ลำดับตอนที่ #9
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : To mysuperstar[ Part 9]
อยอนนั่นิ่อยู่ในรถ ้าๆนายอนยัหลับสนิทมีเพียเสียลมหายใเ้าออแรๆที่ไ้ยินเป็นัหวะ อยอนเอามือทาบอัวเอหัวใที่เ้นแรแบบที่ไม่เยเป็นมา่อน วามรู้สึแปลๆที่เิึ้นในอนที่ริมปาไ้สัมผัสัน ยิ่ิยิ่ทำให้หัวใเ้นแร่อเนื่อไม่หยุ
"อื้อ...หนาวั"นายอน นอนพลิัวะแออแน่น้วยวามหนาว อยอนเลยสละเสื้อัวเอลุมให้
"ออ่อนละะยัื่มเยอะ...เห้ย!" ะที่ำลัโน้มัวเอาเสื้อไปลุมให้ นายอน็ึัวอยอนมาอแน่น
"อุ่นีั"นายอนเสียอู้อี้
"ั้นไม่ใ่หมอน้านะ" อยอนแะมือนายอนออ แล้วรีบเอาเสื้อห่มัวให้ ่อนอยอนะออารถเพื่อั้สิ
"ทำไม้อื่นเ้นแบบนี้นะ" อยอนถามัวเอ
พอั้สิไ้อยอน็ลับเ้ามาในรถ เป็นัหวะเียวับที่มีสายโทรเ้าในโทรศัพท์อนายอนพอี
"นี่ๆยัยี้เมาโทรศัพท์" อยอนลอเรียนที่นอนอยู่ แ่็ไม่มีเสียอบรับ อยอนเลยัสินใรับสายแทน
"ฮัลโหล"อยอนรอเสียนิ่ๆไปในโทรศัพท์
"นั่นใร" เสียปลายสายเอ่ยถาม
"อยอนพู" อยอนอบลับ
"อ้าว...อยู่ับนายอนเหรอ...แล้วนายอนอยู่ไหน ทำไมไม่รับสาย" ปลายสายถามรัวๆอย่าร้อนรน
"เมา หลับอยู่...ไว้่อยุยันเอาเอนะ" อยอนอบ
"เมา?นายอนื่มเหล้าั้นเหรอ ปลุให้มาุยไ้มั้ย" นโทรมายัไม่ยอมแพ้
"นี่มินะ...พรุ่นี้่อยุยันนะ ั้นไปส่นายอน่อน" อยอนอบและวาสายทันที
อยอนมอูนายอนที่หลับอย่าสบายใ ่อนะนึึ้นไ้ว่าัวเอไม่รู้ับ้านอนายอน
"เอาไีนะ" อยอนิ เพราะเธอเอ็รู้สึอ่อนเพลียมาเ่นัน ิอยู่สัพัอยอน็ับรถออไป
อยอนลับมาถึบ้านโยมีน้อสาวรอพร้อมเปิประูอยู่ อยอนลมาารถพร้อมับพาร่าอันอ่อนแรอนายอนลมา้วย
"พี่นายอน!" แยอใ
"อื้ม...ัวเป็นๆเลยแหละ" อยอนอบ
"ทำไมพี่พาเ้ามาที่บ้านล่ะ....หืม...ลิ่นเหล้า" แยอปิมูแน่น
"เรื่อมันยาวน่ะ เ้าบ้านเร็ว" อยอนพยุนายอนอย่าทุลัทุเลเ้าบ้าน และมุ่รไปยัห้อนอนอัวเอ
"ให้พี่เ้านอนนี่เหรอ ะีเหรอ" แยอที่ามมา ถามึ้น
"ให้ที่บ้านเ้าโทรมา เี๋ยวมารับ...พี่อาบน้ำ่อนนะ ฝส้วย" อยอนที่รู้สึหมเรี่ยวหมแรบอน้อสาว
แยอถอเสื้อโ๊อนายอนออ แล้วห่มผ้าให้่อนะหาผ้าุบน้ำมาเ็หน้าเ็าแผู้มาเยือนอย่าี
"ทำไมถึไ้สวยแบบนี้นะ" แยอทำไปื่นมไป
"แบบนี้น่ะเหรอ สวย" อยอนที่อาบน้ำเสร็ออมาไ้ยินพอี
"ใ่ พี่ไม่ิว่าพี่เ้าสวยเหรอ ูสิปาอวบอิ่มน่าุ๊บออ" พอแยอพูำว่าุ๊บ อยอนถึอึ้ไปั่วะ
"รับโทรศัพท์สิ" สายเรียเ้าโทรศัพท์นายอนัึ้นพอีทำให้อยอนรอาสถานาร์ุเินไปไ้
แยอรับโทรศัพท์อนายอน พูุยับนที่โทรมาสัพั่อนะวาสายไป
"เี๋ยวแม่เ้าะมารับ" แยอบอพลาึผ้าห่มลุมให้นายอน
