คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : จูบแรกต้องขนาดนี้เลยหรอ
ริมฝีปาอเธอแะับฮานะ ฮานะสะุ้เล็น้อย ริมฝีปาอฮานะนิ่มๆ มาๆ เลย เธอเหลือบาึ้นมาูหลอ มันยัึ้นนิเียวอยู่เลย ถ้าอย่านั้น เธอ่อยๆ โน้มัวอฮานะให้นอนลไปที่เีย ฮานะเอ็ให้วามร่วมมือับเธอเป็นอย่าี านั้นเธอ็ประสานมืออเธอับฮานะที่อยู่้าๆ หัว และ้าอยู่ท่านี้ ูเหมือนหลอมันไม่ถึ เธอๆ ่อยๆ ใ้ร่าายอเธอนอนลทับับร่าายอฮานะ ร่าายทั้สอแนบิัน านั้นเธออใ้เ่า้า้ายอเธอยัึ้นมาระหว่าาอฮานะ
-อื้อ-ฮานะส่เสียร้อึ้นมาในปา เธอูบ้าอยู่นานหลอ็ยัไม่ึ้น เธอึปาอเธอให้แน่นระับึ้น และ่อยๆ ใ้ปาเปิปาอฮานะ ฮานะุมมืออเธอแน่น านั้นเธอ่อยๆ สอลิ้นเ้าไปในปาอฮานะ สัมผัสในถึลมอุ่นๆ ภายในปา และลิ้นอเธอไปแะอะไรปาอย่าที่นุ่มนิ่ม เธอระับเ่าึ้น
-อึอื้อออ- ฮานะราึ้นมาแ่ปาอเธอ็ยัประบันอยู่ หลอเอ็ูเหมือนะเริ่มึ้นมาแล้ว้วย เธอสอลิ้นเ้าไปให้ลึึ้น นสัมผัสไ้ับลิ้นอฮานะ เธอัวอเธอลไป ลิ้นอเธอและฮานะแะันแล้ว เธอึเลียลิ้นอฮานะที่อยู่้านใน
-อื้อ- ูเหมือนลิ้นอฮานะะอบรับลิ้นอเธอ เธอึเริ่มผสมผสานลิ้นเ้า้วยัน เสียลมหายใที่เริ่มแรึ้นอยู่ภายใน
-อื้อ อึๆ - ฮานะลืนน้ำลายลไป มันผสมน้ำลายอเธออยู่ในนั้น้วย ลิ้นพันเี่ยวันไปมา เธอใ้ลิ้นวนรอบๆ ลิ้นอฮานะ นน้ำลายทั้สอผสมัน เธอมีวามรู้สึแปลๆ เหมือนร่าายะร้อนึ้นมาและผละริมฝีปาออาันั่วรู่
-แฮ่ๆๆๆ -ฮานะหอบหายใแร เธอ็เ่นเียวัน ใบหน้าอแถึหู เผยริมฝีปาที่เปียุ่มแล้วมีลมร้อยออมา านั้นเธอ็เริ่มละเลฮานะอีรั้ ปาทั้สอประบันแน่นว่าว่า ฮานะอบรับลิ้นอเธอไปมา มือทั้สอ็ุมันแน่นึ้น เธอสลับลิ้น้าย วา และูลิ้นอฮานะนเิเสียึ้นมา เธอูื่มับลิ้นอฮานะอย่าร้อนแรโยไปผละปาออาันอยู่นาน ร่ายเอ็เริ่มแนบิันึ้น นสัมผัสหน้าออันนุ่มนิ่มอฮานะไ้และหน้าท้อที่นันอยู่ เธอใ้ลิ้นวัลิ้นอฮานะภายในปาไปมา ลิ้นทั้สอผสมันปนเป นภายในปาวุ่นวายันไปหม ทั้สอลิ้นเ้าไปนถึโนลิ้น และ่อยๆ ออมานถึปลายลิ้น านั้น็วนไปมารอบๆ และูลิ้นอฮานะึ้นมานเห็น เสียูลิ้นที่ปนับน้ำลายอเธอ
