คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เค้าลางแห่งพายุ
หุบเาแสันทร์ 1
เ้าลาแห่พายุ
ท่ามลาวามมืมิแห่ท้อทะเล
เสียฟ้าร้อััมปนาท สายฟ้าฟารลาฟ้า
เป็นแสแวบวับน่าสะพรึลัว..แล้วลื่นทะเลนั้นเล่า เหมือน่าะรุนแรว่าหลาย่ำืนที่ผ่านมา หลายระลอลื่นที่ระทบั้าน้าอเรือ่าบา ทำให้เรือลำนั้นโลเลเอียไปมาอยู่หลายหน
เหมือนฝนำลัะ เหมือนพายุำลัะมา
แ่เหมือนสอีวิที่อยู่ในเรือะนิ่เย เหมือนือวามุ้นเย เหมือนือธรรมาิแห่วิถีีวิอเหล่ายิปีแห่ท้อทะเล
“พี่ายอ เราแวะไปพัเรือรเาะ้าหน้า่อนีไหม”
เสียอเ็สาววัยรุ ผิวล้ำผมหยิบาัึ้น เมื่อเินออมาพ้นนอหลัาเรือ
ายหนุ่มวัยรร์ที่ท่อนบนเปลือยเปล่าสวมใส่าเาวเลสีำเ้ม หันมามอเ็สาวเ้าอำถาม
“ู่อน..”
“เราลับไปเาะให่ไม่ทันหรอ ละว่าพายุะลมา่อนนะพี่”
ำอเ็สาวเหมือนอยาะไปหยุพัที่เาะรหน้ามาว่าเินทา่อ
“แ่แม่ให่รอยาาเราอยู่”
ำอันเป็นเหุผลอายหนุ่ม เหมือน้อารบอให้นเป็นน้อรู้ถึุประส์ว่าวรรีบเินทาลับให้ถึเาะให่โยเร็ว เพราะมีนเ็บป่วยทาโน้นรอารลับมาอเาและละมอ
ละมอเหมือนะยัเห็น่าับำอพี่าย
“แ่ถ้าพายุลแร เรืออเราะไปไม่รอนะพี่”
ำอละมอมีเหุผล
ยิปีแห่ท้อทะเลอย่าพวเา ูทิศทาวามเป็นไปอลมฟ้าอาาศไ้ีรู้ไ้ว่าฝนฟ้าและลมพายุะหนัเบาอย่าไร แม้แ่ายอผู้เป็นพี่็เี่ยวาในารพยาร์นี้ ้วยสัาาอวามเป็นนทะเลอันสืบทอันมายาวนาน
“หยุพัรเาะโน้น่อนเถอะ ให้พอพายุไปเรา่อยเินทา่อ”
ละมอยัร้อบอพี่าย้ำ
ทั้ๆที่ายอเอ็รู้ พายุน่าะลหนัไปถึ่อนืน แ่ิใอยิปีทะเลหนุ่มลับมีปลายทาอยู่ที่เาะให่ไลโพ้นทาโน้นมาว่า แ่่อนที่ะัสินใอะไรเ็า สายฝนแร็เริ่มลมาเป็นเม็ให่ าเม็ระายห่าในั่วไม่ี่วินาที ็ระหน่ำเป็นห่าฝนรุนแรในบัล
ทั้เ็สาวและายหนุ่มบนเรือ่าบา ่ายืน้อหน้ามอาันว่าะเอาอย่าไรี
“ว่ายัไพี่ ละว่าเรือเราะไม่ไหวนะพี่”
ำถามท่ามลาสายฝนรุนแรอเ็สาว
เหมือนายอเอ็ระหนัรู้แล้วว่า้อทำสิ่ใ เพื่อวามปลอภัย่อีวิอเา น้อสาว และเรือ่าบาลำนี้
เรือที่เาเอหวแหนไม่น้อยไปว่าีวิอัว
ความคิดเห็น