"วันนี้พี่อโทษริๆนะ พี่ีบหลับไปไม่รู้ัวเลย" อยอนรู้สึผิที่ปล่อยให้น้อสาวเป็นห่ว
"ไม่เป็นไรหรอ อนนี้พี่็ลับมาแล้ว...หนูลับไปอ่านหนัสือ่อนนะ" แยอุ๊บแ้มพี่สาวหนึ่ที่อนะอลับห้อัวเอไป
อยอนรู้สึ่วมาหลัาที่นอนไม่หลับอยู่หลายวัน อยอนนั่บนเียมอูนายอนที่หลับอยู่ วามริแล้วในสายาออยอนแล้ว นายอน็สวยมาริๆเหมือนอย่าที่แยอบอ ถึแม้ในอนแระไม่่อยอบี้หน้าเท่าไหร่ แ่อนนี้อยอนลับรู้สึว่าารอยู่ใล้ๆนายอนเป็นอะไรที่ีมาริๆ
"หลับเป็นเ็เลย" อยอนลไปนอน้าๆห่มผ้าผืนเียวันับนายอน ้อมอใบหน้าที่สวยใสไร้เรื่อสำอาอย่าเพลินา
อยอนเผลอหลับไปอย่าไม่รู้ัว ในะที่นายอนเริ่มฟื้นาอาารเมาแถม้วยอาารปวหัวาโูที่ื่มเ้าไป นายอนรับรู้ถึวามอบอุ่นปนวามใ าอ้อมออใรบานที่ำลัโอบอเธอแน่น ลมหายใอุ่นๆสัมผัสับแผ่นหลัเธอเป็นัหวะ
"อยอน" นายอนพลิลับมาประันหน้าับเ้าออ้อมอ นายอนที่ทั้ใและๆ พยายามนึถึเหุาร์่าๆที่เิ
"เห้ย!" อยอนที่สะุ้ื่น พอเห็นหน้านายอนที่อยู่ห่าาหน้าัวเอไม่ถึเ็น ลุพรวออาที่นอนอย่าเร็ว
"นที่ใน่าะเป็นั้นมาว่านะ" นายอน่อยๆลุออาที่นอนเพราะยัมึนๆอยู่
"ื่น็ีแล้ว อนแม่เธอมารับะไ้ไม่เหนื่อยแบเธอ" อพยายามทำัวใหู้ปิที่สุ
"ั้นเมานานั้นเลยเหรอ" นายอนทุบหัวัวเอเบาๆ
อี้านนึ แยอที่ไ้ยินเสียริ่หน้าบ้านัหลายรั้ รีบลไปู เพราะิว่าแม่อนายอนมารับลูสาวแล้ว แ่เมื่อเห็นรถที่ออยู่ แยอ็ใเ้นทันที
"พี่มินะนี่" แยอรีบวิ่ไปที่ประู ยิ้มว้า้วยวามีใ
"นายอนอยู่ไหน" มินะถาม้วยน้ำเสียที่แยอไมุ่้นเย
"เอ่อ...หลับอยู่่ะ" แยออบ ้วยวามแปลใเล็น้อย
"เปิประูสิ" มินะสั่ แยอรีบเปิามที่บอทันที
"พี่..ะ..." มินะรีบเินเ้าบ้านอย่ารีบร้อนไม่ฟัเสียเรียอแยอ แล้วยัเินนนแยอเถลา
มินะเินเ้ามาในบ้านเรียหานายอนัลั่น นอยอนและนายอนออมาาห้อนอนลมาามเสียเรีย
"มินะ มาไ้ไ" นายอนถาม
"ั้น้อถามเธอมาว่า ทำไมถึมาที่นี่...แล้วทำไมไม่พาเธอลับบ้าน" มินะใส่ำถามรัวๆแล้วหันหน้ามาทาอยอน
"ั้นไม่รู้ับ้านเ้านี่ แล้วบ้านั้น็ไม่ไลเลยพามาที่นี่่อน แล้วแม่เ้า็รู้แล้ว้วย" อยอนอบ
"ั้นโทรหาแม่เธอ แม่เธอบอว่าเธออยู่นี่ ั้นเลยอาสามาแทน" มินะไม่สนำอบออยอน หันมาุยับนายอนแทน
"อืม...ถ้าั้น็ลับันเถอะ" นายอนบอ ยัปวหัวไม่หาย
มินะว้ามือนายอนออไปาบ้านอย่ารีบร้อน ไม่มีแม้ำลาให้ับเ้าอบ้าน อยอนเห็นน้อสาวมอาม้วยสีหน้าเศร้าๆ
"ึ้นไปอ่านหนัสือ่อเถอะ เี๋ยวพี่ล๊อประูเอ" อยอนลูบหัวน้อ
"ทำไมพี่มินะถึูหุหินานั้นะ" แยอถามพี่สาว
"่าเ้าเถอะ" อยอนยิ้มให้น้อสาว้วยวามเอ็นู แยอเินอลับึ้นห้อไป
........................
