คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #18 : เดินทางเข้าตัวเมือง
ในที่สุ็ถึวันที่เธอะลอเ้าไปในเมือออาาัรนี้ และวันนี้เอ็ะเป็นวันออเินทา้วยันับฮานะ
-เรียมอเสร็รึยัฮานะ-
-เสร็แล้ว่าม่านริลิน- พวเธอทั้สอเรียมอันึ้นรถม้า อนแรเธอะว่าะไปรถม้าอนทั่วไป แ่มัน้อเินทาับนอื่นร่วม้วยเธอเลยัสินใเ่ารถม้าีว่า ะไ้มีเวลาสำรวอะไรรอบๆ ้วย
-ฮานะเร็วหน่อย-
-่า- อนนี้เธอำลัรอฮานะเรียมอที่อยู่ในบ้านส่วนเธอนั้นอยู่้ารถม้าเรียมึ้นแล้ว
-อโทษนะะลุที่เพื่อนหนูมา้า-
-ไม่เป็นไรเลยๆ - ุลุที่เธอยืนุยอยู่้าๆ ื่อ ริส เป็นนับรถม้าให้เธอทั้สอน
-มาแล้ว่าท่านริลิน-
-้าั-
-พอีเรียมอะไรหลายๆ อย่าหน่ะ่ะ- ฮานะเินถือระเป๋าใบนาลามา เหมือนฮานะะไปเที่ยวเล่นเลยแหะ ไปหา้อมูลภายในเมือแ่ 3 วันเอ เธอ็เรียมอไปไม่ไ้เยอะอะไร้วย
-ึ้นรถัน-
-่า- ทั้สอน็ึ้นไปนั่บนรถม้าและนั่ันนละฝั่ รถม้าเอ็เริ่มออัว าที่เธอไ้สอบถามมา ว่าะถึเมือให่็ใ้เวลารึ่วันเลยทีเียว ระหว่าทาเธอ้อปว้นแน่เลย แ่นั่็รู้สึเบาะรอนั่แ็เินไป เธอนั่มอธรรมาิรอบๆ ามทา
-สวยมาเลยนะเนี้ย-เธอรู้สึสบายใอย่าบอไม่ถู
-ใ่่ะสวยมาๆ เลย-
-ใ่มั้ยฮา…..-
-เี๋ยวทำไมถึมอันแบบนั้นแหละ-ฮานะ้อมอเธอาเปล่ประาย ไม่ใ่ว่าฮานะำลัูวิวพร้อมับเธอหรอหรอ
-ทะท่านฮานะ-
-เอ๊ะ- ฮานะ่อยๆ ยืนหน้าเ้ามาใล้ๆ เธอ
-เี๋ยวฮานะ- เินอะไรึ้นับฮานะอีเนี้ยฮานะ่อยๆ ลุึ้นมาเอามือ้ำยันหลัเบาะอเธอ
-ะเี๋ยวฮานะ ุลุ็อยู่- ฮานะพ่นลมหายใเ้ามาใล้ๆ หูเธอ
-อื้อ- รถม้าสั่นเป็นระลอๆ านั้นฮานะ็ึ้นมานั่ร่อมบนัวเธอในะที่เธอนั่อยู่ นท่อนล่าอทั้สอแนบิัน และร่าายอทั้สอสัมผัสันทั่วัว ฮานะนั่ร่อมหันหน้ามาหาเธอ
-ทะท่านริลิน-ฮานะพูเสียอ่อยๆ ใล้หูอเธอ
-ะเี๋ยว- อนนี้ไม่ีแน่ ุลุเอ็ับรถม้าอยู่้าหลัเธอ เธอเหลือบามอ้าหลั
-สะเสียไม่ออไปหรอ่ะท่านริลิน- ฮานะอนนีู้เย้ายวนเธอมา ลมหายใที่่อยๆ แรึ้น ฮานะเริ่มใ้สอมือล้วเ้าไปในเสื้ออเธอ
-อ๊าห์ เี๋ยว- านั้นฮานะ็โอบอรอบเอวบาๆ อเธอ นี่ฮานะำลัะรัแเธอแล้วหรอเนี้ย ฮานะเริ่มเลียไปที่ใบหูเธอ
-เอ๊ะเี๋ยวฮานะ-
-ถ้าเสียัระวัุลุะไ้ยินนะะท่านริลิน-ฮานะระิบเบาๆ ้าหูเธอ แล้ว็เลียใบหูน้อยๆ อเธอ่อ
-อื้อออ- เธอะส่เสียออไปไม่ไ้ ไม่ั้นลุอาะไ้ยินไ้ านั้นฮานะ็เริ่มไร้อเธอ
