คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : งานประมูลและตระกูลใหญ่ ☾
chapter 12
นิยายเรื่อนี้เียนาินนาารอผู้แ่ บุลหรือสิ่อ่าๆในเรื่อไม่มีอยู่ริ❗️❗️
วันทราลับฟ้าแสสีทออวะวันล้อยามึ้นมาระทบเ้าับายผู้หนึ่ วหน้าล้อมรอบ้วยเส้นผมสีำเาปลิวามแรลมที่พัผ่านเรื่อหน้าัเนรอบหน้ามสันไ้มุมิ้วหนาเหนือนัยน์าสีำเรียวยาวราวับเหยี่ยวนาหนาหลุบระพริบรับับมูโ่ปลายรูปหยน้ำเ้าับริมฝีปาหนาหยั
รูปร่าำยำอยู่ในุสูทสีำทมิฬลวลายเสือสีทออร่ามใรเินผ่านมาเห็น็้อหลไหลในวารัิาลู่นั้นราวับถููลไป ร่าหนาเบนสายามอ้นไม้นานาพันธุ์รอบฤหาสน์พลันเลื่อนสายามอไปยับ่อน้ำนาให่ที่มีสิ่มีีวิหลาหลายสีสันแหวว่ายวนไปมา ้าบ่อมีร่าโปร่ใบหน้าามเินายำลัให้อาหารปลา
"ทุอย่าเรียบร้อยแล้วรับบอส"
"อืม" าเวลานรับลูน้อละสายาออาภาพเบื้อหน้าเรียมัวเินไปึ้นรถที่ัไว้
านิน้าวลมาารถพร้อมับนที่ึ้นื่อว่าเป็นเ้านายอัวเอ ใบหน้ามนละสายามอสถานที่ัานประมูลรหน้า ห้อโถว้ามีเวทีนาให่หรูหราารแ่เวทียสูึ้นเล็น้อยโทนสีาวลับำสลับทอมีไฟประับอันให่ที่ให้วามรู้สึหรูหรารอบ้ามีโ๊ะอาหารเรื่อื่ม็อเทลไว้บริารแในานโ๊ะเ้าอี้ปูผ้าั้นีสีทอสลัลวลายหรูหราัเรียไว้อย่าเป็นระเบียบ
โ๊ะถูับอโยผู้นที่ไ้รับารเิให้เ้าร่วมานมีทั้ผู้มีอิทธิพลมามายและเหล่าผู้มียศถาบรราศัิ์ในวารมาเฟียทั้้านมืและ้านสว่าหน้าเวทีเว้นระยะห่าาโ๊ะพอสมวรเพื่อให้แในานไ้เินไปูสิน้าไ้อย่าัเน
านินเินามาเวลเ้าไป้านในพบับระูลหลาหลายระูลำลัยืนุยันอย่าอรรถรส นัวาวย่นหน้านิหน่อยับลิ่นเลือที่ีันะหยิบยามึ้นมาม็ูเสียมารยาท
านโรอลัารแ่มายืนมยามะูแปลไปหน่อย
"ว้าวุาเวล ยินีที่ไ้พบนะรับ"
เสียทุ้มัึ้นผมหันมอามเสียพบับผู้ายใบหน้าสไล์ฝรั่รอบหน้าล้อมไป้วยเส้นผมสีทอส่า รูปร่าำยำในุสูทสีาวลับใหู้ส่าึ้นอีเท่าัว
"รับยินีที่ไ้พบุั" าเวลเอ่ยรับส่ยิ้มาร้าไปให้อีฝ่าย
านินมอสอนรหน้าทีุ่ยันเรื่อผลพวธุริ้วยรอยยิ้มาร้า่อนะปลีัวออมาหาาที่ยืนอยู่มุมหนึ่ไม่ไล
'ฟี' พอถึมุมลับานบริเวรที่าอยู่ผม็ยยามึ้นมาสูเ้าไปเ็มปอ
ื่นใริๆ
"แผู้มีเียริทุท่านอีสิบนาทีะเริ่มารประมูลพลอยุแร่อนะเริ่มานอให้แทุท่านเอ็นอยับานที่ทาระผมัึ้นทาเรามีอาหารเรื่อื่มฝีมือีาเฟระับโล เิทุท่านรับประทานไ้ามสะว่อนะเริ่มประมูล" เสียพิธีรัึ้นไฟสีทอส่าสาส่อเ้าไปบนเวทีหรู