เ้าวันถัมา านะที่มาถึห้อ้อมเป็นนแร ำลัั้ใฟัเพลที่อยอนอัไว้ให้เมื่อ ั้แ่ไ้ไฟล์เสียนั้นมา ลอทั้ืนนถึอนนี้านะ็ยัฟั แถมยัร้อไ้หมทั้เพล วามริวันนั้น านะถ่ายลิปที่อยอนร้อเพลในวันนั้นไว้้วย านะเปิูแล้วนั่อมยิ้มอยู่นเียว
"ูอะไรอ่ะ" ีฮโยที่แอบย่อมาเียบๆพยายามแย่โทรศัพท์ แ่านะเร็วว่า
"เปล่าๆ" านะรีบเ็บโทรศัพท์ใส่ระเป๋า
"วันนี้มาเร็วั" ีฮโยถามพลาถอเสื้อันหนาวออ
"ื่นเ้าแล้วไม่รู้ะทำอะไร"านะอบ
"แล้วาฮยอนล่ะ" ีฮโยถามถึู่หูานะ
"เี๋ยวมาแหละ ามเวลาเ้าล่ะ"านะยิ้ม
พอผ่านไปัพัสมาิทุน็มาันนรบ นายอนที่มาในสภาพไม่เ็มร้อยเินาอ่อนมาเป็นนสุท้ายพร้อมับน้อสาว
"พี่สาวเธอไปออรบมาเหรอ" โมโมะถาม
"อืม...ไปออรบับโูมาน่ะสิ...ไม่พอยัไปนอน้าบ้านเ้าอี" าฮยอนส่ายหัว
"นอนบ้านใร" โมโมะถาม้วยวามอยารู้
"็นัแ่เพลอเราไ วุ่นวายันไปหม" าฮยอนระิบ
"ริเหรอ...แล้วเ้าไป้วยันไ้ไ...เ้าไม่่อยถูันไม่ใ่เหรอ" านะถามรัวๆนทุนหันมามอ
"ใเย็นๆ็ไ้" ื่อวี่ลูบหลัานะ
"เธอ...สนในานั้นเลย?" าฮยอนถาม
"็...เปล่านี่...ั้นเห็นเ้าสอนไม่่อยินเส้นัน เลยแปลใ" านะหลบาาฮยอน
"นั่นสิ ทำไมไป้วยันไ้"โมโมะถาม้วย
"เรื่อนั้นั้นไม่รู้ พี่ไม่ไ้เล่าอะไรมา"าฮยอนอบ สายายัมอานะลอ
เรื่อที่นายอนเมาน้อไปนอนพัที่บ้านอยอนลายเป็นที่พูถึันอย่ามาในบริษัท แม้ะเป็นเรื่อเล็น้อย แ่สำหรับนที่ไม่ถูันอย่าทั้สอน ลับทำให้ทุนสสัยันอย่ามา แม้แ่ฮีอลที่รู้่าว็ยัใ
"วันนี้ั้นไม่มีาน อยาไปไหนมั้ย" มินะถามนายอนใน่วพัอนลาวัน
"ไม่อ่ะ อยานอนมาว่า" นายอนอบอย่าทันที
"เธอ...บันับอยอนเหรอ" มินะอไม่ไ้ถามนายอนไปแบบรๆนน้ำที่นายอนำลัื่มไปแทบพุ่
"ะบ้าเหรอ" นายอนเ้น้ำที่า
"็แ่ถามน่ะ" มินะยัหน้าบึ้
"แ่ไปื่ม้วยันเพราะบัเอิ ็ไม่เห็นว่า้อบันนี่นา" แม้ะพูไปแบบนั้นแ่ใอนายอนลับรู้สึเ้นแร เมื่อพูถึอยอน
"ั้นแ่เป็นห่วเธอน่ะ...ไป้อม่อเถอะ" มินะเริ่มยิ้มออ
เพราะเรื่อเมื่อวานที่เิึ้นหลายๆเหุาร์ทำให้อยอนรู้สึลำบาในารพูุยับนายอน ส่วนนายอนเอ็รู้สึแปลๆเวลาเอหน้าัน ทำให้ทุนยิ่สสัยและับามอ
"ูสิ ท่าทาเ้าสอนะประหม่าเวลาอยู่ใล้ันนะ"ีฮโยพูึ้น
"หรือมันะมีอะไรมาว่านั้น" ื่อวี่ระิบ