-อ๊ะ อือออ- เสียอเธอเล็ลอออไปเล็น้อย
-อ๊าท่านริลิน-เธอหลับาแน่น เธอเริ่มรู้สึแปลๆ อนนั้นูเหมือนรถม้าะโนอะไรบาอย่านทำให้รถม้าเริ่มสั่น
-อ๊ะเี๋ยว- ในัหวะที่รถม้าเริ่มสั่น ท่อนล่าอเธอที่แนบิับอฮานะนั้น็เริ่มสั่นาม และัวสอทั้สอ็เริ่มถูไถันไปมา
-อืออออ มะไม่ะเี๋ยว่อน- รถม้าระแทึ้นไป นทำให้ท่อนล่าอฮานะลอยึ้นสูเล็น้อยและลมาระแทับท่อนล่าอเธอ
-อ๊าห์- ทั้สอราึ้นมาพร้อมัน เธอรีบหันไปมอทา้านนับ โยัีที่ลุยัไม่ไ้ยิน ฮานะ็ยัไร้ออเธออยู่เลย แ่ที่น่าอันรายที่สุ็ลไปท่อนล่าอเธอที่ระทบันไปมา เธอใ้สอมืออเธอับเ้าไปที่แ้ม้นทั้สอ้าอฮานะเพื่อลแรระแทล
-อ๊าห์ ทะท่านฮานะ- ฮานะเริ่มหอบหายใถี่ยิ่ึ้น
-ท่านฮานะแร็ร้อนแรเหมือนันนะะ-
-เอ๊ะ อ๊าห์- ฮานะเริ่มไปเลียที่หูอเธอ่อ มือทั้สอ้าอเธอเอ็ยับไปมาามแรระแทอรถม้า แถม้นอฮานะยัเ้ึ้ๆ ในมืออเธออี และยัมีัหวะที่รถม้าระแทแรๆ นท่อนล่าทั้สอระทบัน
-อ๊าห์- มะเมื่อไหร่ะถึันเนี้ย ัวเธอถูไถนเสื้อผ้าเริ่มยับึ้นมาเรื่อยๆ
-ะเี๋ยว่อนฮานะ- ฮานะยัโอบเอวอเธอและยัไร้ออเธอทั้้ายและวา เธอเอ็ยัับ้นอฮานะอยู่เลยไปว่า นในที่สุเสื้อผ้าอทั้สอ็ยับึ้นมานสุ หน้าอและหน้าท้อที่ไร้สิ่ป้อัน็เริ่มเสียสีันไปมา
-อ๊าห์ ฮะฮานะเี๋ยว- ฮานะไม่สนใเสียเรียอเธอ ฮานะเอ็มีเสียราเบาๆ
-อื้อ-ฮานะำลัูื่มับ้นออเธอ
-อ๊ะ อ๊าห์มะไม่นะ- ุยอพุิ้อทั้สอเริ่มเสียสีันนรู้สึแปลๆ มันถูุยอันไปมา
-แฮ่ๆๆ ะเี๋ยว สะเสื้อ-
-อ๊าห์- รถม้าเอ็ยัยับไปเรื่อยๆ ไม่มีทีท่าว่าะหยุเลย ฮานะที่นั่อยู่บนัวเธอและำลัู้นอ เธอเอที่บนฝ่านโยร่อมนั่ำลัับที่้นทั้สอ้าอฮานะอยู่ และเสื้อผ้าอทั้สอที่ถึ้นมานสุ นเผยให้เห็นเนินอและหน้าท้ออทั้สอที่ำลัเสียสีันไปมา โยเพาะุยอที่ถูไถันไปมาอย่ารุนแร
-อ๊าห์-เธอะ้อทำยัไับสถานาร์แบบนี้ันแน่นะ เธอเอ็พยายามลั้นเสียราอัวเอไม่ให้เล็ลอออไปนนับรถม้าไ้ยิน เธอไม่มีทาเลือแล้วเธอะ้อหยุฮานะให้ไ้ เธอยับหน้าออมาเพื่อให้ฮานะหันมาูเธอ
-ฮานะ-
-ะ- ฮานะ่อยๆ ผละออมาา้นออเธอ ในเมื่อพวเธอเยูบันแล้วะไม่เป็นไร เธอู่โมประบปาฮานะทันที
-อื้อ-ฮานะร้อเสียึ้นมาในลำอ เธอเริ่มูื่มลิ้นอฮานะพร้อมันนั้น็บีบ้นอฮานะอย่ารุนแร
