน้าตาย "หึงเหรอ บอกแล้วไงผู้หญิงอย่าคิดมากน่ะ" แล้วแม่ก็จุบพ่อ 1 ที "หายคิดมากแล้วล่ะ" พ่อบอก "แม่มีเรื่องจะปรึกษาพ่อหน่อยนะ" "มีอะไรเหรอ" หลังจากนั้นแม่ก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้พ่อฟัง แล้วก็ขอความคิดเห็นของพ่อ "พ่อว่ามันจะดีเหรอ" ( อะ ลืมบอกพ่อนะไม่ได้หึงแม่อย่างเดียวนะแถมยังหวงลูกสาวอีกนิดหน่อยตามปะสาพ่อนะ) "แม่ว่าดีนะ เพราะว่าตอนนี้ยัยนุ่นยังไม่มีแฟนด้วย" "พ่อว่ามันเร็วเกินไปนะ" "นี่พ่อถ้าพ่อไม่ตกลง แม่จะโกรธพ่อแล้วนะ" แม่แกล้งงอน "อะ พ่อตกลงก็ได้ แม่อย่าโกรธนะ" พ่อง้อ "จ๊ะ ต้องอย่างั้นซิค่ะ" แม่จุ๊บพ่ออีกที เฮ้อ ! ต้องยอมทุกทีเลยเราพ่อขอโทษนะลูกที่พ่อกับแม่ไม่ได้ถามความสมัครใจจากลูกนะ (พ่อคิด)
"อ้าว ! พ่อทำไมถึงยังไม่นอนอีกล่ะ นี่มันก็จะ 4 ทุ่มแล้วนะ"
"พ่อรอแม่อยู่ไง แล้วทำไมแม่พึ่งจะกลับล่ะ"
"ก็นานๆ ทีจะได้เจอกันนะ"
"เหรอ"พ่อบอกหน้าตาย
"หึงเหรอ บอกแล้วไงผู้หญิงอย่าคิดมากน่ะ" แล้วแม่ก็จุบพ่อ 1 ที
"หายคิดมากแล้วล่ะ" พ่อบอก
"แม่มีเรื่องจะปรึกษาพ่อหน่อยนะ"
"มีอะไรเหรอ" หลังจากนั้นแม่ก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้พ่อฟัง แล้วก็ขอความคิดเห็นของพ่อ
"พ่อว่ามันจะดีเหรอ" ( อะ ลืมบอกพ่อนะไม่ได้หึงแม่อย่างเดียวนะแถมยังหวงลูกสาวอีกนิดหน่อยตามปะสาพ่อนะ)
"แม่ว่าดีนะ เพราะว่าตอนนี้ยัยนุ่นยังไม่มีแฟนด้วย"
"พ่อว่ามันเร็วเกินไปนะ"
"นี่พ่อถ้าพ่อไม่ตกลง แม่จะโกรธพ่อแล้วนะ" แม่แกล้งงอน
"อะ พ่อตกลงก็ได้ แม่อย่าโกรธนะ" พ่อง้อ
"จ๊ะ ต้องอย่างั้นซิค่ะ" แม่จุ๊บพ่ออีกที
เฮ้อ ! ต้องยอมทุกทีเลยเราพ่อขอโทษนะลูกที่พ่อกับแม่ไม่ได้ถามความสมัครใจจากลูกนะ (พ่อคิด)
โปรดติดตามตอนต่อไป
+ + + + + + + + + + + + + + + + ++ + + + ++ + + +
ช่วยเมนให้ด้วยนะ และอย่าลืมลงคะแนนให้อีกอย่างนะค่ะ
ความคิดเห็น