"ทุทีใล้ันเป็นทะเลาะ แ่นี่นิ่มา" โมโมะเสริม
"ถ้ามันมีอะไรริ ็ไม่เห็นเป็นไรนี่ ริมั้ยานะ" าฮยอนถามน้าๆที่ำลัเหม่อลอย
"อ่อ...อืม" านะพยัหน้าสายามอที่อยอนและนายอน
"เป็นอะไรรึเปล่า ไม่สบายเหรอ" าฮยอนเอามือแะหน้าผาานะ เพราะเห็นูไม่่อยสื่น
"เปล่า...ั้นไปเ้าห้อน้ำ่อนนะ" านะอบแบบไม่ยิ้ม ่อนะเินออห้อ้อมไป าฮยอนมอาม้วยวามสสัยแ่็ไม่ไ้ามออไป
...............................
"านะ" าฮยอนะโนเรียานะที่เินอยู่
"ยัไม่ลับเหรอ"านะหนุเินหันมาามเสีย
"ั้นเห็นเธอูไม่่อยีน่ะ เป็นห่ว" าฮยอนเินมาใล้ๆ
"พี่สาวเธอไม่ว่าเหรอ เี๋ยว็โนุหรอ" านะถาม
"โอ๊ย...แทบะไม่มีแรเินอยู่แล้วพี่นายอนน่ะ" าฮยอนพูใหู้ล แ่านะลับยิ้มเพียเล็น้อย
"อืม" านะพยัหน้า
"ะไปไหนอ่ะ" าฮยอนถามเพราะปิานะะนั่แท้ี่าหน้าบริษัทลับแ่วันนี้ลับเินออมาแทน
"เินเล่น"านะอบสั้นๆ
"ีเลย ั้นไป้วยนะ"าฮยอนับมือานะ
"อื้ม...ไปสิ"านะับมืออบเบาๆ
ระหว่าเินาฮยอนสัเุเห็นานะ เหม่อลอยลอเวลา่าาานะนเิมที่ยิ้มสใสร่าเริ วนุยวนเล่น าฮยอนรู้สึเหมือนไร้ัวนอย่าบอไม่ถู
"เธอเป็นอะไร" าฮยอนหยุเินแล้วถามึ้น
"เปล่า" านะอบ
"เลิพูำนี้ะที สีหน้าเธอมันไม่ใ่" าฮยอนเสียัึ้น
"็บอว่าเปล่าไ" านะึ้นเสียบ้า
"เธออบเ้าเหรอ...อยอนน่ะ...ใ่มั้ย" าฮยอนสุทน
"อย่ามาหาเรื่อันนะ"านะสะบัมือออามือาฮยอน
"ั้นถามริๆนะ...เราเป็นอะไรันอนนี้...เธออยามา็มา...อยาี้วย็ี...อยาะเยา็เยาใส่ั้นแบบนี้ เธอเห็นั้นเป็นอะไร" าฮยอนหน้าแ่ำ ในใร้อนรุ่ม
"ั้น..."พอเห็นแววาอาฮยอนทำให้านะรู้สึเ็บ านะที่อนนี้สับสนับวามรู้สึัวเอไม่สามารถะให้ำอบอะไรไ้
"ั้นไม่ใ่อเล่นสำหรับเธอนะ" พูบาฮยอน็หันหลัให้่อนะเินาไป
"าฮยอน...เี๋ยว..."านะเรียแ่าฮยอน็เินไปไลแล้ว
To be continue
>>>>>่วนี้เวลาว่าไม่่อยมี อาะอัพ้าออภัย้วยนะะ เอันอนหน้า่ะ"
"อื้อ...หนาวั"นายอน นอนพลิัวะแออแน่น้วยวามหนาว อยอนเลยสละเสื้อัวเอลุมให้
"ออ่อนละะยัื่มเยอะ...เห้ย!" ะที่ำลัโน้มัวเอาเสื้อไปลุมให้ นายอน็ึัวอยอนมาอแน่น
"อุ่นีั"นายอนเสียอู้อี้
"ั้นไม่ใ่หมอน้านะ" อยอนแะมือนายอนออ แล้วรีบเอาเสื้อห่มัวให้ ่อนอยอนะออารถเพื่อั้สิ
"ทำไม้อื่นเ้นแบบนี้นะ" อยอนถามัวเอ
