ทุติสมรส

“พรพจี” คิดมาตลอดว่าความรู้สึกที่เธอมีให้ “จิรากร” คือพี่ชายคนหนึ่งที่เธอเชื่อใจ นับถือ เชื่อมั่น และให้ความเคารพมาโดยตลอดไม่แปรเป็นอื่นใดในเชิงชู้สาวได้เด็ดขาด แม้กระทั่งเกิดเหตุการณ์ไม่คาดคิดทำให้พวกเรามีโซ่ทองคล้องเกี่ยวกัน

          ผูกรัดแน่นอีกหนึ่งขั้นด้วยทะเบียนสมรส ก็ไม่อาจผูกโยงความรู้สึกให้มากเกินไปกว่าสถานะ พี่ชายและน้องสาว ไปได้ 

          กลับกัน มันเป็นดั่งเครื่องมือที่คอยแยกคนทั้งสอง ให้ก้าวถอยออกจากทุกสถานะเหลือเพียง คนแปลกหน้าที่บังเอิญรู้จักกันมาตั้งแต่เด็กเท่านั้น

          เวลาผ่านไป

          ต่างก็ได้เรียนรู้ และเติบโต มองเห็นสิ่งหนึ่งแสนสำคัญที่ลืมเลือนไป