"พอเริ่มประมูลห้ามอยู่ห่าบอสเ็า" าหันมาระิบบอผม้วยน้ำเสียที่ไ้ยินันสอน
"โอเ" ผมอบรับหันไปมอนที่ไ้ื่อว่าเ้านายอัวเอ
าเวลหยิบแ้วไวน์าพนัานเสิร์ฟ ผมเพ่สายามออเหลวในแ้วและอบแ้วหาสิ่ผิปิแ่มันไม่มีรอบัวาเวลอนนี้มีนาระูลัมามายเ้ามาทัทายทั้ายและหิสลับันไป
"สวัสีรับุาเวล"
"สวัสีรับุุนเา"
ผมหันไปมอบทสนทนาร้ามพลันสมอ็ำไ้อนอ่านประวัิระูลที่มาเ้าร่วมารประมูล นที่ยืนุยับาเวลอนนี้ือุนเา นรานในระูลนราระูลที่มีื่อในารประุม
"แผู้มีเียริทุท่านระผมิริเป็นพิธีรในานประมูลรั้นี้ บันี้ถึเวลาอันเป็นสมวรแล้วระผมอเปิารประมูลพลอย บันี้"
"แปะ แปะ แปะ"
เสียพิธีรััวานึ้นบนเวทีแในาน่าบมือ้วยท่าทีส่าพร้อมับ่อยๆทยอยเินไปหน้าเวทีหรู ผมเห็นันั้นึเินไปหาาเวลที่อยู่ใล้เวที
"ไม่รอ้า แผู้มีเียริทุท่านมาพบับพลอยุแระเป็นสร้อยอมีื่อว่าบุษราัมัวพลอยเียระไน้วยวามปราีเม็พลอยสีหลือทอมีวามโปร่ใสและระายแสไ้ีหาไุ้นี้ไปรับรอว่าใส่ออมามีส่าราศรีแน่นอนรับ"
"เริ่ม้นประมูลที่หนึ่แสนบาทรับ!" พิธีรรหน้าบอรายละเอียอพลอยุแรและเปิประมูล
ผมหันหน้ามอาเวลที่มีท่าทาเยๆไม่ไ้สนใับพลอยรหน้า
"ห้าแสน" ระูลหนึ่ยมือึ้นประมูล
"หนึ่ล้าน"
"อนนี้ราาอยู่ที่หนึ่ล้านรับ แผู้มีเียริทุท่านสร้อยพลอยเส้นนี้ระายแสไ้ีหาท่านใส่ออานลาืนราศรีส่าับแน่นอน" พิธีรบนเวทีเอ่ยสรรพุอบุษราัม
"สอล้าน"
"สอล้านระูลฟ่รับ " พิธีรพู่อนะผายมือไปยัระูลฟ่ที่เ้าร่วมประมูล
"สอล้านห้า"
"สอล้านห้าแสนระูลารับ " พิธีรเอ่ยและผายมือไปยัระูลา
"สามล้าน"
"สามล้านระูลธาารับ" พิธีรผายมือไปยัระูลธาา
"สิบล้าน"
"ว้าว!สิบล้านระูลนรารับ" พิธีรผายมือไปยัระูลนรา
"มีอีไหมรับทุท่าน"
"ระูลนรา นับ1 "
"ระูลนรา นับ2 "
"ระูลนร นับ3! ปิารมูล บุษราัม เ็ทนี้เป็นอระูลนราในราาสิบล้านบาท"
"แปะ แปะ แปะ" สิ้นเสียพิธีรแในานประมูล็บมือให้ับเ้าอพลอยเ็ทนี้
"..." ผมมอาเวลยืนหน้านิ่เป็น้อนหินพลาเลื่อนสายาหันไปสัเรอบๆานประมูลอนนี้ยัไม่มีอะไรผิปิ
"มาถึพลอยเ็ทที่สอเป็นแหวนถูเียระไนึ้นอย่าีเม็พลอยมีลายสลัสวยาม ัวพลอยสีน้ำเินอมฟ้ารามสีทึบสะุาเ็ทนี้หาท่านายหรือท่านหิไ้ใส่ รับรอว่าใรเห็น้อสะุาอย่าแน่นอนพลอยเ็ทนี้มีื่อว่า เพทาย"
"เริ่ม้นประมูลที่ห้าแสนบาทรับ!"