พอั้สิไ้อยอน็ลับเ้ามาในรถ เป็นัหวะเียวับที่มีสายโทรเ้าในโทรศัพท์อนายอนพอี
"นี่ๆยัยี้เมาโทรศัพท์" อยอนลอเรียนที่นอนอยู่ แ่็ไม่มีเสียอบรับ อยอนเลยัสินใรับสายแทน
"ฮัลโหล"อยอนรอเสียนิ่ๆไปในโทรศัพท์
"นั่นใร" เสียปลายสายเอ่ยถาม
"อยอนพู" อยอนอบลับ
"อ้าว...อยู่ับนายอนเหรอ...แล้วนายอนอยู่ไหน ทำไมไม่รับสาย" ปลายสายถามรัวๆอย่าร้อนรน
"เมา หลับอยู่...ไว้่อยุยันเอาเอนะ" อยอนอบ
"เมา?นายอนื่มเหล้าั้นเหรอ ปลุให้มาุยไ้มั้ย" นโทรมายัไม่ยอมแพ้
"นี่มินะ...พรุ่นี้่อยุยันนะ ั้นไปส่นายอน่อน" อยอนอบและวาสายทันที
อยอนมอูนายอนที่หลับอย่าสบายใ ่อนะนึึ้นไ้ว่าัวเอไม่รู้ับ้านอนายอน
"เอาไีนะ" อยอนิ เพราะเธอเอ็รู้สึอ่อนเพลียมาเ่นัน ิอยู่สัพัอยอน็ับรถออไป
อยอนลับมาถึบ้านโยมีน้อสาวรอพร้อมเปิประูอยู่ อยอนลมาารถพร้อมับพาร่าอันอ่อนแรอนายอนลมา้วย
"พี่นายอน!" แยอใ
"อื้ม...ัวเป็นๆเลยแหละ" อยอนอบ
"ทำไมพี่พาเ้ามาที่บ้านล่ะ....หืม...ลิ่นเหล้า" แยอปิมูแน่น
"เรื่อมันยาวน่ะ เ้าบ้านเร็ว" อยอนพยุนายอนอย่าทุลัทุเลเ้าบ้าน และมุ่รไปยัห้อนอนอัวเอ
"ให้พี่เ้านอนนี่เหรอ ะีเหรอ" แยอที่ามมา ถามึ้น
"ให้ที่บ้านเ้าโทรมา เี๋ยวมารับ...พี่อาบน้ำ่อนนะ ฝส้วย" อยอนที่รู้สึหมเรี่ยวหมแรบอน้อสาว
แยอถอเสื้อโ๊อนายอนออ แล้วห่มผ้าให้่อนะหาผ้าุบน้ำมาเ็หน้าเ็าแผู้มาเยือนอย่าี
"ทำไมถึไ้สวยแบบนี้นะ" แยอทำไปื่นมไป
"แบบนี้น่ะเหรอ สวย" อยอนที่อาบน้ำเสร็ออมาไ้ยินพอี
"ใ่ พี่ไม่ิว่าพี่เ้าสวยเหรอ ูสิปาอวบอิ่มน่าุ๊บออ" พอแยอพูำว่าุ๊บ อยอนถึอึ้ไปั่วะ
"รับโทรศัพท์สิ" สายเรียเ้าโทรศัพท์นายอนัึ้นพอีทำให้อยอนรอาสถานาร์ุเินไปไ้
แยอรับโทรศัพท์อนายอน พูุยับนที่โทรมาสัพั่อนะวาสายไป
"เี๋ยวแม่เ้าะมารับ" แยอบอพลาึผ้าห่มลุมให้นายอน
"วันนี้พี่อโทษริๆนะ พี่ีบหลับไปไม่รู้ัวเลย" อยอนรู้สึผิที่ปล่อยให้น้อสาวเป็นห่ว
"ไม่เป็นไรหรอ อนนี้พี่็ลับมาแล้ว...หนูลับไปอ่านหนัสือ่อนนะ" แยอุ๊บแ้มพี่สาวหนึ่ที่อนะอลับห้อัวเอไป
อยอนรู้สึ่วมาหลัาที่นอนไม่หลับอยู่หลายวัน อยอนนั่บนเียมอูนายอนที่หลับอยู่ วามริแล้วในสายาออยอนแล้ว นายอน็สวยมาริๆเหมือนอย่าที่แยอบอ ถึแม้ในอนแระไม่่อยอบี้หน้าเท่าไหร่ แ่อนนี้อยอนลับรู้สึว่าารอยู่ใล้ๆนายอนเป็นอะไรที่ีมาริๆ
