ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ทำแผล
พอยััวเเสบวิ่หนีไปผมเลยเินลับมาหาเพื่อนพวนั้นยัน่าะอยู่ที่โรอาหารเพื่อเลียร์เรื่อารทะเลาะวิวาท
"เป็นไทานี้เรียบร้อยไหม"
"เรียบร้อยีไอ้วินเนอรฺ์ับไอ้ินพาไปห้อปรอเเล้ว"
ไอ้เษอบผมเเล้วเริ่มมอมาที่ผมอย่าสสัยเเ่ไม่ไ้พูอะไรมีเเ่ไอ้ินที่ทำส่สายาับผิมาที่ผม
"ไมึลาน้อัวเล็เมื่อเ้าไปยัไม่เล่ามาเลยนะว่าลโทษยัไ"
มันทำสายาเ้าเล่ห์บววนประสาทใส่ผมน้อัวเล็อะไรันยัยัวเเสบสิไม่ว่าเห็นัวเล็ๆเเบบนั้นฤทธิ์เเยอะะายไม่เห็นน่ารัเลย
"็ไม่อะไรน้อัูเเล้ววิ่หนีไป"
"ูว่าเเล้ว"
ไอ้ินหัวเราะออมาอย่าหนัมันน่าลรึไนี้ผมโนหยามนานี้นะไม่เยมีใรหรือผู้หินไหนเยทำับผมเเบบนี้เลยมา่อน
"โห้ น้อัมึเลือออเลยหรือว่ะเเสบไม่เบาๆ"
ไอ้เษพูึ้นมานี้ผมเ็บอยู่นะพูถึเเ่ยัยัวเเสบอยู่ไ้อย่าให้เออีนะเธอโนันเเน่
"่อนมึะพูถึน้อมึพาูไปทำเเผล่อนไหมัมาไ้นึว่าหมาบ้า"
"เออ"
ไอ้เษพู่อนะหัวเราะประสานเสียับไอ้ินนี้ะหัวเราะอีน่าไหมเเสบเเปลไปหมเเล้ว
ห้อพยาบาล
"ไม่มีนอยู่วะมึ"
"ั้นหายามาทาเอเลยมันเเผลเเ่นี้เอ"
ไอ้ินเินไปทีู่้เ็บยาอย่าำนา็พวเราเป็นะรรมารนัเรียน็้อุ้นินับอในโรเรียนเป็นธรรมามันเอาล่อยามาวาไว้บนเียพยาบาลที่ผมนั่อยู่เเละเริ่มเอาสำลีุบเเอลฮอล์มาเ็ที่เเผลผม
"โอ้ย เ็บเบาๆหน่อยิว่ะ"
"ร้ออย่าับหมาโนรถเหยียบ"
"็มันเ็บนี้หว่ามือหนัิบหายเลย"
"เออๆะพยายามลเเรที่เหลือล้นลเเล้วัน"
มันพู้วยสีหน้าวนประสาทเเ่มัน็ทำเเผลผมเบาลพอเสร็เเล้วมัน็เริ่มพันเเผลให้ผม
"อบใ"
"เออน่าไม่้อาบึ้นานั้นหรอ"
"ูไม่ไ้าบึ้เเ่อบใามมารยาท"
"เเรมา"
"เป็นไทานี้เรียบร้อยไหม"
"เรียบร้อยีไอ้วินเนอรฺ์ับไอ้ินพาไปห้อปรอเเล้ว"
ไอ้เษอบผมเเล้วเริ่มมอมาที่ผมอย่าสสัยเเ่ไม่ไ้พูอะไรมีเเ่ไอ้ินที่ทำส่สายาับผิมาที่ผม
"ไมึลาน้อัวเล็เมื่อเ้าไปยัไม่เล่ามาเลยนะว่าลโทษยัไ"
มันทำสายาเ้าเล่ห์บววนประสาทใส่ผมน้อัวเล็อะไรันยัยัวเเสบสิไม่ว่าเห็นัวเล็ๆเเบบนั้นฤทธิ์เเยอะะายไม่เห็นน่ารัเลย
"็ไม่อะไรน้อัูเเล้ววิ่หนีไป"
"ูว่าเเล้ว"
ไอ้ินหัวเราะออมาอย่าหนัมันน่าลรึไนี้ผมโนหยามนานี้นะไม่เยมีใรหรือผู้หินไหนเยทำับผมเเบบนี้เลยมา่อน
"โห้ น้อัมึเลือออเลยหรือว่ะเเสบไม่เบาๆ"
ไอ้เษพูึ้นมานี้ผมเ็บอยู่นะพูถึเเ่ยัยัวเเสบอยู่ไ้อย่าให้เออีนะเธอโนันเเน่
"่อนมึะพูถึน้อมึพาูไปทำเเผล่อนไหมัมาไ้นึว่าหมาบ้า"
"เออ"
ไอ้เษพู่อนะหัวเราะประสานเสียับไอ้ินนี้ะหัวเราะอีน่าไหมเเสบเเปลไปหมเเล้ว
ห้อพยาบาล
"ไม่มีนอยู่วะมึ"
"ั้นหายามาทาเอเลยมันเเผลเเ่นี้เอ"
ไอ้ินเินไปทีู่้เ็บยาอย่าำนา็พวเราเป็นะรรมารนัเรียน็้อุ้นินับอในโรเรียนเป็นธรรมามันเอาล่อยามาวาไว้บนเียพยาบาลที่ผมนั่อยู่เเละเริ่มเอาสำลีุบเเอลฮอล์มาเ็ที่เเผลผม
"โอ้ย เ็บเบาๆหน่อยิว่ะ"
"ร้ออย่าับหมาโนรถเหยียบ"
"็มันเ็บนี้หว่ามือหนัิบหายเลย"
"เออๆะพยายามลเเรที่เหลือล้นลเเล้วัน"
มันพู้วยสีหน้าวนประสาทเเ่มัน็ทำเเผลผมเบาลพอเสร็เเล้วมัน็เริ่มพันเเผลให้ผม
"อบใ"
"เออน่าไม่้อาบึ้นานั้นหรอ"
"ูไม่ไ้าบึ้เเ่อบใามมารยาท"
"เเรมา"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น