"..." าเวลหันไปมอพลอยเ็ทนั้นเล็น้อย่อนะเบนสายามอรอบาน
"หนึ่ล้าน"
"หนึ่ล้านระูลเหมยรับ" พิธีรผายมือไปยัระูลเหมย
"ห้าล้าน"
"โอ้ว ห้าล้านระูลนรารับ" พิธีรผายมือไปยัระูลนรา
"เ็ล้าน"
"เ็ล้านระูลวราวรรรับ" พิธีรผายมือไปยัระูลวราวรร
"สิบล้าน"
"ว้าว สิบล้านระูลนรารับ" พิธีรผายมือไปที่ระูลนรา
"ยี่สิบล้าน"
"โอ้ว ยี่สิบล้านระูลอี้ินรับ" พิธีรผายมือไปทาระูลอี้ิน
"มีอีไหมรับทุท่าน"
"ระูลอี้ิน นับ1"
"ระูลอี้ิน นับ2"
"ระูลอี้ินนับ3! ปิารประมูล เพทายเ็ทนี้เป็นอระูลอี้ินรับ"
"แปะ แปะ แปะ" สิ้นเสียพิธีรแในานพร้อมันบมือ้วยท่าทีส่ายินีับนที่ประมูลไ้
"และแล้วเรา็มาถึเ็ทสุท้ายันแล้วนะรับ ระผมอบอ่อนเลยว่าพลอยทุเ็ทที่ท่านประมูลไปมีแ่เ็ทเียวในโล"
"แ่หาแผู้มีเียริทุท่านสนใพลอยเม็ามน้ำีหรูหราอบโทย์อท่าน ท่านสามารถเินูรอบานที่มีู้โว์พร้อมับเลือื้อไ้ามที่ท่านอบพลอยในู้โว์เป็นพลอยาทาร้านอเราสามารถสั่ทำไ้มีหลาหลายเ็ท"
"มาถึเ็ทสุท้าย..เป็นเ็ทสร้อย้อมือัวพลอยมีสีำสลัลวลายสีทอส่า หาท่านใเป็นผู้รอบรอใส่ออมา้อส่าและน่าเรามแน่นอนรับ ัวเม็พลอยทึบแสมีวามวาวแบบแ้วท่านใใส่ะึูสายาเป็นอย่ามา"
"เริ่มประมูลที่หนึ่ล้านบาทรับ!"
"ห้าล้าน"
"ห้าล้าน ระูลนรารับ" พิธีรผายมือไปยัระูลนรา
"สิบล้าน"
"ว้าว! สิบล้าน ระูลอี้ินรับ" พิธีรผายมือไปยัระูลอี้ิน
"สิบห้าล้าน "
"โอ้วว สิบห้าล้าน ระูลอัลเอลิ์รับ" พิธีรผายมือมาทาาเวล
ผมหันไปมอนที่ึ้นื่อว่าเ้านายอัวเอพลันพึ่รู้ว่าาเวลนามสุลนั้น าเวล อัลเอลิ์
"สิบเ็ล้าน"
"สิบเ็ล้านระูลเหมยรับ" พิธีรผายมือไปยัระูลเหมย
"ยี่สิบล้าน"
"ยี่สิบล้าน ระูลอัลเอลิ์รับ" พิธีรผายมือไปทาาเวล
"ยี่สิบสอล้าน"
"ยี่สิบสอล้าน ระูลนรารับ" พิธีรผายมือไปทาระูลนรา
"ยี่สิบห้าล้าน"
"ยี่ห้าล้านระูลอี้ินรับ" พิธีรผายมือไปทาระูลอี้ิน
"สี่สิบล้าน"
"ว้าว! สี่สิบล้าน ระูลอัลเอลิ์รับ" พิธีรผายมือมาทาาเวล
"..." ผมหันไปสัเปิิริยาอระูลที่ประมูลแ่ับาเวลอีฝ่ายยิ้มไปไม่ถึวาส่มาให้าเวล
"มีอีไหมรับทุท่าน"
"ระูลอัลเอลิ์ นับ1"
"ระูลอัลเอลิ์ นับ2"
"ระูลอัลเอลิ์ นับ3! ปิเ็ทสุท้ายอ่ำืนนี้ไปในราา40ล้านบาท"
"แปะ แปะ แปะ" แในานบมือ้วยท่าทายินีให้ับาเวล
"เ็ทพลอยทุเ็ทะส่ถึมือทุท่านที่เป็นเ้าอพร้อมับเ็นื่อเ้าอภายในวันพรุ่นี้" พิธีรเอ่ยและยิ้มปริ่มให้ับานรหน้า
'พรึบ ปั ปั'
"รี๊"
เสียไฟับาม้วยเสียปืนัึ้นพร้อมับเสียรี๊อนในาน ผมระามือาเวลวิ่ไปหลัานอย่ารวเร็วามแผนที่วาไว้
'านประมูลทุรั้ะเิเหุาร์ประมานี้ึ้นเป็นเรื่อปิ' เสียอาบอวันนั้นลอยเ้ามาในหัวผม
ปิมามั้โถ่!