"หลับเป็นเ็เลย" อยอนลไปนอน้าๆห่มผ้าผืนเียวันับนายอน ้อมอใบหน้าที่สวยใสไร้เรื่อสำอาอย่าเพลินา
อยอนเผลอหลับไปอย่าไม่รู้ัว ในะที่นายอนเริ่มฟื้นาอาารเมาแถม้วยอาารปวหัวาโูที่ื่มเ้าไป นายอนรับรู้ถึวามอบอุ่นปนวามใ าอ้อมออใรบานที่ำลัโอบอเธอแน่น ลมหายใอุ่นๆสัมผัสับแผ่นหลัเธอเป็นัหวะ
"อยอน" นายอนพลิลับมาประันหน้าับเ้าออ้อมอ นายอนที่ทั้ใและๆ พยายามนึถึเหุาร์่าๆที่เิ
"เห้ย!" อยอนที่สะุ้ื่น พอเห็นหน้านายอนที่อยู่ห่าาหน้าัวเอไม่ถึเ็น ลุพรวออาที่นอนอย่าเร็ว
"นที่ใน่าะเป็นั้นมาว่านะ" นายอน่อยๆลุออาที่นอนเพราะยัมึนๆอยู่
"ื่น็ีแล้ว อนแม่เธอมารับะไ้ไม่เหนื่อยแบเธอ" อพยายามทำัวใหู้ปิที่สุ
"ั้นเมานานั้นเลยเหรอ" นายอนทุบหัวัวเอเบาๆ
อี้านนึ แยอที่ไ้ยินเสียริ่หน้าบ้านัหลายรั้ รีบลไปู เพราะิว่าแม่อนายอนมารับลูสาวแล้ว แ่เมื่อเห็นรถที่ออยู่ แยอ็ใเ้นทันที
"พี่มินะนี่" แยอรีบวิ่ไปที่ประู ยิ้มว้า้วยวามีใ
"นายอนอยู่ไหน" มินะถาม้วยน้ำเสียที่แยอไมุ่้นเย
"เอ่อ...หลับอยู่่ะ" แยออบ ้วยวามแปลใเล็น้อย
"เปิประูสิ" มินะสั่ แยอรีบเปิามที่บอทันที
"พี่..ะ..." มินะรีบเินเ้าบ้านอย่ารีบร้อนไม่ฟัเสียเรียอแยอ แล้วยัเินนนแยอเถลา
มินะเินเ้ามาในบ้านเรียหานายอนัลั่น นอยอนและนายอนออมาาห้อนอนลมาามเสียเรีย
"มินะ มาไ้ไ" นายอนถาม
"ั้น้อถามเธอมาว่า ทำไมถึมาที่นี่...แล้วทำไมไม่พาเธอลับบ้าน" มินะใส่ำถามรัวๆแล้วหันหน้ามาทาอยอน
"ั้นไม่รู้ับ้านเ้านี่ แล้วบ้านั้น็ไม่ไลเลยพามาที่นี่่อน แล้วแม่เ้า็รู้แล้ว้วย" อยอนอบ
"ั้นโทรหาแม่เธอ แม่เธอบอว่าเธออยู่นี่ ั้นเลยอาสามาแทน" มินะไม่สนำอบออยอน หันมาุยับนายอนแทน
"อืม...ถ้าั้น็ลับันเถอะ" นายอนบอ ยัปวหัวไม่หาย
มินะว้ามือนายอนออไปาบ้านอย่ารีบร้อน ไม่มีแม้ำลาให้ับเ้าอบ้าน อยอนเห็นน้อสาวมอาม้วยสีหน้าเศร้าๆ
"ึ้นไปอ่านหนัสือ่อเถอะ เี๋ยวพี่ล๊อประูเอ" อยอนลูบหัวน้อ
"ทำไมพี่มินะถึูหุหินานั้นะ" แยอถามพี่สาว
"่าเ้าเถอะ" อยอนยิ้มให้น้อสาว้วยวามเอ็นู แยอเินอลับึ้นห้อไป
........................