-อึอื้อ- ฮานะอบรับลิ้นอเธอ ลิ้นอทั้สอเ้าันไ้ีและลัวัน เธอ็เป็นฝ่ายรุันลิ้นเ้าไปลึๆ ับฮานะที่เป็นฝ่ายรับเลียรอบๆ ลิ้นอเธอทีำลัเ้าไป เสียลืนน้ำลายัเป็นบา่ว น้ำลายอทั้สอที่ผสมันภายในปา เธอเริ่มรู้สึแปลๆ เริ่มระับเ่าึ้นมามาึ้นนเริ่มสัมผัสอะไรอุ่นๆ ภายใ้หว่าาอฮานะ ทั้สอนูื่มันอยู่นาน ่ารุและรับอย่าเป็นัหวะ เธอเริ่มห้ามัวเอไม่ไ้ และไม่ยอมผละปาออานั้นเลยลมหายใเริ่มหมเธอึผละออ
-แฮ่ๆๆๆๆ -ทั้เธอและฮานะหอบหายใอย่ารุนแร ฮานะมอมาที่เธอและยยิ้มอย่าสวยาม
-แฮ่ๆๆ ะ่อันมั้ยะ-
-อะอื้อ- ยถัไปไ้เริ่มึ้น เธอประบปาัน และลิ้นเอ็เริ่มทำหน้าที่อมัน ทั้สอใส่ ทั้ผสมผสาน ันไปมา เสียูบัน็เริ่มรุนแรึ้นเรื่อยๆ เธอยแนทั้สอ้าอฮานะึ้นมาไว้บนหัวและลไป เผยให้เห็นใ้วแนสีาวๆ ทีู่น่าลิ้มลอ านั้นเธอึผละปาออาัน และใ้ลิ้นเลียไปที่บริเวใ้วแนนั้น
-อ๊าาา ทะท่านริลิน-ฮานะเริ่มยับัวไปมาแ่เธอ็ใ้ัวอเธอทับเอาไว้ านั้นเธอ็เลียรนั้นอย่าุัน
-อื้ออออ๊ะ อื้อออ- ใ้วแนอฮานะเปียุ่มไป้วยน้ำลายอเธอ ฮานะหอบหายใและส่สายามอมาที่เธอ เหมือนับเื้อเิเธออีรั้ เธออบรับำเื้อเินั้นและ้มลูบับฮานะเหมือนสิ่โ็รอย่ำระ่ายัวน้อยๆ เธอวนลิ้นไปมาอย่ารุนแร ทัู้ึ้นมานเห็นลิ้นอฮานะ ทำให้ฮานะหน้าแึ้น และใส่ลับเ้าไป
-อึอื้ออ-เธอราเสียเบาๆ ทำไมน้ำลายอฮานะถึหวานแบบนี้ันนะ เธอหยุัวเอไม่ไ้เลย เธออยาทำ่อไปเรื่อยๆ บนเียเริ่มมีรอยยับ ร่าายเริ่มถูไถันไปมา ปาที่ำลัูื่มันอย่าเร่าร้อน แนบนันปานะลืนินันและัน
-อื้อออออออ- ฮานะราัึ้นมาภายในปา และร่าอฮานะ็ระุึ้นมา สัมผัสถึลมหายใาหน้าอที่ึ้นลอย่ารุนแรเธอ่อยๆ ึลิ้นอเธออย่า้าๆ และเลียรอบๆ ริมฝีปาอฮานะ ทั้สอเปียุ่มไป้วยเหื่ออันและัน ลมหายใที่หอบ และร่าายที่อ่อนแร ฮานะแทบออเสียออมาไม่เป็นภาษา ูเหมือน้อวามเอะหายไปนานแล้ว้วย ูเหมือนเธอะูบฮานะนานมาๆ นหายใไม่ทัน เธอมอใบหน้าอฮานะ ทั้แและูมีเสน่ห์อย่าบอไม่ถู เธอเลยุ๊บไปที่แ้มอฮานะ
-อ๊ะท่านริลิน- ฮานะทำแ้มป่อ
-นบ้า- ฮานะยมือึ้นมาปิใบหน้าอัวเอ
-น่ารัมาๆ เลย-ฮานะหันหน้าหนีเธอสสัย ทั้สอะ้ออาบน้ำใหม่ันแล้วสิ เพราะมีเหื่อเปียุ่มทั้ร่าาย และเห็นสัส่วนอทั้สอไ้อย่าัเน ืนนี้เอทั้สอ็นอนหลับอย่าหมแร
เ้าวันถัมา เธอลุึ้นมาเรียมอาหาร ูเหมือนฮานะะเ้าหาเธออย่าเินอาย ะเป็นเรื่อเมื่อืนแน่เลย
-้าวเสร็แล้วนะ-