ผมวิ่พานที่ึ้นื่อว่าเ้านายออมาไลาานประมูลมาหลบในรอามแผนที่วาไว้พลาเยหน้ามอร่าหนารหน้าไม่มีท่าทีเหนื่อยหอบอะไรเลย ผมะวิ่โยใ้พลัแวมไพร์ที่วิ่โยไม่เหนื่อย็ไ้แ่ถ้าทำแบบนั้นาเวลสสัยแน่นอน
'ริ๊'
ผมะั่อนหันไปามเสียปลไปืนพบว่ามีายุำสนิทใส่หน้าาลุมทั้หัวำลั่อปืนรมับาเวลอยู่พวมันมาันสามน
"อยู่นิ่ๆแล้วเินามผมไปีว่า" ายที่เอาปืน่อมับาเวลพูึ้น
"..." ผมมอไปที่าเวลอีฝ่ายมีสีหน้านิ่เยราวับเรื่อแบบนี้เป็นเรื่อธรรมา ผมหันไปสบาาเวลพร้อมับมอายุำอีสอนำลัยืนล้อมอยู่
'หมับ ุบ '
ผมหันไปมอสถานาร์รหน้า าเวลใ้ศอระทุ้เ้าที่ลาออายุำ่อนะบิแนอีฝ่ายทำให้ปืนหล่นออามือศัรู
"อ๊า!!" ายุำนนั้นรวรา้วยวามเ็บปว
ผมใ้โอาสนี้หยิบมีึ้นมาแทลไปทีุ่อ่อนอายุำนที่สอบริเว้นอ้วยวามรวเร็วที่สุ
'อั่ ุบ' ายุำนที่สอล้มแน่นิ่ไปับพื้น
'เพล้ ึ'
"อ๊า.." าเวลว้าวแ้ว้าัว่อนะทุบปลายวให้แทำให้ลายเป็นแ่ม มือหนาใ้วแ้วที่แแทเ้าไปในปาายที่บัอาเอาปืนมา่อมับเานมันแน่นิ่ไป
"..." เห็นันั้นถึับนลุับวามเลือเย็นอาเวลพลันสายา็หันไปเห็นายุำนสุท้ายมันว้าปืนึ้นมา
'ปั ปั!' ผมึาเวลให้หลบลูระสุน่อนะหยิบปืนสวนยิออไป
'ปั !'
'อึ!' ผมยิาายุำล้มลไปอับพื้นพลาเล็ยิาอีฝ่ายเพราะ้อารไม่ให้มันวิ่ามมาไ้ ไม่รอ้าผมรีบระานัวหนารหน้าวิ่ามเส้นทาที่ประุมันเพราะะมีรถอยรับอยู่รุนั้น
าเวลไล่สายามอร่าาวีำลัระาพาเาวิ่ไล่สายาาม้อมือเรียว่อนหยุสายาไว้ที่แผ่นหลับาื้นเหื่ออร่าโปร่
"ทำไมถึรูุ้อมัน" าเวลเอ่ยถามานินที่ปัมีลไปราวับรูุ้อ่อนอนอื่นเป็นอย่าี
"แฮ่ แฮ่ ่อยถามให้ถึที่ปลอภัย่อน" านินหอบน้อยๆและออแรวิ่ไปให้ถึุหมาย
มือหนาล้วมือหยิบโทรศัพท์เรื่อหรูในระเป๋า่อสายหาลูน้อนสนิททันที
(รับบอส)
"เ็บวาในรอ"
(รับทราบรับบอส)
มือหนาเ็บโทรศัพท์เ้าระเป๋าและออแรวิ่ามร่าโปรที่ระาเาอยู่นมาถึุหมายที่มีรถสามันอเรียันอยู่
ผมปล่อย้อมือนัวหนา่อนะหอบน้อยๆพลาเยหน้ามอาเวลเินึ้นรถันลา้วยท่าทาสบายราวับไม่เหนื่อยอะไรเลย
"มา" เสียเ้มเรียผมอย่าันทำให้ผมเินึ้นไปในรถันเียวับาเวล
"รายาน"
"รับบอส นอเราบาเ็บห้านาแผนที่วาไว้" ายุำเอ่ยามสถานาร์
"ส่วนฝีมือใร รอสิบนาทีรับบอสาำลัเ็บหลัานนที่ลมือะทำร้ายบอส" ายุำรายานพร้อมับออรถ้วยวามเร็วสู
ผมหันไปมอาเวลพยัหน้าเ้าใพลันเหลือบามอาเวลนั่นิ่แ่บรรยาาศรอบ้าไม่นิ่เลย
บรรยาาศน่านลุสุๆ...
นิยายเรื่อนี้ เียนาินนาารอผู้แ่ บุลหรือสิ่อ่าๆ ในเรื่อไม่มีอยู่ริ❗️❗️
ความคิดเห็น