เ้าวันถัมา านะที่มาถึห้อ้อมเป็นนแร ำลัั้ใฟัเพลที่อยอนอัไว้ให้เมื่อ ั้แ่ไ้ไฟล์เสียนั้นมา ลอทั้ืนนถึอนนี้านะ็ยัฟั แถมยัร้อไ้หมทั้เพล วามริวันนั้น านะถ่ายลิปที่อยอนร้อเพลในวันนั้นไว้้วย านะเปิูแล้วนั่อมยิ้มอยู่นเียว
"ูอะไรอ่ะ" ีฮโยที่แอบย่อมาเียบๆพยายามแย่โทรศัพท์ แ่านะเร็วว่า
"เปล่าๆ" านะรีบเ็บโทรศัพท์ใส่ระเป๋า
"วันนี้มาเร็วั" ีฮโยถามพลาถอเสื้อันหนาวออ
"ื่นเ้าแล้วไม่รู้ะทำอะไร"านะอบ
"แล้วาฮยอนล่ะ" ีฮโยถามถึู่หูานะ
"เี๋ยวมาแหละ ามเวลาเ้าล่ะ"านะยิ้ม
พอผ่านไปัพัสมาิทุน็มาันนรบ นายอนที่มาในสภาพไม่เ็มร้อยเินาอ่อนมาเป็นนสุท้ายพร้อมับน้อสาว
"พี่สาวเธอไปออรบมาเหรอ" โมโมะถาม
"อืม...ไปออรบับโูมาน่ะสิ...ไม่พอยัไปนอน้าบ้านเ้าอี" าฮยอนส่ายหัว
"นอนบ้านใร" โมโมะถาม้วยวามอยารู้
"็นัแ่เพลอเราไ วุ่นวายันไปหม" าฮยอนระิบ
"ริเหรอ...แล้วเ้าไป้วยันไ้ไ...เ้าไม่่อยถูันไม่ใ่เหรอ" านะถามรัวๆนทุนหันมามอ
"ใเย็นๆ็ไ้" ื่อวี่ลูบหลัานะ
"เธอ...สนในานั้นเลย?" าฮยอนถาม
"็...เปล่านี่...ั้นเห็นเ้าสอนไม่่อยินเส้นัน เลยแปลใ" านะหลบาาฮยอน
"นั่นสิ ทำไมไป้วยันไ้"โมโมะถาม้วย
"เรื่อนั้นั้นไม่รู้ พี่ไม่ไ้เล่าอะไรมา"าฮยอนอบ สายายัมอานะลอ
เรื่อที่นายอนเมาน้อไปนอนพัที่บ้านอยอนลายเป็นที่พูถึันอย่ามาในบริษัท แม้ะเป็นเรื่อเล็น้อย แ่สำหรับนที่ไม่ถูันอย่าทั้สอน ลับทำให้ทุนสสัยันอย่ามา แม้แ่ฮีอลที่รู้่าว็ยัใ
"วันนี้ั้นไม่มีาน อยาไปไหนมั้ย" มินะถามนายอนใน่วพัอนลาวัน
"ไม่อ่ะ อยานอนมาว่า" นายอนอบอย่าทันที
"เธอ...บันับอยอนเหรอ" มินะอไม่ไ้ถามนายอนไปแบบรๆนน้ำที่นายอนำลัื่มไปแทบพุ่
"ะบ้าเหรอ" นายอนเ้น้ำที่า
"็แ่ถามน่ะ" มินะยัหน้าบึ้
"แ่ไปื่ม้วยันเพราะบัเอิ ็ไม่เห็นว่า้อบันนี่นา" แม้ะพูไปแบบนั้นแ่ใอนายอนลับรู้สึเ้นแร เมื่อพูถึอยอน
"ั้นแ่เป็นห่วเธอน่ะ...ไป้อม่อเถอะ" มินะเริ่มยิ้มออ
เพราะเรื่อเมื่อวานที่เิึ้นหลายๆเหุาร์ทำให้อยอนรู้สึลำบาในารพูุยับนายอน ส่วนนายอนเอ็รู้สึแปลๆเวลาเอหน้าัน ทำให้ทุนยิ่สสัยและับามอ
