คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : 25
Chapther 2
“้อารอไหมรับ”
ผมเยหน้ามอเ้าอเสีย ผมมอหน้าเานิ่นิ่ ๆ ิในใว่าเาบ้ารึเปล่าอยู่ ๆ มาบอแบบนี้ ายแปลหน้าทิ้ัวล้า ๆ ผม แล้วหันมาพูว่า
“ผมเยอ่านน่ะรับว่าารอ่วยเยียวยาวามเศร้าไ้” เยไ้ยินเหมือนันแ่ับนแปลหน้านี่ไ้หรอวะ
“หรือระบาย็ไ้นะรับ พูับนแปลหน้าเนี่ยสบายใไ้เลยนะรับผมไม่เอาไปพูับใรหรอผมไม่รู้ัุนี่นา” ผมมอนแปลหน้าที่พูไปเรื่อย ๆ เหมือนนไม่เยพูเาเห็นผมไม่โ้อบเลยหันมาเล่าเรื่ออัวเอแทน น่าแปลรที่ผม็ฟัเานี่แหละ
“ุเยมีแฟนไหม” ผมถามออไป
“เยสิรับ แ่เลิันแล้วเธอบอว่าผมีเินไปน่ะรับ”เาพู่อนที่ะหันมายิ้มให้ผมแววาอเามันเศร้า รู้สึผิเลยที่ถาม
“...”
“มัน่อน้าน่าเบื่อนะรับที่มาบอว่าีเินไป ทั้ๆที่วามริแล้วเาแ่้อารไปหานที่เา้อารมาว่า”
“แล้วุทำไมถึเศร้าล่ะรับ” เาถามผมลับมา
“ผมพึ่บอเลิแฟน...”
“ทำไมล่ะรับ...ผมถามไ้ไหม”ผมเียบ่อนที่ะบอเหุผลออไป บาทีารที่เาบอว่าารระบายับนแปลมันอาะี็ไ้
“ผมหมใเอ เป็นผมที่หมใเอ เลยไม่อยาทำร้ายเาน่ะรับเลยเลิันีว่า” ผมระบายยิ้มออมาผมะไม่โทษเนให้มันเป็นวามผิอผมนเียวพอ
“ั้นหรอรับ หมใแ่มาร้อไห้เอ” เาพูเหมือนรู้ทันแ่็นั่นนะ
พอเาพูบเรา็่าเียบไม่มีใร่อบทสนทนา มีบา่วที่ผมหันไปมอเา็เหม่อเหมือนเาำลัิเรื่ออัวเอ
เราน่อยู่รนั้นอยู่เือบๆสอั่วโม ผมลุึ้นแล้วหันไปมอเา เา็เยหน้ามอผม
“ไม่เมื่อยูรึไุ นั่มานานแล้วนะลุึ้นเถอะ ผมยื่นมือออไปเามอมันนิ่ ๆ ่อนระบายยิ้มออมาแล้วยื่นมือมาับผม ให้ายเหอะเบ้าหน้า็หล่ออยู่แล้วยิ่ยิ้มอีโรมีเสน่ห์เลย
“ไปินโ๊ที่ร้านป้าิวันไหมรับ” เาหันมาวนผมโ๊อน 8 โม็ไม่เลวเหมือนัน
ร้านนี้มันอยู่ใ้อนโผมเลยนี่นา ผมหันหน้าไปถามเา
“ุเรียนที่นี่?”
“รับ ปี 2 วิศวะ”
“ผมเรียนปี 1”
“อ่าว ุรุ่นน้อ” ผมหัวเราะออมาหน้าเาูใเินเบอร์ไปมาเลย
“ผมิ่วมาเหอะุ”
“ั้นหรอรับ” เาพยัลเหมือนแล้วพูอะไรัอย่าที่ผมไม่ไ้ยิน
ผมับายแปลหน้าเราาันหลัาที่ินโ๊เสร็ ปี 2 ะเป็นิรรมรับน้อนั่นแหละนแปลหน้าเป็นนที่แปลริๆนั่นแหละเสียเรียเ้าโระมุ้มิ้เลยเพลพาวเวอร์พัพเิลน่ะนะอนผมไ้ยินนี่โรอึ้เลย มันไม่่อยะเาับเาเท่าไหร่
ความคิดเห็น