คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : แผ่นฟ้าไพศาล
หุบเาแสันทร์ 9
แผ่นฟ้าไพศาล
ุนเาเียวทะมึนระห่าน ั้วาเ่นั่ภาพวาอยู่ลาเาะให่
แผ่นน้ำทะเลสีฟ้ารามใส โอบล้อมเาะแสันทร์นั้นไว้
เหมือนภาพปั้นแ่ มาว่าวามริ.. ..
เรือ่าบาลำเล็แล่นผ่านแผ่นน้ำมุ่รสู่เาะรหน้า และเมื่อวนใล้ถึริมฝั่ายหา เสียเรื่อยน์อเรือ็เบาลนับสนิท
เมื่อเรือแน่นิ่อเทียบริมหา ายอและละมอ่วยันเ็บ้าวอลาเรือ
ที่ริมหาทรายาวไม่ไลา หิสาวนหนึ่ำลัยืนรอท่าารลับมาอนทั้สอ เมื่อายอและละมอเิน้าวเท้าลุยน้ำทะเลมานถึริมหาทราย หิสาววัยรุที่ยืนรอท่านั้น็วิ่รมาหาทันที
“ทำไมลับมาัน้านั ไม่ห่วแม่หรือไ”
หิสาวเ้าเปิ้วยำำหนิไม่พอใ
วัยวันอหล่อน..ูห่าาละมอไม่มานั
“็เมื่อืนพายุล มึไม่เห็นหรืออีนีลอ”
ละมอเถียำืน ไม่พอใำำหนิอน้อสาวรหน้า
“ูว่า พายุไม่เห็นะแร”
นีลอน้อสาว เหมือนะไม่ยอมแพ้ในารโ้เถีย
“ทะเลมันว้าให่ าทีู่อยู่รพายุลว่าะลับมาถึเาะ็ินเวลาหลายเวลา แผ่นฟ้า็ออะไพศาล มึิว่าฝนมันะลเ็มแผ่นฟ้าทุที่หรือไ”
ละมอให้เหุผล มอหิสาววัยรอาหล่อนอย่าุ่นใ
ายอมอน้อสาวสอนถเถียไม่ยอมวามัน อย่านึรำา
“พอเถอะพวมึ รีบเ้าบ้านไปูแม่่อนีว่า ูัห่วนั”
“ันูแลแม่อย่าี พี่ไม่้อห่วหรอ”
นีลอล่าวำใส่พี่ายอย่านึเือ ือวามเือในหลายๆเรื่อที่ผ่านมา
ความคิดเห็น