"ูสิ ท่าทาเ้าสอนะประหม่าเวลาอยู่ใล้ันนะ"ีฮโยพูึ้น
"หรือมันะมีอะไรมาว่านั้น" ื่อวี่ระิบ
"ทุทีใล้ันเป็นทะเลาะ แ่นี่นิ่มา" โมโมะเสริม
"ถ้ามันมีอะไรริ ็ไม่เห็นเป็นไรนี่ ริมั้ยานะ" าฮยอนถามน้าๆที่ำลัเหม่อลอย
"อ่อ...อืม" านะพยัหน้าสายามอที่อยอนและนายอน
"เป็นอะไรรึเปล่า ไม่สบายเหรอ" าฮยอนเอามือแะหน้าผาานะ เพราะเห็นูไม่่อยสื่น
"เปล่า...ั้นไปเ้าห้อน้ำ่อนนะ" านะอบแบบไม่ยิ้ม ่อนะเินออห้อ้อมไป าฮยอนมอาม้วยวามสสัยแ่็ไม่ไ้ามออไป
...............................
"านะ" าฮยอนะโนเรียานะที่เินอยู่
"ยัไม่ลับเหรอ"านะหนุเินหันมาามเสีย
"ั้นเห็นเธอูไม่่อยีน่ะ เป็นห่ว" าฮยอนเินมาใล้ๆ
"พี่สาวเธอไม่ว่าเหรอ เี๋ยว็โนุหรอ" านะถาม
"โอ๊ย...แทบะไม่มีแรเินอยู่แล้วพี่นายอนน่ะ" าฮยอนพูใหู้ล แ่านะลับยิ้มเพียเล็น้อย
"อืม" านะพยัหน้า
"ะไปไหนอ่ะ" าฮยอนถามเพราะปิานะะนั่แท้ี่าหน้าบริษัทลับแ่วันนี้ลับเินออมาแทน
"เินเล่น"านะอบสั้นๆ
"ีเลย ั้นไป้วยนะ"าฮยอนับมือานะ
"อื้ม...ไปสิ"านะับมืออบเบาๆ
ระหว่าเินาฮยอนสัเุเห็นานะ เหม่อลอยลอเวลา่าาานะนเิมที่ยิ้มสใสร่าเริ วนุยวนเล่น าฮยอนรู้สึเหมือนไร้ัวนอย่าบอไม่ถู
"เธอเป็นอะไร" าฮยอนหยุเินแล้วถามึ้น
"เปล่า" านะอบ
"เลิพูำนี้ะที สีหน้าเธอมันไม่ใ่" าฮยอนเสียัึ้น
"็บอว่าเปล่าไ" านะึ้นเสียบ้า
"เธออบเ้าเหรอ...อยอนน่ะ...ใ่มั้ย" าฮยอนสุทน
"อย่ามาหาเรื่อันนะ"านะสะบัมือออามือาฮยอน
"ั้นถามริๆนะ...เราเป็นอะไรันอนนี้...เธออยามา็มา...อยาี้วย็ี...อยาะเยา็เยาใส่ั้นแบบนี้ เธอเห็นั้นเป็นอะไร" าฮยอนหน้าแ่ำ ในใร้อนรุ่ม
"ั้น..."พอเห็นแววาอาฮยอนทำให้านะรู้สึเ็บ านะที่อนนี้สับสนับวามรู้สึัวเอไม่สามารถะให้ำอบอะไรไ้
"ั้นไม่ใ่อเล่นสำหรับเธอนะ" พูบาฮยอน็หันหลัให้่อนะเินาไป
"าฮยอน...เี๋ยว..."านะเรียแ่าฮยอน็เินไปไลแล้ว
To be continue
>>>>>่วนี้เวลาว่าไม่่อยมี อาะอัพ้าออภัย้วยนะะ เอันอนหน้า่ะ"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น