-อะอื้อ-ฮานะ่อยๆ ้าวินอย่า้าๆ เหมือนระ่ายัวน้อยเลย วันนี้เอเธอ็ะะเ้าไปที่ลาเพื่อหาอื้อ วัถุิบเอ็เริ่มะหมแล้ว้วย ฮานะเอ็อัวไปทำานที่ร้านเิม เพราะฮานะไม่อยารบวนเินอเธอมา เธอ็ไม่ไ้ว่าอะไร ลาในนบทเอ็ึัีเหมือนันนะเนี้ย เธอเลือื้อออย่ามีวามสุไ้อะไรหลายๆ อย่าิไม้ิมือเพียบ ื้ออเ้าบ้านเสร็ ็ทำวามสะอาเ็ถูในัวบ้าน เธอเริ่มนึถึเรื่อเมื่อืน มันเิอะไรึ้นับร่าายอเธอันแน่นะ ฮานะเอ็ูมีวามสุ้วยไม่ใ่ว่าเธอำลัรัแฮานะอยู่หรอหรอเมื่อืน ทำไมเธอถึอินไ้มานานั้นันนะ ถึารรัแะเป็นเรื่อไม่ี็เถอะ แ่เมื่อืนมันลับแ่าออไป เวลาเธอมอไปที่ฮานะ็ูน่ารัึ้นมาว่าเิมแถมใยัเ้นแรมาๆ ร่าายเธอเป็นอะไรันแน่นะ หรือเธอะินสิ่ผิปิเ้าไปัน เธอเริ่มหน้าีึ้นมา ไม่ริหน่า หรือเธอิโรอะไรบาอย่า หรือมีนวายาเธอ เธอยิ่เป็นัวร้ายอเรื่ออยู่้วยะมีน้อแแ้นเธอ็ไม่แปล แ่ว่าเธอไม่ไ้ไปทำอะไรใรเลยนี่นา ออไปเินเล่นลายเรียีว่า เธอิแบบนั้น ้านอเอ็ูสใสเอามาๆ มีธรรมาิล้อมรอบ เอ๊ะวันนี้เธอไปรอรับฮานะีว่า สอเท้าอเธอเริ่มมุ่หน้าไปที่ร้านที่ฮานะทำานอยู่ พอถึหน้าร้าน เธอ็เลือ นั่นอร้านแทนเี๋ยวะไปรบวนารทำานอฮานะเปล่าๆ เธอหยิบหนัสือแถวๆ นั้นึ้นมาอ่าน อ่านไปอ่านมา็ไ้เวลาเลิานอฮานะแล้ว เธอึเินเ้าไปและเห็นฮานะำลั ถือออยู่
-อ๊ะท่านริลิน- ในัหวะเียวันนั้นเอเท้าอฮานะ็ลื่นนะล้มเธอรีบเ้าไป่วยประอร่าอฮานะและรับอที่หลุามือเอาไว้ไ้ทัน
-ระวัหน่อยสิ-
-ะ่ะ- ฮานะ้มมอ่ำ และหูอฮานะ็เริ่มแึ้นมาเล็น้อยๆ
-ะะอบุ่ะ- ฮานะหยิบอามือเธอและโ้ให้เธอ่อนะเินเ้าไปหลัร้านและเปลี่ยนเสื้อ เธอนั่รอไ้สัพัฮานะ็ออมา
-ะอโทษที่ให้รอนะะ- เธอส่ายหน้า
-ไม่เลย แ่ไ้เห็นฮานะไม่ถือว่ารอเลย-
-ะะ่ะ- ฮานะหน้าแึ้นมา เธอยื่นมือไปที่ฮานะ
-ลับันเถอะ- ฮานะ่อยับมืออเธอ แ่ฮานะ็ยั้มหน้าอยู่ ไม่ล้าสบามอเธอรึเปล่านะ ทำไมถึไม่ล้ามอเธอัน ูเหมือนะมีวันาๆ ึ้นที่หัวอฮานะ้วย านั้นทั้สอ็ลับมาถึบ้าน เธอเ้ารัวและทำอาหารปิ วันนีู้เหมือน้อวามะไม่ึ้นอะไรแฮะ เธอทำเสร็็เรียฮานะมาิน ฮานะยัเินเธอไม่หาย่อยๆ ินอย่า้าๆ ินเสร็ทำธุระเรียบร้อย็ึ้นมานอนบนเีย
-ะะอนอนอไ้มั้ยะ-ฮานะเอียอเินอาย
-ไ้สิ- ฮานะะลัวอะไรบาอย่าแน่ๆ เลยถึไ้บิัวไปมาอย่านั้น านั้นฮานะ็ระโนเ้ามานอนอและและหัวเราะึ้นมาเล็น้อย ฮาะยิ้มอย่าน่ารัน่าเอ็ู เธอเลย่อยๆ ลูบหัวฮานะนหลับ ูเหมือนพรุ่นี้เอะ้อไปโรเรียน้วยสิ เธอุ๊บหน้าผาอฮานะ
-รารีสวัสิ์นะ- ืนนี้ทั้สอนไ้นอนอันอย่าลมเลียว
ความคิดเห็น