คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 2 พบพระเจ้า(สั้นหน่อยน่ะ)
"นี่เจ้าตื่นได้เเล้วนะ มาหลับต่อหน้าคนอื่นเเบบนี้มันเสียมารยาทน่ะ"เสียงของชายคนหนึ่งดังขึ้นในโสตประสาทของเขา
ได้ยินดังนั้นนนท์จึงค่อยลืมตาของนิทรา
เเต่สิ่งที่เห็นกลับทำให้นนท์ประหลาดใจไม่น้อย
ทิวทัศน์รอบด้านล้อมรอบด้วยกำเเพงอันสง่าราวกับราชวัง ตรงกลางห้องโถงที่เขายืนอยู่มีชายผู้หนึ่งนั่งอยู่บนเก้าอี้ราวกลับราชา จนนนท์อดถามไม่ได้ว่าเขาคือใคร
"ไม่ทราบว่าคุณเป็นใครหรอครับ"นนท์เอ่ยถามชายคนนั้นอย่างสุภาพ
"ตามโลกที่เจ้าจากมาพวกเขาเรียกข้าว่าพระเจ้า"ชายคนนั้นอธิบายอย่างเรียบเฉยด้วยนํ้าเสียงที่เย็นเยียบสุดหัวใจ เเต่ภายในจิตใจของคยผู้นั้นตรงหน้าที่นนท์เห็นมันเป็นคือบททดสอบเล็กน้อยๆว่านนท์เหมาะสมที่จะได้รับโอกาสจากเขารึป่าว
เมื่อได้ยินอย่างนั้นนนท์จึงถามว่า
"งั้นผมเรียกว่าผู้อาวุโสได้ไหมครับ"นนท์เอ่ยให้กลับคนตรงหน้าเล็กน้อยพร้อมก้มหัวลงคล้ายเคารพ
ชายตรงหน้าเมื่อเห็นอย่างนั้นก็ตกใจอยู่ไม่น้อยกับท่าทีของนนท์ที่มีต่อตัวเอง
เขาอยู่ในโลกนี้มานานย่อมพบเขาคนหลายรูปแบบ เเต่สิ่งที่เขาเกลียดที่สุดคือการเสเเสร้ง เเต่ท่าทีของนนท์นั้นมันเปรียบดั่งจิตใจที่ไม่ว่าจะโดนคลื่นของมหาสมุทร กระทบปานใดมันก็ไม่อาจสั่นคลอนได้
ทำให้ชายหนุ่มยิ่งชอบนนท์เข้าไปอีก
"เชิญเถอะ"
"ขอบคุณครับ ผู้อาวุโส"นนท์เงยหน้าขึ้นมาเเละสบตาตรงๆกลับชายหนุ่ม
"เอาเเหละ เสียงเวลามาเเล้วมาเข้าเรื่องกันเถอะ
นนทวัฒน์ เคเซล วอลเลซ"
นนท์ตกใจที่อยู่ดีๆอาวุโสเรียกชื่อเขาเเต่ใช้เวลาสักพักก็เข้าใจทุกอย่าง
ผู้อาวุโสคือคนที่พาตนมาทำไมเขาจะไม่รู้ชื่อของตนเมื่อตระหนักได้อย่างนั้นเขาก็ปรับสีหน้า เเววตาให้เป็นปกติ
"ข้าจะให้โอกาสเจ้าไปเกิดใหม่ที่โลกของ Douluo Dalu"
'Douluo Dalu งั้นหรอจำได้ว่ามันคืออนิเมะจีนที่ดังในตอนนั้นนิ'นนท์คิดในใจ
"โลกอนิเมะหรอครับ"นนท์เอ่ยชายคนนั้น
ตัวเขาเองสนใจเเต่เคนโด้ ไม่ได้สนใจอย่างอื่นทำให้พวกอนิเมะหรือนิยายเขาไม่เคยดูเลย
"ใช่ ข้าให้เจ้าขออะไรก็ได้ 1 ข้อ"เขาอยากจะดูจริงๆว่าเด็กชายคนนี้จะเลือกขออะไร
"ผมขอให้ครอบครัวผมมีความสุขตลอดไปครับ"นนท์ที่ได้ยินอย่างนั้นก็ตอบอย่างไม่ลังเลเเม้เเต่นิดเดียว
เขาเชื่อการที่เขาจากมาครอบครัวของเขา โดยเฉพาะพ่อกับเเม่ต้องเสียใจมากเเน่
อีกอย่างเเม่ของเขาที่มีโรคประจำตัวอยู่เเล้วยิ่งทรุดหนักลง
'เด็กนี่ไม่ลังเลเลยสินะ ข้ามองคนไม่ผิด ไม่มีเเม้เเต่ประท้วงเลย ถ้าเป็นคนอื่นละก็ เฮ้อข้าไม่อยากจะคิดเลย มนุษย์ที่มีเเต่ความโลภมากเช่นนี้เเล้วจะมีสักกี่คนที่คิดเเบบนี้นะ'ชายหนุ่มคิดเเล้วส่ายหน้าไปมา
"ย่อมได้เเน่นอนเจ้าไปเถอะ เเต่ว่าข้าเเถมความรู้ไปให้ด้วยละกัน"
"ขอบพระคุณอย่างสูงครับ"นนท์โค้งเคารพ
สำหรับเขาเเล้วชายหนุ่มเบื้องหน้าเปรียบดั่งผู้มีพระคุณล้นฟ้ารองจากพ่อเเละเเม่ของเขาเลยทีเดียว
สิ่งที่เขาเห็นสุดท้ายคือชายตรงหน้าที่ดีดนิ้วจากนั้นสติของเขาก็ดับลง
ความคิดเห็น