-อึๆ อื้ออ อึ- เธอื่ม่ำับริมฝีปาอฮานะอย่าเร้าร้อน ทั้้ายและวาโนไม่มีโอาสให้ฮานะไ้หายใ
-อือ อื้ออออออออ อื้อๆๆๆ - ฮานะปล่อยมือที่โอบเอวอเธออยู่ออมาและพยามันเธอในออห่า แ่เธอยัไม่ยอมหรอ้อให้ฮานะหมแร เธอูริมฝีปาฮานะนฮานะเริ่มไม่มีแรผลัออ และเธอ็ผละปาออมา
-แฮ่ๆๆๆๆ -ทั้เธอและฮานะหอบหายใแร โนเพาะฮานะที่อนนี้ล้มอยู่บนัวเธอนยับไปไหนไม่ไ้ หยะหยุะที รถม้าอยัยับ่อเรื่อยๆ เธอ่อยๆ ึเสื้ออเธอล และในัหวะที่ำลัึเสื้ออฮานะลมา ปลายนิ้วอเธอเผลอไปโนุยอ
-อ๊า- ร่าายอฮานะเริ่มระุึ้นมาและหอบหายใแร ฮานะมอมายัเธอ้วยใบหน้าแอมมพูาเลิ้ม
-แฮ่ๆ ท่านริลิน- ฮานะ่อยๆ ยื่นมือมาสัมผัสใบหน้าอเธอและหลับลไป เธอำมือทั้สออเธอและูึ้น
นะแล้วโว้ย เธอะโนึ้นมาในใ ทั้ๆ ที่เธอเป็นนโนฮานะรัแ่อนแ่็ยัเอาัวรอมาไ้ และทำให้ฮานะหมสภาพ เธอยิ้มึ้นมาอย่าี้เล่น เธอ่อยๆ อุ้มฮานะัท่าทาารนอน โยหัวอฮานะนอนอยู่บนัอเธอ และหาผ้าที่เธอเรียมมาห่มให้ฮานะ เธอ่อยๆ ลูบหัวฮานะอย่าอ่อนโยน
-เ็ัวเล็ๆ แ่นี้ทำไม่ถึหนีมาหาันไ้ันนะ- เธอมอใบหน้าอฮานะที่หลับอยู่ ใบหน้าที่น่ารั ริมฝีปาที่เล็ับวาที่ไ้รูป แถมแ้มเอ็ยันุ่มนิ่ม เธอ่อยๆ สาผมอฮานะ้วยปลายนิ้วอเธอ เธอ่อยๆ ้มลไปมปลายผมอฮานะ หอม ฮานะูแลผมเป็นอย่าู เธอำยิ้มึ้นมาเล็น้อย และ้มลไปูบที่แ้มอฮานะ าม้วยหน้าผา
-พัผ่อนเยอะๆ นะนี- เธอเอามือลูบผมอฮานะ่อและมอออไปนอหน้า่า
-ันะอยปป้อเธอเอนะ ฮานะ- เธอมอบรรยาาศรอบๆ และพูึ้นมา ในเมื่อฮานะย้ายหนีามเธอมาโยทิ้รอบรัว เธอเอ็้อปป้อฮานะนถึที่สุและอยูแลเป็นอย่าี ฮานะเอ็อยอยู่้าเธอมาลอนาเธอโนเนรเทศ็ยัหนีามเธอมา ทั้ๆ ที่ฮานะเลืออยู่ับเ้าายไ้แท้ๆ แ่ฮานะลับมาเลืออยู่ับเธอแทน เธอเอะเป็นนที่เหมือนรอบรัวให้ฮานะเอ และะอยอยู่้าๆ ฮานะไม่ห่าไปไหน เธอ้มไปมอฮานะที่หลับอยู่ มือเอ็อยลูบหัวอฮานะให้หลับสบาย สายาอเธอเวลาที่มอฮานะ็อบอุ่น เธอเอ็ะรีบโึ้นมาหาานทำอย่วยเหลือฮานะ แ่เป้าหมายแรเธอ้อหา้อมูลในอาาัรนี้ะ่อน เพราะเธอเอันเปลี่ยนเนื้อเรื่ออนิยายไปหมนไม่รู้เลยว่า เนื้อเรื่อ่อไปะเิอะไรึ้นันแน่ เธอำไ้แ่ลาๆ ึ้อหา้อมูลเพื่อเผื่อเธอะนึอะไรออ เธอ่อยๆ ้มลไปใล้หูอฮานะ และเสยผมอเธอึ้นมาไว้้าน้าหู
-รันะะ-เธอระิบ้าหูอฮานะที่หลับอยู่เบาๆ และเธอ็ยิ้มออมา
ความคิดเห็น